Υπηρεσιακά η σύλληψη ελλήνων στρατιωτών από τον τουρκικό στρατό θεωρείται και είναι ατίμωση.
Ο έλληνας στον βωμό της επιλεκτικής μνήμης και αποχαύνωσης, της απαξίωσης του βέλτιστου και της ανύψωσης του μέτριου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η απελευθέρωση των δύο ελλήνων στρατιωτών Μητρετώδη και Κούκλατζη είναι θετική καθώς το τουρκικό καθεστώς τους κρατούσε ομήρους κατ΄ ουσία.
Για τις οικογένειες τους και τους ιδίους η απελευθέρωση τους είναι προφανώς ένα σημαντικό γεγονός.
Όμως για την Ελλάδα, τον ελληνικό στρατό, την αξιοπρέπεια, το αξιόμαχο και την ιστορία των ενόπλων δυνάμεων οι δύο έλληνες στρατιώτες τίμησαν ή ατίμασαν την Ελλάδα;
Προφανώς και αυτή η προσέγγιση θα προκαλέσει αντιδράσεις γιατί η γενική άποψη είναι ότι δύο στρατιώτες μετά από 167 ημέρες ομηρίας απελευθερώθηκαν και προφανώς ορθώς απελευθερώθηκαν.
Δεν υπάρχει καμία σκοπιμότητα να θιχτεί η αξιοπρέπεια των δύο συγκεκριμένων στρατιωτών αλλά να αναδειχθεί τι αποτελεί τιμή για την πατρίδα και τι προσβολή.
Από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων έχουν λεχθεί πολλά.
Ο έλληνας στον βωμό της επιλεκτικής μνήμης και αποχαύνωσης, της απαξίωσης του βέλτιστου και της ανύψωσης του μέτριου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η απελευθέρωση των δύο ελλήνων στρατιωτών Μητρετώδη και Κούκλατζη είναι θετική καθώς το τουρκικό καθεστώς τους κρατούσε ομήρους κατ΄ ουσία.
Για τις οικογένειες τους και τους ιδίους η απελευθέρωση τους είναι προφανώς ένα σημαντικό γεγονός.
Όμως για την Ελλάδα, τον ελληνικό στρατό, την αξιοπρέπεια, το αξιόμαχο και την ιστορία των ενόπλων δυνάμεων οι δύο έλληνες στρατιώτες τίμησαν ή ατίμασαν την Ελλάδα;
Προφανώς και αυτή η προσέγγιση θα προκαλέσει αντιδράσεις γιατί η γενική άποψη είναι ότι δύο στρατιώτες μετά από 167 ημέρες ομηρίας απελευθερώθηκαν και προφανώς ορθώς απελευθερώθηκαν.
Δεν υπάρχει καμία σκοπιμότητα να θιχτεί η αξιοπρέπεια των δύο συγκεκριμένων στρατιωτών αλλά να αναδειχθεί τι αποτελεί τιμή για την πατρίδα και τι προσβολή.
Από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων έχουν λεχθεί πολλά.
Π.χ. ότι ήταν σε ελληνικό έδαφος και δέχθηκαν επίθεση από Τούρκους.
Ότι έχασαν τον προσανατολισμό τους ακολουθώντας σημάδια στο έδαφος κ.α.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, το αξιόμαχο του ελληνικού στρατού από την σύλληψη ενώ ήταν σε υπηρεσία δύο στρατιωτών ήταν υψηλό, χαμηλό ή απλά γελοιοποιηθήκαμε ως χώρα;
Όλοι έχουμε υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό και γνωρίζουμε ότι το όπλο μας δεν το παραδίδουμε και κυρίως δίνουμε μάχη με όποιο τρόπο μπορούμε εάν πέσουμε σε ενέδρα του εχθρού.
Οι δύο έλληνες στρατιώτες πιάστηκαν στον ύπνο από έλλειψη εμπειρίας και εκπαίδευσης, διασύρθηκαν και γελοιοποιήθηκαν από το καθεστώς Erdogan.
