Το Γλωσσικό ζήτημα των Σκοπίων, η Λιβύη ως πεδίο μάχης Τουρκίας και Ρωσίας και ο αγωγός East Med (Ν. Λυγερός)

Γράφει ο Νίκος Λυγερός

Το γλωσσικό ζήτημα μεταξύ Σκοπίων και Βουλγαρίας

Όσο και να ήθελε το προσύμφωνο να λέει ότι θα λύσει οριστικά προβλήματα, δεν κατάφερε να το κάνει ούτε για το γλωσσικό ζήτημα. Έτσι βλέπουμε κανονικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των Σκοπίων και της Βουλγαρίας. Και εδώ φαίνεται το παράλογο της όλης υπόθεσης. Διότι η Βουλγαρία δεν είχε κανένα πρόβλημα για την ενταξιακή πορεία στο ΝΑΤΟ, ενώ θεωρεί ότι είναι απαράδεκτες οι θέσεις των Σκοπίων περί γλώσσας. Με άλλα λόγια η ιδεολογία και ιδεοληψία που ήθελε υποτίθεται να μην ταπεινώσουν τα Σκόπια, κατέληξαν να αναζωπυρώνουν ένα θέμα που είχε λήξει. 

Τώρα μάλιστα η Βουλγαρία περνά στην αντεπίθεση, γιατί θυμάται και τις θέσεις της στο παρελθόν και προσπαθεί να ανακαταλάβει το μερίδιο της αμφισβητώντας και την ύπαρξη του προσυμφώνου, διότι ουσιαστικά το αδειάζει από το τεχνητό περιεχόμενό του, αφού μιλά ξεκάθαρα για την βουλγαρική γλώσσα. Επανέρχονται με αυτό τον τρόπο μνήμες του παρελθόντος όσον αφορά στην δράση των εσωτερικών κομιτάτων που έπρεπε να παίξουν το ρόλο του στα Σκόπια χωρίς ποτέ να φαίνεται η βουλγαρική τους προέλευση. Επιστρέφουμε λοιπόν σε δεδομένα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.Έτσι ένα προσύμφωνο βασιζόμενο σε πλαστά δεδομένα του 1924 και 1949, επανέφερε ιστορικά προβλήματα του 1919 χωρίς να λύσει κανένα. 

πηγή 

Η Λιβύη ως πεδίο μάχης μισθοφόρων Τουρκίας και Ρωσίας

Λόγω του τεχνητού του μνημονίου με την Τουρκία, η Λιβύη έχει εξελιχθεί σε πεδίο μάχης μισθοφόρων που έρχονται από την Τουρκία αλλά κι από τη Ρωσία μέσω των παρακρατικών οργανώσεων Σαντάτ και Βάγκνερ είναι που πολεμούν μεταξύ τους, διότι παίζουν το ρόλο τους σε αντίπαλα στρατόπεδα. Διότι η Σαντάτ υποστηρίζει την κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Φαγιέζ αλ-Σάρατζ, ενώ η Βάγκνερ υποστηρίζει τον εθνικό στρατό της Λιβύης του αρχιστράτηγου Χαλιφά Χαφτάρ. Αυτό το γεγονός έρχεται βέβαια σε αντιπαράθεση με την συμμαχία που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών για την διαχείριση της κρίσης της Συρίας και του κουρδικού ζητήματος. 

Έτσι η Τουρκία δεν έχει πια την άνεση που είχε, διότι βλέπει ότι από τότε που η Ρωσία είπε επίσημα ότι θεωρεί απαράδεκτο αυτό το πλαστό μνημόνιο που δεν μπορεί να τεθεί σε ισχύ, οι δράσεις της ομάδας Βάγκνερ έχουν γίνει πιο έντονες και πιο επιθετικές. Δηλαδή ακόμα και με την οικονομική υποστήριξη του Κατάρ, η συμμαχία της Τουρκίας έχει όλο και μεγαλύτερα προβλήματα να αντιμετωπίσει. Και αποδεικνύεται άλλη μια φορά ότι η Τουρκία δεν ξέρει να επιλέγει στρατηγικά τους συμμάχους της και τους πιο ισχυρούς και τους πιο αδύναμους. Ό,τι και να λένε οι ραγιάδες, η έλλειψη στρατηγικής σκέψης φαίνεται περίτρανα. 

