Γράφει ο Νίκος Λυγερός
Τετραπλή συμμαχία στην Ανατολική Μεσόγειο
Ξέραμε και ξέρουμε πόσο σημαντική είναι η τριπλή συμμαχία της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά βέβαια και η άλλη τριπλή συμμαχία μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ αλλά τώρα μπαίνουμε σε μια νέα περίοδο, αφού η Γαλλία έρχεται να ενισχύσει την πρώτη με την ενεργή παρουσία της μετατρέποντας την σε τετραπλή συμμαχία λόγω των κοινών συμφερόντων που έχουν δημιουργηθεί στην περιοχή χάρη στα κοιτάσματα Αφροδίτη (2011), Ζορ (2015), Καλυψώ (2018) και Γλαύκος (2019).
Έτσι αυτές οι τέσσερις χώρες που έχουν μια κοινή στρατηγική στα ενεργειακά, έρχονται όλο και πιο κοντά σε επίπεδο υψηλής στρατηγικής. Δεν πρόκειται λοιπόν μόνο για μια απλή στρατιωτική συνεργασία. Όλες βλέπουν το κοινό μέλλον που θα έχουν στην Ανατολική Μεσόγειο και προσπερνούν κάθε δυσκολία που προσπαθεί να παρεμποδίσει το κοινό τους όραμα. Άλλωστε η Total δεν θα είχε δραστηριοποιηθεί σε τόσα θαλάσσια οικόπεδα στην Κυπριακή και Ελληνική ΑΟΖ αν δεν είχε πίσω της και τη γαλλική επίσημη στρατηγική πολιτική να προστατέψει τα ενεργειακά της συμφέροντα. Έτσι με αυτόν τον εποικοδομητικό τρόπο η τετραπλή συμμαχία αποκλιμακώνει μια τεχνητή κρίση, για να δείξει σε όλους ποια είναι η πορεία του μέλλοντος για όλη την περιοχή χωρίς παράλογες φοβίες.
πηγή
Συμμαχία Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και βλέμμα των ΗΠΑ
Δεν είναι μόνο η συμμαχία της Ελλάδας με την Κύπρο και την Αίγυπτο που αγγίζει τη Γαλλία, υπάρχει και η συμμαχία της Ελλάδας με την Κύπρο και το Ισραήλ που αγγίζει τις ΗΠΑ. Επειδή οι ΗΠΑ έχουν μία χρονοστρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ, βλέπουν πολύ θετικά την τοποστρατηγική συμμαχία του με την Ελλάδα και την Κύπρο. Έτσι ολοκληρώνεται ένα συμμαχικό πλαίσιο υψηλής στρατηγικής που αφορά στην ουσία πέντε χώρες. Διότι τόσο η ExxonMobil όσο και η Total είναι εθνικά εργαλεία για τις ΗΠΑ και τη Γαλλία. Συνδυάζονται τρεις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τρεις χώρες του ΝΑΤΟ και δύο χώρες που έχουν άμεση σχέση με το Σουέζ.
Και τώρα έρχονται και τα Επιμελητήρια να ενισχύσουν αυτές τις στρατηγικές καινοτόμες συμμαχίες. Είναι μάλιστα αυτές που λειτουργούν καταλυτικά για τα θέματα των οριοθετήσεων των ΑΟΖ. Βλέπουμε έτσι τη μεγάλη εικόνα της Ανατολικής Μεσογείου που έχει διαμορφωθεί λόγω της ενέργειας που προέρχεται από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που βρίσκονται στη θάλασσα αλλά βέβαια και αυτά που αναμένουμε σε συνδυασμό με τα μεγέθη τους, αφού πρόκειται για υπεργιαγαντιαία κοιτάσματα που έχουν βέβαια στρατηγική σημασία για το μέλλον. Είναι ένα χειροπιαστό παράδειγμα αναβάθμισης γεωπολιτικής λόγω της καινοτομίας της γεωοικονομίας. Έτσι εμφανίζεται και ο αποτελεσματικός συνδυασμός της στρατηγικής και της ενέργειας.
πηγή
Οι επιπτώσεις της Συμφωνίας της Μόσχας του 1944
Η Μεγάλη Βρετανία και η Σοβιετική Ένωση είχαν προετοιμάσει μια συμφωνία από την άνοιξη του 1943, αφού ο Winston Churchill με τον Anthony Eden συναντά στη Μόσχα τον Joseph Staline με τον Viatcheslav Molotov. Όμως η τελική συμφωνία θα γίνει τελικά στις 9 Οκτωβρίου 1944 ημέρα που θα την υπογράψουν. Σε αυτή τη συμφωνία καθορίστηκαν οι ζώνες επιρροής του καθενός στη Ρουμανία, την Ελλάδα, τη Γιουγκοσλαβία, την Ουγγαρία και τη Βουλγαρία μάλιστα υπάρχει έγγραφο με τα ποσοστά που αναλογούν στον καθένα.
Πιο συγκεκριμένα για την Ελλάδα το Ηνωμένο Βασίλειο παίρνει 90% και η Σοβιετική Ένωση 10%. Αυτή η συμφωνία που δεν είναι γνωστή από τους κομμουνιστές στην Ελλάδα, θα οδηγήσει μάλιστα στη Συμφωνία της Διάσκεψης της Γιάλτας που θα εξασφαλίσει την απόλυτη βρετανική επιρροή. Άλλωστε θα ακολουθήσει η Συνθήκη της Βάρκιζας, αλλά και η οδηγία του Joseph Staline να γίνει αποδεκτή από όλους τους κομμουνιστές. Στη συνέχεια το κομμουνιστικό κόμμα διέγραψε τον Άρη Βελουχιώτη.
Έτσι τελείωσε η πρώτη φάση. Αλλά μετά από ένα χρόνο ο ίδιος ο Joseph Staline ζητά στους κομμουνιστές ν’ αρχίσουν και πάλι τον αγώνα μέσα στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου. Αυτή η δεύτερη φάση θα τελειώσει το 1949 για πολλαπλούς λόγους = εφαρμογή από τη Σοβιετική Ένωση της Συμφωνίας στις 9 Οκτωβρίου 1944, χωρισμός με τον Τίτο, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο και στη συνέχεια οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την κυβέρνηση. Όσο για τα κομμουνιστικά κόμματα της Αλβανίας και της Βουλγαρίας σταμάτησαν να βοηθούν στρατιωτικά το κομμουνιστικό κόμμα ήδη το 1948.
πηγή
Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής
Δείτε επίσης:
Συνέντευξη Ν. Λυγερού με τον Γ. Καρποδίνη, Albedo 14. 29/12/2019 ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.