Ο όλεθρος της μαγείας και όλων των μορφών του αποκρυφισμού

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ 

Εν Πειραιεί τη 17η Φεβρουαρίου 2020 

Αφότου ο άνθρωπος στασίασε κατά του Θεού και υπήχθη, με τη θέλησή του, στην αιχμαλωσία του Σατανά και στην δουλεία της αμαρτίας, στερήθηκε την αγιαστική χάρη του Δημιουργού του και κυριεύτηκε από τη δαιμονική καταστροφική ενέργεια. Η απομάκρυνσή του από το Θεό σήμανε το πλησίασμά του στο διάβολο. Η μεταπτωτική ιστορία του ανθρωπίνου γένους είναι μια διαρκής πάλη με το Θεό και ένα ατελείωτο μαρτύριο υποταγής του στον «ανθρωποκτόνο απ’ αρχής» (Ιωάν.8,9) και μια ατέρμονη τραγωδία από τις ολέθριες συνέπειες απ’ αυτή. Ως η πλέον φρικώδης κατάληξη υπήρξε η απόρριψη της της λατρείας του αληθινού Θεού και η αντικατάστασή της με τη λατρεία της κτίσεως, την ειδωλολατρία, η οποία είναι στην ουσία δαιμονολατρία, αφού, οτιδήποτε σφετερίζεται τη λατρεία του αληθινού Θεού είναι λατρεία του αντιδίκου Του, του Σατανά. Είναι άλλωστε γνωστή η θέση της θείας αποκαλύψεως, ότι «πάντες οι θεοί των εθνών (είναι) δαιμόνια» (Ψαλμ.95,5) και σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο «α θύει τα έθνη, δαιμονίοις θύει, και ου Θεώ», τονίζοντας πως, «ου θέλω υμάς κοινωνούς των δαιμονίων γίνεσθαι» (Α΄Κορ.10,20).

Το αποτέλεσμα αυτής της ολέθριας σχέσης ανθρώπου και Σατανά ήταν να αποκτήσει εκείνος δικαιώματα και μάλιστα κυρίαρχα σ’ αυτόν. Ο πτωτικός άνθρωπος, έχοντας απόλυτα σκοτισμένη τη διάνοιά του, δεν ήταν σε θέση να διακρίνει την τραγωδία και τον όλεθρο της δαιμονικής υποταγής του και για τούτο δεχόταν ως «φυσική» αυτή τη σχέση. Φρόντισε δε να εκμεταλλευτεί τη δαιμονική ενέργεια, είτε για να ενισχύσει την ατομική του δύναμη και επιβολή, είτε για να διαπράξει το κακό σε άλλα ανθρώπινα πρόσωπα. Για το σκοπό αυτό εφεύρε διάφορες απόκρυφες τεχνικές. Έτσι γεννήθηκε η μαγεία, η οποία είναι παρούσα σε όλο το διάβα της ανθρώπινης ιστορίας, τόσο στην προχριστιανική αρχαιότητα, όσο και στην μεταχριστιανική εποχή και δυστυχώς συνεχίζει να είναι παρούσα και στην σύγχρονη εποχή, παρά την πολιτισμική πρόοδο, την ανάπτυξη της τεχνολογίας και την αποθέωση του λογικού, με τραγικές συνέπιες για τον σύγχρονο πνευματικά αποπροσανατολισμένο άνθρωπο.

Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από πρόσφατο δημοσίευμα στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΛΕΙΟ» (7-2-2020), με θέμα: «Υπάρχουν μάγια και πως αντιμετωπίζονται;». Διαβάσαμε το δημοσίευμα και διαπιστώσαμε πως ο συντάκτης του προσέγγισε το θέμα με ικανοποιητική ακρίβεια, εκφράζοντας, εν πολλοίς την διδασκαλία της Εκκλησίας μας, περί του διαβόλου, της μαγείας και του αποκρυφισμού. Αποδεικνύει ότι στη σύγχρονη λογικοκρατούμενη και τεχνοκρατούμενη κοινωνία μας, «ανθεί» ο αποκρυφισμός και πληθύνονται οι «θεράποντές» του, καθότι τα χρήματα, που διακινούνται στο χώρο αυτό, είναι πολλά και μάλιστα «μαύρα», δηλαδή αφορολόγητα! Επισημαίνει επίσης πως όλη αυτή η κατάσταση είναι λίαν επιζήμια και επικίνδυνη.

