Δομές Γενοκτονιών
Όταν εξετάζουμε γενικά τις γενοκτονίες, είναι δυνατόν να εντοπίσουμε κοινές δομές. Στη συνέχεια πρέπει να χτίσουμε στρατηγικές αντιμετώπισης για να τις εμποδίσουμε να αφανίσουν αθώους. Σε αυτό το πλαίσιο είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι η αντίσταση τελειώνει ενώ η αντεπίθεση αρχίζει, επίσης ότι η μνήμη σβήνεται ενώ η νοημοσύνη γράφει. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι η μνήμη χωρίς την υποστήριξη της νοημοσύνης πεθαίνει. Έτσι μια θυματολογική προσέγγιση των γενοκτονιών δεν επαρκεί διότι ασχολείται μόνο με την καταγραφή της μνήμης και δεν εξετάζει τη γεωπολιτική διάσταση της γενοκτονίας.
Είναι πάντα δύσκολο να εξηγούμε σε θύματα ότι δεν ήταν ο κεντρικός στόχος ενός τέτοιου εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας. Διότι έχουν την εντύπωση ότι αυτό τους μετατρέπει σε ασήμαντο παράγοντα. Όμως αυτή η αλήθεια είναι απαραίτητη για μια αποτελεσματική αντιμετώπιση των γενοκτονιών. Έτσι η ερμηνεία της γενοκτονίας πρέπει να εμπεριέχει τον γεωπολιτικό παράγοντα ως βασικό στοιχείο και την Χρονοστρατηγική ως θεμελιακό στοιχείο. Διότι ο στόχος για τον γενοκτόνο δεν είναι μόνο ο χώρος, δηλαδή το έδαφος πάνω στο οποίο ζουν τα θύματα αλλά και ο χρόνος μέσα στον οποίο ζουν οι αθώοι.
Θεμελιακά και κατά συνέπεια δομικά, οι γενοκτόνοι είναι χρονοκτόνοι. Δεν θέλουν μόνο ν' αφανιστεί ένας πληθυσμός, δεν θέλουν μόνο να κατακτήσουν μια περιοχή, θέλουν επίσης να εξαφανίσουν το χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο υπήρχαν για να μην υπάρχει ίχνος και αυτός είναι ο στόχος τους ο κυρίαρχος.
πηγή
Οι μονομανιακοί της γενοκτονίας τους
Οι μονομανιακοί της γενοκτονίας τους, ενώ έχουν εντύπωση ότι παράγουν έργο, είναι πολύ κοντά στην έννοια της εργασίας και μάλιστα με περιορισμένο ρόλο. Στην πραγματικότητα αυτές οι κυνικές προσεγγίσεις δείχνουν έμμεσα το χαμηλό ήθος του καθενός από τους επιζώντες της διότι επί της ουσίας ασχολείται εγωιστικά. Το πρώτο σοκ που παθαίνει ένας αθώος, δεν είναι αν χρησιμοποιήθηκε ως θύμα αλλά αν ο ίδιος γεννοκτονήθηκε για κάποιο ειδικό λόγο. Όταν καταλαβαίνει ότι αυτός ο λόγος είναι ρατσιστικός αλλά ότι εκφράζεται και με ιδεολογικό τρόπο.
Το δεύτερο σοκ είναι ότι καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται για έναν κυρίαρχο στόχο και μόνο αν ακούσουμε τον γενοκτόνο να εξηγεί τις πράξεις του είναι μια μορφή έμμεσης αναφοράς. Ακόμα κι ένας αυτόχθονας λαός αν βρεθεί στον δρόμο του γενοκτόνου, θα πρέπει να σκεφτεί ότι μπορεί να μετατραπεί σε στοιχείο γεωπολιτικό.
Το τρίτο είναι να αποδεχτεί ότι έτσι έχουν τα πράγματα και στη στρατηγική λειτουργούμε με αυτό που έχει κι όχι με αυτό που θα ήθελε. Αυτά τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι είναι ανούσιος ο μονομανιακός μίας και μόνο γενοκτονίας. Ο Raphael Lemkin έδειξε τον δρόμο. Δεν μπορούμε πια να ασχολούμαστε μόνο με τη γενοκτονία μας, ειδικά όταν αυτή χρησιμοποιήθηκε για να δείξει ο συγγραφέας που επέλεξε τη λέξη γενοκτονία και χρησιμοποίησε την ιστορία για να πει την αλήθεια.
πηγή
Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.