Γράφει ο Χρίστος Γούδης
«Σας προσκυνώ πολυχρονεμένε μου αφέντη. Πως πάει ο κορωνοϊός στην αυτοκρατορία σας; Εσείς μια Τουρκία των 80 εκατομμυρίων ανθρώπων, με το 40% του πληθυσμού σας απαρτιζόμενο από σφριγηλούς νέους που τον περνάνε ελαφρά ή και χωρίς καμία επίπτωση, δεν έχετε πρακτικά πρόβλημα. Αλίμονο σε μας την ψωροκώσταινα που προσπαθούμε να επιβιώσουμε υπηρετώντας επισκέπτες, περιηγητές και τουρίστες, αυτή είναι βλέπετε η βαριά βιομηχανία μας, και τους λίγους νέους που έχουμε, γιατί ξέρετε δεν γεννάμε και πολλούς, έ έχουμε και το gay parade βλέπετε, τους μαθαίνουμε πώς να υπηρετούν στα ξενοδοχεία και τα φαγάδικα, όχι δεν τους στέλνουμε στο στρατό, μα τι λέτε τώρα, η θητεία τους είναι λίγοι μήνες μόνο, τα όπλα κάνουν πολύ θόρυβο, και τα παιδιά παθαίνουν νευρικό κλονισμό, εμείς δεν είμαστε για τέτοια, εμείς ειρήνη να έχουμε και καφετέριες, και πάρτε μας και τη ψυχή μας. Αυτό σημαίνει φιλελευθερισμός. Μέχρι και η Αριστερά προσχώρησε στην ιδεολογία μας.
Τους μαγνητοφώνησε ένας πανέξυπνος επιχειρηματίας, όχι δεν άκουσα τι επιχειρήσεις έχει αλλά σίγουρα θα είναι πρωτοπόρος στον παραγωγικό τομέα, νομίζω μικροτσιπάκια, ηλεκτρονικά, ηχογραφήσεις, βιντεοσκοπήσεις, υψηλή τεχνολογία φαντάζομαι, τους μαγνητοφώνησε λοιπόν αυτούς της πρώτης φοράς αριστερά, και τι λέγανε οι αθεόφοβοι, αποκαλούσαν τη κυβέρνησή τους «μαγαζί», δηλαδή μας έκλεψαν την ιδέα οι αδιάντροποι, πουλάν πλέον κι αυτοί και αγοράζουν, έμαθαν το εμπόριο, το παραεμπόριο και το κέρδος. Ποια πετρέλαια καλέ. Αυτά μυρίζουν απαίσια, δεν τα θέλουμε. Εμείς είμαστε υπέρ της πράσινης ανάπτυξης. Μόνο τα πράσινα άλογα αγοράζουμε να βόσκουν σε κόκκινα λιβάδια και να γυρίζουν τους ανεμόμυλους στα ψηλά βουνά του (Ζαχαρία) Παπαντωνίου, που τους αγοράζουμε από τη Γερμανία, γιατί ο αέρας που πουλάμε δεν είναι καλής ποιότητας και πρέπει να τα ζέψουμε για να τους γυρίζουν, και να εκσυγχρονισθούμε.
Και το Ελληνικό, το παλιό «χαβάλιμάνι» - «χαβάαλανί» το λέτε εσείς τώρα - μπήκε πλέον στα σκαριά. Ντουμπάϊ θα το κάνουμε, φυσικά θα έχει και τζαμί, και καζίνο, βέβαια και καζίνο, η καλή ζαριά στη ζωή πάντα μετράει, ελάτε τώρα ότι τα ζάρια δεν είναι πάντα εντάξει, δημοκρατία έχουμε, τι περιμένετε, τα ξέρετε κι εσείς άλλωστε αυτά. Και φυσικά στηρίζουμε τους δημοσιογράφους μας, παρά το ότι οι πολιτικοί μας αντίπαλοι κυκλοφόρησαν ένα τηλεοπτικό σποτάκι με μια τηλεπερσόνα να πηδάει κατά τη διάρκεια του δελτίου ειδήσεων για ν’ αρπάξει μερικά πενηντάευρα που έπεφταν από τον ουρανό, λες και είμαστε τσιφούτηδες κι έχουμε καβούρια στις τσέπες μας, εμείς όμως τους δώσαμε τους δικούς μας άφθονο χρήμα, όχι τσιγκουνιές, νηστικό αρκούδι δεν χορεύει στον σκοπό μας, εμείς όμως θέλουμε όλα τα ζώα να είναι χορτάτα.
