Το δαιμονικό, αθέατο, βαθμιαία ανατρεπτικό πραξικόπημα του Βαθέως Κράτους στις ΗΠΑ

Δεν υπάρχει αμφιβολία γι ‘αυτό: το πραξικόπημα ήταν επιτυχές.  

 

Zero Hedge, 20-1-21
Authored by John Whitehead via The Rutherford Institute, 

 

[Ο συντάκτης του άρθρου είναι Αμερικανός Νομικός, Συνταγματολόγος, ιδρυτής και πρόεδρος του Ιδρύματος Ράδερφορντ για την υπεράσπιση των πολιτικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Ίδρυμα Rutherford, οργανισμός με έδρα το Charlottesville, Βιρτζίνια, έχει δίκτυο δικηγόρων και τμήματα σε όλες τις πολιτείες, προσφέρει τις ελεύθερες νομικές υπηρεσίες του σε πολίτες-θύματα παραβιάσεων των συνταγματικών δικαιωμάτων τους από κρατικές υπηρεσίες η από ασύδοτα οικονομικά μονοπώλια και τις χρηματοδοτεί μέσω δωρεών.

Το Ινστιτούτο προσφέρει επίσης εκπαιδευτικό υλικό και δημοσιεύει εβδομαδιαίο σχόλιο του προέδρου του (το κατωτέρω), το οποίο αναδημοσιεύεται σε εκατοντάδες εφημερίδες και ιστοσελίδες στο διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένων των Huffington Post και LewRockwell.com]

 

Του Tyler Durden 

Μετάφραση/Eισαγωγή: Μιχαήλ Στυλιανού 

 

«Έχεις τόσο ένθερμη, παθιασμένη, ευαγγελική πίστη σε αυτή τη χώρα… Γιατί στο όνομα του Θεού δεν έχεις πίστη στο σύστημα διακυβέρνησης που είσαι τόσο υποχρεωμένος να προστατέψεις; Θέλετε να υπερασπιστείτε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και να τις υπερασπιστείτε με τα εργαλεία που σας παρέχει το Σύνταγμά της. Ζητάτε εντολή από μια κάλπη Στρατηγέ; Γιατί δεν την κλέβετε μετά τα μεσάνυχτα, όταν η χώρα έχει γυρίσει την πλάτη της;»« Επτά ημέρες το Μάιο» (1964) 

 

Ωστόσο, η 6η Ιανουαρίου από τους λεγόμενους στασιαστές για την ανατροπή των εκλογικών αποτελεσμάτων, δεν ήταν το πραγματικό πραξικόπημα. Εκείνοι που απάντησαν στο κάλεσμα του Προέδρου Trump να διαδηλώσουν στο Καπιτώλιο ήταν απλώς τα θυσιαστήρια θύματα, χειραγωγημένα για τη δημιουργία της τέλειας κρίσης προκειμένου να ορμήσει και να αναλάβει τον έλεγχο το «Βαθύ Κράτος» -γνωστό και ως το «Αστυνομικό Κράτος» ή το«Στρατιωτικό-Βιομηχανικό Σύμπλεγμα» ή το «Tέχνο-Κορπορατικό Κράτος», ή το «Κράτος Επιτήρησης».

 

Δεν χρειάστηκε καθόλου χρόνος για τη στροφή στον διακόπτη και να τεθεί η πρωτεύουσα του έθνους σε στρατιωτικό εγκλεισμό, σε περιορισμό οι συζητήσεις σε απευθείας σύνδεση , και τα άτομα με ανατρεπτικές ή αμφιλεγόμενες απόψεις να καταζητούνται, να ερευνώνται, να στιγματίζονται και / ή να απομονώνονται.  

 

Αυτή η νέα τάξη δεν προέκυψε ωστόσο αυτή την εβδομάδα, ή αυτόν το μήνα, ή ακόμα και τον χρόνο που έληξε. Το πραγματικό πραξικόπημα συνέβη όταν η κυβέρνησή μας, “του λαού, από το λαό, για το λαό”, ανατράπηκε από ένα κέρδο-κίνητο, μιλιταριστικό, τέχνο-εταιρικό κράτος, συνεργαζόμενο με μια κυβέρνηση “των πλουσίων, από την ελίτ, για τις εταιρείες.”  

 

Είμαστε βυθισμένοι σε αυτόν τον βούρκο εδώ και δεκαετίες. 

 

Κάθε διαδοχικός πρόεδρος, από τον Φράνκλιν Ρούζβελτ, έχει αγοραστεί για να χορεύει στους σκοπούς του βαθέως κράτους. 

