Από τον δρα Απόστολο Κρητικόπουλο*
Όταν τα διάβασα, σκεφτόμουν με το μυαλό μου πόσο απελπισμένος θα πρέπει να ήταν ο πατέρας που έβαλε το πανό και πόσο έχει στερηθεί τα παιδιά του λόγω ενός επεισοδιακού διαζυγίου και μιας άκρως προβληματικής σχέσης με την πρώην σύζυγό του η οποία θα του απαγορεύει να συναντηθεί ομαλά με τα τέκνα του. Ειλικρινά συμπονώ με όλη μου την καρδιά αυτούς τους πατεράδες.
Με έκπληξη όμως διάβασα προ ημερών ότι ο Καρδιτσιώτης υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας προωθεί νομοσχέδιο όπου θα επιβάλει τη συνεπιμέλεια ως τον νέο τρόπο «κατανομής» του χρόνου των παιδιών ύστερα από ένα διαζύγιο μεταξύ των δύο γονιών.
Δηλαδή θα έχει κάθε γονέας περίπου τον ίδιο χρόνο με τα τέκνα τους, θα τα «μοιράζονται» (πώς; Τεράστια προβλήματα αν υπάρχει χιλιομετρική απόσταση στις οικίες) στα ίσα. Όλα αυτά τα βασίζει ο κ. Τσιάρας στο γεγονός πως δεν εφαρμόζεται σωστά ο ισχύων νόμος που «ευνοεί» τις γυναίκες, αφού αυτές έχουν την επιμέλεια, και παρατηρούνται φαινόμενα μη σωστής τήρησης του χρόνου που πρέπει ο πατέρας να βλέπει τα παιδιά του.
Είμαι συντηρητικός. Πιστεύω ακράδαντα στην υπέρμετρη σημασία του παραδοσιακού ρόλου της μητέρας και του πατέρα στην ανατροφή των τέκνων τους, όπως και στην ιερότητα του θεσμού του γάμου.
Όμως αν κάποιος μου έθετε ένα ακραίο δίλημμα, προφανώς θα προτιμούσα τα παιδιά να μεγαλώνουν με τη μητέρα και το «λιμάνι» τους να είναι η οικία της μάνας, παρά οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση. Καταλαβαίνω κάποιους δεξιούς που θα στηρίξουν τη συνεπιμέλεια ως «τιμωρία» απέναντι στον ακραίο εξισωτισμό των ρόλων που βιώνουμε στην εποχή μας.
Όμως επειδή το διακύβευμα είναι το -όσο είναι δυνατόν μετά από ένα διαζύγιο- ομαλό μέλλον των μικρών παιδιών μας δεν μπορώ να παραγνωρίσω το μητρικό ένστικτο και τον υπέρτατο ρόλο της μάνας που απεικονίζεται έντονα στην Ορθοδοξία μας με την Παναγία τη Θεοτόκο.
Ανησυχεί η κυβέρνηση για το θέμα; Να εφαρμόσει νόμους ώστε να μειωθούν τα διαζύγια, να ευνοήσει τον θεσμό της παραδοσιακής πυρηνικής οικογένειας και όχι άλλες διαστροφικές εικόνες, όπως έπραξε άστοχα τον τελευταίο καιρό, να δίνει αντικίνητρα στους γονείς που χωρίζουν, να εντάξει την Εκκλησία μας με συμβουλευτικό ρόλο στη διαδικασία μιας έντονης οικογενειακής διαμάχης, να ευνοήσει ουσιαστικά την πολυτεκνία, να σταθεί ειλικρινά δίπλα στη μάνα και στον πατέρα.
*Διδάκτωρ Πληροφορικής
πηγή
Το άρθρο έχει λάθος "επιχειρήματα" και καταλήγει σε λάθος συμπέρασμα που βλάπτει τα παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς για να μεγαλώσουν ισορροπημένα.
Το παράδειγμα-"επιχειρήμα" για την Παναγία μας είναι ολόκληρο άστοχο!!
Καμία σχέση δεν έχει η υπεφυσική σύλληψη η γεμάτη Πνεύμα Αγιο και η επίσης γεμάτη απο Πνεύμα Αγιο Παναγία και ο Θεάνθρωπος Χριστός, με κοινούς αμαρτωλούς θνητούς.
Στην πρώτη περίπτωση τα πάντα επισκιάζει το υπερφυσικό, η θεία Χάρη.
Στη δεύτερη περίπτωση όλα λειτουργούν κάτω απο τους φυσικούς νόμους και με γονείς και παιδιά με αδυναμίες και αμαρτίες.
