Ενα πανέμορφο φωτογραφικό οδοιπορικό από τον αγαπητό μας φίλο Γιάννη Κατσέα στην Ιερά Μονή Θεοτόκου της Γαλακτοτροφούσας Ανθούσας και στην εκπληκτική ελληνική φύση γύρω της.
(το συνοδευτικό κείμενο είναι από το διαδίκτυο)
Οι Εικόνες της Παναγίας Γαλακτοτροφούσας παρουσιάζουν τη Θεοτόκο να κρατάει στην αγκαλιά της τον νεογέννητο Χριστό και να Τον τρέφει με το γάλα της (να Τον θηλάζει). Για τον λόγο αυτό, οι Εικόνες αυτές είναι πολύ αγαπητές στις νέες μητέρες και ιδιαίτερα σε όσες θηλάζουν. Η ιδιαιτερότητά τους ότι το στήθος τής Παναγίας παρουσιάζεται σαν κολλημένο στον δεξιό της ώμο, ο δε Ιησούς δεν έχει χαρακτηριστικά θηλάζοντος βρέφους, αλλά μικρού παιδιού!
Ο εικονιστικός τύπος της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσας είναι αξιόλογος, ευρέως γνωστός και λίαν αγαπητός, στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Το Καθολικό της Μονής θεμελιώθηκε στις 30-5-1799 και αποπερατώθηκε στις 25-8-1799, δηλαδή σε τρεις μήνες. Κτίτορας ήταν ο Ιερομόναχος Ιάκωβος (25-8-1799), που αναφέρεται ως Ηγούμενος το 1810 και το 1829.
Το Μοναστήρι καταστράφηκε το 1943 από τους Γερμανούς. Τότε κάηκε και η Εικόνα της Γαλακτοτροφούσας Παναγίας, αφιέρωμα του 1788 από τον Καλαρρυτιώτη Δημήτριο Τουρτούρη επί της οποίας αναγράφοταν η χρονολογία 1761 , έτος που η Εικόνα μεταφέρθηκε από τη Βενετία “εις μνημόσυνον αυτού και των αυτού αυταδέλφων και των εν αυτοίς διαδόχοις αυτών”. Αυτή η Εικόνα δεν υπάρχει πλέον λόγω της καταστροφής που υπέστη η Μονή από τους γερμανούς, υπάρχει όμως αντίγραφο αυτής . Επίσης καταστράφηκε και το Παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, που το τιμούσαν στις 29 Αυγούστου (αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του).
Σήμερα, εκτός από δύο νεότερα κτίσματα στα δυτικά, σώζεται μόνον το Καθολικό, πέτρινο κομψό κτίσμα με τετράκλινη στέγη, σκεπασμένη με πλάκες, δύο χορούς Αγιορειτικού τύπου και ένα τρούλο. Είναι μονόκλιτη Βασιλική με ημικυλινδρική καμάρα στην οροφή. Σώζονται και μερικά λείψανα της παλαιάς τοιχογραφίας.
Το βόρειο πέτρινο θύρωμα (όπου οι επιγραφές) έχει περίτεχνα ανάγλυφα κοσμήματα (Αγία Τριάδα, Ευαγελισμός της Θεοτόκου, από δύο δικέφαλους αετούς, αγγέλους και ανθοδοχεία). Επίσης, στην εξωτερική ανατολική κόγχη παριστάνονται η Παναγία, ο Χριστός, δένδρα, περιστέρια, φίδια, άνθη κ.λπ.
Το Μοναστήρι είναι χτισμένο σε μια θαυμάσια τοποθεσία, περικυκλωμένη από πλούσιο ελατόδασος. Μισό περίπου χιλιόμετρο βόρεια και στον Αχελώο βρίσκεται το κομψό πέτρινο γιοφύρι του Μιχου χτισμενο στην ιδια ακριβως χρονικη περιοδο με την Μονη με το οποίο επικοινωνούσε η Θεσσαλία με την Ήπειρο από τη διάβαση του Μπάρου.
Το Μοναστήρι στη μακραίωνη πορεία του χρησίμευε συχνότατα ως ξενώνας, όπου περαστικοί οδοιπόροι βρίσκανε στέγαση, τροφή και ύπνο.
Αυτοί οι κατά καιρούς φιλοξενούμενοι, κυρίως κτηνοτρόφοι με κοπάδια ζώων ή κυρατζήδες, πρόσφεραν ζώα, χρήματα ή εικονίσματα, με τα οποία συντηρούνταν και προσέφερε τις υπηρεσίες του το Μοναστήρι. Οι Μοναχοί που εγκαταβίωσαν από την ίδρυση της μονής είναι άγνωστοι . Πάντως ο περιηγητής Πουκεβίλ τον 19ο αιώνα μιλά για τρεις Καλόγερους που είχε συναντήσει εδώ.
Η Μονή καταστράφηκε από τους Γερμανούς το φθινόπωρο του 1943, ενώ ως τότε το χρησιμοποιούσαν ως τόπο καταυλισμού και διανυκτέρευσης των γερμανικών στρατιωτικών σωμάτων που έρχονταν από το Μέτσοβο προς το χωριό Καλαρρύτες. Πιθανολογείται πως η αιτία της πυρπόλησης ήταν οι ποσότητες σταριού που ήταν αποθηκευμένες στις αποθήκες και προορίζονταν για τους αντάρτες της περιοχής.
Τότε καταστράφηκαν οι θαυμάσιες Εικόνες της Παναγίας και του Ιωάννου του Προδρόμου, καθώς και τα περισσότερα οικοδομήματα. Μετά την κατοχή έγινε η ανοικοδόμηση του Καθολικού με τη συνδρομή πολλών κατοίκων των γειτονικών χωριών, κυρίως των Καλαρρυτών , οι οποίοι μεταφέρανε χωρίς αμοιβή την πλάκα από το βουνό «Γκούρα» και δώρισαν τα μισά χρήματα της επισκευής. Το Μοναστήρι έχει κηρυχθεί διατηρητέο και με χρήματα του Υπουργείου Πολιτισμού επισκευάστηκε η σκεπή και ξαναχτίστηκαν τα κατεστραμμένα κελιά του.
Την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου σε μια γωνιά του Μοναστηριού σιγοβράζουν μέσα σε καζάνι κομμάτια κρέατος από προβατίνα και γίδα, που προσφέρουν οι κτηνοτρόφοι του χωριού , ενώ ανήμερα της γιορτής το μαγειρεύουν με πληγούρι και μετά τη λειτουργία προσφέρεται σε όλους.
Στις 29 Αυγούστου στο Μοναστήρι γιορτάζεται η αποτομή της κεφαλής του Ιωάννου του Προδρόμου. Ο τόπος του εορτασμού δεν είναι τυχαίος ούτε αυθαίρετος, καθώς πάνω από το γυναικωνίτη της Εκκλησίας υπήρχε Παρεκκλήσι αφιερωμένο σ’ αυτή τη γιορτή. Εδώ η προσφορά, το φαγητό δηλαδή, είναι αλάδωτη φασολάδα, χαλβάς και ελιές καθώς η συγκεκριμένη γιορτή απαιτεί αυστηρή νηστεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.