 

Εκλέγεται ο Ντόναλντ Τραμπ, ο υποψήφιος που ορκίστηκε να αδειάσει τον βάλτο στην Ουάσιγκτον. Αλλά αντί να θέσει τέλος στη διαφθορά, ο Τραμπ άνοιξε το δρόμο για τους εκπροσώπους ομάδων συμφερόντων, τις εταιρείες, το στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα και το Βαθύ Κράτος να γλεντήσουν στο κουφάρι της ετοιμοθάνατης Αμερικανικής Δημοκρατίας. 

 

Ο Τζο Μπάιντεν δεν θα είναι διαφορετικός. Η δουλειά του είναι να κρατήσει το Βαθύ Κράτος στην εξουσία. 

 

Απομακρυνθείτε από τη πολιτική προσωπολατρία και θα διαπιστώσετε ότι κάτω από τα κουστούμια της εξουσίας, είναι όλοι τους ίδιοι. 

 

Ακολούθησε τα λεφτά. Πάντα δείχνουν τον δρόμο. 

 

Όπως σημείωσε ο Bertram Gross στο βιβλίο του «Φιλικός Φασισμός: Το νέο Πρόσωπο της Εξουσίας στην Αμερική»,“το κακό φοράει τώρα ένα φιλικότερο από ποτέ πρόσωπο στην αμερικανική ιστορία“
 

Γράφοντας το 1980, ο Γκρος προανήγγειλε ένα μέλλον στο οποίο έβλεπε: 

… έναν νέο δεσποτισμό που έρπει βαθμιαία σε όλη την Αμερική. Οι απρόσωποι ολιγάρχες κάθονται σε θέσεις διοίκησης ενός συμπλέγματος μονοπωλίων-κυβέρνησης, που εξελισσόταν αργά εδώ και πολλές δεκαετίες. Στις προσπάθειες να διευρύνουν τις δικές τους εξουσίες και προνόμια, είναι πρόθυμοι να έχουν άλλους να υποφέρουν τις εσκεμμένες ή ακούσιες συνέπειες της θεσμικής ή προσωπικής απληστίας τους. Για τους Αμερικανούς, αυτές οι συνέπειες περιλαμβάνουν χρόνιο πληθωρισμό, επαναλαμβανόμενη ύφεση, δηλωμένη και κρυφή ανεργία, δηλητηρίαση του αέρα, του νερού, του εδάφους και των οργανισμών, και το πιο σημαντικό, την ανατροπή του Συντάγματος μας. Γενικότερα, οι συνέπειες περιλαμβάνουν εκτεταμένη παρέμβαση στη διεθνή πολιτική μέσω οικονομικής χειραγώγησης, συγκεκαλυμμένης δράσης ή στρατιωτικής εισβολής … 

 

Αυτό το ύπουλο, υφέρπον, σιωπηλό πραξικόπημα που προφήτευσε ο Gross είναι ο ίδιος κίνδυνος που οραματίστηκε ο Rod Serling το 1964 στο πολιτικό θρίλερ του « Επτά ημέρες το Μάιο,», μια σαφή προειδοποίηση να προσέξουμε για έναν στρατιωτικό νόμο συσκευασμένο ως μια καλοπροαίρετη και κυρίαρχη ανησυχία για την ασφάλεια του έθνους. 

 

Απίστευτο, σχεδόν 60 χρόνια αργότερα, βρισκόμαστε όμηροι μιας κυβέρνησης που κυριαρχείται περισσότερο από το στρατιωτικό δόγμα και την εταιρική απληστία παρά από το κράτος δικαίου που καθιερώνει στο Σύνταγμα. Πράγματι, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι το γεγονός και η μυθοπλασία δεν είναι διαφορετικά, τα σημερινά γεγονότα θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν αντιγραφεί κατ ‘ευθείαν από τις «Επτά ημέρες του Μαΐου», που μεταφέρουν τους θεατές σε ένα μεταφυσικά οικείο τοπίο. 

 

Το Σενάριο είναι απλό 

 

Με τον Ψυχρό Πόλεμο στο απόγειό του, ένας μη δημοφιλής Πρόεδρος των ΗΠΑ υπογράφει μια βαρυσήμαντη συνθήκη πυρηνικού αφοπλισμού με τη Σοβιετική Ένωση. Πιστεύοντας ότι η συνθήκη αποτελεί μια απαράδεκτη απειλή για την ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών και βέβαιος ότι ξέρει τι είναι καλύτερο για το έθνος, ο στρατηγός James Mattoon Scott (που υποδύεται ο Burt Lancaster), επικεφαλής των αρχηγών του επιτελείου και μνηστήρας της προεδρίας , σχεδιάζει μια στρατιωτική κατάληψη της εξουσίας. 