Τέλος και ο ίδιος ο Χριστός ανατράφηκε μαζί με το νομικά προστάτη της Θεοτόκου τον Ιωσήφ. Το γράφουν ξεκάθαρα η Αγία Γραφή.
Ταράσιος
Με την τελευταία παράγραφο συμφωνώ και την χειροκροτώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συνεπιμέλεια και απο τους 2 γονείς όμως είναι απόλυτη ανάγκη για την ισορροπημένη ανάπτυξη των παιδιών!
Ταράσιος
Εις την τελευταια παραγραφο του εξαιρετικου αρθρου υπαρχει το ερωτημα ..........Ανησυχεί η κυβέρνηση για το θέμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την μεχρι τωρα πορειας αυτης της προηγουμενης κ των τελευταιων γενικα διακυβερνησεων μετα την μεταπολιτευση ....ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΗΣΑΝ ΠΟΤΕ ΑΛΛΑ ΕΚΑΝΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ Κ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ ΤΑ ΑΝΤΙΚΙΝΗΤΡΑ Κ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΓΩΣΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ - ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ .
Ας μας πουνε ενα νομο που εχουν ψηφισει για το καλο της Ελληνικης πατροπαραδοτης οικογενειας που να υπερτερει εστω κ λιγο απο τους νομους σε τσαμπι που ψηφιζουν για τις ''ευαλωτες'' κατα την αποψη τους ομαδες κ για τους νεους ανηλικους μεγαλοτσουτσουνους χωρις πανες αλλα με τα αιφον πιπιλες !
Αγαπητε Ταρασιε σε γενικες γραμμες εχεις δικιο να υποστηριζεις την οικογενεια ως ενοτητα αλλα ο αρθρογραφος ασχολειται με αυτες τις οικογενειες που διαλυθηκαν.... και σε σχεση με το μελλον τον παιδιων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπισης να ξερεις οτι ειναι λαθος να λες οτι η Αγία Οικογενεια της Παναγίας μας με Τον Κυριο και τον Ιωσηφ δεν εχουν σχεση με τις δικες μας αμαρτωλες οικογένειες....
Γι αυτον τον λογο ακριβως ενσαρκωθηκε ο Λογος Του Θεου.... Για να αποκτησει Αυτός σχεση ζωης και σωτηριας με εμας κι εμεις με Αυτόν...
Καλουμαστε να μιμηθουμε οσο ειναι δυνατόν λοιπον την Αγία Οικογενεια και στην ιδια μας την ζωη....
Και τελος να πω οτι η Θεία Χαρη επισκιαζει και τις χριστιανικες οικογενειες μας...
Το Μυστηριο του γαμου κάνει αυτό ακριβώς το πραγμα....
Η Θεία Χαρις απλωνεται στην νεα οικογενεια που αν ακολουθησει το μονοπατι του Κυριου θα οδηγηθεί την σωτηρια....
Ο Υπογράφων το παραπάνω άρθρο καλά θα κάνει να μην επικαλείται τη Παναγία στη παρανοϊκή του προσπάθεια να μας πισει.Η Παναγία θα τον τιμωρήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Παναγία δεν διδάσκει βίαιη και αναίτια αποκοπή του τέκνου από τον έναν γονιό. Ούτε ότι το παιδί πρέπει να μεγαλώνει με βάση το φύλο η τα γεννητικά όργανα του γονιού του.
Είναι δικαίωμα του ίδιου του παιδιού η ανατροφή του και από τους δύο καλούς γονείς του.
Η επιστημονική άποψη εξάλλου είναι ξεκάθαρη. Τόσο η νομική όσο και η παιδοψυχιαυρικη.
Νομιζω οτι οι συνεχεις αναφορες στο προσωπο της Παναγίας ως προτυπο μάνας κατι που ειναι αποδεκτο κι απο την Εκκλησία μας, ειναι τουλαχιστον περίεργες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα επαναλαβω κανοντας λιγο τον συνηγορο του αρθρογραφου ότι λέει:
1. "Όμως αν κάποιος μου έθετε ένα ακραίο δίλημμα..." συνεπως μιλαει για ακραίο δίλημμα...
2. "Πιστεύω ακράδαντα στην υπέρμετρη σημασία του παραδοσιακού ρόλου της μητέρας και του πατέρα στην ανατροφή των τέκνων τους, όπως και στην ιερότητα του θεσμού του γάμου. " Νομιζω οτι ξεκαθαρίζει τις αποψεις του υπερ της οικογενειας....
3. ..."το διακύβευμα είναι το -όσο είναι δυνατόν μετά από ένα διαζύγιο- ομαλό μέλλον των μικρών παιδιών μας".... ξεκαθαριζει επισης με την φραση "όσο είναι δυνατόν" ότι οπως και να εχει είναι σιγουρα προβληματικο το μελλον των διαλυμενων οικογενειων οπως το ξερουμε ολοι μας...
