Ἡ μάχη αὐτὴ δόθηκε στὶς 26 Ἰουλίου 1822, σὲ δύο ἀπὸ τὰ τέσσερα μικρὰ ὀρεινὰ περάσματα (δερβενάκια), μεταξὺ Κορίνθου καὶ κοιλάδας Ἄργους, ἐξ οὐ καὶ ἡ ὀνομασία της. Ἄλλο ἀποτέλεσμα τῆς μάχης αὐτῆς ἦταν ἡ ἐνίσχυση τῆς φήμης τοῦ Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ἡ ὁποία φόβισέ τους τότε πολιτικοὺς ἀντιπάλους του.
 |
| Ο Δράμαλης πέθανε από τον καημό του στην Κόρινθο μετά την μάχη... |
Ὁ Δράμαλης φθάνοντας μὲ τὸ ἀσκέρι του στὸ Ἄργος στὶς 12 Ἰουλίου ἀντελήφθη τὴν ἐρήμωση τοῦ κάμπου πλὴν ὅμως ἀποφάσισε νὰ στρατοπεδεύσει προκειμένου νὰ καταλάβει τὴν ἀκρόπολη (Λάρισσα), μὴ θέλοντας στὴ πορεία του γιὰ Τρίπολη ν΄ ἀφήσει πίσω του ἐχθρικὲς ἑστίες. Στὴν ἀπόφαση αὐτὴ συνέβαλε καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ κάστρο Λάρισσα ἦταν καὶ τὸ πρῶτο κατὰ τὴ κάθοδό του στὴν Πελοπόννησο ποὺ πρόβαλε ἀντίσταση, κάνοντας τὸν νὰ πιστέψει ὅτι σ΄ αὐτὸ οἱ Ἀργεῖοι ἔχουν ἀποθηκεύσει τὶς περιουσίες τοὺς καθὼς καὶ πολλὰ τρόφιμα. Ἔτσι ξεκίνησε ἀπὸ τὴν ἑπομένη ἡ πολιορκία τοῦ κάστρου.
Μέρα μὲ τὴ μέρα ὅμως ὁ ὀθωμανικὸς στρατὸς ἄρχισε νὰ ἀντιμετωπίζει σοβαρὰ ἐπισιτιστικὰ προβλήματα. Ἐπιπλέον, τὸ καλοκαίρι τοῦ 1822 ἦταν ἰδιαίτερα θερμό, τὴν ἄνοιξη ὑπῆρξαν λίγες βροχοπτώσεις καὶ τὰ περισσότερα πηγάδια καὶ ρέματα γύρω ἀπὸ τὸ Ἄργος εἶχαν στερέψει. Κάτω ἀπὸ αὐτὲς τὶς συνθῆκες, ὁ Δράμαλης ἄρχισε νὰ σκέπτεται σοβαρὰ τὴ διακοπὴ τῆς εἰσβολῆς καὶ τὴν ἐπάνοδο στὴν Κόρινθο.
 |
| Δημήτριος Υψηλάντης συμμετείχε στο πλευρό του Κολοκοτρώνη |
Παράλληλα ἀποφασίστηκε ὁ ἀπεγκλωβισμὸς τῶν πολιορκημένων τοῦ κάστρου Λάρισα, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀρχίσει νὰ ὑποφέρουν ἀπὸ ἐλλείψεις σὲ τρόφιμα καὶ νερό. Ἄλλωστε ὁ ἀντικειμενικὸς σκοπός, γιὰ τὸν ὁποῖο εἶχαν ἐγκλειστεῖ, εἶχε πετύχει ἀπόλυτα μὲ τὴν καθήλωση τοῦ Δράμαλη στὸ Ἄργος, δίνοντας τὸν ἀπαιτούμενο χρόνο στρατολόγησης καὶ συγκέντρωσης τῶν ἑλληνικῶν στρατευμάτων. Ἔτσι τὸ βράδυ τῆς 23ης Ἰουλίου διατάχθηκαν κάποια τμήματα νὰ προσβάλουν ἂπ΄ ὅλες τὶς πλευρὲς τὸν χῶρο. Μέσα στὴ νυκτερινὴ ἐκείνη ταραχὴ εἰδοποιημένοι κατάλληλα οἱ πολιορκημένοι ἐξῆλθαν ἀνενόχλητοι καὶ ἑνώθηκαν μὲ τὰ ὑπόλοιπα ἑλληνικὰ τμήματα.
Ἡ καταστροφὴ τοῦ τούρκικου στρατοῦ
Στις 26 Ἰουλίου ο Δράμαλης ἀποφάσισε νὰ ἐπιστρέψει προσωρινὰ στὴν Κόρινθο καὶ κινήθηκε πρὸς τὰ Δερβενάκια, στενὸ ποὺ ἑνώνει τὴν ἀργολικὴ μὲ τὴν κορινθιακὴ πεδιάδα. Ἡ βασικὴ διάβαση, μὲ βάση τὸ σχέδιο τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη, φυλαγόταν ἀπὸ τὸν Ἀντώνη Κολοκοτρώνη καὶ περίπου 1.500 ἄντρες.
 |
| Ο Παπαφλέσσας |
Οἱ Τοῦρκοι τῆς ἐμπροσθοφυλακῆς μπῆκαν στὸ στενὸ πέρασμα καὶ ὅταν ἔφτασαν στὴν ἔξοδο δέχτηκαν τὰ πυρὰ τῶν κρυμμένων Ἑλλήνων. Λίγοι πέρασαν πρὸς τὴν πεδιάδα τῆς Κουρτέσας καὶ ὁ κύριος ὄγκος ὀπισθοχώρησε μὲ μεγάλες ἀπώλειες.