 

Όταν ο βοηθός του Στρατηγού Σκοτ, συνταγματάρχης Κέισι (Κερκ Ντάγκλας), ανακαλύπτει το προγραμματισμένο στρατιωτικό πραξικόπημα, πηγαίνει στον Πρόεδρο με τις πληροφορίες. Ο αγώνας για τον έλεγχο της κυβέρνησης των ΗΠΑ αρχίζει, με το ρολόι να σημαίνει τις ώρες μέχρι οι στρατιωτικοί συνωμότες να προχωρήσουν στην ανατροπή του Προέδρου. 

 

Περιττό να πούμε ότι, ενώ στη μεγάλη οθόνη, το στρατιωτικό πραξικόπημα έχει ματαιωθεί και η δημοκρατία σώζεται μέσα σε λίγες ώρες, στον πραγματικό κόσμο, η πλοκή πυκνώνει και απλώνεται κατά τη διάρκεια του τελευταίου μισού αιώνα.
 

Χάναμε τις ελευθερίες μας τόσο σταδιακά για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα- μας το παρουσίαζαν στο όνομα της εθνικής ασφάλειας και της παγκόσμιας ειρήνης, που διατηρούνταν υποτίθεται χάρις στον στρατιωτικό νόμο, μεταμφιεσμένα ως «νόμος και τάξη», και επιβαλλόμενα από μια στρατιωτικοποιημένη αστυνομία και μια πολιτική ελίτ αποφασισμένη να διατηρήσει τις εξουσίες της με κάθε κόστος. 

 

Είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς ακριβώς πότε άρχισαν όλα να ακολουθούν αυτόν τον κατήφορο, αλλά είμαστε σε αυτή την ταχέως κινούμενη, καθοδική τροχιά εδώ και αρκετό καιρό. 

 

Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα παγιδευτεί και θα αναληφθεί από το στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα. Αυτή είναι μια τελειωμένη συμφωνία, αλλά ο στρατιωτικός νόμος, μεταμφιεσμένος σε εθνική ασφάλεια, είναι μόνο ένα μικρό μέρος της μεγαλύτερης εξαπάτησης που έχουμε ξεγελαστεί να πιστέψουμε ότι είναι για το δικό μας καλό. 

 

Πώς κάνεις ένα έθνος να δεχτεί υπάκουα ένα αστυνομικό κράτος; Πώς μπορείτε να πείσετε έναν πληθυσμό να δεχτεί ανιχνευτές μετάλλων και σωματικές έρευνες και στα σχολεία τους, ελέγχους σε τσάντες στους σιδηροδρομικούς σταθμούς τους, τανκς και στρατιωτικά όπλα να χρησιμοποιούνται από αστυνομικές δυνάμεις και μικρών πόλεων, κάμερες παρακολούθησης στα φανάρια της τροχαίας, αστυνομικούς ελέγχους με απογύμνωση σε δημόσιους δρόμους, αδικαιολόγητες εξετάσεις αίματος οδηγών σε σημεία ελέγχου για ενδεχόμενη μέθη, ελέγχους ολόσωμης σωματικής σάρωσης στα αεροδρόμια και παρακολούθηση των ιδιωτικών επικοινωνιών από κυβερνητικούς πράκτορες; 

 

Προσπαθήστε να βυθίσετε μια τέτοια πραγματικότητα στον λαιμό του πληθυσμού, και μπορεί να βρεθείτε με μιαν εξέγερση στα χέρια σας. Αντί γι’ αυτό μπορείτε όμως με συνεχείς χρωματιστές προειδοποιήσεις τρομοκράτησης (πράσινος-κίτρινος-κόκκινος συναγερμός), με πυροβολισμούς και απειλές βόμβας σε εμπορικά κέντρα, σχολεία, και αθλητικές αρένες, να αναισθητοποιείς τον πληθυσμό με συνεχή δίαιτα αστυνομικής βίας και να του πουλάς όλα αυτά σαν μέτρα προστασίας του. 

 

Αυτή η πρόσφατη στρατιωτική κατοχή της πρωτεύουσας του έθνους από 25.000 στρατεύματα ως μέρος της λεγόμενης «ειρηνικής μετάθεσης» της εξουσίας από τη μία διοίκηση στην άλλη είναι αποκαλυπτική.  