4. Νομιζω οτι η τελευταία παραγραφός του ειναι ολο το ζουμι του άρθρου και δεν χρειαζεται να την επαναλαβω διοτι την προσυπογραφω ολοκληρη....
Θα προτεινα λοιπον αντι να εχουμε αντιπαραθεση για το θεμα του αν αποτελει η Παναγία μας πρότυπο μάνας για τις μητερες όλου του κοσμου, κατι το οποιο ειναι αποδεκτό από την Εκκλησία μας πληρως... να συζητησουμε πανω στο βασικο ερωτημα που θετει το άρθρο, δηλαδη αν ειναι τελικα σωστη η συνεπιμέλεια και των δυο χωρισμένων γονεων πανω στα παιδια ή όχι....
Αυτο ειναι το καίριο ερωτημα....
Και ο προβληματισμος τιθεται πολυ συγκεκριμενα από τον αρθρογραφο στις 3 πρωτες παραγραφους του άρθρου....
Είχα μια απορία. Πώς επιτρέπει η εκκλησία μας τα διαζύγια. Μίλησα με έναν πολύ πνευματικό ιερέα, και μου είπε ότι αν δεν έχει ο άνθρωπός την επιλογή του διαζυγίου τότε παύει να είναι ελεύθερος να πάρει μια απόφαση, και συνεπώς στερείτε το αγαθό αυτό της ελευθερίας που τον κάνει θεοειδή. Αυτό όσο και να με δυσκολεύει να το δεχτώ, το δέχομαι γιατί γίνεται κατ’ οικονομία της Εκκλησίας μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιπρόσθετα, το να εντάξουμε την Εκκλησία μας με συμβουλευτικό ρόλο στην διαδικασία μιας έντονης οικογενειακής διαμάχης, είναι κάτι που δεν μπορεί να επιβληθεί, αλλά πρέπει να είναι καθαρά αποτέλεσμα επιλογής στα πλαίσια του οποίου το ζευγάρι θα έχει κοινό πνευματικό που θα επιβλέπει την σχέση και θα τους συμβουλεύει ανάλογα.
Με βάση τα παραπάνω σημεία μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η επίδραση της Εκκλησίας στα ζευγάρια προϋπόθετε να το θέλουν και οι δύο.
Τι κάνουμε τώρα στην περίπτωση των ζευγαριών εκτός εκκλησίας που χωρίζουν?.
Εδώ το πρόβλημα έχει να κάνει με το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της νέας γενιάς γυναικών δεν έχει καμμιά ομοιότητα με την Παναγιά μας καθώς απαιτεί να είναι όλοι εικόνα του ναρκισσιστικού εγώ της.
Επιπρόσθετα ο άντρας έχει γίνει σε πολλές περιπτώσεις μαλθακός και φοβικός και αδυνατεί να αναλάβει σε την ευθύνη της γυναίκας του. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι και η γυναικά του είναι παιδί του.
Το διαζύγιο λοιπόν είναι μια νέα θλιβερή πραγματικότητα των ενηλίκων που πρέπει δυστυχώς να την αποδεχτούμε γιατί είμαστε μακριά από το θεό.
Δεδομένου του διαζυγίου τώρα τι γίνεται με τα παιδιά; Δεκάδες νέες μελέτες έχουν τονίσει την αδιαμφισβήτητη ανάγκη να έχουν τα παιδιά και τους δυο γονείς!!!!!!!!!!!!!!, κάνοντας την υπάρχουσα πρακτική αποκλειστικής επιμέλειας στη μητέρα, αδιαμφισβήτητο γεγονός ψυχικής κακοποίησης του παιδιού!!!!!!!!.
Επιπρόσθετά αυτό που έχω να πω με απολυτή βεβαιότητα όμως είναι ότι οι νέοι μπαμπάδες είναι απολυτά στοργικοί με τα παιδιά τους και συμβάλουν εξίσου στο μεγάλωμα τον παιδιών τους μέσα στο γάμο.
Εν κατακλείδι,
1. Η συμμέτοχη της Εκκλησίας μας στον έγγαμο βίο θα έλυνε το πρόβλημα των διαζυγίων, αλλά προϋποθέτει την ελεύθερη προσέλευση του ζευγαριού.
2. Το διαζύγιο είναι μια θλιβερή πραγματικότητα.
3. Οι νέοι μπαμπάδες είναι εξίσου ικανοί στο να μελώνουν τα παιδιά τους
4. Το μεγάλωμα παιδιών χωρίς έναν από τους δυο γονείς αποτελεί ψυχική κακοποίηση του παιδιού
Συνεπώς, η συν επιμέλεια είναι Μονόδρομός!!!!!!!!!!!!
