Φωνή βοώντος…

Γράφει ο Παπα-Ηλίας Υφαντής

Δεν σπούδασε στο Χάρβαρντ και ούτε υιοθετήθηκε από τη Μπίλντεμπεργκ. Όπως συμβαίνει στις μέρες μας με κάποιους πρωθυπουργούς και άλλους συμπαρατρεχάμενους, που «διαπρέπουν» ως αρχιπροδότες της πατρίδας τους. Επιλεγμένοι προφανώς από τη διεθνή πολιτικοοικονομική συμμορία για τον ειδικό αυτό σκοπό, ως οι βλακίστεροι των εφιαλτών και οι εφιαλτικότεροι των βλακών…

Γιατί βέβαια και στην εποχή του Προδρόμου υπήρχαν ανάλογες πανεπιστημιακές, φιλοσοφικές και ρητορικές σχολές: Στην Αθήνα, την Αλεξάνδρεια, την Αντιόχεια, κλπ.

Ούτε σπούδασε νομικά. Και μάλιστα σε βάθος και σε πλάτος. Ώστε το μαφιόζικο κατεστημένο να του αναθέσει να χαλκεύσει το πλέον επονείδιστο κλεφτοσύνταγμα. Όπως στις μέρες μας συμβαίνει με κάποιους μεγαλοαπατεώνες συνταγματολόγους…Οι οποίοι μερίμνησαν επιμελώς, ώστε να προστατεύονται και να αμνηστεύονται με ασυλίες και παραγραφές οι ληστοσυμμορίες των αλληλέγγυων, με αυτούς, πολιτικών απατεώνων.

Ακόμη δεν φαίνεται να είχε σχέσεις με τη νομική και θρησκευτική αριστοκρατία των γραμματέων και των φαρισαίων. Που εγκυμονούσαν τον κίνδυνο των ηθικών και πνευματικών στρεβλώσεων και παραμορφώσεων.

Δεδομένου ότι και ο Χριστός, θα επισημάνει αργότερα στους μαθητές του και το λαό τον ηθικό και πνευματικό κίνδυνο από τη «ζύμη των γραμματέων και φαρισαίων»!… 

Γύρισε λοιπόν σε όλα και όλους αυτούς την πλάτη. Και τράβηξε κατά την έρημο. Για να φορέσει το καμωμένο από τρίχες καμήλου χιτώνα και να τρέφεται με μέλι άγριο. Για να κάμει εκεί τις βασικές και «μεταπτυχιακές» του σπουδές. Και να διατηρήσει, έτσι, την ηθική και πνευματική του αυθεντικότητα… 

Η μόνη του αναφορά στους φαρισαίους, όπως βέβαια αργότερα και του Χριστού ήταν να τους χαρακτηρίσει φίδια και οχιόπουλα. Και να τους επισημάνει πως, αν δεν μετανοήσουν, το τσεκούρι του Θεού είναι έτοιμο να τους κόψει σύριζα και να τους πετάξει στη φωτιά. 

Στους τελώνες-τους εφοριακούς της εποχής του-έλεγε να μην γίνονται φοροληστές. Όπως δυστυχώς, είναι στις μέρες μας, όχι μόνο οι τοκογλύφοι, αλλά και οι πάσης φύσεως λακέδες και γλείφτες του καθεστώτος της εξουσίας και της λαμογιάς. . Ή όπως συνέβη στην εποχή του χρηματιστηρίου και σε πλάτος και βάθος στη συνέχεια με τις μνημονιακές ληστρικές κυβερνήσεις. 

Στους στρατιωτικούς και αστυνομικούς συνιστούσε να μην τρομοκρατούν το λαό. Όπως κάνουν στις μέρες μας ΜΑΤ και ΜΜΕ της διαπλοκής. Να μη χαφιεδίζουν και φακελώνουν το λαό. Όπως τώρα η ηλεκτρονική διαβολοκυβέρνηση μεθοδεύει με την υποχθόνια κάρτα του…αλήτη (που, κατ’ ευφημισμόν, τη λένε «κάρτα του πολίτη»). Κι ακόμη να μην πλιατσικολογούν.

