Αρθρα Ν. Λυγερού για την Κύπρο, την ΑΟΖ, την Τουρκία και την Μακεδονία.

Γράφει ο Νίκος Λυγερός 

Οι συμβάσεις Δυτικά και ΝοτιοΔυτικά της Κρήτης

Μετά από μήνες καθυστέρησης φτάνουμε επιτέλους στην υπογραφή των συμβάσεων για τις θαλάσσιες περιοχές Δυτικά Κρήτης και ΝοτιοΔυτικά Κρήτης από τον αρμόδιο Υπουργό και τον Πρόεδρο της ΕΔΕΥ με την κοινοπραξία Exxon Mobil, Total και Ελληνικά Πετρέλαια. Η ερευνητική περίοδος θα διαρκέσει 8 χρόνια. Στη φάση της έρευνας είναι υποχρεωμένος να εκπαιδεύσει και να παρέχει τεχνική υποστήριξη στο προσωπικό του Δημοσίου και της ΕΔΕΥ. Και η Κοινοπραξία θα καταβάλλει 140.000 Ευρώ ετησίως για κάθε εκμετάλλευση. Στην υπογραφή της Σύμβασης το Ελληνικό Δημόσιο θα εισπράξει 1,5 εκατομμύρια Ευρώ. Στη συνέχεια θα πάρει 2,5 εκατομμύρια Ευρώ για τις στρεμματικές αποζημιώσεις στις 3 φάσεις της έρευνας. Στη φάση εκμετάλλευσης βέβαια θα πάρει μισθώματα, 200 Ευρώ το τετραγωνικό χιλιόμετρο της περιοχής ετησίως και το bonus παραγωγής. Είναι θεαματικό που έπρεπε να περιμένουμε την εκλογική περίοδο για να περάσουμε σε αυτή τη φάση αλλά τουλάχιστον γίνεται. Το επόμενο και τελικό στάδιο στάδιο θα είναι η ψηφοφορία στη Βουλή των Ελλήνων μετά βέβαια τις εκλογές στις 7 Ιουλίου.

πηγή

Ευρωπαϊκή συμμαχία και Κύπρος 

Ό,τι και να λέγεται από τα ΜΜΕ που ανακυκλώνουν και αναπαράγουν τις τουρκικές δηλώσεις, βλέπουμε ότι η στρατηγική της Κύπρου είναι αποτελεσματική αφού έχει χάρη στις έμπρακτες κινήσεις της, ενεργοποιήσει την ευρωπαϊκή συμμαχία. Η θέσπιση της ΑΟΖ, οι τρεις οριοθετήσεις που έχει κάνει και τα συμβόλαια που έχει υπογράψει για τα θαλάσσια οικόπεδα 2,3,6,7,8,9,10,11 και 12 έχουν δημιουργήσει ένα πολύ θετικό πλαίσιο κοινών συμφερόντων τόσο με την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και με την Αμερική. Κι αν σκεφτούμε ότι αυτές οι δύο υπερδομές λειτουργούν και θα λειτουργήσουν και στην Ελληνική ΑΟΖ ταυτόχρονα, μπορούμε να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι. 

Επίσης το γεγονός ότι το τουρκικό γεωτρύπανο βρίσκεται εκτός των θαλασσίων οικοπέδων παρόλο που είναι εντός της κυπριακής ΑΟΖ, αποδεικνύει πόσο ισχυρά είναι τα συμβόλαια που έχει υπογράψει με τις διάφορες κοινοπραξίες που έχουν μέγιστο ενδιαφέρον να βρίσκονται στην Ανατολική Μεσόγειο. Έτσι όλες οι εντάσεις για τις οποίες ακούμε είναι συγκεκριμένες και δεν έχουν τίποτα το ιδιαίτερο εκτός από το να αποτελούν απεγνωσμένες προσπάθειες εκ μέρους της Τουρκίας για να συμμετέχει σε αυτή την νέα ενεργειακή σκακιέρα, ενώ βρίσκεται εκτός εκ φύσης.

