Του Παναγιώτη Λιάκου
Μας φτύνουν κατάμουτρα και δεν αντιδρούμε. Στρέφουμε το κεφάλι αλλού. Ενα παλικάρι από τα λίγα, ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, με θάρρος στην καρδιά, τον Χριστό και την πατρίδα στην ψυχή του, δολοφονήθηκε άγρια από τα όργανα ενός ανυπόληπτου κράτους και η εδώ σάπια και όζουσα πολιτική νομενκλατούρα αφήνει τους τιποτένιους βέβηλους να κρατάνε «όμηρο» το άψυχο σώμα του και ετοιμάζονται κιόλας να τον… δικάσουν για το έγκλημά του να υπερασπίζεται την ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου.
Ο ελληνικός λαός παρακολουθεί, από τη μια, την πρωτοφανή ιεροσυλία των Αλβανών κι, από την άλλη, ένα σωρό ελληνόφωνους Εφιάλτες να απαγγέλλουν κατηγορίες σε βάρος του Κατσίφα και να επιχαίρουν για την εξέλιξη της υπόθεσης. Επίσης, οι Ελληνες διαπιστώνουν το μέγεθος και της αχρηστίας αλλά και της ατιμίας του πολιτικού κόσμου, που περιορίζεται σε ψελλίσματα, όταν θα έπρεπε σύσσωμος να έχει ξεσηκωθεί για να αποδοθεί το πτώμα του Κατσίφα στους οικείους του, προκειμένου να γίνει η ταφή του.
Φυσικά, μέχρι τώρα έχουν ήδη καταπιεί αμάσητες όλες τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της ελληνικής μειονότητας στη Βόρειο Ηπειρο, και τα εγκλήματα σε βάρος του Κατσίφα και της οικογένειάς του. Ούτε μία πράξη με αληθινό και απτό κόστος για την Αλβανία δεν έχει αποφασιστεί έως τώρα από τους χρυσοπληρωμένους ανωφελείς εξουσιαστές.
Τι άλλο μπορεί να περιμένει κάποιος από πρόσωπα που ανέχονταν να μένουν επί δεκαετίες άταφοι οι νεκροί του Eλληνοϊταλικού Πολέμου και θάβουν μερικούς στη… ζούλα, χωρίς την παρουσία συγγενών τους, ώστε να αποφευχθεί τυχόν πρόκληση ενόχλησης (!!!) στην Αλβανία.
Οσοι ασχολούνται με την ελληνική αρχαιότητα σε αυτές τις περιπτώσεις θυμούνται και τη σοφόκλεια τραγωδία «Αντιγόνη», όπου η πρωταγωνίστρια αυτοθυσιάστηκε για να θάψει τον αδελφό της, αλλά και τη Ναυμαχία των Αργινουσών (406 π.Χ.). Σε αυτή η Αθήνα νίκησε τη Σπάρτη, αλλά οι Αθηναίοι στρατηγοί καταδικάστηκαν σε θάνατο, επειδή δεν περισυνέλεξαν τα σώματα των νεκρών συμπολεμιστών τους και δεν κατόρθωσαν να σώσουν τους ναυαγούς.
Πάντα χρήσιμο να ανατρέχεις στην Ιστορία…
δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.