Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΡΜΟΔΙΩΣ ΝΑ ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΟΝ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Αρθρο του Κυριάκου Κυριαζόπουλου
καθηγητή (επ.) του Εκκλησιαστικού Δικαίου
στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ.,
δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω, θεολόγου 

Εισαγωγή

Διάβασα την εξής είδηση: 

«Τηλεφωνική επικοινωνία Μητσοτάκη με τον Πάπα Φραγκίσκο 

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε σήμερα (13-5-2020) τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πάπα Φραγκίσκο. Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκε η παγκόσμια πρόκληση που συνιστά ο κορωνοϊός και τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την αντιμετώπισή του. 

Επίσης, με δεδομένο το ιδιαίτερο ενδιαφέρον τόσο του Πάπα Φραγκίσκου όσο και του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου για το περιβάλλον, συζήτησαν θέματα προστασίας του και πρωθυπουργός ανέπτυξε την πράσινη ατζέντα της κυβέρνησης, η οποία βρίσκεται, όπως ανέφερε, ψηλά στις προτεραιότητες της Ελλάδος. 

Αναφορικά με την προστασία των πλέον ευάλωτων ομάδων, όπως είναι οι πρόσφυγες, ο Ποντίφικας αναγνώρισε τις εξαιρετικές προσπάθειες που έχει κάνει η Ελλάδα ιδιαίτερα στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας. Ταυτόχρονα εξέφρασε, σύμφωνα με πληροφορίες, τη θλίψη του για το γεγονός ότι δεν έχουν ανταποκριθεί περισσότερες χώρες στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης ασυνόδευτων ανηλίκων. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενημέρωσε τον Ποντίφικα για την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και τόνισε ότι προσβλέπει στην επίσκεψή του στη χώρα μας μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν. 

Επίσης ο πρωθυπουργός υπενθύμισε τους εορτασμούς των 200 ετών από την ελληνική Επανάσταση του 2021, και πρότεινε στον προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, κατά την επόμενη επίσκεψή του στην Ελλάδα, να επισκεφθεί πόλεις που βρίσκονται στο επίκεντρο των πρώτων χρόνων του Χριστιανισμού, ακολουθώντας τα βήματα του Αποστόλου Παύλου» [ΣΚΑΪ]. 

2 – Ανάλυση της ατζέντας συζήτησης μεταξύ Πάπα Φραγκίσκου και Πρωθυπουργού Μητσοτάκη 

Τα θέματα της ατζέντας συζήτησης μεταξύ Πάπα Φραγκίσκου και Πρωθυπουργού Μητσοτάκη ήταν τα ακόλουθα: 

α) η δήθεν παγκόσμια πρόκληση που συνιστά ο κορωναϊός και τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την αντιμετώπισή του, 

β) το ιδιαίτερο θρησκευτικό ενδιαφέρον του Πάπα Φραγκίσκου και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου για το περιβάλλον και η εναρμονισμένη με αυτό το ιδιαίτερο ενδιαφέρον πολιτική και οικονομική πράσινη ατζέντα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, 

γ) το ενδιαφέρον του Πάπα Φραγκίσκου και του Πρωθυπουργού Μητσοτάκη για την προώθηση της ενσωμάτωσης στην Ελληνική κοινωνία των παράτυπων (ή παράνομων) μεταναστών με την ωραιοποίηση των όρων αυτών σε «πρόσφυγες» και «ασυνόδευτα ανήλικα», όταν από τους παράτυπους (ή παράνομους) μετανάστες μόνον το 3% περίπου, Σύριων την καταγωγή, έχουν την ιδιότητα του πρόσφυγα και όταν τα «ασυνόδευτα ανήλικα» στερούνται για διαφόρους λόγους εγγράφων με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ως «ανήλικα» και ενήλικες παράτυποι (ή παράνομοι) μετανάστες, 

δ) η επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Ελλάδα το 2021, με αφορμή την επέτειο του εορτασμού των 200 ετών της Επανάστασης του 1821, στα βήματα του Αποστόλου Παύλου, με την εκ μέρους του επίσκεψη των Ελληνικών πόλεων και Ορθόδοξων Μητροπόλεων που ιδρύθηκαν από τον Απόστολο Παύλο. 

