Εκλογές 26ης Μαίου: Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Και μετά τις Ευρωεκλογές και τον πρώτο γύρο των Αυτοδιοικητικών, άρχισαν οι περισπούδαστες αναλύσεις που είμαι βέβαιος ότι αρχίσατε τις ακούτε από το βράδυ της Κυριακής και να τις διαβάζετε από τη Δευτέρα. Απαραίτητες το δίχως άλλο. Αλλά δυστυχώς σε μια τόσο απλή διαδικασία, αρκετά μπερδεμένες που δεν σας βοηθούν και τόσο να καταλάβετε τι συνέβη.

Μου επιτρέπετε λίγα λόγια:

1. Η Νέα Δημοκρατία είχε καιρό να κερδίσει εκλογές. Έχασε τις Ευρωεκλογές το Μάιο του 2014. Έχασε τις Κοινοβουλευτικές εκλογές δυο φορές το 2015. Είχε χάσει μεγάλες περιφέρειες και μεγάλους Δήμους επίσης το 2014. Έπρεπε να γευτεί τη νίκη. Και με τη βοήθεια της συμπεριφοράς και της απόδοσης του ΣΥΡΙΖΑ, είχε έρθει η ώρα της. Και σάρωσε. 
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τους ισχυρισμούς και τα προεκλογικά «δωράκια», είχε τραυματιστεί βαρύτατα από τις συνέπειες της οικονομικής και Ευρωπαικής πολιτικής του από το 2014-2015, ήρθαν και οι τραγωδίες στη Μάνδρα και το Μάτι, είχε στο μεταξύ «μισοκαταστραφεί» η Αθήνα από την ανεξέλεγκτη βία…. το πήγαινε φυρί-φυρί να χάσει. 
3. Η πόλωση ήταν αναπόφευκτη και η άνοδος του δικομματισμού βεβαία. Κι αυτό γιατί ούτε το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ανέκαμψε, ούτε κάποια νέα δύναμη πρόβαλλε στο προσκήνιο με τις εξαιρέσει – μικρών διαστάσεων αλλά σημαίνουσες- της ανόδου της «Ελληνικής Λύσης» και της πτώσης της «Χρυσής Αυγής».

Και με αυτά τα τρία απλά συμπεράσματα, έγιναν οι εκλογές που αποδείχτηκαν καταστροφή για τις πολιτικές Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ και ανάγκασαν τον πρωθυπουργό να πάρει την απόφαση να προχωρήσει σε πρόωρες κοινοβουλευτικές. Στο μεταξύ, η πόλωση καλά κρατεί. Αλλά και κάτι άλλο: Η δύναμη του «κομματικού» ΣΥΡΙΖΑ δεν μειώθηκε αρκετά, με ποικίλα συμπεράσματα. Ο κατά τ΄ άλλα αξιόλογος ηθοποιός Αλέξης Γεωργούλης και η εκ διπλής μετεγγραφής Έλενα Κουντουρά να εκλεγούν Ευρωβουλευτές και η Περιφερειάρχης της συμφοράς στο Μάνδρα και το Μάτι Ρένα Δούρου να ΞΑΝΑΨΗΦΙΣΤΕΙ – ευτυχώς όχι στην πρώτη θέση- στην Περιφέρεια Αττικής.

Και εδώ, είστε ελεύθεροι να βγάλετε πια τα δικά σας συμπεράσματα που δεν τα άκουσα στις πολύωρες συζητήσεις στην τηλεόραση. Από τι είδους ανθρώπους αποτελείται ο «κορμός» των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που παρέμειναν ενεργοί του ψηφοφόροι – στον οποίο και βασίζεται ο κ. Τσίπρας ώστε να ελπίζει ότι δεν θα «βαλτώσει» εντελώς στις Κοινοβουλευτικές- οι οποίοι ψήφισαν τον κ. Γεωργούλη και την κ. Κουντουρά και την κυρία Δούρου; Από τι είδους ανθρώπους αποτελείται ο «κορμός» των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας στην αγαπημένη μας Θεσσαλονίκη που ψήφισαν περίπου ισομερώς τους ΤΡΕΙΣ υποψήφιους Δημάρχους της πόλης που προέρχονταν από την ίδια τη Νέα Δημοκρατία; 

Δεν θέλω να επεκταθώ σε άλλα παραδείγματα που, όπως και να το κάνουμε, «κάτι» δείχνει αλλά ακόμα δεν είμαι σε θέση να το κρίνω. Γιατί ένας ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ να ξαναψηφίσει την κ. Δούρου που θα ξαναβρίσκεται στο Περιφερειακό Συμβούλιο όταν δεν θα πηγαίνει από το ένα δικαστήριο στο άλλο; Γιατί η Νέα Δημοκρατία να επιτρέψει σε ΤΡΙΑ στελέχη της να είναι αντίπαλοι στις Δημοτικές ενώ η ίδια είχε επιλέξει επίσημο υποψήφιο; Και γιατί να είναι η ΔΕΥΤΕΡΗ εν σειρά φορά που το κάνει μετά το 2014 στις Δημοτικές Εκλογές της Αθήνας, όταν και «χάρισε» το Δήμο στον κ. Καμίνη; Πόσο δίκιο είχε γενικά η Ντόρα Μπακογιάννη όταν έλεγε «Η μεσαία τάξη ανέβασε τον Τσίπρα, η μεσαία τάξη τον έριξε»; Πως έπεσε τόσο έξω στις προβλέψεις του ο Τσίπρας και το επιτελείο για τη Συμφωνία των Πρεσπών όταν «πάτωσε» σε τόσο εξευτελιστικό σημείο στη Μακεδονία λόγω αυτής της συμφωνίας.

Και τέλος – αυτό το αναφέρω μισο-χιουμοριστικά βέβαια για να ελαφρύνω την κουβέντα-, πως συνέβη και το καλύτερο αποτέλεσμά του ο ΣΥΡΙΖΑ το είχε στις φυλακές Λάρισας όπου και βγήκε πρώτο κόμμα στις Ευρωεκλογές με 84%;