Αγαπητέ Θάνο καθόλου λάθος δεν είναι τίποτα απ' όσα ανέφερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Παναγία χωρίς αντιλογία είναι πρότυπο μάνας. Οι σημερινές γυναίκες όμως δεν έχουν σχέση με την Σεμνή Παναγία στην πλειοφηφία τους και ακόμα και οι πιο πιστές και σεμνές γυναίκες δεν φθάνουν την θεία Χάρη που είχε η Παναγία, η τιμιωτέρα των Χερουβείμ καο ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ! Σήμερα λίγες γυναίκες είναι πραγματικά Χριστιανές με ζωή χριστιανική χωρίς εκτρώσεις, προγαμιαίες σχέσεις που για την Εκκλησία είναι πορνεία, μοιχείες και άσεμνες και αφύσικες μόδες, με ζωή εκκλησιαστική, με εξομολόγηση και εκκλησιασμό.
Η αποστασία είναι γενικό φαινόμενο και αφορά και άνδρες και γυναίκες. Πώς τότε θα συγκρίνουμε την γεμάτη θεία Χάρη Παναγία με τις συγχρόνες γυναίκες που έχουν αποστατήσει απο τον Θεό;
Ακόμα είναι ολικά άστοχη η σύγκριση της ανατροφής κοινών ανθρώπων παιδιών με την ανατροφή του Θεανθρώπου. Ο Θεάνθρωπος είχε ενωμένη την ανθρώπινη φύση με την θεία και δεν είχε ανάγκη καμίας ανατροφής, καμίας προόδου, καμία ψυχική ανάγκη για πατέρα ή μητέρα, αφού κατοικούσε το πλήρωμα της θείας φύσης μέσα Του.
Αντίθετα το κάθε βρέφος-νήπιο-παιδί-έφηβος χρειάζεται απόλυτα και πατέρα και μητέρα για ν' αναπτυχθεί ισορροπημένα.
Μην συγκεκριμένουμε εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Καταλήγω ότι ο Θεός έφτιαξε δύο γονείς διαφορετικού φύλου και το παιδί έχει απόλυτη ανάγκη να συνυπάρχει και ν' αναπτύσσεται και με τους δύο γονείς.
Ευχαριστώ.
Ταράσιος
Συμφωνώ πολύ με τον σχολιαστή "ΠΑΤΕΡΑ" στη φράση του.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η Παναγία δεν διδάσκει βίαιη και αναίτια αποκοπή του τέκνου από τον έναν γονιό"
Και με την φράση:
"Η επιστημονική άποψη εξάλλου είναι ξεκάθαρη. Τόσο η νομική όσο και η παιδοψυχιατρικη."
Με τονισμό στην παιδοψυχολογία και παιδοψυχιατρική.
Ταράσιος
Συμφωνώ με το σχολιο του/της Unknown 09.55 για το πόσο διάκριση χρειάζεται από τον πνευματικό στο να χειριστει το πρόβλημα ενός προβληματικου γάμου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θεμα ειναι λεπτο και χρειαζεται η συμβολη της Εκκλησίας μας στο να διασωθει όπως μπορεί το ιερό Μυστηριο του Γαμου που κανεις δεν εχει το δικαίωμα να λυσει αλλα και ουτε και λυνεται ποτέ... Αυτο αποδεικνύεται όταν το χωρισμενο ζευγαρι αποφασισει να ξαναενωθεί... Τότε δεν τελείται ξανά Γάμος αλλά διαβάζονται μερικές ολιγόλεπτες ευχές.
Αυτό σημαίνει ότι για τους διαζευγμενους υφισταται ακόμα το Μυστηριο του Γαμου διότι τα Ιερα Μυστήρια εχουν αιώνια διάρκεια κι οχι πεπερασμενη χρονικα....
Να ερθω τωρα στον αγαπητο μου Ταρασιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχην αγαπητε μου φιλε ξερεις πολυ καλα οτι παρα τις οποιες αμαρτίες που εχουμε ολοι οι ανθρωποι, ωστόσο η ειλικρινής μετανοια και η εξομολογηση μας οδηγεί με απόλυτη βεβαιότητα στην συγχωρεση και στην επαναφορα μας σε δρόμους σαν κι αυτους που βάδισε η Παναγία μας... Με την ευλογία Του Κυρίου.
Ετσι μπορει οι σημερινες γυναικες κατα πλειοψηφία να απεχουν με τον τροπο ζωης τους
από τον τρόπο ζωής της Παναγίας μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι με τον αγωνα τους δεν μπορουν να μοιασουν και να πλησιασουν αυτον τον ευλογημενο δρόμο....