Ἀφοῦ αὐτὸ τὸ πέρασμα φυλαγόταν καλὰ ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες, ἡ ἐμπροσθοφυλακὴ καὶ τὸ κύριο σῶμα στράφηκαν πρὸς τὸ δεύτερο κοντινὸ πέρασμα, αὐτὸ τοῦ Ἅγιου Σώστη, ἀνατολικὰ ἀπὸ τὴν κύρια διάβαση. Αὐτὸ τὸ πέρασμα ἦταν πολὺ ἀνηφορικὸ καὶ πιὸ δύσκολο γιὰ τοὺς πεζοὺς καὶ τὰ ζῶα, ἀλλὰ οἱ Τοῦρκοι τὸ βρῆκαν ἀφύλακτο καὶ ἄρχισαν νὰ περνοῦν πρὸς τὴν Κουρτέσα, ἐνῶ τὰ τμήματα τοῦ Ἀντώνη Κολοκοτρώνη τοὺς πλευροκοποῦσαν.
 |
| Ο Νικηταράς που ονομάστηκε τουρκοφάγος μετά την μάχη |
Σύντομα ἡ καταστροφὴ τοῦ Δράμαλη ἔγινε τραγούδι καὶ θρύλος σὲ πολλὰ δημώδη ἑλληνικὰ τραγούδια:
Τῆς Ρούμελης οἱ Μπέηδες καὶ τοῦ Μωριὰ οἱ λεβέντες
Στὸ Ντερβενάκι κείτονται κορμιὰ δίχως κεφάλια…
Ἐπίλογος
Ἡ καταστροφὴ τῆς στρατιᾶς τοῦ Δράμαλη ὁλοκληρώθηκε στη μάχη τοῦ Ἁγιονορίου, στὶς 28 Ἰουλίου 1822. Ἔτσι, ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στάθηκε ὁ ὀργανωτὴς καὶ κύριος αὐτουργὸς αὐτῆς τῆς νίκης ποὺ ἔσωσε τὴν Ἐπανάσταση καὶ ἐξασφάλισε τὴν ἐλευθερία στὴ νεότερη Ἑλλάδα.
Παραπομπὲς
Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, 1975, σ.249.
Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, 1975, σ.256.
Φραντζὴς Ἀμβρόσιος, “Ἐπιτομὴ τῆς Ἱστορίας τῆς Ἀναγεννηθείσης Ἑλλάδος, Ἀθῆναι 1839-41”
Πηγὲς
Μεγάλη Ἑλληνικὴ Ἐγκυκλοπαίδεια τόμ.Θ΄, σ.49
Ἐγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larous Britannica τ.2οος, σ.98 (Δερβενάκια)
Ἐγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larous Britannica τ.21ος, σ.316-317 (Δράμαλης)
Κ. Παπαρηγόπουλος “Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους” τ.7ος, σ.91-95
Α. Βακαλόπουλος “Ἱστορία τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821” Ἀθῆναι 1971, σ. 206-212
“Ἀπομνημονεύματα Μακρυγιάννη” ἔκδ. Χ. Κοσμαδάκη Ἀθῆναι
“Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους”, τ. ΙΒ΄, Ἐκδοτικὴ Ἀθηνῶν, 1975
Βιβλιογραφία
Dakin, Douglas. The Greek Struggle for Independence, 1821-1833. Berkeley: University of California Press, 1973.
Δ. Κόκκινος: Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάστασις. Ἀθήνα, Ἐκδόσεις Μέλισσα, 1957.
Νίκ. Κασομούλης “Ἐνθυμήματα Στρατιωτικά της Ἐπανάστασης τῶν Ἑλλήνων 1821-1822”, Ἐκδότης Ἄπ. Α. Χαρίσης
“Παλαιῶν Πατρὼν Γερμανοῦ Ἀπομνημονεύματα”, Ἐκδόσεις Βεργίνα
Φωτάκου (Χρυσανθόπουλος Φώτιος) “Ἀπομνημονεύματα γιὰ τὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821”, Ἐκδόσεις Βεργίνα
Ἀνάργ. Γ. Κουτσιλιέρης “Ἱστορία τῆς Μάνης”, Ἐκδόσεις Δ. Ν. Παπαδήμα
Πάνος Ι. Καλλιδώνης “Ἡ Θρυλικὴ Μάνη”
Κυριάκος Δ. Κάσσης “Ἱστορία τῆς Μάνης”
ΠΗΓΗ: https://el.wikipedia.org/wiki/Μάχη_των_Δερβενακίων
το είδαμε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.