πηγή 

Η δυναμική του αγωγού East Med

Η δυναμική του αγωγού East Med που αποτελεί συμμαχικό πλαίσιο για την Ιταλία, την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ, ξεπερνά κάθε εμπόδιο που προσπαθεί να προκαλέσει το πλαστό μνημόνιο της Τουρκίας με τη γραμμούλα οριοθέτησης με μία παράταξη της Λιβύης που χάνει όλο και περισσότερο έδαφος. Ο αγωγός φυσικού αερίου είναι ένας εποικοδομητικός τρόπος αντιμετώπισης της τουρκικής προπαγάνδας. Έτσι ό,τι και να λέει η Τουρκία, εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτοι το πρόγραμμα της κατασκευής του αγωγού East Med. Μάλιστα με τις πρόσφατες αποφάσεις του Κογκρέσου και της Γερουσίας στην Αμερική, βλέπουμε έμπρακτα πλέον ότι η Τουρκία δεν έχει συμμάχους να την υποστηρίξουν σε αυτές τις απεγνωσμένες κινήσεις που κάνει. Διότι πολύ απλά δεν έχει καμία θέση πάνω σε αυτή τη στρατηγική και ενεργειακή σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου. 

Μπορούμε επίσης να πούμε ότι η λανθασμένη κίνησή της με την παράταξη της Λιβύης όχι μόνο δεν εμπόδισε σε κάποιο σημείο τις διαπραγματεύσεις μας αλλά βοήθησε στο να τις επιταχύνουμε για να έχουμε απτά αποτελέσματα όπως παραδείγματος χάριν με τον αγωγό φυσικού αερίου. Έτσι δικαιώνεται η προσέγγιση της εποικοδομητικής στρατηγικής σε σχέση με τις απαντήσεις στον παραλογισμό των τουρκικών θέσεων. 

πηγή 

Η αναβαθμισμένη απάντηση του East Med

Η ακάθεκτη συνέχεια του έργου του φυσικού αγωγού EastMed δεν είναι απλώς μια διπλωματική απάντηση στους παράλογους ισχυρισμούς της Τουρκίας, αλλά μια αναβαθμισμένη απάντηση που βουλώνει το στόμα κάθε ραγιά. Διότι ο αγωγός EastMed που αφορά άμεσα στην Ιταλία, την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ θα έχει βέβαια την σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως έργο κοινού ενδιαφέροντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Επίσης θα έχει την άμεση υποστήριξη των ΗΠΑ τόσο του κράτους όσο και της ίδιας της Exxon Mobil. Άλλωστε στην υπόθεση υπάρχουν και οι Total, Eni, Kogas, Qatar Petroleum που είναι άμεσα ενδιαφερόμενες σε αυτήν την πρόσβαση, αφού ο κυρίαρχος στόχος των ερευνών και των εξορύξεων φυσικού αερίου είναι η τροφοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Κι όπως υπάρχουν κοινά συμφέροντα εντός του πλαισίου των κυριαρχικών δικαιωμάτων, έχουν μια αναβάθμιση της γεωπολιτικής της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία δεν επηρεάζεται από τον παραλογισμό των τουρκικών θέσεων. Αυτό θα ήταν καλό να το καταλάβουν όλοι οι ραγιάδες που προσπαθούν να μας αποδείξουν με κάθε τρόπο ότι κανείς δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στον τουρκικό επεκτατισμό ενώ βλέπουμε ότι όχι μόνο το κάνουμε αποτελεσματικά και στρατηγικά, αλλά προκαλούμε και φθορά στο σύστημα της βαρβαρότητας. 

πηγή 

Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής