Σφίγγει ο τουρκικός κλοιός! Υπάρχει διέξοδος;

Γράφει ο Κώστας Φυτιρής* 

Η ανάλυση της Τουρκικής επεκτατικής πολιτικής και προκλητικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, ιδιαίτερα τα τελευταία δέκα χρόνια, δίδει πολύ σημαντικά συμπεράσματα για τα επόμενα βήματα της Τουρκίας. Δυστυχώς για τον Ελληνισμό ο Ερντογάν κατάφερε να ελέγξει το βαθύ κατεστημένο της Τουρκίας και ιδιαίτερα τον Τουρκικό Στρατό και σήμερα ένας από τους κύριους εκφραστές της επεκτατικής Πολιτικής της Τουρκίας είναι ο νυν Υπουργός Άμυνας και τέως Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Χουλουσί Ακάρ που ονειρεύεται και αυτός τη νέα Οθωμανική Τουρκία σε ξηρά και θάλασσα. Το δίδυμο αυτό υφαίνει με ανατολίτικη πονηριά τον ιστό περίσφυξης της Κύπρου και του Ελληνισμού γενικότερα στο πολιτικο-διπλωματικό και επιχειρησιακό πεδίο. Οι ταυτόχρονες κινήσεις τους στην ΑΟΖ της Κύπρου στο Καστελλόριζο, η επιδιωκόμενη συμφωνία με την Λιβύη για συμφωνία ΑΟΖ, η προμήθεια των S400 από την Ρωσία, οι κινήσεις τους στη Συρία και οι σχέσεις τους με ΙΡΑΝ-ΚΑΤΑΡ παρά τις αντιδράσεις της Δύσης και ειδικά των Αμερικανών, εντάσσονται στο πλαίσιο της επεκτατικής πολιτικής τους για τα επόμενα 30 χρόνια.

Είναι φανερό ότι η Τουρκία έχει συντάξει και ακολουθεί με ευλάβεια και χρονοδιάγραμμα ένα στρατηγικό σχέδιο εγκεκριμένο στο ανώτατο επίπεδο. Οι κινήσεις τους είναι πολύ μεθοδικές αλλά πολύ αλαζονικές και τους κατευθύνει η υπεροψία και η υπερφίαλη επιθυμία τους. Αυτό πρέπει να αξιοποιήσουμε για την επιβίωση μας. Η Τουρκία δεν έχει πρόθεση την πολεμική αντιπαράθεση αλλά την προβολή της ισχύος της και προσπαθεί με απειλές, συνεχείς προειδοποιήσεις και εκφοβισμό να εμπεδώσει ένα κλίμα ανασφάλειας στην Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα για να υποχωρούν μπροστά στην απειλή.

Γνωρίζει πολύ καλά το διεθνές περιβάλλον και πως λειτουργούν οργανισμοί όπως η Ε.Ε. Έχει προετοιμαστεί για την απορρόφηση των μέτρων αντίδρασης της Ε.Ε και της Διεθνούς Κοινότητας για τις πράξεις της στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και γνωρίζει ότι δεν θα είναι δυσβάστακτες καθόσον ΔΕΝ θίγουν τα ζωτικά συμφέροντα άλλων κρατών και Μεγάλων Δυνάμεων. Αυτό αποδείκτηκε τις τελευταίες μέρες και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των ΥΠΕΞ Ελλάδας και Κύπρου οι αντιδράσεις της Ε.Ε δεν προκαλούν τέτοιο κόστος που να ανατρέψουν τα Τουρκικά σχέδια.

Η Τουρκία ενεργεί σε πολλαπλά επίπεδα για υλοποίηση κάθε στρατηγικού της στόχου που στην περίπτωση της Κύπρου είναι ο πλήρης έλεγχος της περιοχής που νομικά με βάση το διεθνές δίκαιο ανήκει στην Κυπριακή Δημοκρατία. Οι μεθοδευμένες κινήσεις της στον ΟΗΕ για αποχώρηση της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, η έναρξη γεωτρήσεων στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και η διατήρηση ανοικτού του Κυπριακού προβλήματος, αποσκοπούν στον περιορισμό των ζητημάτων σε διμερές επίπεδο μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας -Κύπρου. Προσπαθεί να μην θίξει τα ζωτικά συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων. Για τον λόγο αυτό θεωρείται απίθανο να προβεί σε γεώτρηση σε αδειοδοτημένο οικόπεδο της Κυπριακής Δημοκρατίας γιατί θα μετατρέψει το πρόβλημα πλέον σε διεθνές με πολλούς παίκτες.

