Το μαύρο καθεστώς και το ποτάμι που δυναμώνει

Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας
Διδάκτωρ Ιστορίας 

Και ενώ ζούμε την επόμενη μέρα του άγους των Πρεσπών, ο αναβρασμός κλιμακώνεται και οδηγεί σε σπασμωδικές αντιδράσεις το κατοχικό καθεστώς της χώρας, τα μέλη του οποίου δεν έχουν πλέον πού να κρυφτούν υπό τον φόβο της λαϊκής οργής. Υπό τις συνθήκες αυτές, ένα ακόμη πραγματικό έπος παλλαϊκής συμμετοχικότητας κατέγραψαν οι τοποτηρητές της εν Θεσσαλονίκη Κομαντατούρ με τα…27,5 άτομα της συριζέικης λαοθάλασσας (συμπεριλαμβανομένων των ομιλητών, των τεχνικών και των φρουρών των βουλευτών) που παρέστη στη προ δύο ημερών προπαγανδιστική αθλιότητα υπέρ της προδοτικής συμφωνίας με τους Ψευτομακεδόνες, εν μέσω πολιορκίας από ένα λαό που δήλωσε για μια ακόμη φορά το «παρών» στον ανένδοτο πλέον πόλεμο κατά των προδοτών.  

Το κατοχικό καθεστώς βέβαια, αφού έντρομο λόγω του φόβου επεισοδίων αποφάσισε την εσχάτη ώρα να μεταφέρει την εκδήλωση της ντροπής από την Τούμπα στον (ειδικά διαμορφωμένο σε φρούριο) χώρο της ΔΕΘ, μάλλον έκανε και το λάθος να πιστέψει πως οι πολίτες που θα πήγαιναν στην Τούμπα (μέλη διαφόρων συλλογικοτήτων, οπαδοί του ΠΑΟΚ που είχαν προαναγγείλει πως θα αντιδράσουν και λοιποί…φασίστες) θα χάνονταν κάπου στην…Στροφή Τριανδρίας και δεν θα έβρισκαν τον δρόμο για παραπέρα.  

Τον δρόμο ωστόσο τον βρήκαν και ούτως ακολούθησαν και τα απολύτως αυτονόητα, που ώθησαν μεταξύ άλλων και τον γνωστό μέγα αγωνιστή της δημοκρατίας Μηταφίδη να καταγγείλει ως κορυφαίος του χορού και διαπρύσιος κεραυνός της ρεφορμιστικής Χαβιαρο-αριστεράς τους εν λόγω «φασίστες», λίγο πριν την αποστομωτική και τεκμηριωμένη εισήγησή του για τους…δρόμους που ανοίγει στη χώρα μας η λαμπρή συμφωνία με τους βόρειους γείτονες. Εισήγηση φυσικά βασισμένη πλήρως στην…φωτοβόλο πνευματική κληρονομιά και τις μεθόδους του Γκέμπελς και του Στάλιν.

Και εισήγηση όμως που, όπως μάθαμε, ουσιαστικά δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, όπως και κανενός άλλου, καθώς άπαντες οι φερόμενοι ως ομιλητές αναλώθηκαν μόνο σε συνθήματα και έτερα αποδομητικά φληναφήματα, απολύτως ενδεικτικά μισελληνικής σχιζοφρένειας (μέχρι και για τους αγώνες υπέρ της αναγνώρισης «τουρκικής μειονότητας» στη Θράκη έγινε λόγος εκεί μέσα), και αποστομώθηκαν πλήρως από μία ομάδα νέων που κατόρθωσε να παρεισφρήσει, απηύθυνε ερωτήματα, που φυσικά δεν απαντήθηκαν ποτέ, και στο τέλος τραγούδησε και το «Μακεδονία ξακουστή» υπό τα εμβρόντητα (και εξοργισμένα) βλέμματα των παρισταμένων «προοδευτικών». 

Και μια που αναφερθήκαμε πριν σε Στάλιν και Γκέμπελς, καταλυτική πάντα βεβαίως η… πνευματική κληρονομιά τους και στα καθ’ ημάς Μέσα Μαζικής Εξηλιθίωσης, που είπαν φυσικά πάλι τα δικά τους τρισάθλια και παραπλανητικά, αλλά δεν τόλμησαν - και αυτή τη φορά - να κουκουλώσουν εντελώς την πραγματικότητα (τουλάχιστον όχι όλα).  

Και λίγο αργότερα, αφού έληξε η… μεγαλειώδης εκδήλωση για τα δήθεν οφέλη της συμφωνίας των Πρεσπών (με την τόσο... εναργή ενημέρωση των ιδεοψυχωσικών μέσα και την τόσο… διακριτική παρουσία 25 διμοιριών ΜΑΤ απ’ έξω), το παραλήρημα του πανικόβλητου καθεστώτος συνεχίστηκε με ανακοίνωση στο γνωστό χυδαίο κι αλαζονικό ύφος (που μάταια όμως προσπαθούσε να κρύψει τον φόβο του για τα τεκταινόμενα). Η ανακοίνωση μίλαγε και πάλι (μα πόσο μονότονοι και προβλέψιμοι πια!) για «κατευθυνόμενους φασίστες» κι έφτανε μέχρι και στη γελοιότητα - μεταξύ άλλων - να καλεί τη διοίκηση του ΠΑΟΚ να καταδικάσει τον ξεσηκωμό!

Λες και όσοι δηλαδή κατακλύζουν πια καθημερινά τους δρόμους για τα αυτονόητα είναι πρόβατα, που ετούτοι οι απερίγραπτοι Εφιάλτες και ξεπουλητές του παντός θαρρούν - μέσα στην πλήρη απώλεια επαφής με κάθε πραγματικότητα, όπως και με κάθε άλλη μορφή αλήθειας - ότι άγονται και φέρονται από πάτρωνες. Είτε αυτοί είναι πρόεδροι ομάδων, είτε πολιτικοί, είτε οτιδήποτε άλλο. 

Λες επίσης και το ποτάμι που κυλάει είναι ελεγχόμενο από τον οποιονδήποτε.  
Το ποτάμι όμως δεν γυρνάει πια πίσω. Και γρήγορα θα παρασύρει το πιο ακραία αντιδημοκρατικό, αντίχριστο, ανθελληνικό και μαύρο καθεστώς που πέρασε ποτέ από αυτόν τον τόπο, εκεί που πραγματικά του αξίζει: στον πιο βαθύ και σκοτεινό πολιτικό Καιάδα της ελληνικής Ιστορίας…