Ο Αντώνης Αντωνάς γεννήθηκε στη Λάρνακα Κύπρου. Το 1974 συμμετείχε στην ηρωική αντίσταση των Ελλήνων Κυπρίων (ΕΚ) κατά του Τούρκου εισβολέα. Το βιβλίο του αποτελεί επιτομή της ιστορίας της Κύπρου. Είναι γραμμένο χωρίς φόβο και πάθος, χωρίς προκαταλήψεις και ιδεολογικές παρωπίδες, με σεβασμό στην ιστορική αλήθεια, όπως αυτή προκύπτει από τα ντοκουμέντα, τις πηγές και τη βιβλιογραφία. Ο λόγος του είναι νηφάλιος και αποπνέει ενωτική διάθεση, πνεύμα συνεννόησης και καταλλαγής, όπως υπαγορεύει το συμφέρον και η σημερινή κατάσταση της Κύπρου.
ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Ο τόμος συγκροτείται από επτά κεφάλαια. Στο πρώτο αποτίει φόρο τιμής στον ήρωα αδελφό του Χριστάκη Αντωνά και δι’ αυτού σε όλα τα παληκάρια – Κύπριους και Ελλαδίτες – που θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία της πολύπαθης Κύπρου. Που έπεσαν ηρωικά μαχόμενα κατά τη διάρκεια της βάρβαρης εισβολής.
Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται ιστορική περιδιάβαση της Κύπρου ανά τους αιώνες, με έμφαση στην Τουρκοκρατία (1570-1878) και στην Αγγλοκρατία (1878-1960), δύο περιόδους από τις πιο τυραννικές, απάνθρωπες και απειλητικές για τη μελλοντική επιβίωση της Κύπρου.
Στο τρίτο περιγράφεται η συμμετοχή των Ελληνοκυπρίων σε όλους τους εθνικούς αγώνες: Επανάσταση του 1821, Κρητική Επανάσταση (1866-1869), Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913), Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και Εθνική Αντίσταση (1940-45).
Στο τέταρτο κεφάλαιο ξεδιπλώνεται ο επικός απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ (1955-59) κατά των Άγγλων αποικιοκρατών, με αναφορά σε αντιπροσωπευτικά σημαντικά γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκειά του. Εξαίρεται η συμμετοχή του κλήρου, των μαθητών και των γυναικών, οι οποίες φάνηκαν αντάξιες των ωραιότερων ελληνικών παραδόσεων.
Ακολουθούν οι Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου (11 Φεβρ. 1959 και 19 Φεβρ. 1959). Το κυπριακό Σύνταγμα (1960) εμπνεύσεως Βρετανίας και η κρίση, εξ αφορμής της υποβολής σχεδίου αναθεωρήσεώς του σε 13 σημεία από τον Πρόεδρο Μακάριο, που επισφραγίζεται με τις διακοινοτικές συγκρούσεις του 1963. Η αποστολή, μεταξύ Απριλίου και Αυγούστου 1964, στην Κύπρο, μυστικά και ταχύτατα, της ελληνικής μεραρχίας. Τα σχέδια Άτσεσον. Τα γεγονότα της Κοφίνου το 1964 και η άτακτη υποχώρηση της Χούντας, που κλείνει με την ανάκληση της μεραρχίας και την εγκατάλειψη του νησιού στις βουλιμικές ορέξεις της Τουρκίας.
Το πέμπτο κεφάλαιο αφιερώνεται στην ίδρυση της ΕΟΚΑ Β΄, στο πραξικόπημα κατά του Προέδρου Μακαρίου (15 Ιουλίου 1974) και στην τουρκική εισβολή (20 Ιουλίου 1974).
Στο έκτο παρουσιάζονται η σθεναρή αντίσταση κατά των Τούρκων εισβολέων και οι ανεπιτυχείς προσπάθειες λύσης του Κυπριακού.
Και στο έβδομο κεφάλαιο εκτίθενται τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι Τούρκοι από την Τουρκοκρατία και την Ελληνική Επανάσταση ώς τη σύγχρονη εποχή.
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Το βιβλίο, προσεγγίζει με τόλμη την πραγματικότητα, χωρίς να αποκρύπτει στίγματα και να επισκεπάζει έλκη. Επισημαίνει λάθη που έγιναν, για να διδαχθούμε απ’ αυτά. Ενισχύει και εμπλουτίζει, με τα στοιχεία που περιέχει, πράγματα που ξέρουμε και φωτίζει άλλα που αγνοούμε ή γνωρίζουμε ελλιπώς.
Ο αγώνας των Κυπρίων παρέμεινε αδικαίωτος και το Κυπριακό πήγαινε από το κακό στο χειρότερο με ευθύνη της Ελλάδας που συνοψίζεται:
- Στην άκριτη διαμάχη των πολιτικών κομμάτων γύρω από τα εθνικά θέματα.
- Στη τυφλή εξάρτηση από τους Αμερικανούς και τους Άγγλους, οι οποίοι χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα, ώστε να επιτευχθούν στο ακέραιο οι στόχοι του τουρκικού επεκτατισμού.
- Στην έλλειψη επεξεργασμένης στρατηγικής στην εξωτερική πολιτική, με αποτέλεσμα κρίσιμες καταστάσεις να αντιμετωπισθούν σπασμωδικά και εθνικά επιζήμια.
Συνυπεύθυνοι, όμως, είναι και οι Κύπριοι, οι οποίοι έπρεπε να διαφυλάξουν την ενότητά τους ως κόρη οφθαλμού. Όταν η Κύπρος είχε τους ηγέτες της ενωμένους, το λαό αποφασισμένο για αντίσταση και την Ελλάδα αρωγό και συμπαραστάτη, όπως στη διάρκεια του απελευθερωτικού της αγώνα, μεγαλούργησε.