Όλα τα παραπάνω θέματα της ατζέντας συζήτησης του Πάπα Φραγκίσκου και του Πρωθυπουργού Μητσοτάκη εντάσσονται στην προώθηση της ατζέντας του Οικουμενισμού ή Διεθνισμού ή Παγκοσμιοποίησης, θρησκευτικής, πολιτικής, οικονομικής, επιστημονικής. Διότι: 

Α) Το πρώτο θέμα του κορωναϊού αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση των διαφαινόμενων σκοπών της λεγόμενης «πανδημίας» του κορωναϊού (βλ. το άρθρο μου με τίτλο «Οι διαφαινόμενοι σκοποί της λεγόμενης «πανδημίας» του κορωναϊού»). Ένας από τους διαφαινόμενους σκοπούς της λεγόμενης «πανδημίας» του κορωναϊού είναι το πιθανό τσιπάρισμα μέσω του ενδεχόμενου υποχρεωτικού εμβολιασμού λόγω κορωναϊού (βλ. το άρθρο μου με τίτλο «Πιθανό τσιπάρισμα μέσω του ενδεχόμενου υποχρεωτικού εμβολιασμού λόγω κορωναϊού»). 

Β) Το δεύτερο θέμα συζήτησης μεταξύ Πάπα και Πρωθυπουργού αφορά τη λεγόμενη «προστασία του περιβάλλοντος», ή τη λεγόμενη «οικολογική θεολογία» ή «πράσινη ατζέντα» στην οποία αναφέρθηκε ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, εξυμνώντας και τη σχετική πολιτική της κυβέρνησής του. Συνδέεται με τη λεγόμενη «sustainable development (βιώσιμη ανάπτυξη), με τους 17 στόχους της, της ατζέντας 2030 της παγκόσμιας διακυβέρνησης, η οποία αποφασίστηκε από τη Συνδιάσκεψη των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της Διάσκεψης του 2015 για τη λεγόμενη Κλιματική Αλλαγή, που διεξήχθη στο Παρίσι (σχετικά ΕΔΩ). Συμμορφώνεται με τη νέα ηθική του περιβαλλοντισμού (environmentalism) της λεγόμενης Χάρτας της Γης (σχετικά ΕΔΩ)), δηλαδή της σχέσης του ανθρώπου ως ενός απλώς όντος της φύσης με τα λοιπά όντα της φύσης, ως νέας ηθικής πανθεϊστικού (δηλαδή ειδωλολατρικού) χαρακτήρα, ήτοι ως μιας ηθικής διαστάσεως του Οικουμενισμού ή Διεθνισμού ή Παγκοσμιοποίησης, της θρησκευτικής, της πολιτικής, της οικονομικής, της επιστημονικής (βλ. το άρθρο μου, που δημοσιεύθηκε στη Ρομφαία με τίτλο «Οι διαφαινόμενοι σκοποί της λεγόμενης «πανδημίας» του κορωναϊού», 7ος διαφαινόμενος σκοπός). 

Γ) Το τρίτο θέμα συζήτησης μεταξύ Πάπα και Πρωθυπουργού σχετίζεται με την εφαρμογή του σχεδίου του Οικουμενισμού ή Διεθνισμού ή Παγκοσμιοποίησης, θρησκευτικής, πολιτικής, οικονομικής, επιστημονικής, με τον τίτλο «Πανευρώπη του Coudenhove – Kalergi» που αφορά την αλλοίωση των Χριστιανικών πληθυσμών και κοινωνιών της Ευρώπης (βλ. ανάλυση του σχεδίου αυτού ΕΔΩ.

Δ) Το τέταρτο θέμα συζήτησης μεταξύ Πάπα και Πρωθυπουργού ήταν το σημαντικότερο θέμα συζήτησής τους. Διαφαίνεται ότι αποσκοπούσε στην προώθηση από πλευράς του Πρωθυπουργού Μητσοτάκη του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού στην Εκκλησία της Ελλάδος, στον οποίο ηγετικό ρόλο φαίνεται να παίζει ο Αργεντινός Πάπας Φραγκίσκος, σε αντίθεση με τον προηγούμενο Γερμανό Πάπα Βενέδικτο τον 16ο, ο οποίος εξαναγκάστηκε σε παραίτηση προφανώς από την ισχυρότερη οικονομική εξουσία, δεδομένου ότι δεν διακρινόταν για την προθυμία του να προωθήσει τον εν λόγω Διαθρησκειακό Οικουμενισμό (βλ. τα άρθρα μου με τίτλους «Η απογύμνωση της θείας φύσης του Θεανθρώπου από΄την «Παγκόσμια Γραφή» και την UNESCO», και «Το θεοσοφιστικό θεμέλιο της Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας βασίζεται στην άρνηση της Θείας Φύσης του Χριστού». Από τα άρθρα μου αυτά προέκυψε με σαφήνεια ότι η προώθηση του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού ή Διεθνισμού ή Παγκοσμιοποίησης πραγματοποιείται όχι μόνον από κληρικούς και θεολόγους που τον υποστηρίζουν, αλλά και από κυβερνήσεις). 