πηγή

Προθέσεις και συσπειρώσεις 

Μετά τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών αλλά και των αυτοδιοικητικών εκλογών που τα ενίσχυσαν, μπήκαμε σε μια νέα προεκλογική περίοδο με μία διαφορετική δυναμική. Υπάρχουν κόμματα που εξαφανίστηκαν από την πολιτική σκηνή και άλλα μικρά που εμφανίστηκαν. Αλλά το πιο σημαντικό είναι το πλαίσιο της συσπείρωσης των μεγάλων κομμάτων, αφού οι ψηφοφόροι τους καταλαβαίνουν ποιος είναι ο κίνδυνος της χαμένης ψήφου. Έτσι αποκαλύπτονται και οι προθέσεις των φανατικών που θέλουν να παραμείνουν στην εξουσία ακόμα και αν βλέπουν πόσο καταστροφική είναι η διαχείριση των εθνικών θεμάτων. 

Από την άλλη, βλέπουμε ότι υπάρχει πλέον ένα πολύ ισχυρό κίνημα που θέλει να τελειώνουμε με αυτήν την περίοδο, διότι βλέπει πώς πήγαν τα πράγματα και πώς χειροτερεύουν με τα απαράδεκτα λάθη που συνεχίζονται ακόμα κι αν έχουμε όλα τα αποδεικτικά στοιχεία της λανθασμένης προσέγγισης όλων αυτών των θεμάτων. Πρακτικά σημαίνει ότι έχουμε μια μορφή βαρβαρότητας που δεν πρόκειται να φύγει αν δεν την διώξουμε με την ψήφο μας. Τώρα το μέτωπο έχει ανοίξει και για αυτόν τον αγώνα που αποτελεί πια μια ιστορική αναμέτρηση με στόχο την απελευθέρωση της Ελλάδας. 

πηγή

Αυτοδυναμία και βαρβαρότητα 

Το μόνο που θέλει η κυβέρνηση, πίσω βέβαια από την ελαχιστοποίηση του κόστους, είναι να διατηρηθεί η προεδρία ενός του κόμματος. Δεν δίνει καμιά σημασία στα μικρά κόμματα, διότι επί της ουσίας δεν πιστεύει στην έννοια της δημοκρατίας και δεν αντιμετωπίζει τον ελληνικό λαό ως ένα λαό που βλέπει την πραγματικότητα αλλά ως μια μάζα που μπορεί να χειραγωγηθεί μόνο μέσω προπαγάνδας. Έτσι το μόνο της πρόβλημα ουσιαστικά αφού έχει αποφασίσει ότι θα χάσει τις εκλογές ακόμα και με μεγάλη διαφορά είναι το θέμα της αυτοδυναμίας της αντιπολίτευσης. Έτσι η αυτοδυναμία είναι το μόνο που την φοβίζει, διότι ξέρει ότι μπορεί να ανατρέψει τα πάντα από την πολιτική της που εφάρμοσε τόσα χρόνια και να βγάλει το στίγμα της ιδεολογίας της. 

Γι’ αυτόν τον λόγο ακόμα και η διψήφια διαφορά δεν θα ήταν πραγματικό πρόβλημα γι’ αυτήν αν δεν προκαλούσε και την αυτοδυναμία. Έχει λοιπόν ενδιαφέρον να δούμε ότι ακολουθεί κατά γράμμα τις τεχνικές της βαρβαρότητας και ότι δίνει σημασία μόνο στους ισχυρούς εχθρούς, όχι βέβαια επειδή τους σέβεται αφού δεν πιστεύει ότι υπάρχει άλλη σωστή ιδεολογία, αλλά επειδή φοβάται ότι όλα θα αλλάξουν και θα έρθει η απελευθέρωση από τον ζυγό της. 

