Το φθινόπωρο του 1302 ο στρατός των Καταλανών –1.500 ιππείς και 5.000 πεζοί Αλμογάβαροι– έφτασαν στην Πόλη, με επικεφαλής τον Ρογήρο ντε Φλορ. Ο Ανδρόνικος προκατέβαλε μισθούς 4 μηνών στους Καταλανούς, χωρίς όμως να τους πέμψει άμεσα στη Μικρά Ασία.
Την ίδια ώρα οι Τούρκοι προήλαυναν ανενόχλητοι. Μόλις τον Μάιο του 1303 αποφάσισαν οι Καταλανοί να κινηθούν. Σύντομα όμως έδειξαν την αξία τους. Στην περιοχή της Γέρμας εξόντωσαν ένα τουρκικό σώμα και στο Αυλάκι διέλυσαν τον στρατό του εμίρη Συρ Αλή που πολιορκούσε τη Φιλαδέλφεια. Ο ντε Φλορ δεν συνέχισε την προέλαση μέχρι τον Μαίανδρο, αλλά στρεφόμενος προς τη Λυκία διασκόρπισε τις δυνάμεις των Τούρκων εμίρηδων του Σαρουχάν και του Αϊδινίου.
Δεν κατάφερε όμως να τους διχάσει. Αντίθετα, οι Καταλανοί παρέμειναν ενωμένοι και αρνούμενοι να πολεμήσουν.
Ολόκληρο το έτος 1304 δεν κινήθηκαν κατά των Τούρκων. Στις αρχές του 1305 ο Ανδρόνικος έδωσε επιπλέον 30.000 χρυσά νομίσματα στους Καταλανούς, εκλιπαρώντας τους να σώσουν τη Φιλαδέλφεια που την πολιορκούσαν οι Τούρκοι.
Ο ντε Φλορ όμως, πριν εκστρατεύσει πήγε στην Ανδριανούπολη, τον Απρίλιο του 1305, με 300 ιππείς για να δει τον Μιχαήλ. Δεν είναι γνωστό αν είχε κληθεί ή κινήθηκε με δική του πρωτοβουλία. Εκεί, πάντως, δολοφονήθηκε από τον αρχηγό των Αλανών μισθοφόρων, τον Γεώργιο, τον γιο του οποίου είχε σφάξει στην Κύζικο.
Οι Καταλανοί αμέσως ονόμασαν αρχηγό τους τον ντε Εντένζα και κήρυξαν πόλεμο κατά της αυτοκρατορίας. Προσέλαβαν μάλιστα και Τούρκους μισθοφόρους, πέρασαν στη Θράκη και λεηλάτησαν τα πάντα. Ο Μιχαήλ, επικεφαλής ενός ετερογενούς στρατού επιχείρησε να τους αναχαιτίσει στην Άπρω της Θράκης, τον Ιούλιο του 1305.
Οι Καταλανοί διέθεταν μόλις 3.000 άνδρες εκείνη τη στιγμή. Οι υπόλοιποι λεηλατούσαν τις γύρω περιοχές. Ο Μιχαήλ έσπευσε με 6.000 περίπου στρατιώτες, από τους οποίους πολύ λίγοι ήταν Βυζαντινοί. Άλλες πηγές αναφέρουν ότι ο στρατός του Μιχαήλ αριθμούσε 14.000 άνδρες, αριθμός μάλλον υπερβολικός για τα δεδομένα της Αυτοκρατορίας εκείνη την εποχή.
Με τον τρόπο αυτό το αριστερό του βυζαντινού στρατού έμεινε ακάλυπτο, γεγονός που φυσικά εκμεταλλεύτηκαν οι Καταλανοί, οι οποίοι κινήθηκαν με μεγάλη τόλμη. Σταδιακά, το σύνολο του βυζαντινού στρατού τράπηκε σε φυγή, εκτός από τον Μιχαήλ και 100 επίλεκτους ιππείς. Αυτοί, εκτέλεσαν μια απέλπιδα επέλαση, αλλά μοιραία αποκρούστηκαν και ο Μιχαήλ τραυματίστηκε.
Μετά τη νίκη τους αυτή, οι Καταλανοί, συνέχισαν το καταστροφικό τους έργο, σφάζοντας, καίγοντας, ατιμάζοντας και λεηλατώντας τα πάντα στο πέρασμά τους. Η κατάσταση μεταβλήθηκε όταν τη διοίκηση των Βυζαντινών ανέλαβε ο στρατηγός Χανδρηνός. Αυτός πίεσε τους Καταλανούς και τους υποχρέωσε να κινηθούν προς τη νότια Ελλάδα. Τελικά, οι Καταλανοί, νίκησαν και τους Λατίνους του δουκάτου των Αθηνών και ίδρυσαν το δικό τους κράτος στη Βοιωτία.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.