Δυστυχώς συκοφάντες υπάρχουν παντού, όπου μάλιστα υπάρχουν και πολλές συκιές και άφθονα σύκα-τσαπέλες, εκεί περισσεύουν. Άκου κλεπτοκρατία, που ακούστηκε αυτό; Έναν ψευτογιατρό είχαμε και τον τσακώσαμε. Οι πραγματικοί γιατροί μας, α ναι αυτοί είναι σούπερ, ξέρουν να γράφουν όλες τις συνταγές του κόσμου, από φάρμακα άλλο τίποτα, για να πηγαίνουν και τα φαρμάκια της ζωής πιο εύκολα κάτω. Οι τιμές τους; Ε ξέρετε πρέπει να τις ανεβάζουμε κατά καιρούς γιατί αλλιώς θα κλείσουν και οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες της Ελβετίας που φροντίζουν την υγεία μας, ε και για να τα εκτιμούν και τα φάρμακα οι κατά φαντασία ασθενείς που τρέχουν στους γιατρούς μας. Όχι καλέ τι σκάνδαλα, κανείς δεν διανοείται ότι οι πολιτικοί μας τα παίρνουν, αν είναι δυνατόν. Λεχρίτες είναι;
Οι δικαστίνες μας; Άψογες και κομψές και εξελίξιμες. Μέχρι πρόεδροι της Δημοκρατίας γίνονται για να φροντίζουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων αυτών που έχετε την καλοσύνη να μας τους στέλνετε με αραμπάδες, τρενλέ, βαπουρλά ή και γιουρουγέρεκ, για να τονώσετε τον τουρισμό μας, τις επενδύσεις στη χώρα μας και την πολυπολιτισμικότητά μας. Τεσεκύρ εντερίμ πολυχρονεμένε μας. Αλλά γιαβάς-γιαβάς, γκιουλέ-γκιουλέ, για να μη μας παίρνει πρέφα η «κοινή γνώμη», και να μπορούμε να κουβεντιάζουμε πιο συχνά. Θα δώσουμε, εδώ δώσαμε στους Ιταλούς και δεν θα δώσουμε στα καρντάσια μας; Τι μας περάσατε; Μονοφαγάδες είμαστε; «Κι εμείς λαός, κι εσείς λαός», δεν το ξέρετε το σουξέ του Νταράλα μας;
Οι στρατηγοί μας είπατε; Και οι ναύαρχοι; Διαμάντια όλοι τους, αφού τους επιλέγουν οι πολιτικοί μας πάντα με άμεμπτα κριτήρια. Και βέβαια έχουμε πολλούς. Άμα φωνάξτε στο δρόμο «στρατηγέ μου» ή «κύριε ναύαρχε» οι μισοί που περπατούν θα γυρίσουν να ανταποκριθούν στο κάλεσμά σας. Συνταξιούχοι ναι, αλλά με παλμό. Όποτε βγαίνουν στην τηλεόραση, κάθε μέρα δηλαδή, είναι κήρυκες ειρήνης. Και καλοί άνθρωποι και υπάκουοι. Ποτέ δεν μας έπιασαν από το λαιμό να ζητήσουν εξοπλισμούς και τέτοια και να μας απειλήσουν ότι θα μας καταγγείλουν στον ελληνικό λαό. Καταλαβαίνουν άλλωστε ότι πρέπει να θρέψουμε και να στεγάσουμε και τους λαθρομετανάστες. Αυτά τα ζοριλίκια τα έκανε ο Σεϋνελντίν με τους «καραπιντάδας» στην Αργεντινή. Απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας ή κινήματος για να μην ψηφίζουν οι πολιτικοί αντιλαϊκά μέτρα. Οι δικοί μας δεν είναι πραξικοπηματίες, είναι δημοκρατικοί. Πάντα ζητάνε δηλαδή, αλλά με ευγένεια, για την τιμή των όπλων. Έτσι για να λένε άμα έρθει η ώρα της αλήθειας: «καλά τι περιμένετε από εμάς αφού μας αφήσατε άοπλους;» Όχι απειλές, τσαμπουκάδες και τέτοια. Μόνο στο θέμα των συντάξεων γίνονται πιο επιθετικοί, αλλά ποτέ με τα γειτονικά μας κράτη. Άλλωστε εμείς τριγύρω μας όλο συμμάχους έχουμε, στο ΝΑΤΟ είμαστε, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πολιτισμένα πράγματα.
Η Κύπρος, τι δηλαδή, περασμένα ξεχασμένα. Άλλωστε μόλις έμαθα ότι και ο πάντα νηφάλιος πρόεδρος της, μας είπε σε συνέντευξή του ότι: «μη τυχόν και σκεφτεί κανένας κρετίνος να στρατιωτικοποιήσει τα προβλήματα που υπάρχουν, γιατί ξεχάστε τον ελληνισμό του νησιού», δηλαδή όχι ξεχάστε τον αλλά ετοιμαστείτε να δεχτείτε μισό εκατομμύριο Κύπριους πρόσφυγες στην ψωροκώσταινα. Κατά τα άλλα «ηθικόν ακμαιότατον». Ξέρετε μην αναγκασθώ να χτυπήσω τη γροθιά μου στο τραπέζι, τι μου φταίει το έπιπλο, άλλωστε θα στραμπουλίξω και το χέρι μου και τώρα το ΚΑΤ έχει μετατραπεί σε νοσοκομείο αναφοράς για τον κορωνοϊό και θα πρέπει να απευθυνθώ σε ιδιωτικά κέντρα νοσηλείας, ποιος ΕΓΩ να μην πάω στο ΕΣΥ; Αμάν γιαβρούμ, αμάν κοζούμ. Τζάνεμ, ρεζίλι των σκυλιών θα γίνω».
Δια την υποκλοπή του τηλεφωνήματος
Χρίστος Γούδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.