Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Η ιεράρχηση ενασχόλησης μιας καταγγελίας ενός επωνύμου προσώπου, διά της οποίας εμπλέκονται, προεχόντως και κυρίως, αναρμόδιοι φορείς, υπερακοντίζοντας την καθ’ ύλην αρμόδια Αρχή, η οποία δεν είναι άλλη εκ της εισαγγελικής – δικαστικής, με ό,τι συνεφέλκεται περί της ισχυράς νομοθεσίας περί της προστασίας των προσωπικών δεδομένων και του τεκμηρίου της αθωότητος του καταγγελλομένου κατά την υπερτέρα συνταγματική έννομη τάξη και την υπερκείμενη Ευρωπαϊκή Νομοθεσία της εγχωρίας καταλείπει ισχυράς αμφιβολίας και δεν κομίζει αρκούντως πειστικά στοιχεία περί της αλήθειας της λυσιτέλειας των λεγομένων των οιονεί κατηγόρων αδιακρίτως και αφειδώλευτα κατά πάντων και διά πάντων. Είναι πρόδηλο ότι εις την Ελλάδα, εάν κανείς ανήκει εις ένα οιονεί «λόμπι», ο νομικός πολιτισμός υποχωρεί υπέρ του, τα ΜΜΕ αναλαμβάνουν αυθαιρέτως και αυτοκλήτως, κατά παράβαση του άρθρου 14 του Συντάγματος, προπετή αποστολή δικαστικής Αρχής και ιταμής λογοκρισίας, καθώς και ανεξελέγκτου διαπομπεύσεως των πάντων, κατακρημνίζοντας επονείδιστα και ανενδοίαστα παν ψήγμα νομιμότητας.
Εις τον αντίποδα, εάν ένας απλός πολίτης υποστεί αξιόποινη πράξη η υπόθεσή του, εάν και εφόσον εισαχθεί εις την Δικαιοσύνη, πέραν της αδικαιολογήτου βραδύτητος, θα υποστεί τη χλεύη και την απαξία της αλαζονείας ορισμένων δικαστικών – όσο διά τα ΜΜΕ, ούτε καν θα ασχοληθούν, όλως τουναντίον θα σιωπήσουν εκκωφαντικώς.
Εν κατακλείδι, τα συμπεράσματα τα οποία εξάγει κανείς ασφαλώς και συνάγει ευχερώς είναι ότι τα προσωποπαγή κόμματα έχουν διαποτίσει και αλλοτριώσει τους θεσμούς κατά τέτοιον τρόπον, διά του οποίου οι ίδιοι οι θεσμοί, ακόμη και αν αποτελούν τους θεμελιώδεις πυλώνες διά την εύρυθμη και τελεσφόρα λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, απεμπολούν υπέρποτε τη λειτουργική τους ανεξαρτησία εν ονόματι της ακατανίκητης, άτεγκτης, ανυπέρβλητης και απαρέγκλιτης στυγνής κομματοκρατίας.
Ο μεγάλος Καντ έλεγε ότι «ο πατερναλισμός είναι η χειρότερη μορφή δεσποτισμού». Ήδη σήμερον βιώνουμε τη δυστοπία της Νέας Τάξης Πραγμάτων, όπου κάποιοι αυτόκλητοι σωτήρες μάς κουνούν το δάκτυλο διά το καλό μας, και δη διά την υγεία μας, μέσω των Δουρείων Ιππων των ΜΜΕ. Η απάντησή μου είναι η εξής: «…ότι κανένας δεν μπορεί να μας αναγκάσει να είμαστε ευτυχισμένοι με τον δικό του τρόπο (όπως αυτός στοχάζεται την ευτυχία άλλων ανθρώπων), αλλά καθένας έχει το δικαίωμα να επιλέξει την ευτυχία του με τον δικό του τρόπο, αρκεί να μην εμποδίζει την ελευθερία των άλλων να επιδιώξουν όμοιο σκοπό, που μπορεί να υπάρχει μαζί με την ελευθερία οποιουδήποτε σύμφωνα με τον γενικό νόμο» (απόσπασμα του Καντ, το 1793, εις το δοκίμιο «Τούτο είναι ορθό στη θεωρία, αλλά για την πράξη δεν ισχύει».
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.