Από τη Βάσω Κόλλια
Κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων προκειμένου να αποτίσουμε φόρο τιμής στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Στην αγωνία μας να βρούμε τον δρόμο για τη μετά-την-κρίση εποχή, όλοι στρέφουμε με ελπίδα το βλέμμα στη νεολαία. Το κλειδί της εξόδου κρατάει ένας νέος, δυναμικός εργαζόμενος, με γνώσεις και δεξιότητες αιχμής. Με διάθεση να μπει στην αρένα του επαγγελματικού ανταγωνισμού, να κατακτήσει και να καινοτομήσει.
Μήπως όμως, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, κοιτάζουμε μέσα από έναν παραμορφωτικό καθρέπτη την κοινωνία μας; Μήπως άθελά μας, με την αγωνία του αύριο, αναπαράγουμε διακρίσεις σε βάρος της συνοχής αλλά και της παραγωγικότητας της κοινωνίας μας; Εχει ειπωθεί ότι η νεότητα δεν είναι μια χρονική περίοδος αλλά μια πνευματική κατάσταση. Αυτό το έχει αποδείξει άλλωστε και η Ιστορία. Θα ήθελα να θυμίσω ότι πολλές από τις εφευρέσεις και τα σπουδαιότερα πνευματικά επιτεύγματα που άλλαξαν τη ζωή μας τα οφείλει η ανθρωπότητα σε άτομα της λεγόμενης τρίτης ή ακόμη και της τέταρτης ηλικίας.
Οι μεγαλύτερες ηγετικές μορφές του πλανήτη ανήκουν στην ίδια ηλικιακή ομάδα, χωρίς βεβαίως να αγνοηθούν οι χαρισματικοί και ταλαντούχοι νεότεροι συμπολίτες μας. Σε κάποιους -κυρίως ανατολικούς- πολιτισμούς, η τρίτη ηλικία περιβάλλεται με αμέριστο σεβασμό και φροντίδα. Αντίθετα, αρκετές δυτικές κοινωνίες φαίνεται να κυριαρχούνται από μια λατρεία της νεότητας. Η νεότητα είναι μια κατάσταση χωρίς αμφιβολία γοητευτική και πολλά υποσχόμενη. Ομως οι νεο-κεντρικές κουλτούρες συχνά συνάδουν με την άκρατη ανεξαρτησία και τον ατομικισμό.
Αυτές οι κοινωνίες μετατρέπουν τον νέο, λαμπρό εργαζόμενο του σήμερα, στον μοναχικό, παραιτημένο ηλικιωμένο του αύριο. Σε μια ήπειρο όπως η δική μας, που βιώνει τη δημογραφική γήρανση, είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε και πάλι την αξία των ωριμότερων συμπολιτών μας. Φαίνεται να ξεχνάμε ότι οι μεγαλύτεροι ηλικιακά συμπολίτες μας έμμεσα και άμεσα συμμετέχουν με πολλούς τρόπους στην παραγωγική διαδικασία.
Στα εργασιακά περιβάλλοντα της νέας χιλιετίας, που βασίζονται στη γνώση και την πληροφορία, οι εργαζόμενοι μεγάλης ηλικίας είναι ένα πολύτιμο κεφάλαιο. Η τεράστια εμπειρία αυτής της ηλικιακής ομάδας μπορεί να αποτελέσει κρίσιμο παράγοντα επιτυχίας για μια επιχείρηση ή έναν οργανισμό. Το σημείο αυτό όμως είναι λεπτό. Καταρχάς, την αντίληψη αυτή θα πρέπει να συμμερίζεται ο ίδιος ο φορέας. Κι ακόμη, θα πρέπει ο ίδιος ο εργαζόμενος να συναινεί. Να συνειδητοποιεί την αξία του κεφαλαίου που διαθέτει και να επιθυμεί να το μοιραστεί με άλλους. Με τους εργοδότες και τους συναδέλφους του.
Ολα αυτά προϋποθέτουν ότι ο ώριμος εργαζόμενος θα εξακολουθεί να διατηρεί το απαραίτητο επίπεδο ενδιαφέροντος για τη δουλειά του και τις σχέσεις εντός του εργασιακού περιβάλλοντος. Ο μη παροπλισμός των ηλικιωμένων μιας κοινωνίας δεν είναι όμως μόνο θέμα αξιών και ηθικής τάξης ή εδραίωσης ενός πολιτισμού δικαιοσύνης ανάμεσα στις γενιές, αλλά είναι και προϋπόθεση για μια δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη με κοινωνική συνοχή.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.