Ετσι λοιπον δεν εχουμε να κανουμε συγκριση μεταξυ της Παναγίας μας και τον παραστρατημενων συγχρονων γυναικων, αλλα με το αν μπορει η Παναγία μας να αποτελεσει πρότυπο για όλες τις γυναίκες στο να επανελθουν στον ισιο δρομο....
Ας ερθουμε στην φραση σου:
"Ο Θεάνθρωπος είχε ενωμένη την ανθρώπινη φύση με την θεία και δεν είχε ανάγκη καμίας ανατροφής, καμίας προόδου, καμία ψυχική ανάγκη για πατέρα ή μητέρα, αφού κατοικούσε το πλήρωμα της θείας φύσης μέσα Του."
Παρολο που τον αναφερεις ως Θεάνθρωπο ωστόσο με τους ισχυρισμους αυτους, πλησιάζεις τον Μονοφυσιτισμό που είναι αίρεση...
Η Εκκλησία μας λέει πως ως Θεός δεν εχει αναγκη απο τιποτα, αλλά ως ανθρωπος είχε ανάγκη από τα πάντα...
Αυτή ειναι και η ορθη θέση...
Μηπως έκανε λάθος λοιπόν ο Θεός που όρισε και αξίωσε την Παναγία μας να γινει η Μητέρα Του; Που όρισε να τον αναθρεψει αυτή...; Που όρισε να τον φροντισει ως βρεφος αυτή...; Που όρισε να γίνει άνθρωπος από το τιμιο αίμα της....;
Εκανε λάθος ο Θεός που όρισε ο Ιησούς ως παιδί, να έχει ανάγκη την Μητέρα του;
Γιατί τότε δεν τον εμφάνισε από το πουθενά;
Φιλε μου Ταράσιε ο Κύριος ενσαρκώθηκε και μεγαλωσε σαν τέλειος άνθρωπος με Μητέρα αλλά και με πρότυπο επίγειου πατέρα από τον Μνήστορα Ιωσήφ.... είχε μάλιστα και ετεροθαλή αδερφια από τον Ιωσήφ!!!!
Εζησε λοιπον υπό την πλήρη φροντίδα και προστασία τους πέρα από την προστασία του ίδιου του επουράνιου Πατέρα Του....
Η Παναγία μας κι ο Ιωσήφ μεγάλωναν ένα φυσιολογικό παιδί κι όχι τον ΣουπερΜαν....
Δεν ειναι αμερικανικος κινηματογραφος η ζωη του Κυρίου....
Μεγαλωναν λοιπον τον Θεάνθρωπο με ότι αυτό συνεπάγεται....
Εναν πληρη άνθρωπο, αλλά και πλήρη κάτοχο της Θείας Χάριτος...
Οταν λοιπον εσυ λες ότι δεν ειχε ανάγκη από μητερα ή πατερα, τότε υποσκελίζεις την ανθρώπινη φύση του και δυναμώνεις την θεική Του, κι αυτό οι Πατερες της Εκκλησίας το ονόμασαν αίρεση... (μονοφυσιτισμός)
Καμία από τις δύο φύσεις Του Κυρίου δεν επικρατούσε επί της άλλης.... αλλά όπως μας διδάσκουν οι θεοφόροι Πατερες μας οι δυο φύσεις συνυπηρχαν κατα έναν ακατανόητο και μυστηριώδη για μας τους ανθρώπους, τρόπο....
Φυσικα να συμπληρωσω εδω ότι για τον αντίθετο ακριβώς λογο, δηλαδή την ενδυνάμωση της ανθρωπινης φύσης του Κυρίου, κατηγορηθηκε ο Αρειος για αιρετικός, αφου παρουσίασε τον Κυριο ως ΜΗ Θεό, αλλά απλό άνθρωπο και άρα όχι κτίστη αλλά κτίσμα....
Οσον αφορα την τελευταια σου καταληκτικη πρόταση, την συνυπογραφω κι εγω απολυτα....
"Ο Θεός έφτιαξε δύο γονείς διαφορετικού φύλου και το παιδί έχει απόλυτη ανάγκη να συνυπάρχει και ν' αναπτύσσεται και με τους δύο γονείς."