Εκτίμηση μου είναι ότι μετά την γεώτρηση στην Καρπασία, εάν θα εκτελέσει και τρίτη γεώτρηση αυτή θα είναι σε μη αδειοδοτημένο σε ξένη εταιρεία οικόπεδο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η «Γαλάζια Πατρίδα» που εξήγγειλε ο Ερντογάν με τον Χουλουσί ΑΚΑΡ δεν έχει ως κύριο στόχο - στην παρούσα φάση - την εξόρυξη υδρογονανθράκων αλλά στο γκριζάρισμα όλης της Ανατολικής Μεσογείου μέχρι η Τουρκία με την στρατιωτική της ισχύ που αυξάνεται συνεχώς, να μπορεί να επιβάλει τη θέληση της ακόμα και ενάντια στα ζωτικά συμφέροντα μεγάλων κρατών. Ο Ερντογάν και το Τουρκικό κατεστημένο δεν θεωρούν απαραίτητη την πολεμική αντιπαράθεση για την υλοποίηση του στόχου τους στην περιοχή της Κύπρου, αλλά πιστεύουν ότι μπορεί να το πετύχουν με την απομόνωση της Κύπρου από οποιονδήποτε διεθνή αμυντικό οργανισμό και συμμαχία και ιδιαίτερα το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας Κύπρου (ΔΕΑΧ). Ταυτόχρονα προβαίνουν εδώ και δεκαετίες σε δημογραφική αλλοίωση στα κατεχόμενα και σε συνεχή εκφοβισμό των Ελλήνων της Κύπρου κάτω από την απειλή των όπλων. Oστρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι η μετατροπή της Κύπρου σταδιακά σε κόμβο και εφαλτήριο του νεοοθωμανισμού - ίσως στα επόμενα 30 χρόνια- χαράσσοντας τώρα την πορεία προς αυτή την κατεύθυνση.

Το ερώτημα που τίθεται και μας απασχολεί όλους είναι:

Υπάρχει διέξοδος για τον Ελληνισμό; Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την Τουρκική προκλητικότητα και να αποτρέψουμε την υλοποίηση των στόχων του Ερντογάν και του Τουρκικού κατεστημένου;

Η απάντηση δεν είναι εύκολη, αλλά αυτό που ισχύει ανέκαθεν στις διεθνείς σχέσεις είναι ότι υπάρχει πάντα η βέλτιστη υπό τις περιστάσεις λύση. Άρα ΝΑΙ υπάρχει διέξοδος στην αντιμετώπιση της Τουρκικής προκλητικότητας αν συντονιστούν οι δυνάμεις του Ελληνισμού σε Κύπρο, Ελλάδα και Διασπορά και επικεντρωθούν στην υλοποίηση συγκεκριμένων στόχων που θα ανατρέψουν τα σχέδια του αντιπάλου. Για να βρεθεί η βέλτιστη υπό τις περιστάσεις λύση κρίνεται απαραίτητο στην εξίσωση της επιβίωσης μας να εντάξουμε τις παρακάτω κύριες παραδοχές:

1ον Η Τουρκία , επιδιώκει και θα επιδιώκει με κάθε τρόπο την ανάληψη της ηγεμονίας σε όλη την περιοχή κυρίως σε βάρος του Ελληνισμού.

2ον Ο Ελληνισμός θα παραμείνει εδώ όπως ήταν εδώ για 3 χιλιάδες χρόνια!

3ον Η αντιπαράθεση Τουρκίας και Ελληνισμού με πολιτικά, οικονομικά , πολιτισμικά, θρησκευτικά ή ακόμα και με στρατιωτικά μέσα θα είναι διαρκής και μάλλον αιώνια!

4ον Οι Τουρκοκύπριοι δεν είχαν και δεν θα έχουν οποιαδήποτε ουσιαστική δύναμη να διαπραγματευτούν για λύση του Κυπριακού και θα εκτελούν τις εντολές της Τουρκίας είτε θέλουν είτε δεν θέλουν.

5ον Ουδεμία Μεγάλη Δύναμη θα αντιδράσει δυναμικά εάν ΔΕΝ θίγονται τα Εθνικά ζωτικά τους Συμφέροντα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

ΜΕΡΟΣ Β΄

Τι κάνουμε λοιπόν? Ποιός δρόμος είναι ο βέλτιστος και ποιές είναι οι επιλογές μας ?