Γράφει ο αρθρογράφος: «Το θέμα της μαγείας έχει λάβει επικίνδυνες διαστάσεις για την ψυχική υγεία των ανθρώπων. Τα κρούσματα της λευκής και της μαύρης μαγείας αυξάνονται επικίνδυνα. Είναι επίσης γεγονός ότι λόγω της κρίσης του καπιταλισμού και των οικονομικών προβλημάτων των οποίων συνεπάγεται, όλο και περισσότεροι Έλληνες καταφεύγουν σε εύκολες λύσεις και την επίλυση των προβλημάτων που τους ταλανίζουν. Οι μάγοι, οι πνευματιστές, οι εξορκιστές, οι οραματίστριες, οι μέντιουμ, οι αστρολόγοι κ.λπ. πληθαίνουν όλο και περισσότερο και κάνουν χρυσές δουλειές». Και συνεχίζει με την εξής επιτυχημένη επισήμανση: «Είναι και αυτό ένδειξη της απομάκρυνσής μας από τον αληθινό Θεό. Η πίστη στο Θεό και η ζωντανή σχέση μαζί Του, έχουν ατονήσει. Ο άνθρωπος αισθάνεται ανασφαλής, νιώθει το κενό και προσπαθεί να το υποκαταστήσει με τη μαγεία και τον αποκρυφισμό. Έχει παρατηρηθεί ότι όσο η πίστη των ανθρώπων στον ζώντα Θεό ατονεί, τόσο αναβιώνει η μαγεία και αυξάνουν οι μάγοι»!

Στη συνέχεια ο αρθρογράφος κάνει μια ανάλυση στο φαινόμενο της μαγείας. Τονίζει την πίστη ότι ο διάβολος δεν είναι κάποια αόριστη και απρόσωπη δύναμη, αλλά υπαρκτό πρόσωπο, ο οποίος μισεί τον άνθρωπο και τον πολεμά λυσσαλέα, με σκοπό να τον καταστρέψει. Πολύ καλά κάνει, διότι σήμερα κάποιοι θέλουν να περάσουν την λαθεμένη και άκρως επικίνδυνη αντίληψη ότι δήθεν ο διάβολος είναι ανύπαρκτος. Ότι δήθεν είναι «σύμβολο» και «ιδέα» και όχι πρόσωπο (σατανισμός). Είναι γνωστή η ρήση του γνωστού Γάλλου φιλοσόφου και ποιητή Σαρλ Μπωντλαίρ (1821-1867): «η πιο ωραία πονηριά του διαβόλου είναι να μας πείσει ότι δεν υπάρχει»! Αυτό το κάνει για να αμβλύνει το φόβο που νοιώθουν οι άνθρωποι για εκείνον και να εξοικειωθούν μαζί του.

Ακολούθως αναφέρεται στις αιτίες που οδηγούν τους ανθρώπους στη μαγεία, όπως είναι η περιέργεια, η δήθεν επικοινωνία με τους νεκρούς, η μελλοντολογία, η θεραπευτική, η εκδίκηση και η αφέλεια. Αλλά το αποτέλεσμα είναι πολύ οδυνηρό: «οι συνέπειες στη ζωή εκείνων που καταφεύγουν στη μαγεία, είναι τραγικές. Ξεκινούν με την ελπίδα ότι θα λύσουν τα προβλήματά τους και καταλήγουν σε σύγχυση και αδιέξοδο, σε μαρασμό και κατάθλιψη, σε ψυχοσωματική και οικονομική εξουθένωση».

