Ο Νίκος Λυγερός για τον αγώνα για την Μακεδονία

Γράφει ο Νίκος Λυγερός

Η αναγκαιότητα της παρουσίας μας

Η αναγκαιότητα της παρουσίας μας σε ένα πλαίσιο που είναι τόσο επικίνδυνο εμφανίζεται επειδή υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν να επαναφέρουν, λόγω εκδίκησης, δεδομένα του παρελθόντος που είχαμε ξεπεράσει. Όσοι τώρα προσπαθούν να ακολουθήσουν τις ιδέες του 1949 και να τις υλοποιήσουν το 2018, δεν είναι ότι έχουν μόνο άγνοια, ακολουθούν μια προσέγγιση που είναι εναντίον του Ελληνισμού διότι βασίζεται πάνω στην βαρβαρότητα κι όχι στη δικαιοσύνη. Έτσι ο δικός μας ο αγώνας, πρέπει να είναι πάντα για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία. Πρέπει να φαίνεται ακόμα και με το σώμα μας κι όχι μόνο με το πνεύμα μας και για αυτόν τον λόγο η παρουσία μας στις πορείες, στα Συλλαλητήρια και παντού όπου υπάρχει ανάγκη είναι αναγκαία. Όσοι δεν το έχουν καταλάβει και θεωρούν ότι απλώς ζούμε μια φάση αλλαγής στη συνέχεια θα έχουν ενοχές και τύψεις γιατί τότε θα συνειδητοποιήσουν ότι είναι χάρη στην απραξία τους που πέρασαν πράγματα τα οποία είναι απαράδεκτα ενώ θα μπορούσαν εύκολα να συμμετέχουν σε αυτόν τον αγώνα, έτσι ώστε αυτός να ξεπεράσει τις δυσκολίες και να βάλουμε μια παρένθεση σε μια βαρβαρότητα και σε μια ιδεολογία που το μόνο που έχουν ως στόχο είναι τη λήθη.

πηγή 

Το μίσος, η άγνοια και η ανικανότητα

Η κόκκινη βαρβαρότητα θεωρεί ότι πέθανε η ιστορία και κατά συνέπεια μπορεί να γράψει τη δική της. Όταν αντιμετωπίζει το θέμα του Ελληνισμού μέσω της κυριαρχίας του χώρου προσπαθεί να σβήσει τα στοιχεία του παρελθόντος έτσι ώστε να γράψει το δικό της μέλλον. Αυτό που έγινε στην Ελλάδα, στο τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, ήταν μια προσπάθεια αφανισμού του ελληνικού στοιχείου προωθώντας άλλα δεδομένα, άλλες θρησκείες οι οποίες είχαν ως βάση τη βαρβαρότητα. Με αυτόν τον τρόπο ήθελαν να αφανίσουν την έννοια του Έθνους, να αφανίσουν την μνήμη του και βέβαια το μέλλον του. Όσο και να προσπάθησαν όμως δεν το κατάφεραν και τελικά βρέθηκαν σε μια φάση όπου οι προσπάθειες αυτές μετατράπηκαν σε μίσος και περίμεναν μέχρι να βρουν ένα χρονικό διάστημα το οποίο να είναι κατάλληλο για να επανέλθει αυτή η προσπάθεια.

Αυτές τις μέρες ζούμε ακριβώς αυτό. Δηλαδή μια προσπάθεια που συνεχίζει μια πράξη βαρβαρότητας του παρελθόντος έτσι ώστε να αφανίσει ένα στοιχείο όπως είναι ο Ελληνισμός, ο οποίος αποτελεί μια προσφορά στην Ανθρωπότητα και με αυτόν τον τρόπο να επιβάλει μια κόκκινη δικτατορία η οποία επιτρέπει σε ανθρώπους να λειτουργήσουν στο πλαίσιο της λήθης. Με αυτή την έννοια ο αγώνας που δίνουμε τώρα δεν είναι ένας αγώνας μεταξύ εθνών, είναι ένας αγώνας ανάμεσα σε ένα Έθνος και μια βαρβαρότητα η οποία έχει ως ειδικότητα να παράγει γενοκτονίες. 

