Το πλέγμα των υποχωρήσεων. [ή «πώς επιχειρήθηκε να εδραιωθεί ο εθνομηδενισμός στην Ελλάδα»]

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης. 
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 30 Ιουνίου 2020.

Πριν από ένα χρόνο κυκλοφόρησε ένα βίντεο του νυν βουλευτή της ΝΔ Δημήτρη Καιρίδη όπου από πανεπιστημιακή έδρα κατέκρινε την άποψή ότι οι Σκοπιανοί είναι «τεχνητό έθνος» και με σκωπτικό ύφος έλεγε ότι «εμείς είμαστε φυσικό, οργκάνικ (βιολογικό)». Σταμάτησε τον γέλωτα για να πει με σοβαρό ύφος ότι «εμείς όλοι στα πανεπιστήμια λέμε ότι όλα τα έθνη είναι τεχνητά, είτε 70, είτε 200 ετών».

Δεν θα σταθώ στο ανιστόρητο περιεχόμενο της φράσης και στις πηγές που επιβεβαιώνουν ότι ένα συγκροτημένο συλλογικό υποκείμενο που ονόμαζε τον εαυτό του «Έλληνες» με την ίδια γλώσσα, αλλά ενδεχομένως με διαφορετικό πολιτιστικό υπόδειγμα, περιπλανιέται σ’ αυτήν εδώ τη γωνιά της Ευρώπης τουλάχιστον από την εποχή του Ηροδότου πριν 25 αιώνες. Θα σταθώ όμως στη δόση αληθείας που περιέχει η φράση «εμείς όλοι στα πανεπιστήμια». Πράγματι, υπάρχουν πολλοί (όχι «όλοι» όπως διατείνεται) στα πανεπιστήμια που λένε τέτοια πράγματα.

Ο Εμμ. Μικρογιαννάκης, διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Στην ημερίδα για το βιβλίο Ιστορίας το 2007, είπε ότι δέκα χρόνια νωρίτερα, φεύγοντας για εκπαιδευτική άδεια ενώ είχε συμφωνήσει να δεχθεί το τμήμα Ιστορίας δύο υποψήφιους διδάκτορες με θέμα την Ελληνκή Επανάσταση, όταν επέστρεψε βρήκε διακόσιους! Αυτό συνέβη τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Σημίτη. Δεύτερο κρατούμενο αυτό.

Ένα πετυχημένο παιδί στο σχολείο περνάει στο πανεπιστήμιο και ενδιαφέρεται για ανθρωπιστικές επιστήμες, ας πούμε Πολιτική, Ιστορία, Κοινωνιολογία. Περνάει από το Πάντειο, προωθείται από καθηγητές του που τηλεφωνούν αμέσως σε συναδέλφους που το πολιτικό σύστημα έχει εγκαταστήσει στο εξωτερικό μέσω κονδυλίων του υπουργείου εξωτερικών, πχ στο Λονδίνο ή στην Οξφόρδη και με ένα τηλέφωνο στον ημέτερο, γίνεται δεκτός. Εκθαμβωμένος, συνεχίζει τις σπουδές του εκεί. Κάποια στιγμή εκπονεί και μελέτες για το μοναδικό ελληνικό ίδρυμα άμυνας και εξωτερικής πολιτικής. Αυτά ακούει, από «όλους» μάλιστα, αυτά λέει και ο ίδιος και με αυτό.

Αθροίζω τα τρία κρατούμενα. Η μονολιθικότητα είναι αντι-επιστημονική. Και όμως, στα ελληνικά πράγματα αποθαρρύνεται ο πλουραλισμός, το στοιχειώδες δηλαδή στοιχείο της έρευνας. Τα τελευταία 25 χρόνια έχει δημιουργηθεί ένα εκτενές φυτώριο καθηγητών, συμβούλων, στελεχών, βιβλίων, άρθρων. Ένα πλέγμα που διαπερνά όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα με σταθμούς πολιτικούς όπως τον Σημίτη, τον Γ. Παπανδρέου, την Ν. Μπακογιάννη, τον Ν. Κοτζιά. Δεν θα αναφέρω άλλους σταθμούς στους άλλους δύο πυλώνες, δηλαδή στα πανεπιστήμια και στον τύπο. Δεν έχει σημασία. Ούτως ή άλλως αναπαράγεται πολύ εύκολα. 

Το πλέγμα αυτό, ενδύεται το κύριος και σέβας που αρμόζει στις θέσεις και στα αξιώματα που κατέχει, ώστε να μπορεί να διαχέει στην ελληνική κοινή γνώμη υπεδοσολογία ηττοπάθειας. Αν το πλέγμα αυτό συντονίστηκε σε φρενήρη ρυθμό το 2004 για να υποστηρίξει λυσσαλέα το Σχέδιο Ανάν ή μάλλον το έκτρωμα Ανάν, συντονίζεται ξανά σήμερα με εξωφρενικό βαθμό να προπαγανδίσει στο εσωτερικό της χώρας πρώτον τις τουρκικές θέσεις, δεύτερον την άποψη ότι η Ελλάδα είναι αυτή που διαπνέεται από μαξιμαλισμό(!) και τρίτον την απέχθειά της στην ελληνική κοινή γνώμη όταν αντιστέκεται στα άλλα δύο. 

Τα κρούσματα της τελευταίας περιόδου για τα ελληνοτουρκικά είναι πραγματικά απίστευτα. Σαν μία καλά προπονημένη ποδοσφαιρική ομάδα, έχει ο καθένας τον δικό του ειδικό ρόλο με θεατές την ελληνική κοινή γνώμη. Παρουσιάζεται ένα υπερθέαμα παραπληροφόρησης με σκοπό την διάλυση του ηθικού των Ελλήνων, ώστε να περάσει όσο πιο εύκολα είναι δυνατόν, η επερχόμενη υποχώρηση στο ζήτημα της ΑΟΖ. 

Λεπτομέρειες στο επόμενο άρθρο. 

Πηγή