Καταρχάς θα πρέπει η πολιτική ηγεσία σε εθνικό επίπεδο, να ενισχύσει τους μηχανισμούς παρακολούθησης, ανάλυσης και αποκωδικοποίησης των πράξεων της Τουρκίας , και ταυτόχρονα να κωδικοποιήσει όλα τα πιθανά σενάρια με αντίστοιχες δικές μας βραχυπρόθεσμες-μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες ενέργειες αντιμετώπισης τους σε πολιτικό, οικονομικό και αμυντικό επίπεδο. Αυτό επιβάλλει την άμεση σύνταξη Εθνικής Στρατηγικής για τα επόμενα έτη, εγκεκριμένη σε ανώτατο επίπεδο και να αναθεωρείται όποτε αλλάξουν τα δεδομένα.

Οι πολιτικές ηγεσίες μας σε Κύπρο και Ελλάδα μπορούν και οφείλουν να εργαστούν αποτελεσματικά με πράξεις που να εξασφαλίζουν το μέλλον των επόμενων γενεών στην Κύπρο την Θράκη και το Αιγαίο ως ενιαίο μέτωπο. Η Τουρκία ήδη θεωρεί αλληλένδετα τα τρία αυτά πεδία και ενταγμένα στο ίδιο πλαίσιο. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητη η περαιτέρω ενίσχυση του κοινού μετώπου Ελληνικής και Κυπριακής Πολιτείας όχι μόνο σε πολιτικό αλλά και στο επίπεδο ασφάλειας και άμυνας. 

Οι πολιτικές διακηρύξεις πρέπει να είναι ξεκάθαρες και να μπορούν να εφαρμοστούν και στο επιχειρησιακό πεδίο. Οι εποχές των μεγαλόσχημων πολιτικών λόγων έχει παρέλθει. Ο λαός μας πλέον είναι μορφωμένος- ειδικά η νέα γενιά- και σε κάθε πολιτική δήλωση ενστικτωδώς γεννώνται τα απλά αλλά ουσιαστικά ερωτήματα ΤΙ-ΠΩΣ -ΠΟΤΕ-ΠΟΙΟΣ -ΓΙΑΤΙ και ΠΟΙΟ το επιδιωκόμενο και ποιό το τελικό αποτέλεσμα. Ο λαός απαιτεί ή πρέπει να απαιτεί ξεκάθαρες λύσεις αντικειμενικές και χωρίς συναισθηματικό επηρεασμό.

Όσον αφορά στις Τουρκικές προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες που εκφράζονται με συγκεκριμένες πράξεις στο πολιτικό και επιχειρησιακό πεδίο στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας αξίζει να αναφερθούν τα ακόλουθα:

Η Τουρκία παίζει τα κρίσιμα της χαρτιά και οι πράξεις της ήταν αναμενόμενες σε μεγάλο βαθμό!(βλέπε άρθρο του υπογράφοντος «2+1 ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ημερ 24 Ιουν 2019» ). Γνωρίζει ότι αν η Κ.Δ προχωρήσει σε εξόρυξη με την εμπλοκή εταιρειών- κολοσσών από ισχυρές χώρες και κυρίως Γαλλία και ΗΠΑ χωρίς να έχει ήδη εξασφαλίσει μερίδιο και δικαιώματα στα αποθέματα υδρογονανθράκων στην Αν. Μεσόγειο, αυτό θα ήταν καταστροφικό για την Τουρκική Στρατηγική στην ΑΝ. Μεσόγειο. Για τον λόγο αυτό έκανε μεγάλο αγώνα με τον χρόνο για να αποκτήσει τα γεωτρύπανα, ώστε να προλάβει να κάνει γεωτρήσεις ΠΡΙΝ από την εξόρυξη φυσικού αερίου από την Κυπριακή Δημοκρατία. Έχω την άποψη ότι δυστυχώς χάσαμε πολύτιμο χρόνο σε διαπραγματεύσεις στην κατανομή ποσοστών με τις εταιρείες και σε γραφειοκρατικές εσωτερικές διαδικασίες των διαφόρων Υπηρεσιών της Δημοκρατίες (οι οποίες δυστυχώς δεν μπορούσαν να δουν το δάσος και επικεντρώθηκαν σε χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες!!) 

Με αυτά τα δεδομένα η Κυπριακή Δημοκρατία έχει πλέον τρείς επιλογές εκ των οποίων η κάθε μια με τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα!

1. Nα σταματήσουμε τις γεωτρήσεις στα αδειοδοτημένα οικόπεδα για να σταματήσει και η Τουρκία τις παράνομες γεωτρήσεις Δυτικά και Ανατολικά της Κύπρου και να μπουν όλα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μαζί με το Κυπριακό

είτε,
2. Να αντιδράσουμε με ότι στρατιωτικά μέσα διαθέτουμε εναντίον των δυνάμεων της Τουρκίας που παραβιάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα και την Εθνική κυριαρχία μας.

Είτε,
3. Να συνεχίσουμε το γεωτρητικό μας πρόγραμμα και να αντιδρούμε πολιτικά σε όλα τα διεθνή πολιτικά και νομικά fora (κυρίως μέσω της Ε.Ε) ενώ ταυτόχρονα να διασυνδέσουμε τα συμφέροντα μας με δυνατότερες από την Τουρκία χώρες, εκχωρώντας τα υπόλοιπα οικόπεδα (1-4-5-7 κλπ ) όχι σε εταιρείες αλλά με διμερείς συμφωνίες σε αυτά τα κράτη (Συμφωνία GtoG κυβέρνηση με κυβέρνηση) που δεν αποδέχονται την ηγεμονία της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα πρέπει δε το συντομότερο δυνατό να γίνει εξόρυξη και εξαγωγή φυσικού αερίου σε άλλη χώρα σε ένα τουλάχιστον οικόπεδο . Αυτό θα είναι εξαιρετικά σημαντικό για την ανατροπή των σχεδίων της Τουρκίας στην περιοχή γιατί πλέον εμπλέκονται πρακτικά τα ξένα συμφέροντα και κατοχυρώνονται στην πράξη τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΑΟΖ με βάση το δίκαιο της θάλασσας (ενάντια στην πάγια και εξωφρενική θέση της Τουρκίας ότι η Κύπρος ως νησί ΔΕΝ έχει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ πέραν των 12 νμ που είναι τα χωρικά της ύδατα). Στις σχέσεις μεταξύ κρατών, το ρητό «Ισχύς εν τη Ενώσει» εφαρμόζεται ΜΟΝΟ σε αυτή την περίπτωση. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζουμε την ανάσχεση της Τουρκικής επεκτατικής πολιτικής και υλοποίηση του στρατηγικού της στόχου.

Προφανώς η βέλτιστη επιλογή είναι η τρίτη και σε αυτή θα πρέπει να επικεντρωθεί η προσπάθεια όλων των εμπλεκομένων Υπουργείων και Υπηρεσιών της Κυπριακής Δημοκρατίας.

ΠΙΘΑΝΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ- ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΜΥΝΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ

Αν δεν καταφέρουμε να αποτρέψουμε την στρατιωτική κρίση, - που σίγουρα θα προέλθει από την πλευρά της Τουρκίας μια και είναι δεδομένη η πολιτική Ελλάδας -Κύπρου για για να αποφευχθεί με κάθε τρόπο η ρυμούλκηση μας σε στρατιωτική κρίση με την Τουρκία, εκτός εάν δεχθούμε επίθεση - αυτή θα είναι ολιγοήμερη ή ακόμα και ολιγόωρη για την δημιουργία νέων τετελεσμένων.

Πέρα όμως από την πολιτική και διπλωματία για αποτροπή θερμού επεισοδίου ή και ολιγοήμερης πολεμικής σύρραξης είναι απαραίτητο - χωρίς να επιδιώκουμε την δυναμική αντιπαράθεση – να ενισχύσουμε πλέον ουσιαστικά την άμυνα μας με ένα έξυπνο σχεδιασμό χωρίς να μπούμε σε ανταγωνισμό με την Τουρκία γιατί απλούστατα αυτό είναι αδύνατο. Σε αυτή την προσπάθεια δεν είναι αναγκαίο οι εξοπλισμοί μας να είναι ανάλογοι των εξοπλισμών των ΤΔΚ αλλά να προβούμε σε τέτοιου είδους και ποσότητες εξοπλισμών ικανών να προκαλέσουν υψηλό κόστος στον αντίπαλο σε βαθμό που να πλήξει την αλαζονία του και το γόητρο του εάν επιλέξει την δυναμική επιθετική ενέργεια. Η ανάλυση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης στην Συρία και οι απώλειες των Τούρκων κατά τις επιχειρήσεις τους εντός της Συρίας, είναι αξιοσημείωτα διδάγματα, τα οποία πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, για να προσεγγιστεί με νέα οπτική, η αμυντική σχεδίαση της Ε.Φ στο επιχειρησιακό περιβάλλον της Κύπρου που προσομοιάζει σε μεγάλο βαθμό με της Συρίας. Τα κύρια σύγχρονα οπλικά συστήματα της Τουρκίας είναι η πολεμική αεροπορία, τα ΤΘ, το Πυροβολικό, οι χερσαίες Τουρκικές Δυνάμεις και το πολεμικό της Ναυτικό.

