Γράφει ο Νικόλαος Μωραϊτης
Εντούτοις, η «Συμφωνία των Πρεσπών» θα εντείνει τις διαφορές στην περιοχή. Εγκλωβίζει την ελληνική εξωτερική πολιτική σε πολλά αδιέξοδα που εξυπηρετούν μόνο ηγεμονικά συμφέροντα, θέτοντας σε κίνδυνο τα συμφέροντα της πατρίδας. Δεν θα δούμε ειρήνη στα Βαλκάνια, η κατάσταση είναι μεθοδευμένη στις στρατηγικές ανακατατάξεις των μεγάλων δυνάμεων. Πρώτη φορά στην ιστορία των διεθνών σχέσεων, και από την επικύρωση της εθνικής ανεξαρτησίας των χωρών, από τις αρχές της Κοινωνίας των Εθνών, και του διεθνούς δικαίου, κράτος δέχεται εναντίον του τον αλυτροτισμό και τον αναθεωριτισμό. Πρώτη φορά στο κρατοκεντρικό διεθνές σύστημα, κράτος, όπως η Ελλάδα, αναγνωρίζει ένα “επίπλαστο κράτος” που την επειλεί. Οπωσδήποτε, ο κίνδυνος για την Ελλάδα οφείλεται στις ερασιτεχνικές γνώσεις των συντελεστών σχεδιασμού και άσκησης της εξωτερικής πολιτικής, περί στρατηγικής θεωρίας, που με τα εμπειρικά/πρακτικά της αξιώματα θα μπορούσε να γίνονται οι ορθολογικές προβλέψεις για την διατήρηση της εθνικής μας κυριαρχίας.
Απαιτείται εθνική στρατηγική για την ασφάλεια της πατρίδας και της εθνικής της ανεξαρτησίας. Για να εφαρμοστεί όμως αυτή, χρειάζεται γνώση στρατηγικής θεωρίας. Η θεωρία στο σύνολό της, με τα επαγωγικά συνδεδεμένα πρακτικά/εμπειρικά αξιώματα, που έχουν συνοχή, θα μας βοηθήσει να φθάσουμε σε χρήσιμες αναλύσεις, εκτιμήσεις, συμπεράσματα και εναλακτικές προτάσεις για να προστατευτεί η εθνική μας κυριαρχία. Θα μπορούμε να κατανοήσουμε το γιατί των κινήτρων των μεγάλων δυνάμεων που διαμορφώνουν τις εξελίξεις στις νέες περιφεριακές ισσοροπίες. Με βάση την επιστημονική μελέτη της στρατηγικής θεωρίας θα μπορέσει το κρατικό επιτελείο να προβεί σε μια εμπειρική ανάλυση των βραχυπρόθεσμων, μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων σχεδίων των διαμορφωτών της διεθνούς πολιτικής.
Τα πρόβληματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα ανάγονται σε πολλά και σύνθετα αίτια. Θα επισημάνω εδώ μόνον τα δύο βαθύτερα αίτια της εθνικής και κοινωνικής κρίσης. Το πρώτο αίτιο είναι ότι, λόγω της αδυναμίας κρατικού επιτελείου εθνικής στρατηγικής, η ελληνική πολιτική τάξη είναι ενδοτική, και συνθηκολογεί στις διεκδικήσεις ξένων δυνάμεων στα εθνικά μας θέματα. Όπου η Τουρκία απειλεί, διεκδικεί, αμφισβητεί και ασκεί κυριαρχία στην επικράτεια του Αιγαίου μας, η ελληνική πολιτική ηγεσία ενδύδει.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε ολέθριες συνέπειες. Γιατί; Γιατί δεν υπάρχει ελληνική αμυντική αποτρεπτική στρατηγική. Η Ελλάδα δεν έχει συντελεστή ισχύος, γι΄αυτό και δεν έχει αποτρεπτική πολιτική για να αποτρέπει τους εθνικούς κινδύνους που αντιμετωπίζουμε. Αδυνατούμε να αποτρέψουμε τις απειλές εναντίον μας. Δεν υπάρχει ικανή πολιτική ηγεσία που να ορίζει την εσωτερική και εξωτερική απειλή, να εποπτεύει την κατάσταση και να έχει εναλακτικές αποφάσεις για τις απειλές που αντιμετωπίζουμε. Και εδώ κρίνεται η ασφάλεια της Ελλάδας.