Τελειώνει με την αναφορά του στη διδασκαλία της Εκκλησίας μας περί της μαγείας και γενικά περί των σκοτεινών έργων του αποκρυφισμού. Παραθέτει τη συμβολή δύο αγίων της Εκκλησίας μας, του αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου και του νεοφανούς αγίου Παϊσίου, να φοράμε τον Τίμιο Σταυρό και να έχουμε συνειδητή σχέση με την Εκκλησία και αδιάκοπη μυστηριακή ζωή, ως το μόνο ελιξίριο κατά της μαγείας και της δαιμονικής ενέργειας.

Εμείς, αφού συγχαρούμε τον συντάκτη και επικροτήσουμε το αποκαλυπτικό δημοσίευμά του, θα θέλαμε να κάμουμε και ορισμένες δικές μας επισημάνσεις στη σύγχρονη αυτή πνευματική και κοινωνική πληγή, η οποία ονομάζεται Αποκρυφισμός. Όπως προαναφέραμε η ενασχόληση του ανθρώπου με τα σκοτεινά και ολέθρια έργα του διαβόλου είναι μεταπτωτικό σύμπτωμα, το οποίο ήρθε ο Λυτρωτής μας Χριστός να το θεραπεύσει. Μέσα στα ιερά Ευαγγέλια αποδεικνύεται πανηγυρικά ότι ο Κύριός μας νίκησε και κατατρόπωσε το διάβολο. Κύριο πλήγμα του έδωσε με το σταυρικό Του θάνατο και τη λαμπροφόρο ανάστασή Του, καταλύοντας τη δύναμή του να έχει εξουσία σε κάθε άνθρωπο, που έχει αναγεννηθεί στο θεανδρικό Του πρόσωπο. Όμως δυστυχώς μεγάλη μερίδα ανθρώπων, σε όλες τις εποχές, αρνήθηκαν την απολυτρωτική δύναμη του Χριστού και προτίμησαν τη δουλεία του διαβόλου.

Αυτή η τραγικότητα συνεχίζεται, προφανέστατα εντεινόμενη, και στις τραγικές και αποκαλυπτικές ημέρες μας. Η σταδιακή απομάκρυνση του σύγχρονου ανθρώπου από το Θεό, με τα διδάγματα του άθεου «διαφωτισμού» και την αποθέωση της ατομοκρατίας, τον οδήγησε σε τραγικά αδιέξοδα και απύθμενα υπαρξιακά κενά. Αυτά ήρθε να τα «γεμίσει» ο δαιμονικός αποκρυφισμός, όχι πια απλά ως μια περιρρέουσα νοσηρή κατάσταση, από περιθωριακούς ανθρώπους, όπως γινόταν στο παρελθόν, αλλά ως ένα καλά οργανωμένο «πνευματικό» σύστημα, παγκοσμίων διαστάσεων. Πρόκειται για το κίνημα της «Νέας Εποχής του Υδροχόου», το οποίο έχει απόλυτα αντιχριστιανικό χαρακτήρα και «στεγάζει» και προωθεί όλες τις μορφές του αποκρυφισμού. Είναι η «νέα πνευματικότητα», ήτοι: η δαιμονική πνευματικότητα, η οποία επαγγέλλεται μια «νέα εποχή», χωρίς το Θεό, βάζοντας στη θέση Του, τον άνθρωπο και εν τέλει το σατανά, οποίος «λατρεύεται» μέσα από την ανθρώπινη οίηση.