πηγή  

Σοβιετικές τεχνικές 

Όταν διαβάζουμε ιστορικά βιβλία ή ακόμα και λογοτεχνικά που αναφέρονται στη σοβιετική περίοδο της Ρωσίας, δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε πώς λειτουργούσε το σύστημα και με αυτόν το βάρβαρο τρόπο. Για κάποιον μη ειδικό ή απλώς για κάποιο που δεν έχει ζήσει αυτά τα βιώματα, όλα αυτά φαίνονται είτε απίστευτα είτε υπερβολικά. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μία ανάγκη επεξήγησης για να γίνει κατανοητή η πραγματικότητα του παρελθόντος. Κατά συνέπεια είναι ελάχιστοι αυτοί που συνειδητοποιούν πόσο εύκολα ένα σύστημα τείνει προς αυτό το σοβιετικό παράδειγμα ακόμα κι αν βρίσκεται σε μία χώρα που δεν έχει ζήσει ποτέ κάτι το ανάλογο. 

Όμως οι σοβιετικές τεχνικές μπορούν εύκολα να εφαρμοστούν ειδικά πάνω σε ένα λαό που δεν το περιμένει λόγω παράδοσης. Διότι τα μέτρα που εγκρίνονται λειτουργούν με έναν ύπουλο τρόπο και πάνε στη συνέχεια εκθετικά όσον αφορά στον ρυθμό της αλλαγής. Έτσι στην αρχή φαίνονται φυσιολογικά αλλά γρήγορα το φυσιολογικό χάνει τις αρχές του, διότι το σύστημα δεν είναι αξιοκρατικό. Και αυτό γίνεται έως την αλλαγή φάσης όταν τότε ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι ζει υπό τον ζυγό της βαρβαρότητας αλλά είναι πια αργά για την αντίσταση, διότι όλα έχουν εκφυλιστεί πια.  

πηγή  

Απελευθέρωση και Ελευθερία 

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο η απελευθέρωση είναι πιο δύσκολη από την ελευθερία. Διότι η πρώτη είναι μία διαδικασία και η δεύτερη μια κατάσταση. Όσοι είναι ελεύθεροι δυσκολεύονται να φανταστούν την απελευθέρωση των σκλάβων που ζουν κάτω από το ζυγό της βαρβαρότητας, η οποία δεν αναθεωρεί ποτέ την προσέγγισή της, αφού θεωρεί ότι είναι η μόνη που έχει δίκιο. Η διαδικασία απελευθέρωσης χρειάζεται την προβολή εντός του μέλλοντος. Πρέπει δηλαδή να φανταστείς πώς είναι η απέναντι όχθη πριν την κατασκευή της γέφυρας που τις ενώνει. 

Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε αυτό το γεγονός πριν πιέσουμε ανθρώπους που δεν μπορούν να απελευθερωθούν. Επίσης πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτός που αντιστέκεται αποτελεσματικά είναι αυτός που έχει γνώσεις. Αν ο Έλληνας έχει στο κούτελό του την Ιστορία και τον Ελληνισμό, δεν μπορεί να μάθει τις αρχές της βαρβαρότητας. Αλλά τώρα οι Έλληνες μπορούν να βιώσουν τι σημαίνει απελευθέρωση από τη βαρβαρότητα που μισεί τον Ελληνισμό και λέει ότι η Ιστορία έχει πεθάνει. Γι' αυτό οι απελευθερωμένοι θα ζήσουν ελεύθεροι χάρη στο έργο τους. 

πηγή  

Το τέλος της λογοκρισίας 

Χάρη στο αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών αλλά και των αυτοδιοικητικών εκλογών άρχισε το τέλος της λογοκρισίας, διότι σιγά σιγά όσοι ήταν καταπιεσμένοι από το σύστημα συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν τόσο ισχυρό. Έτσι βλέπουμε και πάλι δημοσιογράφους να παίρνουν θέση σε πολιτικά ζητήματα και να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους για εθνικά θέματα, δίχως να φοβούνται ότι θα διωχθούν από τον χώρο της εργασίας τους. Αυτό αποδεικνύει ότι η Ελλάδα χρειαζόταν αυτήν την αρχή της απελευθέρωσης διότι είχε καταντήσει η κοινωνία να είναι απόλυτα εξαρτημένη από τη θεσμική παραπληροφόρηση.