Για πρώτη φορά κινδυνεύομε σαν Έθνος. Η πολιτική ηγεσία αδυνατεί, και ανατρέπει να εφαρμόσει τα πλεονεκτήματα της πατρίδας που θέτουν το διεθνές σύστημα και το διεθνές δίκαιο, για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε σαν κράτος/έθνος. Οι αυτόκλητοι υπερασπιστές των εθνικών μας θεμάτων θα συνεχίσουν να ενδίδουν εάν δεν ορίσουν με όρους αξιωμάτων της στρατηγικής θεωρίας, την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, την αιγιαλίτιδα ζώνη, τον υποθαλάσσιο πλούτο, γενικά την τουρκική απειλή, και την ΑΟΖ. Η Σύμβαση του 1982 για το δίκαιο της θάλασσας αναφέρει ρητά στο άρθρο 121 παράγραφος 2, ότι όλα τα νησιά και οι νησίδες, με εξαίρεση τους βράχους που δεν μπορούν να έχουν δική τους οικονομική ζώνη, διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας το ανατρέπει η πολιτική ηγεσία που έχει ευθύνη για την ανατροπή συσχετισμών που θέτουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα της χώρας.
Η ανύπαρκτη εθνική στρατηγική, έχει φέρει την Ελλάδα σε μια σημαντική ιστορική καμπή. Αποδυναμωμένη οικονομία, εθνική καταστολή και απειλή για την εθνική ανεξαρτησία. Έχουμε φθάσει σε ένα στάδιο στο οποίο το παρόν ολιγαρχικό πολιτικό αντιδημοκρατικό σύστημα εξουσίας γίνεται όλο και λιγότερο ικανό να διατηρήσει την κοινωνικοοικονομική θέση των Ελλήνων. Το δεύτερο αίτιο είναι ότι ο Ελληνικός λαός δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν να συμμετάσχει στις εθνικές αποφάσεις, γιατί ως εντολοδόχος βρίσκεται έξω από την πολιτική και είναι χειραγωγημένος από το κόμματικό σύστημα. Διαβιεί μέσα στην ένδεια της φτώχειας, στην πείνα σε εθνική κλίμακα, στην ανισότητα, στην άνιση κατανομή του πλούτου, στην διεύρυνση του χάσματος του εισοδήματος, στην εκποίηση της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, στην υποθήκευση της χώρας για πολλές γενιές, στην ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση που απειλεί την ελληνική κοινωνική συνοχή, και στην μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων νέων στο εξωτερικό.