Αφανείς και φανεροί κράχτες του «ευαγγελίου του όφεως», όπως αποκαλούνται τα διδάγματα της «Νέας Εποχής», αποσπούν από την δροσοβόλο αγιοπνευματική πνευματικότητα μυριάδες ανθρώπινα πρόσωπα και τα προσδένουν στη δαιμονική «πνευματικότητα». Απόδειξη αυτού η ασύλληπτη πλήθυνση των θεραπόντων του αποκρυφισμού. Η κάθε γειτονιά έχει πλέον το μάγο της, το μέντιουμ της, τη χαρτορίχτρα της, τον/την αστρολόγο της. Τα ΜΜΕ προωθούν ασυνείδητα – ενσυνείδητα τον αποκρυφισμό και διαφημίζουν τους αποκρυφιστές. Τηλεφωνικές εταιρείες συνεργάζονται με αυτούς, με την άδεια του νόμου, κερδίζοντας τεράστια ποσά από τα τηλεφωνήματα υψηλής χρέωσης. Το αποτέλεσμα είναι οικτρό: αφελείς άνθρωποι καταφεύγουν σ’ αυτούς να τους λύσουν τα προβλήματά τους και εκείνοι, αφού τους αδειάζουν τα πορτοφόλια, τους προσδένουν στη δαιμονική ενέργεια. Αντί να τους λύσουν τα προβλήματα τους, τους γεμίζουν ενοχές και τους οδηγούν στην κατάθλιψη, στον κοινωνικό αποκλεισμό, ακόμα και στην αυτοπαραίτηση από τη ζωή (αυτοκτονία). Είναι απόλυτα βεβαιωμένο, πως κανένας ποτέ δεν ωφελήθηκε πραγματικά καταφεύγοντας στον αποκρυφισμό. Κανένα πρόβλημα δεν λύθηκε πραγματικά και μόνιμα από τη μαγεία, διότι ο διάβολος δεν είναι ικανός ποτέ να κάμει το καλό, να ευεργετήσει άνθρωπο. Η καθημερινή σχεδόν ειδησεογραφία είναι ο αψευδής μάρτυρας.

Ο άνθρωπος, ο οποίος εξοικειώνεται με το διάβολο και εξαχρειώνεται με την αμαρτία, διαβολοποιείται, όπως αναφέρει ο νεοφανής άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. Γίνεται διάβολος και ως εκ τούτου ποιεί δαιμονικά έργα. Για τούτο και κάθε ενασχόληση με τον αποκρυφισμό είναι ολέθρια. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις πρώην αποκρυφιστών, οι οποίοι αφού κατόρθωσαν να απεμπλακούν από τα θανατερά δίχτυα του διαβόλου, επισημαίνουν τη φρίκη που βιώνουν όσοι ασχολούνται με τον αποκρυφισμό και συμβουλεύουν να μείνουμε μακριά από αυτόν! 

Η αγία μας Εκκλησία, το πνευματικό θεραπευτήριο από τα δαιμονικά άλγη, μας συμβουλεύει να μείνουμε μακριά από τα έργα του διαβόλου, καθ’ ότι δεν είναι δυνατόν να δουλεύουμε για δύο κυρίους (Λουκ.16,13). Ή με το Θεό θα είμαστε ή με το διάβολο. Γι’ αυτό και οι άγιοι Πατέρες, για ποιμαντικούς λόγους, όρισαν αυστηρά επιτίμια σε όσους ασχολούνται με τη μαγεία και τον αποκρυφισμό. Μας δίνει τα μέσα να οπλιστούμε κατά της μαγείας και όλων των σκοτεινών τεχνικών του αποκρυφισμού. Ήτοι: να είμαστε συνειδητά μέλη της Εκκλησίας μας. Να έχουμε ορθή πίστη και αδιάκοπη λατρευτική και μυστηριακή ζωή. Να εξομολογούμαστε και να κοινωνούμε το Σώμα και ο Αίμα του Κυρίου. Να αποφεύγουμε και να πολεμούμε την αμαρτία και να βαδίζουμε την οδό των αρετών, που μας ορίζει το Ευαγγέλιο. Και το σπουδαιότερο: να κρατήσουμε μακριά μας κάθε ενασχόληση με αποκρυφιστικές πρακτικές, όπως μαντική, αστρολογία, αντιλήψεις μετενσάρκωσης, γιόγκα, διαλογισμός, πολεμικές τέχνες, εναλλακτική ιατρική κλπ. Επίσης θα πρέπει να αποφεύγουμε πρακτικές λαϊκής θρησκευτικότητας, όπως ξεματιάσματα, φυλαχτά, προλήψεις, μοιρολατρία, κλπ. Όλα αυτά λειτουργούν ως δίοδοι για να εισέρχεται στην ψυχή μας η δαιμονική ενέργεια και να αποκτά δικαιώματα και κυριαρχία ο διάβολος. Και να μην λησμονούμε πως η είσοδος του διαβόλου στο είναι μας, είναι πανεύκολη, αντίθετα, η έξοδός του δυσκολότατη! 

