Κυβέρνηση κατά παρέκκλιση

Του Χασάπη Πέτρου 

 

Μελετώντας κάποιος με προσοχή τα νομοσχέδια και τις τροπολογίες που φέρνει στη Βουλή η κυβέρνηση Μητσοτάκη, διαπιστώνει δύο βασικά πράγματα. Το πρώτο είναι η κατάχρηση της φράσης «κατά παρέκκλιση» σε όλα τα νομοσχέδια και τις τροπολογίες και το δεύτερο είναι ο κεκαλυμμένος εποικισμός της χώρας που πραγματοποιεί με τους παράνομους ισλαμιστές μετανάστες, μέσα από τα νομοσχέδια που φέρνει.

 

Η κυβέρνηση αυτή εφεύρε ένα τρόπο για να παρακάμπτει κάθε νομικό εμπόδιο, που θέτουν οι προηγούμενοι νόμοι. Είναι η φράση «κατά παρέκκλιση» κάθε προηγούμενης ή αντίθετης διάταξης. Με τον τρόπο αυτό, ο κάθε υπουργός δεν δεσμεύεται από κανέναν προηγούμενο ή αντίθετο νόμο, από τον οποίο αυτός δεν θέλει να δεσμεύεται. Στην ουσία, ο κάθε υπουργός, παίρνει ένα λευκό χαρτί και πάνω του χαράζει τη ρύθμιση που επιθυμεί, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του καμία δέσμευση. Για να μην υπάρξει πρόβλημα και κίνδυνος να προσκρούσει η νέα διάταξη σε παλιότερες διατάξεις, τίθεται η ανωτέρω φράση και έτσι η νέα διάταξη εισάγει πάντα πρωτογενές δίκαιο για τη ρύθμιση που σκοπείται.  

 

Συνήθως η φράση αυτή μπαίνει στις περιπτώσεις που η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει σε δημόσιες συμβάσεις, χωρίς να δεσμεύεται από τυπικά κολλήματα παλιότερωνή αντίθετων νόμων ή σε περιπτώσεις επάνδρωσης διαφόρων φορέων και επιτροπών που εκείνη συστήνει.  

 

Το πιο «ωραίο» στην περίπτωση αυτή, είναι ότι η κυβέρνηση δεν επιλέγει τη φράση «κατά κατάργηση» κάθε άλλης αντίθετης διάταξης, αλλά τη φράση «κατά παρέκκλιση». Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι η κυβέρνηση λειτουργεί έτσι ώστε να μην δεσμεύεται η ίδια και τα πρόσωπα που εκείνη θεσμοθετεί, από αντίθετες διατάξεις, ενώ την ίδια στιγμή, οι παλιότερες αντίθετες διατάξεις εξακολουθούν να ισχύουν για όλο τον υπόλοιπο λαό. Έχουμε δηλαδή στην κυριολεξία μια κυβέρνηση «κατά παρέκκλιση».  

 

Πέρα από το ανωτέρω νομικό «τέχνασμα», η νεοφιλελεύθερη γκλομπαλιστική κυβέρνηση Μητσοτάκη, προωθεί κεκαλυμμένα, μέσα από τα νομοσχέδια που εισάγει προς ψήφιση, τον εποικισμό της χώρας με ισλαμιστές παράνομους μετανάστες. Προφανώς το κάνει αυτό από καθαρά ιδεολογική επιλογή. Δεν μπορώ να διανοηθώ κάτι άλλο.  

 

Συγκεκριμένα, σχεδόν ποτέ δεν αναφέρει μέσα στα νομοσχέδιά της τις λέξεις «Έλληνες», «Έλληνες πολίτες» ή «ελληνικός λαός». Συνήθως αναφέρει τις λέξεις «πληθυσμός» ή «άτομα» και σχεδόν σε όλα τα νομοσχέδια αναφέρεται στις «ευπαθείς» και «ευάλωτες» ομάδες του πληθυσμού. Διαβάζοντας κάποιος τις τελευταίες αυτές λέξεις, το μυαλό του πηγαίνει αμέσως σε ΑμεΑ, σε πτωχούς ή ασθενείς και λοιπούς Έλληνεςδικαιολογώντας ηθικά την κυβέρνηση. Όμως αν μελετήσει σε βάθος, ποιες ομάδες εννοεί, θα διαπιστώσει ότι πέρα από τις ανωτέρω ομάδες, μέσα στις «ευπαθείς» και «ευάλωτες» ομάδες του πληθυσμού, είναι και οι παράνομα εισελθόντες στη χώρα μας ισλαμιστές που αιτούνται άσυλο ή και έχουν ήδη λάβει άσυλο. Δηλαδή κεκαλυμμένα, η πολυπολιτισμική κυβέρνηση Μητσοτάκη ενισχύει τις ομάδες αυτές, βοηθώντας να ριζώσουν στη χώρα μας και έτσι να την εποικήσουν. Φυσικά δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όπου άμεσα και φανερά φέρει νομοθετικές ρυθμίσεις υπέρ των παράνομα εισελθόντων στη χώρα μας ισλαμιστών, ενηλίκων και ανηλίκων.  

 

Χωρίς όμως να το έχει αντιληφθεί, με την κατάχρηση του νομικού τεχνάσματος «κατά παρέκκλιση», η κυβέρνηση Μητσοτάκη εισήγαγε στην πολιτική πρακτική ένα «πυρηνικό όπλο» για μια επόμενη πραγματικά πατριωτική κυβέρνηση, η οποία νομότυπα πλέον θα μπορεί με μια μόνο φράση, να διαλύσει το σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα και να ανοικοδομήσει ένα υγιές ηθικό και παραγωγικό κράτος, με μετόχους τους Έλληνες πολίτες. «Ουδέν κακόν αμιγές καλού». 

 

πηγή