Ολα όσα μαθαίνει σήμερα ένας φοιτητής

Από τη Δρ Ελένη Παπαδοπούλου*

Τι μαθαίνει ένας φοιτητής στο ελληνικό πανεπιστήμιο; Σε πρώτη φάση μαθαίνει «αντίσταση και πάλη, λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι» από τους διάφορους νέους και νέες που έχουν καταπιεί το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και έχουν στηθεί από τα ξημερώματα στην πόρτα της σχολής του για το κήρυγμα. Μαθαίνει επίσης αντιφασισμό, αντιρατσισμό, αντιιμπεριαλισμό και ό,τι «αντί» υπάρχει.

Η αλήθεια είναι ότι πλέον το πανεπιστήμιο παράγει περισσότερα «αντί» από όσα μπορούν να καταναλώσουν οι φοιτητές και η κοινωνία μας. Επιστήμη δεν βλέπω να παράγει, αλλά τι να την κάνουμε αυτήν τώρα; Είναι ώρα για επιστήμη, όταν έχουμε να αγωνιστούμε κατά του κεφαλαίου, των Αμερικανών, του φασισμού, του ναζισμού, του καπιταλισμού, του κάθε είδους -ισμού, με πιο πρόσφατο τον αγώνα κατά του σπισισμού; Δεν προλαβαίνουμε.

Αλλωστε η επιστήμη είναι για τους αστούς, ενώ εμείς είμαστε προλετάριοι. Είμαστε δε τόσο προλετάριοι που δεν έχουμε κολλήσει ούτε ένα ένσημο, αλλά, τέλος πάντων, να μην το κάνουμε θέμα. Εμείς δεν δουλεύουμε καθότι τρε μπανάλ. Ασε που τελευταία έχει ενταθεί ο αγώνας, τη μία να χτυπήσουμε καμιά πρεσβεία, την άλλη κανένα αστυνομικό τμήμα, να πολλαπλασιάσουμε τις καταλήψεις, έτυχε και ο Ζακ, μένει χρόνος για δουλειά ή σπουδές; Δεν μένει. Για τις δουλειές, άλλωστε, έχουμε τα αδέλφια μας, τους μετανάστες. Κάποιος πρέπει να κάνει και τον προλετάριο. Αλλιώς για ποιον θα αγωνιζόμαστε;

Επιστρέφουμε στο θέμα μας και στο τι μαθαίνει ένας φοιτητής σήμερα στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Αφού, λοιπόν, ο φοιτητής πάρει μια ιδέα από τις ψυχικές διαταραχές που κυκλοφορούν γύρω μας υπό τη μορφή διάφορων κινημάτων, περνάει στο επόμενο στάδιο (παρα)μόρφωσης, που αφορά τα διάφορα είδη ναρκωτικών και τον σχετικό τιμοκατάλογο.

Τα ναρκωτικά είναι παράνομα, βέβαια, σε όλη την επικράτεια, εκτός από τα ελληνικά πανεπιστήμια, όπου κυκλοφορούν ελεύθερα σε διάφορες ποσότητες. Διότι το πανεπιστήμιο έχει άσυλο, κάτι που σημαίνει ότι η Αστυνομία δεν μπορεί να μπει και να συλλάβει ούτε τον τραμπούκο ούτε τον έμπορο ναρκωτικών, γιατί για έναν περίεργο λόγο μια τέτοια σύλληψη εμποδίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Κι αυτό σημαίνει ότι η επιστήμη δεν προχωράει.

Ενώ όταν τα ναρκωτικά και οι αλήτες κυκλοφορούν ελεύθεροι στο πανεπιστήμιο, η επιστήμη προοδεύει. Αυτό εξάλλου φαίνεται στις λίστες παγκόσμιας κατάταξης, στις οποίες κάποια πανεπιστήμιά μας είναι ανάμεσα στα 600 καλύτερα στη θέση 300, 400 και 500, τα περισσότερα δεν είναι καν εκεί, αλλά εμείς το θεωρούμε αυτό φοβερή επιτυχία και μας δίνουμε συγχαρητήρια.

Τι μαθαίνει σήμερα ένας φοιτητής στο πανεπιστήμιο; Πώς να επιβιώνει στην Κολομβία των Βαλκανίων μαθαίνει. Τίποτα άλλο. 

*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle

πηγή