«Μετανοείτε»! έλεγε στο λαό.
Κι όταν εκείνοι ρωτούσαν τι πρέπει να κάμουν, για να μετανοήσουν, τους διευκρίνιζε: «Να γίνετε φυσιολογικοί άνθρωποι, αρκούμενοι στ’ απαραίτητα. Και τα υπόλοιπα να τα δίνετε σ’ αυτούς, που στερούνται ακόμη και τ’ αναγκαία. Να μην είστε, δηλαδή, και να μη γίνετε τέρατα. Όπως όλοι αυτοί, που καταδικάζουν χιλιάδες και εκατομμύρια ανθρώπους σto θάνατο απ’ την πείνα και την αρρώστια, προκειμένου να σωριάζουν τερατώδη πλούτη. Σάμπως να έχουν χιλιάδες και εκατομμύρια σώματα να ντύσουν και χιλιάδες στομάχια να χορτάσουν. Και σάμπως ο αφέντης τους ο διάβολος να τους έχει εξασφαλίσει χιλιάδες χρόνια ζωής. 

Ο λαός, έχοντας αιώνες να ξαναδεί και ξανακούσει παρόμοιο προφήτη και θαυμάζοντας την υποδειγματική ασκητική του ζωή, τον ρωτούσε, αν είναι αυτός ο αναμενόμενος Μεσσίας. Κι εκείνος τους αποκρινόταν πως ο αναμενόμενος Μεσσίας θα είναι κατά πολύ ανώτερος του. Τόσο, που ο ίδιος δεν θα είναι άξιος ούτε το κορδόνια των παπουτσιών του να λύσει. Και πως, αν εκείνος τους βάφτιζε με το νερό του Ιορδάνη, ο Μεσσίας θα τους βαφτίσει με τη φωτιά και το Άγιο Πνεύμα. 

Και είναι, μάλλον, αδύνατο να φανταστούμε το συγκλονισμό του Προδρόμου, όταν είδε το Χριστό να προσέρχεται σ’ αυτόν, για να βαφτιστεί.
Και πολύ περισσότερο όταν κατά τη διαδικασία του βαπτίσματος συνέβησαν όλα εκείνα τα συνταρακτικά γεγονότα: 

Όταν άνοιξαν οι ουρανοί, για ν’ αποκαλυφθεί ο Τριαδικός Θεός, Απ’ όπου προέκυψε και τ’ όνομα της γιορτής: Θεοφάνια. Και αποκαλύφθηκε (ήλθε στην επιφάνεια) η, κρυμμένη ως τότε, θεότητα του Χριστού, για να έχουμε το όνομα της γιορτής και ως Επιφάνια.
Για να επικρατήσει τελικά στην παράδοση του λαού το όνομα: Φώτα. Εξαιτίας των πολλών φώτων, που χρησιμοποιούσαν κατά τη βάπτιση των κατηχουμένων, που συνηθιζόταν να γίνεται στην αρχαία Εκκλησία κατά το μεσονύκτιο (μεταξύ της5ης και 6ης Ιανουαρίου). Απ’ όπου διατηρήθηκε και η τελετή του αγιασμού, που έπαιρναν οι χριστιανοί, προτού οι κατηχούμενοι μπουν στο αγιασμένο νερό των βαπτιστηρίων. 

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το βασικό τελετουργικό μέσο του αγιασμού είναι ο Σταυρός. Γεγονός που υποδηλώνει βαθύτατο συμβολισμό και υπογραμμίζει το χαρακτήρα του χριστιανικού μας πολιτεύματος. Που οφείλει να είναι πολίτευμα αγώνα και θυσίας. Κι όχι ραστώνης, ιδιοτέλειας και αδιαφορίας… 

Κι ακόμη χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως τη γιορτή των Φώτων αγιάζουμε και τις θάλασσες.
Γιατί, πέρα απ’ τις τρικυμίες και τις φουρτούνες των θαλασσών μας, θάλασσες τρικυμισμένες και φουρτουνιασμένες είναι και οι ψυχές και οι καρδιές μας. Και κατ’ επέκταση και η κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε. 

Ιδιαίτερα μάλιστα στις μέρες μας. Που πρωτοφανείς και πολύμορφοι κυκλώνες και τυφώνες μας συγκλονίζουν. Απ’ τ’ αδιέξοδα των οποίων μπορούμε να διαφύγουμε και να γαληνέψουμε μόνο και μόνο, αν κάμουμε τρόπο της ζωής μας τη σταυροαναστάσιμη πορεία και πολιτεία του Χριστού.
Που σημαίνει ν’ ακούσουμε τη φωνή του Δικαίου, που, σε τελική ανάλυση, είναι φωνή του Θεού!…

ΥΠΕΡΒΑΣΗ