Η απλοποίηση των ζητημάτων όσο πολύπλοκα και να είναι, αποτελεί την βέλτιστη μέθοδο για την υποστήριξη και εφαρμογή της κατάλληλης επιλογής κατά περίπτωση. Έχοντας υπόψη τις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες μας σε σχέση με την Τουρκία, αλλά και την διαφορά των μεγεθών σαν κράτη, η μόνη διέξοδος μας είναι η προμήθεια σύγχρονων αντίμετρων σε ξηρά - θάλασσα και αέρα, ικανών να προκαλέσουν μεγάλες απώλειες στην αεροπορία-ΤΘ και Ναυτικές Μονάδες της. Η μετωπική σύγκρουση δεν είναι επιλογή στην περίπτωση μας. Μόνο με μεθόδους ανορθόδοξες και έξυπνες θα μπορέσουμε να είμαστε αποτρεπτικοί.

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ

Η Ε.Φ έχει την τεχνογνωσία και άριστους αξιωματικούς για μια ολοκληρωμένη σχεδίαση στηριζόμενη σε 3 αρχές (κατάλληλο προσωπικό , κατάλληλος εξοπλισμός , κατάλληλη εκπαίδευση)για να μπορεί να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό, ευελιξία και να προκαλέσει υψηλό κόστος εάν η Τουρκία πραγματοποιήσει τις απειλές της. Για την υλοποίηση αυτής της αναγκαιότητας η ευθύνη και ευθύνες μοιράζονται αναλογικά:

Στην Ε.Φ η οποία πρέπει να μελετήσει με νέα προσέγγιση την άμυνα και να αιτηθεί τα κατάλληλα όπλα/αντίμετρα με συγκεκριμένες ολοκληρωμένες, σαφείς και εφικτές εισηγήσεις και να πεισει για το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα με αντικειμενικά κριτήρια.
Στην κυβέρνηση να διαθέσει τα απαραίτητα κονδύλια. Εκτιμάται ότι απαιτούνται τουλάχιστον 200 εκατομμύρια το χρόνο (πέραν βέβαια των πιστώσεων για τις λειτουργικές δαπάνες) για την επόμενη 5 ετία καθαρά για εξοπλιστικά προγράμματα. Το ποσό αυτό είναι εντός των δυνατοτήτων της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής χωρίς να προκαλείται πρόβλημα στον ετήσιο Π.Υ.

Στην Επιτροπή Άμυνας της Βουλής η οποία θα πρέπει να προωθήσει και να ψηφίσει η Βουλή συγχώνευση/επίσπευση διαδικασιών και δυνατότητα τάχιστης διαδικασίας GtoG. Δυστυχώς σήμερα η προμήθεια εξοπλιστικών προγραμμάτων είναι αδύνατη σε εύλογο χρονικό διάστημα, λόγω των εσκεμμένων θεσμοθετήσεων χρονοβόρων διαδικασιών πριν από αρκετά χρόνια με σκοπό να παραμένουν στο πάγιο ταμείο τα κονδύλια για την άμυνα σε ποσοστό πάνω από 50%. Πολύ σπάνια υλοποιήθηκε σοβαρό εξοπλιστικό πρόγραμμα σε χρόνο μικρότερο των 5 ετών!)