Επίσης το γεγονός ότι υπάρχουν εξελίξεις τόσο στη στρατηγική όσο και στα ενεργειακά, έχει βοηθήσει όλους όσους πάλευαν για αυτά τα θέματα τόσα χρόνια, να εκδηλωθούν αφού με αυτόν τον τρόπο δικαιώθηκαν. Γι' αυτό τον λόγο, ειδικά σε αυτήν την χρονική περίοδο που αφορά στην προεκλογική φάση, ακούμε επιτέλους ανθρώπους να λένε την αλήθεια και το χαιρόμαστε γιατί η Ελλάδα ξαναβρίσκει το χαμόγελό της χάρη στο αναγκαστικό τέλος της λογοκρισίας. 

πηγή

Συμμαχικό πλαίσιο υπέρ της Κύπρου 

Η Γαλλία και η Ιταλία ξεκαθάρισαν σε πρακτικό επίπεδο ότι θα υποστηρίξουν την κυπριακή ΑΟΖ και μάλιστα η πρώτη μέσω του Προέδρου της ότι μπορεί να στείλει φρεγάτες αρκεί να το ζητήσει η Κυπριακή Δημοκρατία. Υπενθυμίζουμε ότι τώρα υπάρχει ένα κοινό ενδιαφέρον και συμφέρον αφού παίζουν μαζί και ως κοινοπραξία ένα κυρίαρχο ρόλο η Total και η Eni. Κατά συνέπεια μόνο μόνη δεν είναι η Κύπρος. Επίσης εκτός βέβαια από την υποστήριξη της Ελλάδας που είναι παραδοσιακή ανεξαρτήτως της κυβέρνησης, υπάρχει και ενεργή στήριξη από την πλευρά των ΗΠΑ που έχουν και αυτές άμεσο ενδιαφέρον και συμφέρον λόγω της παρουσίας της Exxon Mobil. 

Όσοι λοιπόν έχουν την εντύπωση ότι η Κύπρος είναι απομονωμένη κάνουν ένα στρατηγικό λάθος να ακούν τις τουρκικές δηλώσεις και δεν βλέπουν το συμμαχικό πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί προς όφελος του Ελληνισμού χάρη στις ανακαλύψεις των κοιτασμάτων Αφροδίτη το 2011, Καλυψώ το 2018 και Γλαύκος το 2019. Και θα έπρεπε να σκεφτούν καλύτερα τι θα είχε γίνει αν η Κύπρος δεν είχε θεσπίσει την ΑΟΖ της το 2004 και δεν είχε κάνει τρεις οριοθετήσεις με την Αίγυπτο, τον Λίβανο και το Ισραήλ, το 2003, το 2007 και το 2010. Το συμμαχικό πλαίσιο είναι ενεργό και το υποστηρίζει και η Ευρωπαϊκή Ένωση.  

πηγή

Όλοι μαζί για την ακύρωση 

Στην αρχή κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει για την ακύρωση του προσυμφώνου των Πρεσπών, γιατί πολλοί φοβόντουσαν την λογοκρισία της κυβέρνησης που ασκούσε τρομερές πιέσεις για να μην εμφανισθεί καμία φωνή, καμία αντίσταση, αλλά ο Ελληνισμός παρέμεινε όρθιος κι άρχισε να απαιτεί όλο και πιο δυναμικά να σεβαστούν όλοι την Ιστορία. Έτσι μετά τις ευρωεκλογές βλέπουμε όλο και περισσότερους Έλληνες που λειτουργούν συνδυαστικά και συντονισμένα γιατί τώρα όλοι καταλαβαίνουν πως έχουν αλλάξει τα πράγματα κι ότι υπάρχει πλαίσιο απελευθέρωσης. 