Στοιχεία, ιστορικά επιβεβαιωμένα, που αποδεικνύουν τη φιλοτουρκική στάση Η.Π.Α., Βρετανίας και ειρηνευτικής δύναμης του Ο.Η.Ε. είναι, μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:
- Εάν η Ουάσιγκτον είχε αποκηρύξει δημόσια το χουντικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, που εκδηλώθηκε το πρωί της Δευτέρας 15 Ιουλίου 1974 και, παράλληλα, προειδοποιούσε την Άγκυρα ότι δεν θα ανεχθεί την εισβολή, ουδέν θα συνέβαινε.
- Ο Χένρυ Κίσσινγκερ, γνωστός για τον κυνισμό, κανιβαλισμό και τα εγκλήματα που διέπραξε κατά της ανθρωπότητας στη Λατινική Αμερική, ήταν αυτός που κινούσε τα πιόνια στη σκακιέρα της Κυπριακής Τραγωδίας. Η.Π.Α. και Βρετανία ανέκοψαν επανειλημμένως τη λίγη στρατιωτική βοήθεια που προερχόταν από την Ελλάδα προς την αμυνόμενη Κύπρο. Υποχρέωσαν σε πισωγύρισμα ελληνικά υποβρύχια, πολεμικά πλοία, πλοία μεταφοράς στρατιωτικού προσωπικού και εφοδίων. Και ακύρωσαν την αποστολή αεροπλάνων της πολεμικής μας αεροπορίας.
- Οι Άγγλοι, που διατηρούν στην υψηλότερη κορυφή του Τρόοδους το ισχυρότερο ραντάρ κατασκοπείας και ηλεκτρονικού πολέμου που υπάρχει στη Μεσόγειο, προκάλεσαν την κατάρριψη ελληνικών αεροσκαφών από φίλια πυρά. Με τις παρεμβολές στους ασυρμάτους της Εθνικής Φρουράς Κύπρου, μετέδιδαν υπό τύπον ειδήσεων ότι θα προσγειωθούν τουρκικά αεροπλάνα στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, έτσι εκλήφθησαν ως εχθρικά και κατερρίφθησαν. Δεν έπραξαν το παραμικρό για να εμποδίσουν τη βαρβαρότητα των Τούρκων κατά του άοπλου Κυπριακού Λαού. Τις λεηλασίες, το πλιάτσικο, τις μαζικές δολοφονίες, τις αναίτιες καταστροφές. Ούτε, όταν χρησιμοποιούσαν βόμβες ναπάλμ κατά των αμάχων.
- Ο Ο.Η.Ε. επέτρεπε στους Τουρκοκύπριους να μεταφέρουν οπλισμό μέσω των Ελληνοκυπριακών περιοχών στους στρατιωτικούς τους θύλακες. Βοηθούσαν στη διακίνηση λαθραίων καυσίμων προς τις τουρκοκρατούμενες περιοχές. Ενημέρωναν τους Τουρκοκυπρίους για τους ναρκοθετημένους δρόμους, ώστε να τους αποφεύγουν τα τεθωρακισμένα τους.
Ο «εθνάρχης» Καραμανλής, που ήταν από τους βασικούς παίχτες, δεν επισκέφθηκε ποτέ την Κύπρο. Τον κατάτρεχε το φάντασμα των Συμφωνιών. Στον Αττίλα 1, που ακέραιη την ευθύνη φέρει η χουντική Κυβέρνηση των Αθηνών, οι Τούρκοι κατείχαν ελάχιστο μέρος των κυπριακών εδαφών λόγω της σθεναρής αντίστασης των Ε.Κ. και των Ελλαδιτών αξιωματικών και οπλιτών.
Για την επιτυχία του Αττίλα 2 είναι βαρύτατα υπόλογος απέναντι στην Ιστορία η Κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Κ. Καραμανλή. Αν, μιμούμενη την Τουρκία, εκμεταλλευόταν την εκεχειρία των τριών εβδομάδων (24 Ιουλίου έως 14 Αυγούστου) και έστελνε σοβαρές στρατιωτικές ενισχύσεις στην Κύπρο ΔΕΝ θα είχαμε το διαμελισμό της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας και το δράμα των προσφύγων και των αγνοουμένων.
Τα περί αντιδράσεων από τη χουντική στρατιωτική ηγεσία δεν επιβεβαιώνονται, αφού μερικές μέρες αργότερα το έπραξε, χωρίς να κουνηθεί δάκτυλος εναντίον του.
Η αντίσταση των Ελλήνων στον Αττίλα 1 ήταν άφθαστη σε ηρωισμό και εθνική συνείδηση, αν και η Κύπρος υστερούσε συντριπτικά σε πολεμικά μέσα. Αυτό επιτρέπει τον ισχυρισμό ότι, αν στέλνονταν στρατιωτικές δυνάμεις, η εξέλιξη θα ήταν τελείως διαφορετική.
Κλείνοντας, ο Αντώνης Αντωνάς, χωρίς να παρασύρεται από συναισθηματικούς και ενδόμυχες παρορμήσεις, προσπάθησε να συνοψίσει στο βιβλίο του την Ιστορία της Κύπρου με γνώμονα την αλήθεια, η οποία είναι και η δύναμη που σώζει τα άτομα και τους λαούς. (Λάρνακα 2018)
πηγή Εφημερίδα Χριστιανική φύλλο 1044 31-10-2019 σελ. 10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.