Οι δύο έλληνες στρατιώτες – και επαναλαμβάνω – δεν έχω σκοπό να τους θίξω εμφανίζονται ως ήρωες ενώ έπεσαν στα χέρια του εχθρού χωρίς να προβάλουν αντίσταση.
Σαν ένας αστυνομικός να συλληφθεί από κλέφτες ή γκάγκστερ και να αφεθεί ελεύθερος μετά από 167 ημέρες και η ελληνική αστυνομία να τον υποδεχθεί με τιμές.
Σαν ένας πιλότος της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας να έχει καταρριφθεί σε εχθρικό έδαφος και να παραμένει κρατούμενος 167 ημέρες και εν συνεχεία το ελληνικό κράτος να τον υποδέχεται με τιμές.
Η περίπτωση των δύο ελλήνων στρατιωτικών πρέπει να αντιμετωπιστεί ανθρωπιστικά και υπηρεσιακά.
Ανθρωπιστικά η απελευθέρωση τους ήταν ένα σημαντικό γεγονός και σίγουρα όλοι είμαστε θετικοί και ευτυχείς με αυτή την κατάληξη.
Υπηρεσιακά η σύλληψη τους από τους τούρκους είναι ατίμωση για τον ελληνικό στρατό.
Ο στρατιώτης δεν κάνει περίπατο στο δάσος να μαζέψει πεταλούδες και άγρια βότανα, υπάρχει εκεί για να υπερασπίζεται την πατρίδα του, εάν δεν κάνει αντικαθίσταται.
Τα σύνορα της πατρίδας μας απαιτούν ύψιστη εγρήγορση και λάθη δεν συγχωρούνται.
Η ελληνική πολιτεία αντί να κρατήσει μια υπεύθυνη στάση έσπευσε να παραβρεθεί και να παρουσιάσει την απελευθέρωση ως εθνική επιτυχία, προφανώς μικροπολιτική εκατέρωθεν από όλα τα κόμματα.
Ότι συνελήφθησαν – όπως συνελήφθησαν – οι δύο έλληνες στρατιώτες ατιμάζοντας την πατρίδα και τον ελληνικό στρατό κανένα δεν άγγιξε.
Οι φιέστες είναι για τα πανηγύρια.
Κ.Δ.
Αντισυνταγματάρχης εν αποστρατεία...
Ότι έχασαν τον προσανατολισμό τους ακολουθώντας σημάδια στο έδαφος κ.α.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, το αξιόμαχο του ελληνικού στρατού από την σύλληψη ενώ ήταν σε υπηρεσία δύο στρατιωτών ήταν υψηλό, χαμηλό ή απλά γελοιοποιηθήκαμε ως χώρα;
Όλοι έχουμε υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό και γνωρίζουμε ότι το όπλο μας δεν το παραδίδουμε και κυρίως δίνουμε μάχη με όποιο τρόπο μπορούμε εάν πέσουμε σε ενέδρα του εχθρού.
Οι δύο έλληνες στρατιώτες πιάστηκαν στον ύπνο από έλλειψη εμπειρίας και εκπαίδευσης, διασύρθηκαν και γελοιοποιήθηκαν από το καθεστώς Erdogan.
Οι δύο έλληνες στρατιώτες – και επαναλαμβάνω – δεν έχω σκοπό να τους θίξω εμφανίζονται ως ήρωες ενώ έπεσαν στα χέρια του εχθρού χωρίς να προβάλουν αντίσταση.
Σαν ένας αστυνομικός να συλληφθεί από κλέφτες ή γκάγκστερ και να αφεθεί ελεύθερος μετά από 167 ημέρες και η ελληνική αστυνομία να τον υποδεχθεί με τιμές.
