Αποαστικοποίηση

Το όνειρο της Αριστεράς ήταν πάντα να χτυπήσει την αστική τάξη. 

Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου* 

Ο αστός ήταν ο εχθρός, οι αξίες του και οι αρχές του ήταν απαράδεκτες, καταπιεστικές για την κοινωνία των ηλιθίων που ονειρεύονταν. Όλες οι πολιτικές των αριστερών, συμπεριλαμβανομένων των σοσιαλιστών, στην Ελλάδα στόχευαν στην αποαστικοποίηση της κοινωνίας. Στην αφαίρεση δηλαδή της αστικής κουλτούρας, που περιλαμβάνει την ευταξία, τη φιλεργατικότητα, την καλλιτεχνική και πνευματική δημιουργία, τους αστικούς τρόπους ευγένειας. 

Η αστική κουλτούρα διαβρώθηκε με την αραβοποίηση του ελληνικού πολιτισμού, με την άνοδο του σκυλάδικου και την ανακήρυξη των μπουζουξίδικων σε πολιτιστικά κέντρα, με τον αφελληνισμό της παιδείας και την υποβάθμιση της ελληνικής γλώσσας. Συγχρόνως διεξήχθη και ένας ανελέητος πόλεμος κατά όποιων αξιόλογων πνευματικών ανθρώπων είχαμε, αστικής καταγωγής, διότι είχαν κάνει το έγκλημα να είναι «δεξιοί». 

Και ως δεξιοί, φυσικά, δεν μπορεί να είχαν το επίπεδο του αριστερού διανοητή με το λεξιλόγιο των τριάντα λέξεων και των δέκα τσιτάτων. Οι πολιτικές αυτές πέτυχαν λοιπόν και η νοθευμένη αστική τάξη στην Ελλάδα άρχισε να φέρεται ως νεόπλουτη που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι τα φτιασίδια. Η αριστερά, συμπεριλαμβανομένου του σοσιαλισμού, στο μεταξύ κέρδιζε όλο και μεγαλύτερο χώρο, γινόταν trendy, έπιανε πόστα, κυριαρχούσε στο κομμάτι της διανόησης, το οποίο ήταν μέχρι τότε στα χέρια των αστών, ως πιο μορφωμένων. 

Αφού λοιπόν διαβρώθηκε ό,τι αστικό στοιχείο υπήρχε στην κοινωνία, η σοσιοαριστερίλα άρχισε και την τελική επίθεση στο ίδιο το άστυ. Το άστυ έπρεπε να χάσει όλες τις λειτουργίες του ως άστυ και η ιδιοκτησία έπρεπε να παταχθεί. Πώς θα γινόταν αυτό; Πολύ απλά θα μεταφέρονταν εξαθλιωμένοι πληθυσμοί με κουλτούρα νομά, μουσουλμάνου ή φύλαρχου μέσα στο κέντρο της πόλης, θα αντικαθιστούσαν τους πληθυσμούς και θα διέλυαν όλη τη λειτουργία της πόλης. Αυτό είναι το πρότζεκτ που εφαρμόζεται στο κέντρο της Αθήνας εδώ και μία δεκαετία.

Ο αστικός πληθυσμός έχει αντικατασταθεί από νομάδες, ανατολίτες και υποσαχάριους, ο αστικός χαρακτήρας της πόλης έχει πληγεί σοβαρά, η αστική αρχιτεκτονική έχει καταστραφεί, καθώς αρχιτεκτονικοί θησαυροί της πόλης πυρπολούνται και τα πάντα μετατρέπονται σε τσαντίρια, η αστική ιδιοκτησία δεν έχει καμία αξία και οι αστικοί τρόποι έχουν χαθεί μέσα στη νέα ζούγκλα που δημιουργείται. Η αποαστικοποίηση της Αθήνας είναι μία πραγματικότητα. Το άστυ σε μεγάλο τμήμα του έχει πάψει να είναι άστυ και έχει γίνει φαβέλα, τσαντίρι, καταυλισμός. Όχι, δεν είναι τυχαίο. Είναι η πολιτική των πασοκοτσιπραίων, που κακώς συνεχίζει η νέα κυβέρνηση, η οποία υποτίθεται δεν είναι ούτε σοσιαλιστική ούτε αριστερή. 

Η αστική τάξη και η πρωτεύουσα κάθε χώρας είναι η ραχοκοκαλιά της. Αν σπάσουν, απλά η χώρα μένει ανάπηρη. Όπερ και εγένετο. 

*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle 

πηγή