4 Απριλίου 2021
1 σχόλιο:
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.
Εξαιρετική πατριωτική πρωτοβουλία της ΟΚΟΕ, υπό την αιγίδα του φίλτατου Π.Ε. κ. Φώτη Φωτίου. Ένα μεγάλο πατριωτικό ΕΥΓΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤιμώ ιδιαίτερα τον ήρωα ποιητή μας Ευαγόρα Παλληκαρίδη του οποίου τιμητικά θα αναφερθούν ανεπανάληπτα έργα του.( Απλά επισημαίνω ότι και εγώ ο άσημος συγγραφέας έγραψα για αυτόν τον θρυλικό ήρωα αγωνιστή, μαθητή, λόγιο αρκετά αφιερώματα....)
Θα ήθελα να επισημάνω (και μην θεωρηθεί παρέμβαση), για ιστορικούς λόγους μνήμης ότι προς τιμή όλων των τότε αξέχαστων φλογερών εραστών του λόγου, της ποίησης και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ πως ήρωες λόγιοι και ποιητές εξ ίσου σημαντικοί υπήρξαν και άλλοι και τιμητικό θα είναι, αν ενδεικτικά και εν είδει φιλολογικού μνημοσύνου αναφερθούν τουλάχιστον ονομαστικά και οι υπόλοιποι μας ήρωες ποιητές ...Και ήταν πολλοί.....
Ενδεικτικά ποιήματα και πονήματα.
Απόσπασμα από σχετικό αφιέρωμα.
Με όπλο την πένα και το καλαμάρι, οι Κύπριοι λόγιοι της εποχής ως αναπόσπαστο κομμάτι του λαού τροφοδοτούν το καντήλι του αγώνα. Με την Αγγλική αγχόνη να αιωρείται πάνω από το κεφάλι τους κράτησαν ως το τέλος ζωντανή την ελπίδα της νίκης. Στίχοι μεγάλων ποιητών του γένους αποτυπωμένοι σε τοίχους αποτελούν το σύνθημα για γενικό ξεσηκωμό.
«Οι περισσότεροι αγωνιστές στιχουργούσαν. Ο Μάτσης έγραψε καλά ποιήματα, ο Πίττας επίσης, ενώ ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης νομίζω ήταν γεννημένος ποιητής. Και ακριβώς το έγκλημα ήταν ότι οι Εγγλέζοι δεν σκότωσαν ένα αγωνιστή αλλά ένα ποιητή» μας έλεγε η Πίτσα Γαλάζη ο δε Θάσος Σοφοκλέους αναφέρθηκε στο Παπά Σταύρο ο οποίος «έγραψε τραγούδια προεπαναστατικά και επαναστατικά κατά την διάρκεια του αγώνα τα οποία μελοποιήθηκαν και πράγματι έγιναν τραγούδια που έδιναν τροφή συνέπαιρναν τον κόσμο και ιδιαίτερα την νεολαία.»
Σαν τον Παλληκαρίδη και τον Παπά Σταύρο υπήρξαν πολλοί. Μέσα από την ποίηση έδωσαν την ίδια τους την ψυχή ακόμα και τη ζωή τους υπηρετώντας την πατρίδα. Η περίοδος '55 - '59 έδωσε μερικούς από τους μεγαλύτερους ποιητές και αποτέλεσε την γενιά εκείνη των πνευματικών που σημάδευσαν την μετέπειτα πνευματική ζωή του τόπου. Ο πόθος του Ελληνισμού ξεπηδά μέσα από την ψυχή των ποιητών μελοποιείται και εξαπλώνεται από στόμα σε στόμα ενώ το πινέλο του ζωγράφου αποτυπώνει στον καμβά τη θυσία των ηρώων.
Ένα ενδεικτικό ποίημα του Λαρνακέα ήρωα επίσης ποιητή Μιχαλάκη Παρίδη που έπεσε ηρωικά μαχόμενος στις 27 Αυγούστου 1958 στην Βάβλα Λκας έχοντας στα χείλια την υστάτη όπως όλοι οι ήρωες τον Εθνικό Ύμνο και προσευχές ...
«Να συντρίψουμε τις αλυσίδες που μας κρατάν δεμένους στα κελιά στον αγώνα
να ριχτούμε και πάλι για να βρούμε ΘΑΝΑΤΟ Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ»
Ακολουθάτε το δρόμο σας οι μεγάλοι
Τη Μοίρα που σας ώρισε ο Θεός ακολουθάτε
οι Μεγάλοι. Οδηγός σας το πνεύμα το υπέρτατο
και εντός σας ακοίμητο πάντα προσμένει
για τ’ ανέβασμα κάτι να γίνει τ’ ακούραστο!
Στενωπός είν’ ο δρόμος γιομάτος αγκάθια,
οι μικροί θα κτυπούν με λύσσα στο διάβα σας,
μα η ψυχή για τη νίκη θα μάχεται ατρόμητα,
το κορμί κι αν λυγάει κι αν ματώνει απ’ τον κάματο.
Νικητές στη γλυκιά την Ιθάκη ως γυρνάτε,
Λαιστρυγόνες θα βρήτε μπροστά σας και Τρίτωνες
τραγουδούσες Σειρήνες, μαγεύτρες και πλάνες
τον τρανό Ποσειδώνα αφρισμένο για εκδίκηση.
Ποθητό ‘ναι να βρεις στων αγώνων το τέρμα
μιας πιστής Πηνελόπης αγκάλες αμόλυντες
μ’ αν αφήσης στη μάχη την πνοή σου την ύστατη
πιο χρηστά δεν μπορούσες τη ζωή να προσφέρεις.
Στης φυλακής μου το κελί
Στης φυλακής μου το κελί το σιδερόφραχτο
που χειμωνιά όλο πλήξη με κυκλώνει
τον ερχομό σου καρτερώ σαν άνοιξη
ν’ανθίσουνε μεσ’ την καρδιά μου οι κλώνοι. Μ. Παρίδης.
Κυριάκος Μάτσης
"ου περί χρημάτων των αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής"!
«Έκλεξε όσον ημπορής τον τρόπο του θανάτου σου, ένας ωραίος θάνατος είναι συνήθως η ευγενεστέρα πράξις της ζωής!»