Αν, ω μη γένοιτο, κυριευτούμε οι ίδιοι ή κάποιο δικό μας πρόσωπο από την επήρεια του Σατανά, σε καμιά περίπτωση δεν θα πάμε στους θεράποντες του αποκρυφισμού (μάγους, μέντιουμ, χαρτορίχτρες, κλπ) για να ζητήσουμε βοήθεια. Ο μοναδικός και ο μόνος κραταιός ιατρός είναι ο Χριστός μας ο αληθινός Θεός. Σ’ Αυτόν να καταφύγουμε, στην Αγία Του Εκκλησία, το πνευματικό θεραπευτήριο, για να ιαθούμε. Το να καταφύγουμε για την λύση του προβλήματός μας σε εκείνους που μας το δημιούργησαν, ήτοι τους μάγους και αποκρυφιστές, δεν είναι μόνο απατηλή επιλογή, διότι όπως προαναφέραμε, ο διάβολος ουδέποτε κάνει το καλό, αλλά αποτελεί σχιζοφρενική κατάσταση. Άλλωστε η αμαρτία, είναι έτσι και αλλιώς, τρέλα, σχιζοφρένεια! 

Κλείνοντας το σχόλιό μας, θα θέλαμε να επισημάνουμε στους αγαπητούς μας αναγνώστες, ως ύψιστο ποιμαντικό μας καθήκον, με τον πλέον δραματικό τρόπο, να κλείσουμε κάθε χαραμάδα της ψυχής μας, ώστε να μην μπορεί να εισέλθει ο διάβολος, να φωλιάσει σ’ αυτή και να μας οδηγήσει στην απώλεια και την καταστροφή. Να αποκλείσουμε κάθε σκέψη για συναλλαγή με τον αποκρυφισμό, η οποία είναι στην ουσία απάρνηση της σώζουσας χάριτος του Θεού και αποδοχή της δαιμονικής ενέργειας. Να συνειδητοποιήσουμε ότι το ύψιστο συμφέρον μας είναι να είμαστε ενωμένοι με το Λυτρωτή μας Χριστό, για να αντλούμε από αυτή τη σωτήρια σχέση μας, χάρη, ευλογία, ηρεμία, ελπίδα, χαρά και ιλαρότητα. Αντίθετα, (αυτό είναι απόλυτα βεβαιωμένο), από την πρόσδεσή μας στον αντίδικο του Θεού, το διάβολο και ολετήρα της ανθρωπότητας, διοχετεύεται στην ψυχή μας ταραχή, ανασφάλεια, άγχος, πανικός, μίσος προς όλους, αποστροφή προς το δώρο της ζωής. Και το χειρότερο: υποβαλλόμαστε από τον εφευρέτη και την πηγή του κακού, ως υποχείριά του, να κάνουμε το κακό, το οποίο, εν τέλει, γυρνά στον ίδιο μας τον εαυτό! Αυτός είναι ο ερεβώδης κόσμος της μαγείας και του αποκρυφισμού! 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

ΑΒΕΡΩΦ