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης αγνόησε πλήρως την Εκκλησία της Ελλάδος και έλαβε μόνος του την πρωτοβουλία να προσκαλέσει τον Πάπα Φραγκίσκο για επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα. Τούτο ήταν απολύτως εύλογο δεδομένης της αδυναμίας την οποία επέδειξε ο Αρχιεπίσκοπος και η Διαρκής Σύνοδος στην αντισυνταγματική (κατά τα άρθρα 3 για την επικρατούσα θρησκεία και 13 για τη θρησκευτική ελευθερία) παρέμβαση – με πρόσχημα την λεγόμενη «πανδημία» του κορωναϊού – της κυβέρνησης Μητσοτάκη στα θέματα της αποκλειστικής δικαιοδοσίας της Εκκλησίας, όπως ήταν:

1) το αυθαίρετο, αντισυνταγματικό και αντίθετο προς το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλείσιμο των Ναών και των Μονών της Εκκλησίας της Ελλάδος της με συνεχόμενες κοινές υπουργικές αποφάσεις (ΚΥΑ) των Υπουργών Παιδείας – Θρησκευμάτων και Υγείας (βλ. τα άρθρα μου με τίτλου «Η προσωρινή απαγόρευση της λατρείας, για την προστασία της υγείας, παραβιάζει τη θρησκευτική ελευθερία», και «Γιατί η Κυβέρνηση επιμένει να παραβιάζει την ελευθερία της λατρείας και γιατί ο Αρχιεπίσκοπος την υποστηρίζει;»), και 

2) η αμφισβήτηση της θείας φύσης του Θεανθρώπου Χριστού με τη βλασφημία της Θείας Κοινωνίας, πως δήθεν το σάλιο του πιστού που λαμβάνει με το στόμα του το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μεταδίδει τον κορωναϊό, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος και η ΔΙΣ ψέλλισαν το «αδιαπραγμάτευτο της θείας κοινωνίας», συμφωνώντας με την κυβέρνηση Μητσοτάκη την 1η Απριλίου 2020 στο κλείσιμο των Ναών, το οποίο απέβλεπε στην «αποτροπή της μόλυνσης του πληθυσμού από τον κορωναϊό εξαιτίας της Θείας Κοινωνίας». 

Σημειωτέον ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη την «αποτροπή της μόλυνσης του πληθυσμού από τον κορωναϊό εξαιτίας της Θείας Κοινωνίας» την συνδέει και με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό του πληθυσμού λόγω κορωναϊού ταυτόχρονα με τη βλασφημία της Θείας Κοινωνίας, όπως προκύπτει από σχετική δήλωση του εκπροσώπου της στους διεθνείς οργανισμούς για την αντιμετώπιση του κορωναϊού, οικονομολόγου καθηγητή Ηλία Μόσιαλου (πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου του τέως Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου). Ο Ηλίας Μόσιαλος δήλωσε σχετικά τα εξής: «Η γνώμη μου είναι πως θα πρέπει να αποφευχθεί (εννοείται η Θεία Κοινωνία) με τη σημερινή της μορφή, μέχρι να έχουμε ασφαλές εμβόλιο. Θα πρέπει να εξεταστεί εάν μπορεί να γίνει με διαφορετικό και ασφαλή τρόπο (…)» (σχετικά ΕΔΩ). 

Πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο Πάπας ηγείται και του Κράτους του Βατικανού και της Αγίας Έδρας, που έχουν νομική προσωπικότητα δημοσίου διεθνούς δικαίου. Το Κράτος του Βατικανού δεν είναι Κράτος όπως τα υπόλοιπα, αλλά έχει σκοπό την πολιτική ανεξαρτησία της εκκλησιαστικής κυριαρχίας του Πάπα από τις πολιτικές κυβερνήσεις. Αλλά, όπως φαίνεται ιδίως από την αναγκαστική παραίτηση του προηγούμενου Πάπα Βενεδίκτου 16ου, το ίδιο Κράτος του Βατικανού δεν εξασφαλίζει και την ανεξαρτησία της εκκλησιαστικής κυριαρχίας του Πάπα από την διεθνή οικονομική εξουσία και το συναφές παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα. Η Αγία Έδρα είναι η κεφαλή της Καθολικής Εκκλησίας (με τη νομική έννοια του όρου). 

Συνεπώς, ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να επικαλεστεί την ιδιότητα του Πάπα ως Αρχηγού του (συμβολικού) Κράτους του Βατικανού, για να ισχυριστεί ότι έχει πολιτική αρμοδιότητα να τον προσκαλέσει (ανεξάρτητα από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας) για επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα – η οποία επίσημη επίσκεψη δεν μπορεί να είναι μόνον πολιτική, αλλά προεχόντως θρησκευτική – κατά παράκαμψη της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος. Και τούτο διότι υπερισχύει η θρησκευτική ιδιότητα του Πάπα, ενώ η πολιτική του ιδιότητα είναι υπηρετική της θρησκευτικής του ιδιότητας, και μάλιστα κατά την αντίληψη της ίδιας της Αγίας Έδρας.

Παρεμπιπτόντως, πρέπει να σημειωθεί ότι όλες οι αποφάσεις και οι σχετικές εγκύκλιοι του Αρχιεπισκόπου και της Διαρκούς Συνόδου, είτε συμφωνούσαν με την κυβέρνηση Μητσοτάκη για το κλείσιμο των Ναών και Μονών της Εκκλησίας της Ελλάδος για την έμμεση και έμπρακτη απαγόρευση της Θείας Κοινωνίας για την «αποτροπή της μόλυνσης του πληθυσμού από τον κορωναϊό εξαιτίας της Θείας Κοινωνίας» (συνεδρία της 1ης Απριλίου 2020), είτε συμφωνούσαν με την κυβέρνηση Μητσοτάκη για το άνοιγμα των Ναών και Μονών της με την υπόψη λήψη των περιοριστικών υγειονομικών μέτρων των αρμόδιων αρχών (συνεδρίες της 30ης Απριλίου και της 12ης Μαϊου 2020) – μετά την πίεσή της με σχετικές δηλώσεις Μητροπολιτών (αντί άλλων, βλ. Επιστολή Μητροπολίτη Κερκύρας προς την Υπ. Παιδείας Ν. Κεραμέως) και με σχετικά επιστημονικά δημοσιεύματα που αποδείκνυαν τα όντως νομικώς ισχύοντα και όχι τα επιβαλλόμενα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως δήθεν ισχύοντα και με τη χρήση της αστυνομοκρατίας – : 

Ι. Παραβιάζουν ευθέως τις αποκλειστικές αρμοδιότητες των Μητροπολιτών ως Κυρίαρχων Ποιμεναρχών των οικείων Μητροπόλεών τους, σύμφωνα με το Σύνταγμα (άρθρο 3), τον Καταστατικό Χάρτη – Νόμο 590/1977, όπως ισχύει (άρθρο 29) και τους σχετικούς Ιερούς Κανόνες, για τη ρύθμιση όλων των θεμάτων της Θείας Λατρείας της Τοπικής Εκκλησίας – Ιεράς Μητροπόλεώς τους, περιλαμβανομένης και της εφαρμογής των περιοριστικών υγειονομικών μέτρων των αρμόδιων κρατικών αρχών, και 