Οι πολίτες θα μπορέσουν να επιβιώσουν κοινωνικοοικομικά και να διατηρήσουν την εθνική ανεξαρτησία της πατρίδας μόνον με το μετασχηματισμό του σημερινού πολιτικού συστήματος σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα που οι ίδιοι θα είναι ο εντολέας μιας εντολοδόχου εξουσίας. Ο λαός είναι έξω από το παρόν «κομματικό ολιγαρχικό πολιτικό σύστημα» για να συναποφασίζει για τα εθνικά συμφέροντα, για την εθνική ανεξαρτησία, και για το πεπρωμένο του. Η «ολιγαρχική εξουσία», εντολοδόχα των ξένων υπαλλήλων, και οι βουτευτές εντολοδόχοι των κομμάτων τους, ενδύδουν και «συνθηκολογούν» στα μεγάλα εθνικά μας θέματα που κινδυνεύουμε σαν έθνος. Γι’ αυτό και η «Συμφωνία των Πρεσπών» εάν έρθει για να επικυρωθεί μόνον από την «εντολοδόχο κομματική Βουλή», και όχι από τον Ελληνικό λαό θα είναι εθνική προδοσία.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ανωτέρω, γίνεται φανερό ότι το κεντρικό καθοριστικό στοιχείο λύσης είναι ένα εθνικό πολιτικό αφύπνισμα των Ελλήνων. Η διαδικασία εσωτερικής κρίσης, και οι εξωτερικές αλλαγές συντελεστών ισχύος την περιφέρειά μας, θα δημιουργήσουν νέες εθνικές προκλήσεις στην πατρίδα. Ο λαός πρέπει να αρχίζει να βλέπει ότι η λειτουργία της ολιγαρχικής εξουσίας του πολιτικού συστήματος συνέτεινε πάντα να προστατεύει τα υπάρχοντα συμφέροντα του μη-δημοκρατικού κομματικού συστήματος.
Πρέπει, επιτέλους, να αναγνωρίσουν οι πολίτες ότι δεν μπορεί να ζητείται λύση από την τάξη του ολιγαρχικού συστήματος, ή την εντολοδόχο των ξένων κυβέρνηση για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματά τους. Επιτακτική προβάλλει η ανάγκη της άμεσης δραστηριοποίησης του Ελληνικού λαού να δει ότι στην διαλεκτική σύγκρουση συμφερόντων και ισχύος των μεγάλων δυνάμεων, δεν υπάρχουν φιλίες, χαριτολογίες, ηθική πολιτική, “ζειμπέκικα”, “πολιτικές κουμπαριές”, χαζοχαρούμενα χαμόγελα, ερασιτεχνικές κινήσεις, ανεύθυνες γνώμες, και ιδεοληψίες. ‘Ολα αυτά δείχνουν την Ελλάδα να είναι ένα αναξιόπιστο κράτος, και θέτουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα της πατρίδας.
Οι μεγάλες δυνάμεις έχουν και βλέπουν μόνο συμφέροντα. Μέσα στα στρατηγικά παίγνια, οι μεγάλες δυνάμεις, κατευθύνουν τις ανακατανομές ισχύος προς το δικό τους συμφέρον. Απαιτείται, επιτέλους, η κοινωνία να βγεί από το κομματικό «δεσμωτήριο» των θεωρημάτων και των ιδεολογημάτων. Να μελετήσει, να κατανοήσει, να δει κριτικά και να ασκήσει πολιτική ως εντολέας για να ξεφύγει η πατρίδα από την προκρούστεια κλίνη πριν είναι αργά. Η πολιτική ηγεσία δεν μπορεί να αποτρέψει τις απειλές για την ασφάλεια της πατρίδας και της εθνικής της ανεξαρτησίας στην σημερινή στρατηγική σκακιέρα.
Απαιτείται ο ελληνικός λαός ως κοινωνική συλλογικότητα να ενσωματωθεί στη πολιτική για να συμμετάσχει στις εθνικές αποφάσεις, και να συναποφασίσει για το εθνικό συμφέρον της πατρίδας, αρχίζοντας με ένα πάνδημο δημοψήφισμα εναντίον της ηττοπαθής και υποτελής «Συμφωνίας των Πρεσπών». Δεν πρέπει οι Έλληνες πολίτες να είναι συνυπεύθυνοι στην συνθηκολόγηση της μοιρασιάς της εθνικής μας ιστορίας και του Ελληνικού Πολιτισμού.
Νικόλαος Λ. Μωραίτης. Ph.D.
Διεθνείς Σχέσεις-Συγκριτική πολιτική-Εξωτερική Πολιτική των ΗΠΑ. Member of International Hellenic Association (USA).
Καλιφόρνια, ΗΠΑ - Ιανουάριος 2019 (Πηγή: International Hellenic Association)
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.