πηγή 

Τα Σκόπια και η Ελλάδα

Όταν αναλύουμε τη σχέση που έχουμε με τα Σκόπια κάθε φορά κάνουμε ένα συγκεκριμένο λάθος το οποίο είναι δομικό και θεωρούμε ότι τα Σκόπια ακολουθούν μια ιστορία ανάλογη με τα δεδομένα της Ελλάδας. Το λάθος που κάνουμε είναι ότι τα Σκόπια για δεκαετίες επίσημα δεν πίστευαν σε τίποτα, επίσημα δεν ακολουθούσαν καμία προσέγγιση εθνική και κατά συνέπεια έβλεπαν την ιστορία με έναν διαφορετικό τρόπο. Δεν είναι ότι είχαν μια έλλειψη ιστορίας, είχαν δημιουργήσει ένα κενό λόγω μιας πολιτικής και μιας βάρβαρης προσέγγισης που είχε σβήσει οποιοδήποτε ιστορικό στοιχείο. 

Μετά από αυτή την φάση, μετά από αυτό το κενό θέλησαν να έχουν κάποια ιστορία κι ο μόνος τρόπος που μπορούσαν να το κάνουν ήταν να βασιστούν πάνω στο παρελθόν. Μόνο που δεν ήξεραν πια ποιο ήταν αυτό το παρελθόν κι έτσι επέλεξαν το δικό μας για να αγκυροβολήσουν μέσα στον χρόνο και να θεωρήσουν στη συνέχεια ότι αποτελούν το μέλλον της. Έχει λοιπόν σημασία για εμάς ως Ελληνισμός κι ως φάρος να φωτίσουμε και αυτούς τους ανθρώπους και να καταλάβουν ότι προέρχονται από μια άλλη ιστορία που δεν έχει σχέση με αυτήν και ότι όταν χρησιμοποιείς μια πλαστή ιστορία για να παράγεις ένα μέλλον τότε αυτό σταματά.

πηγή 

Οι σημαίες του αγώνα

Όταν νιώθεις μόνος σ’ έναν αγώνα κι αναρωτιέσαι αν αξίζει πριν δώσεις την μάχη δεν είσαι σίγουρος για το τίποτα μόνο που την ώρα που ανεβαίνεις για να δώσεις αυτήν την μάχη ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρος για το τίποτα, αρχίζεις να βλέπεις στον δρόμο σου σημαίες να φυτρώνουν και βλέπεις μετά ότι αυτές οι σημαίες τις κρατούν Έλληνες που πιστεύουν στα ίδια με σένα. Έχουν το ίδιο πιστεύω, τότε έρχεται η χαρά του αγώνα και καταλαβαίνεις ότι ανήκεις σε ένα λαό που αντιστέκεται και δεν έχει προβλέψει να γονατίσει ούτε να σκύψει το κεφάλι γιατί δεν το έχει μάθει ποτέ αυτό και στα πιο δύσκολα πάντοτε ορθώνει το ανάστημα και συνεχίζει αυτή τη μάχη λες και είναι σε πόλεμο. Γιατί ξέρει πόσο επικίνδυνη είναι η απραξία και πόσο παράλογη είναι η άγνοια.

