Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης
- Πληροφορούμεθα ότι υπάρχουν, σύμφωνα με το πρόγραμμα της Κυβέρνησης, Σκέψεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας για την στράτευση των νέων στα 18 χρόνια. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα, που κυκλοφορεί μεταξύ αστείου και σοβαρού ότι, το μέγα κόστος μιας τέτοιας ρύθμισης, δεν είναι τόσο οι νέοι, όσο οι Μητέρες.
- Στις σκέψεις αυτές του Υπουργείου, προσωπικά συμφωνώ απόλυτα , και έχω να επισημάνω δύο βασικές παραμέτρους του θέματος.
Πρώτον: Προσωπικά συμφωνώ απόλυτα με τις σκέψεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας. Διότι! ο νέος σήμερα, όπως λέει ο λαός ωριμάζει νωρίτερα, δεν έχει εμπλακεί, σχεδόν στο σύνολο, σε επαγγελματική εργασία βιοπορισμού ή απαιτήσεων σπουδών. Επιπλέον, είναι βέβαιο ότι θα βοηθήσει ο νόμος αυτός τα μέγιστα στην άκρως αναγκαιούσα οροφή των Ενόπλων Δυνάμεων, μόνο όμως όταν εφαρμοσθεί προς πάσα κατεύθυνση χωρίς εξαιρέσεις.
- Εκεί! όμως που η προσφορά θα είναι ουσιαστική, από την ψήφιση ενός τέτοιου νόμου θα είναι η Ελληνική κοινωνία. Διότι ο νέος προτού εισέλθει στον αγώνα της ζωής του, σπουδάζοντας ή με την είσοδό του απ’ ευθείας εις την βιοποριστική του εργασία, θα έχει υποστεί την λίαν ευεργετική αυτή και ουσιαστική Στρατιωτική Παιδεία, η οποία το ολοκληρώνει σαν άτομο. Έτσι τελείως διαφορετικά πλέον θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα της κοινωνίας, ως ολοκληρωμένο και υπεύθυνο άτομο.
- Η Κατάταξη στα 18 θα βοηθήσει τα μέγιστα στην αύξηση της οροφής των Μαχητών των Ε.Δ. και παράλληλα θ’ απαλλάξει τους νέους από την ταλαιπωρία να καταταγούν σε μεγάλη ηλικία,με τα προβλήματα τους, που άμεσα πλέον αντιμετωπίζουν.
- Οι νέοι στις Ε.Δ. χρειάζονται ως Μαχητές και όχι ως επιστήμονες, διότι! Όσοι Επιστήμονες χρειάζονται τους έχει. Σχεδόν όλοι οι απόφοιτοι Ανωτάτων Σχολών, υπηρετούν ως γραφείς σε γραφεία, εργασία που μπορεί να την κάνει και ένας Απόφοιτος Λυκείου και ακόμη και Γυμνασίου. Εξαίρεση του κανόνος μόνο όσοι επέτυχαν σε Ιατρικές Σχολές. Αυτούς οι Ένοπλες Δυνάμεις τους χρειάζεται περισσότερο ως Ιατρούς παρά ως Μαχητές.
- Σας υπενθυμίζω τι! επικρατούσε παλαιά στις παραδοσιακές ελληνικές οικογένειες. Αλλοίμονο στον νέο που δεν εγένετο δεκτός στο Στράτευμα και ως εκ τούτου δεν υπηρετούσε την θητεία του, ήτο γεγονός ότι δεν μπορούσε στην προκειμένη περίπτωση να βρει κορίτσι να παντρευτεί. Εκτιμώ δε ακόμη με την Θητεία στα 18, θα περιοριστούν στο ελάχιστο οι κουκουλοφόροι και ταραξίες μας.
- Θα πρέπει κάθε χρόνο στους τελειόφοιτους του Λυκείου, να γίνεται μία Ενημέρωση-Διάλεξη, για την αξία και εθνική σημασία της θητείας και μάλιστα μηδενός εξαιρουμένου
Δεύτερον: Πιστεύω και σήμερα υπάρχουν Σουλιώτισσες. Θα σας αφηγηθώ μια ιστορία,για του λόγου το αληθές, από την προσωπική μου εμπειρία. Ήμουν Διοικητής στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ειδικών Δυνάμεων (ΚΕΕΔ). Ένα πρωινό αναφέρει ο Διοικητής κάποιου λόχου ένα στρατιώτη, ο οποίος δεν επιθυμούσε να υπηρετήσει στις Καταδρομές (Λ.Ο.Κ.), με αιτιολογικό ότι δεν μπορεί ν’ ανταπεξέλθει στην δύσκολη εκπαίδευση. Επειδή οι καταδρομείς είναι εθελοντικό τμήμα του Στρατού μας, δέχθηκα την πρόταση του Λοχαγού και διέταξα να ετοιμασθούν τα χαρτιά του για να αποδοθεί εκτός Καταδρομών.
Την επομένη ημέρα, με παίρνει στο τηλέφωνο η μητέρα του περί ου ο λόγος Στρατιώτη και μου λέει επί λέξει: «Κ. Διοικητά πληροφορήθηκα ότι ο υιός μου ζήτησε να φύγει από τις Καταδρομές. Πέστε του, σας παρακαλώ πολύ να παραμείνει στο Κέντρο, διότι θα κατέβω κάτω και έτσι όπως είναι ψηλός θα τον κοντύνω ένα μέτρο και όχι μόνον αυτόν και ο άλλος υιός μου, που κατατάχτηκε στην Άρτα, ζήτησα από τον Υπουργό και το ενέκρινε να έλθει κι’ αυτός στις Καταδρομές». Εγώ! κυριολεκτικά έμεινα άναυδος, μπόρεσα όμως να της πω: «Κυρία μου, δεν έρχεσθε εσείς να υπηρετήσετε στις Καταδρομές».
«Οι αληθείς δρόμοι του ηθικού, της πειθαρχίας και των αξιών, δεν εξασφαλίζονται με τις αλυσίδες του δεσμοφύλακα ούτε και με τον πέλεκυ του δημίου, αλλά με το παράδειγμα και την φροντίδα του ηγήτορα».
(ΦΩΣΚΟΛΟΣ Υπεράσπιση του Λοχία Αρμάνι)
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ε.
Η στρατιωτική εκπαίδευση
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι ευεργετική γιά
όποιον έχει μεγαλώσει
με... "σφιχτά λουριά"...
σε άλλου τύπου κοινωνία,
που
έ χ ε ι η θ ι κ έ ς
α ξ ί ε ς
α λ η θ ι ν έ ς !
Στις σύγχρονες αστικές
δημοκρατίες που
ο
δ ι α γ κ ω ν ι σ μ ό ς
χάριν της κοινωνικής
ανόδου είναι το μόνο
...σπόρ, που διδάσκεται
υποχρεωτικά από το νηπιαγωγείο (βλέπε...το
..."αθώο"... παιγνιδάκι,
"μουσικές καρέκλες"...)
Το να αποφασίσεις ξαφνικά
οτι ...θα γίνουμε...
εν μία νυκτί...
από... κυττάζοντες μόνο την...παρτη...
...
αρχαία...Σπάρτη...
αυτό, απλά...
μ ό ν ο ο Θ ε ό ς
τ ο μ π ο ρ ε ί
αλλά θέλει και έστω λίγη
μετάνοια...!