 

Αυτή δεν είναι η γλώσσα ενός ελεύθερου λαού. Αυτή είναι η γλώσσα της Ισχύος..
Αλλά δεν μπορείς να πεις ότι δεν μας προειδοποίησαν. 

 

Πίσω στο 2008, μια έκθεση του Army War College (Πολεμικού Κολλεγίου Στρατού) αποκάλυψε ότι «η εκτεταμένη πολιτική βία στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών θα ανάγκαζε το αμυντικό κατεστημένο να αναπροσανατολίσει τις προτεραιότητες σε περίπτωση ανάγκης να υπερασπιστεί τη βασική εγχώρια τάξη και την ανθρώπινη ασφάλεια». 

 

Η έκθεση 44 σελίδων συνέχιζε για να προειδοποιήσει ότι οι πιθανές αιτίες για τέτοιες αστικές αναταραχές θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν μιαν νέα τρομοκρατική επίθεση, «την απρόβλεπτη οικονομική κατάρρευση, την απώλεια λειτουργικής ικανότητας της πολιτικής και νομικής τάξης, την σκόπιμη εγχώρια αντίσταση ή την εξέγερση, τις διάχυτες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης δημόσιας υγείας, και τις καταστροφικές φυσικές και ανθρώπινες καταστροφές.» 

 

Το 2009, εμφανίστηκαν εκθέσεις από το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας που χαρακτήριζαν δεξιούς και αριστερούς ακτιβιστές και στρατιωτικούς βετεράνους ως εξτρεμιστές (γνωστό και ως τρομοκράτες) και καλούσαν την κυβέρνηση να υποβάλει τέτοια στοχευόμενα άτομα σε πλήρη επιτήρηση προτού εγκληματήσουν. Σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, αφού δαπάνησε δισεκατομμύρια για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μεγαλύτερη απειλή δεν είναι το ISIS (το «Ισλαμικό Κράτος» των Τζιχαντιστών) αλλά ο εγχώριος δεξιός εξτρεμισμός.

 

Εν τω μεταξύ, η αστυνομία έχει μετατραπεί σε προέκταση του στρατού, ενώ το ίδιο το έθνος έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης. Έτσι προκύπτει ένα καθεστώς ακήρυκτου στρατιωτικού νόμου, όπου μπορούν να σας συλλάβουν, να σας ρίξουν αναίσθητο με ειδικό όπλο, να σας πυροβολήσουν, να σας κακοποιήσουν βάναυσα και κάποτε και να σας σκοτώσουν, απλώς και μόνο για την μη άμεση συμμόρφωση με την εντολή ενός κυβερνητικού οργάνου. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο σε πόλεις που μαστίζονται από εγκλήματα. Συμβαίνει σε όλη τη χώρα. 

 

Και επίσης έχετε μιαν κυβέρνηση, η οποία δεν έπαψε να συσσωρεύει σταθερά ένα οπλοστάσιο στρατιωτικών όπλων για χρήση στο εσωτερικό και για τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση των “στρατευμάτων” για τον πόλεμο. Ακόμη και κυβερνητικές υπηρεσίες με -σε μεγάλο βαθμό- διοικητικές λειτουργίες, όπως η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων, το Τμήμα Υποθέσεων Βετεράνων, και το Ινστιτούτο Smithsonian, έχουν αποκτήσει προστατευτικές πανοπλίες, κράνη ταραχών και ασπίδες, κανόνι εκτόξευσης (νερού;) , πυροβόλα όπλα της αστυνομίας και πυρομαχικά. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν τώρα τουλάχιστον 120.000 οπλισμένοι ομοσπονδιακοί αστυνομικοί που φέρουν τέτοια όπλα και έχουν την εξουσία να συλλαμβάνουν. 

 