Σαν ένας πιλότος της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας να έχει καταρριφθεί σε εχθρικό έδαφος και να παραμένει κρατούμενος 167 ημέρες και εν συνεχεία το ελληνικό κράτος να τον υποδέχεται με τιμές.
Η περίπτωση των δύο ελλήνων στρατιωτικών πρέπει να αντιμετωπιστεί ανθρωπιστικά και υπηρεσιακά.
Ανθρωπιστικά η απελευθέρωση τους ήταν ένα σημαντικό γεγονός και σίγουρα όλοι είμαστε θετικοί και ευτυχείς με αυτή την κατάληξη.
Υπηρεσιακά η σύλληψη τους από τους τούρκους είναι ατίμωση για τον ελληνικό στρατό.
Ο στρατιώτης δεν κάνει περίπατο στο δάσος να μαζέψει πεταλούδες και άγρια βότανα, υπάρχει εκεί για να υπερασπίζεται την πατρίδα του, εάν δεν κάνει αντικαθίσταται.
Τα σύνορα της πατρίδας μας απαιτούν ύψιστη εγρήγορση και λάθη δεν συγχωρούνται.
Η ελληνική πολιτεία αντί να κρατήσει μια υπεύθυνη στάση έσπευσε να παραβρεθεί και να παρουσιάσει την απελευθέρωση ως εθνική επιτυχία, προφανώς μικροπολιτική εκατέρωθεν από όλα τα κόμματα.
Ότι συνελήφθησαν – όπως συνελήφθησαν – οι δύο έλληνες στρατιώτες ατιμάζοντας την πατρίδα και τον ελληνικό στρατό κανένα δεν άγγιξε.
Οι φιέστες είναι για τα πανηγύρια.
Κ.Δ.
Αντισυνταγματάρχης εν αποστρατεία...
Ευχαριστούμε για την ενδιαφέρουσα ανάλυση. Η αλήθεια είναι ότι κι εμάς μας προβλημάτισε το εν λόγω ζήτημα. Θα πρέπει όμως να δηλώσουμε ότι τελικώς μάλλον διαφωνούμε με τα συμπεράσματα του σεβαστού Αντισυνταγματάρχου, όχι διότι έχει πραγματικά άδικο (έτσι όπως τα λέει θα 'πρεπε να είναι!) αλλά λόγω συνθηκών. Τι έννοούμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Όσοι από εμάς έχουμε υπηρετήσει στον Ελληνικό στρατό τα τελευταία χρόνια γνωρίζουμε ότι οι στρατιώτες (κι ενδεχομένως πολλοί από τους αξιωματικούς) θα το σκεφτούν πολύ προτού πατήσουν τη σκανδάλη, πολύ περισσότερο από κάποιον αστυνομικό ίσως, ακόμη και στον Έβρο. Είναι μεγάλο ζήτημα το τι θα γίνει μετά το πάτημα και το τι διαδικασίες θα ακολουθήσουν. Συνεπώς δεν νομίζουμε πως πρέπει να μας εκπλήσσει το ότι δίστασαν.
β)Πόσοι ήταν αυτοί που τους συνέλαβαν; Αν ήταν περισσότεροι και το αποτέλεσμα θα ήταν να σκοτωθούν χωρίς καμία αμφιβολία, πιστεύει κανείς πως στη σημερινή εποχή είμαστε έτοιμοι ο καθένας από εμάς να το αντιμετωπίσουμε ακόμη και αν είμαστε στρατιωτικοί, με τον ίδιο τρόπο που το αντιμετώπιζαν 50 χρόνια πριν;
γ)Με το επίπεδο διπλωματίας σήμερα και με την Ελλάδα να βρίσκεται πολλές φορές στη θέση να συλλαμβάνει Τούρκους αιχμαλώτους σε αντίστοιχες περιπτώσεις, δεν είναι και τόσο παράλογο να σκέφτηκαν ότι σύντομα θα ήταν ελεύθεροι χωρίς να χρειαστεί να χυθεί αίμα.
Καλή Κυριακή.