Η αξιοποίηση αυτών των εξοπλισμών βέβαια προϋποθέτει και το κατάλληλο προσωπικό. Με την ένταξη των ΣΥΟΠ στην Ε.Φ η μαχητική ικανότητα της αναβαθμίστηκε αλλά απαιτείται να δοθούν και κίνητρα ειδικά στους ΣΥΟΠ των οποίων ο χαμηλός μισθός ανάγκασε μεγάλο ποσοστό να αποχωρήσει. Για να παραμείνουν οι ΣΥΟΠ, οι οποίοι πλέον αποτελούν την ραχοκοκκαλιά της Ε.Φ (με υψηλό δείκτη μόρφωσης που πολύ πιθανόν να μην έχουν άλλοι στρατοί ) και ως εκ τούτου να αξιοποιούνται τα σύγχρονα εξοπλιστικά συστήματα θα πρέπει ο μισθός τους να είναι τουλάχιστον τέτοιος που να τους δίνει τη δυνατότητα να ζουν αξιοπρεπώς. Με τα σημερινά δεδομένα με μισθό 1000 ευρώ με 7 υπηρεσίες μηνιαίως εκτιμάται ότι ΔΕΝ θα παραμείνει παρά ελάχιστος αριθμός ΣΥΟΠ.

Συνεπώς απαιτείται μισθός ικανοποιητικός και με επίδομα βάρδιας για υπεράριθμες βάρδιες . Ο προυπολογισμός ετήσιων λειτουργικών αναγκών του ΥΠΑΜ θα πρέπει να ενισχυθεί με με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου και της Βουλής. Κλειδί στην επίλυση του ζητήματος είναι το ΥΠΟΙΚ το οποίο πρέπει να δει με άλλη οπτική το θέμα της Άμυνας και όχι μόνο να αντιμετωπίζει με ευαισθησία τους οργανισμούς και σύνολα που συνδικαλίζονται και απεργούν. Διαφορετικά συνεχώς οι ΣΥΟΠ θα αποχωρούν με συνέπεια η επιχειρησιακή ικανότητα της Ε.Φ να είναι μειωμένη. 

Στην εξίσωση των ΣΥΟΠ θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το κόστος της αποχώρησης και αναπλήρωσης από νέους ΣΥΟΠ είναι μεγαλύτερο από την αύξηση του μισθού τους εάν παρέμεναν στην Ε.Φ! Θα ήθελα να αναφέρω ότι είχα την ευκαιρία λίγο πριν την αφυπηρέτηση μου από την Ε.Φ το 2018 να παρακολουθήσω ασκήσεις των Καταδρομών και ΟΥΚ με μεγάλο αριθμό ΣΥΟΠ και με κάθε ειλικρίνεια θεωρώ ότι είναι από τις καλύτερες ειδικές δυνάμεις στον Ευρωπαϊκό χώρο με εξαιρετική εκπαίδευση. Άλλωστε τα εκπληκτικά αποτελέσματα τους σε διεθνείς ασκήσεις και στρατιωτικούς αγώνες Ειδικών Δυνάμεων με πολλές ευρωπαϊκές αντίστοιχες ομάδες, το αποδεικνύουν περίτρανα. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες κρίσιμες μάχιμες Μονάδες της Ε.Φ.

Εν κατακλείδι θα ήθελα να αναφέρω σε αυτή την προσωπική άποψη/εισήγηση ότι προφανώς η στρατιωτική λύση δεν είναι στο τραπέζι των επιλογών μας . Είναι όμως στο τραπέζι των επιλογών της αλαζονικής Τουρκίας και εάν την επιλέξει πρέπει να γνωρίζει ότι θα αμυνθούμε με ότι έχουμε στη διάθεση μας και το κόστος της θα είναι τεράστιο και δυσανάλογο του οφέλους της. Oι πολιτικές ηγεσίες όλων των κομμάτων δηλώνουν δημοσίως πολύ συχνά, ότι η άμυνα είναι προτεραιότητα και η Ε.Φ πρέπει και θα έχει κάθε υποστήριξη από την Πολιτεία. Η ενίσχυση της άμυνας μας είναι πλέον μονόδρομος. Το προσωπικό της Ε.Φ αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, στρατιώτες και έφεδροι της Ε.Φ που θα κληθούν να αναλάβουν την άμυνα της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο λαός, αναμένουν τις ανάλογες πράξεις Κυβέρνησης, Ηγεσίας Ε.Φ και Βουλής ! Η επιβίωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και των επόμενων γενεών των Ελλήνων της Κύπρου είναι στα χέρια σας.
Αμ’έπος Αμ’έργον!

*Υποναύαρχος (ε.α) Κώστας Φυτιρής

Πηγή: Σημερινή Κύπρου
πηγή