Έτσι η αρχική αντίσταση έχει μετατραπεί πλέον σε αντεπίθεση γιατί πολύ απλά οι Έλληνες δεν κάνουν πια πίσω. Έτσι όλες οι προβλέψεις της βαρβαρότητας έχουν καταρρεύσει και ο καθένας εκδηλώνεται ελεύθερα εναντίον ενός συστήματος που καταπατούσε τόσον καιρό τον λαό και που τώρα φαλιρίζει γιατί δεν μπόρεσε να εφαρμόσει το παράλογο πάνω στην πραγματικότητα. Είναι καλό να το ξέρει και η επόμενη κυβέρνηση ότι ο Ελληνικός λαός δεν ξεχνά και συνεχίζει τον αγώνα έως το τέλος όποιος και να είναι ο αντίπαλος.  

πηγή

Η απαράδεκτη Τουρκία 

Η απαράδεκτη Τουρκία θεωρεί ότι μπορεί να επηρεάσει τους πάντες μέσω των παράλογων κινήσεών της, μόνο που αυτές δεν αποτελούν πράξεις αν υπάρχει αντίσταση από τους άλλους. Τώρα δεν αμφισβητεί μόνο την ΑΟΖ ενός κράτους που θεωρεί ότι δεν υπάρχει, αλλά προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχει όμως ένα σοβαρό πρόβλημα για την Τουρκία, διότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει ούτε το Σύνδρομο Στοκχόλμης, ούτε ηττοπάθεια, ούτε κατοχή κατά συνέπεια οι Ευρωπαίοι ηγέτες απαντούν θεμελιακά διαφορετικά σε αυτές τις προσπάθειες.

Και το μόνο που καταφέρνει η Τουρκία είναι να ενώσει όλο και περισσότερο τα κράτη μέλη, τα οποία έχουν βαρεθεί τη συμπεριφορά της και σε νατοϊκό επίπεδο. Κατά συνέπεια δεν πρέπει να επιδιώκει τα αποτελέσματα που θέλει και αυτό διότι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν τα ίδια συμφέροντα με την Κύπρο και την Ελλάδα λόγω της ανακάλυψης των υδρογονανθράκων. Έτσι η απαράδεκτη Τουρκία που δείχνει όλο και περισσότερο το πραγματικό της πρόσωπο, απομονώνεται. 

πηγή  

Η μάταιη προπαγάνδα 

Όσοι προσπαθούν να συνδυάσουν το Σκοπιανό με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, συνεχίζουν μία μάταιη προπαγάνδα που δεν έχει νόημα γιατί πολύ απλά δεν μπορούν πια να κρυφτούν, αφού όλοι έχουν καταλάβει πώς λειτουργεί η ιδεολογία τους. Δεν υπάρχει απολύτως καμία σχέση και τα λάθη που έχουν γίνει για το Σκοπιανό δεν δικαιολογούνται με τα άλλα λάθη με την Τουρκία. Κανείς στην Ευρώπη δεν θέλει πια την Τουρκία και δεν υπάρχει πλαίσιο να παίξει ένα ρόλο κυρίαρχο στα Βαλκάνια. Απλώς επειδή βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο φαίνεται πως όλα είναι επιτρεπτά για να επηρεαστεί το εκλογικό σώμα, μόνο που και αυτό έχει ακόμα πνεύμα. 

Όσοι δεν μίλησαν ποτέ για την ελληνική ΑΟΖ, τι να πουν για την κυπριακή ΑΟΖ. Αφού δεν έχουν ιδέα τι αντιπροσωπεύει πρώτον και θεωρούν ότι λειτουργεί ενάντια στην ιδεολογία. Ερμηνεύουν την ΑΟΖ ως ένα εργαλείο του φιλελευθερισμού και ότι δεν είναι συμβατό με την προσέγγισή τους. Έτσι ό,τι και να ακούμε για αυτό το θέμα από άτομα που μισούν τον Ελληνισμό απλώς μπερδεύει και τα απλά δεδομένα της ΑΟΖ. 

πηγή 

Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής