Εύγε σου, πάτερ Ιωσήφ, για τις σημαίες, που έστησες και ύψωσες στις κορυφές σου. Την Ελληνική και την Βυζαντινή. «Διάβασες», ως φαίνεται, τη χρόνια σκέψη μου, αντέγραψες τους σχεδιασμούς μου, μούκλεψες τα πρωτεία. Εμένα με καθυστέρησαν σε τούτο, όπως και σε πολλά άλλα, οι άλλες έγνοιες.
Έκαμψε, ως μη ώφειλε, τους ενθουσιασμούς μου η ηλικία, ατόνισε στην ψυχή μου η ζωηρότης των συμβόλων του Γένους μας και δεν σφυροκοπούν όπως πρώτα στην καρδιά μου της υπερχιλιόχρονης αγιορείτικης Ιστορίας οι επιταγές. Ανεξόφλητα, λοιπόν, αφήνονται τα χρέη μου προς τούτη την ανόθευτη, βαρύτιμη και άγια Βυζαντινογωνιά μας.
Να όψωνται οι εξ ανθρώπων περισπασμοί και οι πολλές απασχολήσεις και των ασθενειών μου ο σκόλοψ και σκυλμός.
Σε κατασπάζομαι γι΄ αυτή σου την πρωτοβουλία και συγχαίρω και συγκινούμαι καθώς ρίγη πατριωτισμού διαπερνούν την ύπαρξί μου, βλέποντάς τες να κυματίζουν στην πνοή του ανέμου και να ελληνοχρωματίζουν και χρεωστικά βυζαντιώνουν τον Τόπο, τον αέρα, το Αιγαίο. Σε διαβεβαιώ ότι φρέσκαρες την σιγασμένη επιθυμία μου και όπου νάναι μάλλον θα τα καταφέρω να υψώσω κι εγώ τις δικές μου στα δικά μου ραχώνια.
Και αν τυχόν σου έρθουν άλλοι σαν κι εκείνους, που σαχλόχασκαν για το θέαμα και περιγελούσαν τον πατριωτισμό και την ελληνοφροσύνη σου, σε προτρέπω και σε παρακαλώ, απόστρεψε το πρόσωπό σου απ΄ αυτούς και οικτίρησέ τους. Παράτα τους και κοίτα τη δουλειά σου, μολονότι τους αξίζει να τους ελεεινολογήσης, αν μη και τους «μουτζώσης», μπας και προβληματήση τον εγωϊσμό και τον...προοδευτισμό τους ο στολισμός τους με το παράσημο μιας ανοιχτής μοναχικής παλάμης. Δυστυχείς, αδίδακτοι, αριβίστες. Της ηδονής και της ραστώνης θηρευταί, ανιστόρητοι και ανεύρωτοι διεθνισταί. Δεν τους αγγίζουν τέτοια ιδεώδη, δεν μπορούν να τους συγκινήσουν τέτοια σύμβολα.
Και καθώς έχουμε άκαπνους, αμπαρουτομύριστους και πατριωτικώς αθέρμαστους και ασυγκίνητους κυβερνήτας και ταγούς, είναι επόμενο να έχουμε μιμητάς των τους νέους κυρίως, που πλειοδοτούντες σε πολλαπλό αμοραλισμό, θα ασελγούν περί τα ιερά σύμβολα και θα φθάνουν μέχρι να τα καίνε στας επετείους του Πολυτεχνείου. Το είδε κι αυτό ο σύγχρονος Ελληνικός λαός μας. Και θα δικαιολογούνται οι ιερόσυλες πράξεις τους απ΄ τους πλαδαρούς και ασπόνδυλους «προοδευτικούς» Αθηναίους κουλτουριάρηδες, θα «γλείφωνται» και οι μεν και οι δε από πληρωμένες εφημερίδες και «καλολαδωμένες» κάμερες και απάτριδες δημοσιογράφους, και θα αμνηστεύωνται απ΄ τους ψοφοειδείς και επτοημένους απ΄ όλα και απ΄ όλους μικρούς και μεγάλους δικαστικούς μας ...
Από το βιβλίο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.