ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Γράφει ο Σπύρος Κατσούρης*
Ρόδος 5 Μαρτίου 2016

Γιορτάζουμε φέτος την 69η επέτειο της Ενσωματώσεως της Δωδ/σου με την Μητέρα Ελλάδα αλλ’ ομολογώ πως είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που νοιώθω τόση ανασφάλεια! Τόση ανησυχία. Τόσο μούδιασμα. Τόση απογοήτευση. Τόσο σφίξιμο και κόμπο στο λαιμό μου. Τόση λύπη και πόνο! Και το μυαλό μου δεν λέει να ησυχάσει από τα αμείλικτα ερωτηματικά που σφυροκοπούν ασταμάτητα το είναι μου. Και δύο πύρινες λόγχες, το «Τι» και «Γιατί» τρυπούν την ευαίσθητη πατριωτική καρδιά μου. Μια καρδιά που επάλλετο από εθνική περηφάνεια σε κάθε επέτειο και εθνική εορτή. Από τα μαθητικά μου χρόνια στο Δημοτικό σχολείο της Κρεμαστής, όπου πρώτος απ’ όλους τους συμμαθητές έτρεχα να πω ένα ποίημα για την Απελευθέρωση και Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου. 

Και πρώτος έγραψα το 1958 (7χρονο παιδάκι)το πρώτο μου ποίημα γι’ αυτή την Γιορτή. Μια καρδιά που άκουγε αχόρταγα τα λόγια των δασκάλων να ιστορούν τα βάσανα και τις πίκρες των Δωδ/σίων στην Τουρκοκρατία κι ύστερα στην Ιταλοκρατία. Μια καρδιά που σήκωνε περήφανα την Ελληνική σημαία στις παρελάσεις του χωριού. Που βάδιζε με ζωηρό ρυθμό και ψηλά το χέρι στις παρελάσεις της πόλεως Ρόδου, σαν μαθητής του εξαταξίου-τότε-Βενετοκλείου Γυμνασίου. Που φορούσε την (δανεική) στολή ευζώνου όλη την εθνική γιορτινή μέρα. Που ζωγράφιζε την θάλασσα και τα καράβια με Ελληνικά χρώματα. Μια καρδιά που σφυρηλατήθηκε με Ελληνισμό από σωστούς εκπαιδευτικούς (οι οποίοι άφησαν ανεξίτηλη την σφραγίδα τους μέσα μου) και δεν έπαψε ως τα σήμερα να χτυπά δυνατά Ελληνικά. Τίποτε δεν μπόρεσε να αλλάξει την Ελληνοκεντρική μου κατεύθυνση. 

Ούτε οι σειρήνες των παγκοσμιοποιήσεων, ούτε τα μηνύματα των οικουμενικών αλλαγών, ούτε η μεγάλη αμφισβήτηση των φοιτητικών χρόνων και των νεανικών επαναστάσεων προς κάθε τι Αξιακό του παρελθόντος. Σαν άλλος Οδυσσέας δεμένος στον ιστό της Πατρίδος, της Γλώσσης και της μακραίωνης λαμπράς μας Ιστορίας, ταξίδευα στο όνειρο της Μεγάλης Ελλάδος. Της Ελλάδος των 3 Ηπείρων και των 5 θαλασσών. 

Ταξίδευα και ταξιδεύω μ’ αφετηρία και προορισμό την Ρόδο μας, τα Δωδ/σά μας, την Ελλάδα μας. Και ουσιαστικά και θεωρητικά. Οι επισκέψεις μου σε 22 χώρες του κόσμου, αντί να με χαλαρώσουν συνειδησιακά, χαλύβδωσαν έτι περαιτέρω την Αγάπη μου για την γενέτειρα. Κάθε σύγκριση της πατρίδος μας μ’ αυτές κατέληγε στο ίδιο πάντα αποτέλεσμα. Τούτη η χώρα είναι ευλογημένη. Τα νησιά μας είναι ο επίγειος Παράδεισος! Είναι η προσωποποίηση της υπέρμετρης ομορφιάς και του αρχαιοελληνικού Κάλλους! Κι αργότερα, μεγάλος πιά, δεν έπαψα να εκφράζω ποικιλλοτρόπως την Αγάπη μου γι’ αυτή την πατρίδα.

Για την Δωδεκάνησο έγραψα βιβλίο. Έπαιξα θέατρο. Έκανα ομιλίες. Έγραψα άρθρα και ποιήματα για όλα τα νησιά και ερημονήσια. Και, τέλος, δημιούργησα το Πολιτισμικό Μέλαθρο Ρόδου στην περιοχή Σγουρού (Βραβείο: Unesco, Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευρωπαϊκής Εταιρείας Επιστημόνων Καλλιτεχνών, Καφενείου Ιδεών 2015), για να τονίσω ότι εδώ είναι Ελλάδα και Ελληνισμός. Κι όλ’ αυτά ανιδιοτελώς. Χωρίς να περιμένω τίποτε και ποτέ από την ευρυτέραν του όρου έννοιαν της τοπικής ή κεντρικής διοίκησης. Χωρίς να περιμένω τίποτε από κανένα! Θα απορήσατε όμως: Προς τι ο μέγας πρόλογος και οι αναφορές πατριωτικής δράσεως; Διότι, αγαπητοί μου συμπατριώτες, θέλησα να καταδείξω το πως και γιατί σήμερα, 68 χρόνια μετά, νοιώθω για πρώτη φορά Αμφιβολία! Αμφιβολία για το αν πατώ σήμερα σε στέρεο Ελληνικό έδαφος! Αν η Μάνα Ελλάδα μας αγκαλιάζει ακόμα στοργικά. Γιατί; Διότι τα τεκταινόμενα στη χώρα μας , και ιδιαίτερα στην Δωδ/σο, προβληματικά γεγονότα μου κλόνισαν την βεβαιότητα. 