Τι γίνεται όμως όταν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα; Τι πρέπει να γίνει όταν φτασουμε σε αυτην την δυσάρεστη κατασταση χωρισμού;
Είναι η συνεπιμέλεια λύση; ή μηπως όπως ισχυρίζεται ο αρθρογραφος, πρέπει τον κυριο λογο να εχει η μητερα και απλά ο πατερας να μπορει να περναει καποιο διάστημα με τα παιδια του;
Επαναλαμβάνω στη συνέχεια του σχολίου μου στις 09:55 ότι η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ !!!!!!.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης να ξέρετε οτι εάν γίνει η συν επιμέλεια θα μειωθούν τα διαζύγια, γιατί μια πολύ θλιβερή πραγματικότητα είναι πως πολλές σύζυγοι απειλούν τους συζύγους λέγοντας την εξής θλιβερή ατάκα:
«Τα πράγματα με τα παιδιά θα γίνουν όπως θέλω εγώ!!!! αλλιώς η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα, τα λέμε κάθε δεύτερο ΣΚ» .
Σε αυτή την περίπτωση ο πατέρας θα πρέπει να το επωμιστεί για την ψυχική υγεία των παιδιών του (σε αυτή τη περίπτωση ανήκω εγώ), και στην άλλη περίπτωση θα πρέπει να φύγει.
Σας εγγυώμαι ότι εάν γίνει η συνεπιμέλεια, δεν υπάρχει καμμιά περίπτωση να το ΞΑΝΑΠΕΙ ΑΥΤΟ Η ΣΥΖΥΓΟΣ!!!!!!!!!!
Επιπρόσθετα και αν θα δώσει βαρύτητα στο λόγο μου θέλω να πω ότι είμαι και εγώ Δρ. Μηχανολογος Μηχανικός
Αγαπητέ μου Θάνο θα σου απαντήσω με μια πρώτη απάντηση και αργότερα θα σου ξαναπαντήσω θίγοντας άλλα ή πιο διεξοδικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα πρώτα που γράφεις για την μετάνοια. Δεν αμφισβήτησα πουθενά την δυνατότητα μετάνοιας των παραστρατημένων. Η καθημερινότητα όμως μας λέει ότι αυτή για την πλειοψηφία δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα να μιλάμε για την κατάσταση που περίγραψα στο 1ο σχόλιο που έγραψα σήμερα. Οταν έλθει η μετάνοια στην πλειοψηφίαν τότε θα υπάρχει και η δυνατότητα κάποιας σύγκρισης με την Θεοτόκο, αν και πάλι η διαφορα θα είναι πελώρια.
Πάμε στα θεολογικά τώρα.
Πρώτα-πρώτα κάποιες ερωτήσεις σου είναι ακατανόητες γιατί παρεξηγούν το νόημα όσων είπα.
Πουθενά δεν είπα ότι ο Θεός έκανε λάθος που έγινε άνθρωπος. Πουθενά δεν είπα ότι ο Θεός έκανε λάθος που διάλεξε ως μητέρα του Χριστού ως ανθρώπου την Παναγία και να σχηματιστεί ως άνθρωπος και απο τα τίμια αίματα της.
Με ρωτάς ακόμα γιατί δεν Τον εμφάνισε απο το πουθενά.
Σου απαντώ διότι έτσι θέλησε ο Ιδιος. Στα Μυστήρια του Θεού δεν υπάρχουν γιατί. Ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να καταλάβει τον Νουν του Θεού. Ετσι θέλησε, έτσι έκανε. Δεν μας πέφτει λόγος σ' εμάς ούτε σε κανέναν.
Αλλά θα σου απαντήσω και με κάτι Πατερικό. Θέλησε έτσι για να σώσει την ανθρώπινη φύση προσλαμβάνοντάς την ο Ιδιος.
Τα περι Σούπερμαν είναι ανάρμοστα για την συζήτηση μας. Παιδικά παραμύθια της φαντασίας των ανθρώπων δεν μπορούν να έχουν σχέση με την Θεανθρώπινη πραγματικότητα της Θείας Ενανθρώπησης.
Ο Θεανθρώπος ήταν τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Αλλά ως άνθρωπος επειδή ήταν ενωμένος με την θεία φύση δεν είχε ελλείψεις και ανάγκες η ψυχή του.
Είπες ακόμα ότι αυτά που γράφω πλησιάζουν με τον Μονοφυσιτισμό. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Μονοφυσιτισμός είναι η άρνηση της ανθρώπινης φύσης του Θεανθρώπου. Εγώ δεν αρνήθηκα ποτέ την τέλεια ανθρώπινη φύση του Χριστού. Αρνήθηκα ότι είχε ανάγκες ψυχικές για μητερα και πατερα.
Θα θυμάσαι το περιστατικό όταν ο Θεανθρώπος ήταν ακόμα παιδί, τον έχασε η Παναγία μαζί με τον νομιζόμενο πατέρα του Ιωσήφ και όταν Τον βρήκαν να διδάσκει στο ιερό τους διδασκάλους του Ισραήλ, και Τον ρώτησε η Παναγία γιατί το έκανε αυτό και τον ζητούσαν έμπονοι η ίδια μαζί με τον Ιωσήφ, τους απάντησε: "Γιατί με ζητάτε; Δεν ξέρατε ότι πρέπει να βρίσκομαι στα του Πατρός μου;".
Βλέπουμε εδώ αντίδραση όχι φυσιολογικού παιδιού, αλλά του Θεάνθρωπου.
Μην περιμένουμε να δούμε στον Θεάνθρωπο ψυχικές αδυναμίες και ανάγκες κοινών φυσιολογικών ανθρώπων.
Τέλειος άνθρωπος ήταν, αλλά εφ' όσον ήταν ενωμένη η θεία φύση με την ανθρώπινη δεν είχε ελλείψεις και ανάγκες ψυχικές και φυσικά δεν είχε καμία αμαρτία ούτε την παραμικρή, ούτε στον λογισμό.
Αυτά για την στιγμή.
Θα συμπληρώσω αργότερα και άλλα.
Ταράσιος
Μια απάντηση πάνω στις απορίες:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τι γίνεται όμως όταν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα; Τι πρέπει να γίνει όταν φτασουμε σε αυτην την δυσάρεστη κατασταση χωρισμού;
Είναι η συνεπιμέλεια λύση; ή μηπως όπως ισχυρίζεται ο αρθρογραφος, πρέπει τον κυριο λογο να εχει η μητερα και απλά ο πατερας να μπορει να περναει καποιο διάστημα με τα παιδια του;"
Οταν έχουμε την δυσάρεστη κατάσταση του χωρισμού θα πρέπει να μοιράζονται τον χρόνο τα παιδιά μεταξύ του πατέρα και της μητέρας.
Αν σκεφθούμε ότι τον κύριο ρόλο πρέπει να τον έχει η μητέρα, δίκαια θα λάβουμε την εξίσου εύλογη απάντηση "και γιατί να μην τον έχει ο πατέρας τον κύριο λόγο; Και απλά η μητέρα να μπορεί να περνά κάποιο διάστημα μαζί τους;".
Ευχαριστώ.
Ταράσιος
Και μια απάντηση στη φράση.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η Εκκλησία μας λέει πως ως Θεός δεν εχει αναγκη απο τιποτα, αλλά ως ανθρωπος είχε ανάγκη από τα πάντα..."
Πού το λέει η Εκκλησία μας ότι ο Θεανθρώπος είχε ανάγκη απο τα πάντα; Οτι είχε ανάγκη και απο την ανθρώπινη στήριξη, την μητρική ανατροφή;
Είναι Μεγάλο Μυστήριο η Θεία Ενανθρώπηση και δεν μπορούμε να το καταλάβουμε εμείς. Ακόμα πιο πολύ δεν επιτρέπεται να το εξηγούμε με βάση τις δικές μας ανάγκες, ελλείψεις και αδυναμίες, των κοινών ανθρώπων.
Ταράσιος
Φιλε μου Ταρασιε να τα παρω κι εγω καπως με την σειρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν καταλαβαίνω τι με ρωτας;
Γιατι σαμπως εγω ειπα ότι εσυ ειπες οτι ο Ο Θεός έκανε λαθος που εγινε ανθρωπος;
Οταν ομως λες οτι δεν ειχε αναγκη απο μητερα και πατερα, σαφως ακουγεται σαν να λες οτι ο Θεός έκανε λαθος που εδωσε μητερα στον Υιό Του.... διότι απλα δεν την χρειαζοταν και δεν την ειχε αναγκη...
Τα ερωτηματα ειναι ρητορικα φιλε μου και δεν χρειαζεται να τα απαντας... Σαφεστατα και γνωριζω γιατι ο θεός δεν τον εμφανισε τον Κυριο απο το πουθενα...
Εξαλλου αν τον εμφανιζε απο το πουθενα δεν θα επροκειτο για θεανθρωπο, αλλα για Θεό σκετο.... Ως τέλειος ανθρωπος έπρεπε να γεννηθεί με σαρκα και οστα από μητερα...
Το Σουπερμαν το ειπα χαριν αστειοτητας λογω του οτι παρουσιαζεις τον Κυριο να μην εχει αναγκη απολυτως τιποτα...
Οι ψυχικες αναγκες φιλε μου ειναι συνυφασμενες με την φύση του ανθρωπου και για να ειναι τέλειος ανθρωπος ο Χριστός έπρεπε να έχει και τετοιες αναγκες... Ειδαλλως θα ηταν ατελής ανθρωπος στον οποιο η θεικη φύση θα υπερίσχυε της ανθρωπινης...
Ξερουμε ομως πολυ καλα ότι σαν ανθρωπος είχε τετοιο ψυχολογικο φορτίο ο Κύριος που την νυχτα προ της σύλληψής Του μεχρι που δειλιασε προς στιγμη ως ανθρωπος!!!!
Πως εξηγεις λοιπον τα λογια Του που με ιδρωτα οπως μας λεει το Ευαγγελιο είπε:
«Πάτερ, είπεν, ει δυνατόν, παρελθέτω απ' Εμού το ποτήριον τούτο· πλην γενέσθω, ουχί ως εγώ θέλω, αλλ' ως Συ».
Αφου δεν ειχε ψυχικες αναγκες προς τι η αγωνία Του;
Ενω πανω στον Σταυρό είπε την εκπληκτικη φραση που δειχνει την πληροτητα της ανθρωπινης φύσης Του "Ηλι Ηλι λαμά σαβαχθανι" που ξερεις πολυ καλα τι σημαινε...
Οταν λοιπον αρνεισαι τις ανθρωπινες ψυχικες αναγκες του Κυριου πλησιαζεις τον Μονοφυσιτισμό... Και οι μονοφυσιτες δεν αρνουνται οτι ηταν ανθρωπος, αλλα θεωρουν ότι η ανθρωπινη φύση του είχε βρεθεί κάτω απο την πανισχυρη θεική Του η οποια και την εξαφανισε... κι αυτο ειναι δογματικώς λάθος...
Φυσικα επειδη παρακατω φερνεις και το παραδειγμα με τον Ιησου στον Οικο του πατρός Του να πω ότι ο Κυριος είχε στιγμές που παρουσιαζόταν σαν Θεός πληρης και άλλες στιγμές που παρουσιαζόταν σαν ανθρωπος πληρης....
Εξάλλου το ειδαμε αυτο ακομα και στην τραγικη εκεινη στιγμη της προσευχής στο Ορος των Ελαιών που δείλασε, αλλα κατοπιν δήλωσε ως Υιός Του θεού: Ας γίνει όπως θέλεις εσυ Πατερα κι όχι οπως θέλω Εγω!!!! Βλεπουμε δηλαδη και τις δυο φυσεις του... μεσα σε λιγα δευτερόλεπτα...
Επαναλαμβανω επειδη με ρωτας και στο δευτερο σχόλιο σου...
Ως Θεός ο Χριστός δεν είχε ανάγκη απο τιποτα.... Ως ανθρωπος ειχε αναγκη απο τα παντα διότι αν και ως ανθρωπος δεν ειχε αναγκη απο τιποτα, τοτε απλα δεν ηταν ανθρωπος.... Ολοι οι ανθρωποι εχουν ψυχη με ψυχικες αναγκες...
Μια εξ αυτων ειναι για παραδειγμα, η αναγκη της επαφης με τον Θεό Πατερα... Ακομα και αυτη η αναγκη υπηρχε στον Κυριο....
Τελος να πω ότι ήταν τετοια η αγαπη Του και η φροντίδα Του για την Παναγία που την σκεφτηκε ακομα και καρφωμενος πάνω στον Σταυρό και την ανεθεσε στην προστασία του Ιωάννη...
Προσωπικα θεωρω οτι η Παναγία μας εμεινε στο πλευρό Του σε ολη Του την ζωή να τον φροντίζει και να τον υπηρετεί... και δεν υπηρχε περιπτωση να γυρισει ποτέ ο μοναδικος και μονακριβος Υιός της να της πει "δεν σε εχω καμια αναγκη"....
Αγαπητέ Θάνο, δεν έχω χρόνο σήμερα να σου απαντήσω. Θα σου απαντήσω αύριο, Θεού θέλοντος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχει και νέα λάθη η τελευταία σου απάντηση και θα σου απαντήσω και σ' αυτά. Αυτά αύριο.
Καλό βράδυ και καλή αυριανή αγαπητέ!
Ταράσιος
Μην αγχωνεσαι φίλε μου Ταρασιε. Εδω εχουμε μια ωραια και εποικδομητικη κουβεντα και χαιρομαι και για την ποιοτητα της και για το οτι εχει και ουσια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποτε θελεις απαντησε.
Θα μας τρελάνεις ρε μεγάλε. Τι σχέση έχουν οι μανάδες του 1980 με τις σημερινές; Τι σχέση έχουν οι πατεράδες του 1980 με τους σημερινούς; Τα παιδιά πλέον κατά τη διάρκεια του έγγαμου βίου επιμελούνται και από τους δύο γονείς. Αυτό πρέπει να γίνεται και μετά τη διάσπαση του. Δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, δεν είναι κουμπαραδες και δεν είναι όπλο του γονέα που έχει την επιμέλεια.
ΑπάντησηΔιαγραφή