ΙΙ. Εντάσσονται ευκρινώς σε ένα πλαίσιο οικοδόμησης ενός διαφαινόμενου αρχιεπισκοποκεντρικού συστήματος οργάνωσης και διοίκησης της Εκκλησίας της Ελλάδος, από την εκλογή του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Β΄, το οποίο 1) φαίνεται να παραβιάζει το συνοδικό πολίτευμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, το οποίο δεν ανέχεται την ύπαρξη προϊστάμενης αρχής επί των Μητροπολιτών στα θέματα των αποκλειστικών αρμοδιοτήτων τους ως Ποιμεναρχών και της ισότιμης συμμετοχής τους στο ανώτατο διοικητικό όργανο της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, στην οποία υποτάσσεται η Διαρκής Σύνοδος ως «διαρκές διοικητικό όργανο» της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας (άρθρο 9 Καταστατικού Χάρτη, Νόμου 590/1977, όπως ισχύει), και 2) εξυπηρετεί την ευχερέστερη ανάπτυξη του Θρησκευτικού Οικουμενισμού ή Διεθνισμού ή Παγκοσμιοποίησης (βλέπετε τα άρθρα μου, που δημοσιεύθηκαν στη Ρομφαία με τίτλους «Χρειάζεται Αρχιεπίσκοπος με ατζέντα προσαρμογής και όχι μεταρρύθμισης», και «Περαιτέρω διεύρυνση του χάσματος μεταξύ Αρχιεπισκόπου – ΔΙΣ και λαού του Θεού», και το οποίο διαφαινόμενο «αρχιεπισκοποκεντρικό σύστημα διοίκησης» πρόκειται να αναλύσω λεπτομερώς σε άλλο άρθρο μου (βλ. μια εισαγωγή αναφορικά με τον σχετικό προβληματισμό στο άρθρο μου, με τίτλο «Προβλήματα της από 1/4/20 απόφασης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου»). 

Όμως, σύμφωνα με τον Τόμο Αυτοκεφαλίας του 1850, Προκαθήμενος της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος δεν είναι ατομικά ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών αλλά συλλογικά η Διαρκής Σύνοδος (της οποίας απλώς Πρόεδρος είναι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών), δεδομένου άλλωστε ότι η Διαρκής Σύνοδος και όχι ο Αρχιεπίσκοπος μνημονεύεται αποκλειστικά από τους Μητροπολίτες της Αυτοκέφαλης Εκκλησία της Ελλάδος, καθώς και από τους Μητροπολίτες των λεγομένων Νέων Χωρών αμέσως μετά τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Αλλά Ανώτατη Εκκλησιαστική Αρχή της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος (Νόμος 590/1977, όπως ισχύει, άρθρα 4 – 6) και τους σχετικούς Ιερούς Κανόνες (αντί άλλων, βλ. τον 34ο Κανόνα των Αγίων Αποστόλων) είναι η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της. 

3 – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ – ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ 

Ο Αρχιεπίσκοπος, ως Πρόεδρος της Προκαθημένης Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Αρχής της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, και οι Μητροπολίτες, είτε ως Μέλη της Προκαθημένης Διαρκούς Συνόδου είτε ως Μέλη της Συνόδου της Ιεραρχίας: 

– θα ανεχθούν και την πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού Μητσοτάκη για μονομερή πρόσκληση του Πάπα Φραγκίσκου για επίσημη επίσκεψή του στην Ελλάδα το 2021 στο πλαίσιο της εκ μέρους του διαφαινόμενης προώθησης του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού με πλήρη αγνόησή τους; 

– θα ανεχθούν και την αντικατάσταση της θείας φύσης του Θεανθρώπου Χριστού με τον αφηρημένο «Θεό» του Εγγράφου της «Ανθρώπινης Αδελφότητας» του 2019 του Αμπού Ντάμπι (το οποίο συνυπογράφηκε από τον Πάπα Φραγκίσκο), ο οποίος «αφηρημένος «Θεός»» – κατά τον Απόστολο Παύλο (Β΄ Κορινθ. 4, 4) – είναι ο Σατανάς; 

Συγκεκριμένα, ο Απόστολος Παύλος έγραψε προς τους Κορινθίους Χριστιανούς τα εξής: «εν οίς ο θεός του αιώνος τούτου ετύφλωσε τα νοήματα των απίστων εις το μη αυγάσαι αυτοίς τον φωτισμον του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, ός εστιν εικών του Θεού 

(= στο μέσο τους ο θεός (δηλαδή ο Σατανάς) του αιώνα αυτού (δηλαδή της ιστορίας) τύφλωσε τα μυαλά τους, ώστε να μη λάμψει σε αυτούς το φως του Ευαγγελίου της δόξας του Χριστού, ο οποίος είναι εικόνα του Θεού)» (Β΄ Κορινθ. 4, 4). 

Eικόνα: Μελέτη της προσωπογραφίας του πάπα Ινοκέντιου του 10ου του Velázquez, έργο του Francis Bakon από τη Wiki

ΑΒΕΡΩΦ