1) Η αρχή έγινε πριν 1 χρόνο, με την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών φορολόγησης της Δωδ/σου (ΦΠΑ στο 23%). 
 2) Ακολούθησε ο ξυλοδαρμός των Κώων συμπατριωτών μας από δυνάμεις των ΜΑΤ για να επιβάλουν με το «στανιό» την δημιουργία «Κέντρων Φιλοξενίας και hot-spots» για τους παράνομους λαθρομετανάστες που βάπτισαν συλλήβδην «πρόσφυγες». Ποια στοργική μάνα δέρνει τα παιδιά της και τους παίρνει το φαϊ από το στόμα για να ταϊσει και φιλοξενήσει ξένα, απρόσκλητα και επικίνδυνα «παιδιά»;; 
3) Μετά ήρθε η εξαίρεση της Δωδ/σου μας από τον επιχειρησιακό έλεγχο του ΝΑΤΟ, ως τάχα Αποστρατικοποιημένη ζώνη, που δεν επιτρέπεται να την θέσει υπό την προστατευτική του ομβρέλλα, τη υποδείξει της Τουρκίας! (βλέπε άρθρο του υπογράφοντος «ΝΑΤΟ, ο Δούρειος Ιππος της Τουρκίας», Ροδιακή 14 και Δημοκρατική 16-2-2016) 
4) Στη συνέχεια, το μοναδικό σε παγκόσμια κλίμακα ιστορικό γεγονός της (ουσιαστικής) απαγόρευσης από την Τουρκία να προσγειωθεί το πρωθυπουργικό αεροσκάφος στη Ρόδο(!) για ανεφοδιασμό στην πτήση του προς Τεχεράνη! Και πήγε στην…Αίγυπτο για εφοδιασμό!!!
5) Της ευθείας αμφισβήτησης των Λιμνιών (Ιμίων) ως Ελληνικές βραχονησίδες από την Τουρκία και τις ως τώρα εκκοφαντικές σιωπές των Ελληνικών κυβερνήσεων. 
6) Τις χιλιάδες παραβιάσεις και παραβάσεις του Ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου στην περιοχή Δωδ/σου και του Β.Α. Αιγαίου από Τουρκικά οπλισμένα μαχητικά αεροσκάφη και πλοία, χωρίς να καταρρίπτουμε ούτε ένα(!),ως έχουμε νόμιμο διεθνές δικαίωμα. Αντίθετα η γείτων, αποθρασυνομένη περαιτέρω κάνει εικονικούς βομβαρδισμούς στο Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι, Καστελλόριζο, Φούρνους κλπ, δεσμεύει ολόκληρο χρόνο το μισό Αιγαίο για ασκήσεις της κλπ, με την δική μας πολιτική ηγεσία να τηρεί σιγήν ιχθύος και να συνιστά ψυχραιμία! Κι ακόμα: Να βλέπουμε την Τουρκία να αλωνίζει ανενόχλητη στο Αιγαίο φθάνοντας με φρεγάτες και πολεμικά πλοία ως το Σούνιο και Άνδρο, χωρίς να βυθίζουμε κανένα και χωρίς να κάνουμε και μεις αντίστοιχες «βόλτες» στον Βόσπορο και Προποντίδα.
 7) Να βλέπουμε την Τουρκία να ξεσηκώνει , εκτός από τους μουσουλμάνους της Ροδόπης που τους θεωρεί Τουρκική μειονότητα, και τους μουσουλμάνους της Ρόδου και Κω για ανακίνηση τοιούτου χαρακτηρισμού. 
8) Να βλέπω την Τουρκία να κάνει σεισμογραφικές κλπ έρευνες στο Αιγαίο και έξω από την Ρόδο και Κάρπαθο για υδρογονάνθρακες και μεις να μη μπορούμε. Και να μη μπορούμε να ανακηρύξουμε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα στα Δωδ/σα και από την Σάμο ως το Καστελλόριζο.
9) Να πλήττεται ο τουρισμός της Δωδ/σου, η γεωργία της, το εμπόριο, οι επιχειρήσεις της και γενικά η οικονομία της κι αντί αντισταθμιστικών οφελών να βλέπουμε περαιτέρω αφαίμαξη από την κεντρική διοίκηση. 
10) Να έρχονται ορδές μισαλλόδοξων φανατικών ισλαμοτζιχαντιστών καθημερινώς από τα απέναντι Μικρασιατικά (Τουρκικά) παράλια, ποτισμένοι με μίσος για την Δύση και με απώτερο σχέδιο την «ειρηνική» κατάκτηση και Ισλαμοποίηση της Ευρώπης και την κατάλυση κάθε τι φιλελεύθερου και δημοκρατικού που δημιούργησαν στα σχέδια της Δημοκρατίας των αρχαίων Ελλήνων οι Ευρωπαίοι, και αντί αποκρούσεώς των, βλέπουμε την παρούσα Κυβέρνηση να τους υποδέχεται μετά βαϊων και κλάδων! Να τους περιθάλπει, να τους φιλοξενεί, να τους ταϊζει, να ξοδεύει εκατομμύρια ευρώ για δημιουργία κέντρων υποδοχής, hot-spot και μετακίνησής των με δικά μας έξοδα (λες και περισσεύουν από τα δις που χρωστάμε στο ΔΝΤ και ΕΕ)και δέχεται να δρούν ανεξέλεγκτα δεκάδες ΜΚΟ. 

