Απολύεσαι! Τώρα!

Ποια ανάπτυξη; Αυτή που διαρκώς έρχεται. Και όλο έρχεται. Και ποτέ δεν έρχεται. Το περιστατικό που θα σας αφηγηθώ τα έχει όλα. Και πάνω απ' όλα τρέλα. Η επιτομή της επάρκειας και της αποτελεσματικότητας των κρατικών μηχανισμών.

Όπως ακριβώς μου το αφηγήθηκε κάποιος γνωστός. Ύστερα από τρεις ολόκληρους μήνες μιας εξωφρενικής Οδύσσειας. Που όμοιά της άλλη καμιά. Σε ολόκληρο τον ντουνιά. Συμπεριλαμβανομένης της Τανζανίας.

Έπρεπε, λοιπόν, να πουληθεί κάποιο παραθαλάσσιο εξοχικό. Συμβαίνει. Έπρεπε να πουληθεί λόγω μεγάλης ανάγκης. Έτσι και ύστερα από αρκετό χρόνο βρέθηκαν αγοραστές από το Μόναχο της Γερμανίας. Ζευγάρι της τρίτης ηλικίας. Τόσο τους άρεσε που ο σύζυγος, εντελώς αυθόρμητα, αναστενάζοντας είπε «εδώ αποφάσισα να πεθάνω και να θαφτώ».

Από εκεί και πέρα αρχίζει ο Γολγοθάς ο γνωστός. Ο πάντα νεοελληνικός. Άφαντα όλα τα απαραίτητα χαρτιά, πιστοποιητικά και άλλα τέτοια από την Πολεοδομία. Τι έγινε παιδιά; Σάμπως ξέρουμε κι εμείς; Προφανώς χάθηκαν.

Ετσι φτου και από την αρχή. Προκειμένου να εκδοθούν όλα τα πιστοποιητικά. Άσε το κόστος. Άσε τα λεφτά. Πάμε παρακάτω. Έπρεπε να εκδοθούν από δύο τράπεζες, δύο βεβαιώσεις που να πιστοποιούν το ακριβές ποσό ισάριθμων τραπεζικών, στεγαστικών δανείων. Τα οποία εξυπηρετούνται. Και τα οποία δάνεια οι αγοραστές επιθυμούν να τα εξοφλήσουν με την υπογραφή των συμβολαίων.

Εδώ αρχίζει μεγαλύτερη τρέλα. Γιατί αυτές οι απλές βεβαιώσεις που εκδίδονται με το πάτημα ενός πλήκτρου, εκχωρούνται μόνο από το συγκεκριμένο υποκατάστημα της συγκεκριμένης τράπεζας. Δηλαδή ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να το προμηθευτεί μόνο αν ταξιδέψει στην επαρχία, στο υποκατάστημα από το οποίο εκταμιεύθηκε το δάνειό του.

Μιλάμε για τράπεζες του ιδιωτικού τομέα. Πράγμα που σημαίνει πως ελάχιστα απέχει η γραφειοκρατία και η γραφειολαγνεία από την αντίστοιχη του Δημοσίου. Δηλαδή ο άνθρωπος έπρεπε να διανύσει εξακόσια χιλιόμετρα, να καταναλώσει αμόλυβδη και να χάσει δύο εργάσιμες ημέρες. Για μια απλή βεβαίωση. Μούρλια στη νιοστή. Τ ακούει ο κύριος Στουρνάρας; Αμφιβάλλω.

Να προχωρήσω; Περιττό. Ένα έχω να πω. Έχουν περάσει δύο μήνες και ακόμα να εκδοθούν όλα τα απαραίτητα έγγραφα. Ποιο το κόστος; Οι Γερμανοί αγοραστές περιμένουν να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες διαδικασίες για να εμβάσουν χρήματα στις ελληνικές τράπεζες. Αλλά το ελληνικό δημόσιο με την παροιμιώδη και ανεξάντλητη γραφειοκρατία είναι σα να τους λέει «μη βιάζεστε παιδιά, άλλωστε δεν τα χρειαζόμαστε τα δικά σας λεφτά».

Πάμε παρακάτω. Έτσι οι ελληνικές τράπεζες δεν έχουν εισπράξει μέχρι στιγμής χιλιάδες ευρώ από Γερμανία. Έτσι το χρήμα που θα προέκυπτε με τη συντόμευση αυτής της μεταβίβασης, δεν κυκλοφορεί στην Αγορά. Έτσι το ζευγάρι των Γερμανών δεν έχει αρχίσει από τώρα να καταναλώνει εν Ελλάδι. Κι έτσι μηδέν στο πηλίκον.

Αν για την πώληση ενός στρέμματος με κτίσμα εκατό τετραγωνικών απαιτείται διάστημα τριών μηνών, πόσος χρόνος χρειάζεται μέχρι να εισβάλουν μπουλντόζες στο Ελληνικό; Ένας αιώνας;

Και κάτι ακόμα. Κανονικά κάθε υπάλληλος του Δημοσίου που δεν κάνει καλά την δουλειά του και που με την αμέλειά του η την τεμπελιά του φρακάρει επενδύσεις, ακόμα και για τις μεταβιβάσεις οικοπέδων και κτισμάτων, πρέπει αμέσως να απολύεται και να βλέπει πόρτα.

Για ένα λόγο πολύ σημαντικό. Επειδή εμποδίζει κάθε ίχνος ανάπτυξης. Επειδή ενεργεί σαν κακόβουλος και σαν εχθρός της πατρίδας. Τέτοια φαινόμενα σε κάνουν να επιθυμείς την κατάργηση της μονιμότητας!
Απολύεσαι! Τώρα!

Δημήτρης Δανίκας
Πρώτο Θέμα
το είδαμε ΕΔΩ