Την εικόνα της Εξουσίας, κινούμενης από το κέρδος στην εκστρατεία να μετατρέψει τους Αμερικανούς πολίτες σε μαχητές κατά του εχθρού (και την Αμερική σε πεδίο μάχης), συμπληρώνει ένας τομέας της τεχνολογίας που έχει συνωμοτήσει με την κυβέρνηση για να δημιουργήσει έναν «Μεγάλο Αδελφό» ( Big Brother*) που όλα τα ακούει και όλα τα βλέπει και δεν μπορεί να του διαφύγει τίποτα. Δεν είναι μόνο τα αεροπλάνα ρομπότ, τα κέντρα σύνθεσης πληροφοριών, οι «αναγνώστες πινακίδων κυκλοφορίας», οι συσκευές επιτήρησης ατόμων και τηλεφώνων και η NSA, για τα οποία πρέπει να ανησυχείτε. Σας παρακολουθούν επίσης από τα «μαύρα κουτιά» στα αυτοκίνητά σας, το κινητό σας τηλέφωνο, τις έξυπνες συσκευές στο σπίτι σας, τις κάρτες αφοσιωμένου πελάτη των παντοπωλείων, τους λογαριασμούς μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τις πιστωτικές κάρτες, τις υπηρεσίες σύνδεσης TV- Internet και τους λογαριασμούς ανάγνωσης ηλεκτρονικών βιβλίων. 

 

Βλέπετε, η 6η Ιανουαρίου και τα επακόλουθά της έδωσαν στην κυβέρνηση και τους τεχνοκράτες εταίρους της την τέλεια δικαιολογία για να επιδείξουν όλες τις δυνάμεις που συγκεντρώνουν τόσο επίμονα όλα αυτά τα χρόνια.
 

Σημειώστε ότι, γράφοντας για την “κυβέρνηση”, δεν αναφέρομαι στην άκρως κομματική, δικομματική γραφειοκρατία των Ρεπουμπλικάνων και των Δημοκρατικών. 

 

Αναφέρομαι στην “κυβέρνηση” με κεφαλαίο “Κ”, εννοώντας το εδραιωμένο Βαθύ Κράτος, που δεν επηρεάζεται από τις εκλογές, που δεν μεταβάλλεται από λαϊκά κινήματα, και που έχει θέσει τον εαυτό του πέρα από την εμβέλεια του νόμου. 

 

Αναφέρομαι στην «συντεχνιωμένη», στρατιωτικοποιημένη, εδραιωμένη γραφειοκρατία, που είναι πλήρως λειτουργική και στελεχωμένη από μη εκλεγμένους αξιωματούχους, που, στην ουσία, κυβερνούν τη χώρα και παίρνουν τις αποφάσεις στην Ουάσιγκτον, ανεξάρτητα από το ποιος κάθεται στον Λευκό Οίκο. 

 

Αυτό είναι το κρυφό πρόσωπο μιας κυβέρνησης που δεν σέβεται την ελευθερία των πολιτών της. 

 

Ετοιμάσου. 

Υπάρχει κάτι που μηχανεύτηκαν στα λημέρια της εξουσίας, πολύ μακριά από το δημόσιο μάτι, και που δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για το μέλλον αυτής της χώρας. 

 

Κάθε φορά που έχετε ένα ολόκληρο έθνος τόσο υπνωτισμένο από τα καμώματα της πολιτικής άρχουσας τάξης ώστε να αγνοεί όλα τα άλλα, θα πρέπει καλύτερα να προσέξετε. 

 

Κάθε φορά που έχετε μια κυβέρνηση που λειτουργεί στα σκοτεινά, μιλάει σε μια γλώσσα κυρίαρχου, και αντικαθιστά τους κανόνες με αυθαίρετα διατάγματα, θα πρέπει καλύτερα να προσέξετε. 

 

Κάθε φορά που έχετε μια κυβέρνηση τόσο μακριά από τον λαό της ώστε να εξασφαλίζει ότι αυτός δεν πρόκειται να ακουστεί ποτέ, ναι ιδωθεί ποτέ και ποτέ να λογαριαστεί από αυτούς που εξέλεξε για να τον αντιπροσωπεύουν, καλύτερα να έχετε τον νου σας. 

 

Όπως ξεκαθαρίζω στο βιβλίο μου Battlefield America: The War on the American People, είμαστε πιο ευάλωτοι ακριβώς τώρα. 

 

Όλοι αυτοί οι άθλιοι σπόροι που επιτρέψαμε στην κυβέρνηση να σπέρνει με το πρόσχημα της εθνικής ασφάλειας αποδίδουν τώρα διαβολικούς καρπούς. 

 

Η σοβαρότερη απειλή που αντιμετωπίζουμε ως έθνος δεν είναι ο εξτρεμισμός αλλά ο δεσποτισμός, που ασκείται από μια άρχουσα τάξη της οποίας η μόνη προσήλωση είναι στην εξουσία και το χρήμα. 

 

Το Ινστιτούτο Rutherford είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός με έδρα το Charlottesville, Βιρτζίνια,, ΗΠΑ, αφιερωμένο στην υπεράσπιση των πολιτικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

 

πηγή