Να βλέπουμε μια Κυβέρνηση ανίκανη να ελέγξει τα σύνορά μας (αφού κατά τον κ.κωλοτούμπα πρωθυπουργό δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα)! Να μη δέχεται την βοήθεια της Frontex για περιπολίες στο Αιγαίο, αλλά να δέχεται το ΝΑΤΟ να περιπολεί για διπλό σκοπό: Για επιβολή των σχεδίων της Τουρκίας στο Αιγαίο και για έλεγχο των Ρωσσικών δυνάμεων. Να βλέπουμε μια ανίκανη κυβέρνηση να διακυβεύει την Ειρήνη με τους γείτονές της (βλέπε δηλώσεις αξιωματούχων της FYROM) ένεκα των λαθρομεταναστών και να συγκρούεται αναισχύντως με εταίρους μας – Αυστρία, Ουγγαρία κλπ- (βλέπε άρθρο του υπογράφοντος με τίτλο «Η Σύγκρουση με Αυστρία κλπ εταίρους μας» Ροδιακή 28-2-2016), για χάριν των τριτοκοσμικών αυτών στοιχείων, τα οποία θα μπορούσαν να φύγουν για Γερμανία από την Τουρκία μέσω άλλης οδού, ήτοι από Κωνσταντινούπολη Βουλγαρία=Ρουμανία=Ουγγαρία=Γερμανία. Κι όχι να έρχονται και να παρκάρονται στην Ελλάδα! (Σε λίγο θα έχουμε και εθνική αλλοίωση του πληθυσμού σε Μακεδονία και Θράκη).

Να γιατί λοιπόν φοβάμαι! Να γιατί αμφιβάλλω και διερωτώμαι αν πατώ σε στέρεο Ελληνικό έδαφος! Να γιατί αμφισβητώ αν η Μάνα Ελλάδα μας αγαπά (πιότερο από τους λαθραίους) και αν μας αγκαλιάζει ακόμα σαν ορφανά της παιδιά, που έπρεπε και πρέπει να τους δείξει την αναμενόμενη στοργή και αγάπη. Κι όταν ακούω από χείλη υπουργού να λέει ότι αυτά τα τριτοκοσμικά ισλαμοτζιχαντιστικά στοιχεία θα λύσουν και το… Δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας(!) την στιγμή που τα δικά μας παιδιά μετανάστευσαν στην αλλοδαπή για καλύτερη τύχη, τότε ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΩ!!! Τότε η αμφισβήτησή μου γίνεται Βεβαιότητα! Ότι δηλαδή δεν ζω σε μια Ελεύθερη και Ελληνική Δωδεκάνησο! Σε μια ανεξάρτητη και περήφανη και ισχυρή Ελλάδα. Αλλά ζώ σ’ ένα πολλαπλώς αμφισβητούμενο έδαφος. Σε μια Μπαχαλοχώρα! Και ζω έναν πραγματικό εφιάλτη! Αντί της ονειρικής Ελλάδος των 3 Ηπείρων και 5 θαλασσών βλέπω να συρρικνώνεται και να διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη, με όλα τα γειτονικά σκυλιά να τρίζουν λυσσασμένα τα δόντια τους, ποιο θ’ αρπάξει το καλύτερο κομμάτι. Και κλαίω. Κλαίω όχι μόνο την μοίρα μας και τα παιδιά μας.. Αλλά κλαίω και για το ότι ΑΔΙΚΑ ΕΧΥΣΑΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ΄ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΖΗΛΕΥΤΟΥ (ως τα χθες) ΚΡΑΤΟΥΣ!

*Δ/ντης του Πολιτισμικού Μελάθρου Ρόδου, Βραβευμένος ποιητής και λογοτέχνης, νομικός, οικονομολόγος, πολιτικός επιστήμων, δάσκαλος, μεταφυσικός ερευνητής, συντξ. Τμ/χης Τραπέζης της Ελλάδος κλπ