πηγή 

Η δύναμη του ελληνικού λαού

Στη συγκέντρωση που έγινε δίπλα στον Λευκό Πύργο φάνηκε από την πλατεία ότι θα υπήρχε δυναμική και αυτό επιβεβαιώθηκε στην πορεία. Αρχικά νομίζαμε ότι δεν θα έρθει πολύς κόσμος γιατί είχε διαδοθεί το μήνυμα ότι όλα αυτά ήταν οργανωμένα από την άκρα δεξιά. Τελικά αυτό που είδαμε ήταν εντελώς διαφορετικό κι ήταν βέβαια η εικόνα του ελληνικού λαού που αντιστέκεται και παλεύει ενός κατεστημένου όπου προωθεί πράξεις βαρβαρότητας. Όλη η πορεία έδειξε το παράδειγμα της αντίστασης σε όλη τη Θεσσαλονίκη και σιγά σιγά ερχόντουσαν άνθρωποι που δεν ήταν αρχικά μαζί μας για να ακολουθήσουν και αυτοί αυτήν την πορεία βλέποντας ότι ήταν ο λαός που αντιστέκεται και κανένας άλλος. Δεν υπήρχε κανένα πολιτικό κόμμα που να υποστηρίζει οτιδήποτε, όλα ήταν αυθόρμητα από τον ελληνικό λαό με την οργάνωση που τον χαρακτηρίζει και την απόδοση των ανθρώπων. Είδαμε μεγάλους ανθρώπους, μικρούς, πολύ μικρούς, άντρες, γυναίκες κάθε ηλικίας όλοι με σημαίες, με συνθήματα που έδειχναν ότι το ηθικό δεν είναι πεσμένο γιατί τώρα όλοι έχουν αρχίσει να διαβάζουν τα άρθρα κι έχουν καταλάβει ότι αυτή η συμφωνία δεν πρέπει να περάσει.

πηγή 

Τα οφέλη της Συμφωνίας

Αν κάποιος αναρωτιέται ποια είναι τα οφέλη αυτής της Συμφωνίας που υπέγραψαν οι Υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και των Σκοπίων, τα πράγματα είναι πολύ απλά, αρκεί να διαβάσει τα είκοσι άρθρα και να καταλάβει ότι από την πλευρά της Ελλάδας δεν υπάρχει κανένα όφελος εκτός από τη δικαίωση του κομμουνιστικού κόμματος της Ελλάδας. Για όλα τα άλλα δεν πρόκειται να βρει ούτε ένα στοιχείο το οποίο είναι θετικό γιατί πολύ απλά έχουν παραδοθεί τα πάντα. Αν όμως είναι αυτής της βάρβαρης ιδεολογίας τότε θα το χαρεί επειδή θα πάρει επιτέλους το αίμα του πίσω από το 1949 και λόγω αυτής της εκδίκησης θα μπορέσει να πει ότι τελικά τα κατάφερε αυτή η καθυστερημένη ιδεολογία να επιβάλλει, τουλάχιστον προς το παρόν, την θέλησή της. Όμως να ξέρει ότι και αυτό είναι μάταιο γιατί τελικά θα αποδεχτεί ότι ο ελληνικός λαός και πάλι θα απορρίψει αυτά τα δεδομένα.

πηγή 

Η αντεπίθεση της Μακεδονίας

Η Μακεδονία, αυτή που προσπαθεί το προσύμφωνο να ονομάσει βόρεια περιοχή του πρώτου μέρους, άρχισε την αντεπίθεσή της, ακόμα και θεσμικά. Διότι οι Περιφερειάρχες της Δυτικής Μακεδονίας και Κεντρικής Μακεδονίας και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης κατάλαβαν ότι δεν είχαν τίποτα να περιμένουν από την κεντρική εξουσία όσον αφορά στην επίλυση του Σκοπιανού. Έτσι όλοι οι δήμοι σε παμμακεδονικό επίπεδο αποφάσισαν να πάρουν το μέλλον στα χέρια τους για να σώσουν αυτό το κομμάτι της πατρίδας που ονομάζεται Μακεδονία. Δεν μπορούν να αποδεχθούν αυτή την τρομερή ήττα που αποτελεί η λεγόμενη συμφωνία. 

Η Ανατολική, η Κεντρική και η Δυτική Μακεδονία δεν έχουν καμία όρεξη να τις συγχέουν με τα Σκόπια και η αξιοπρέπεια του θέματος ξεπερνά κατά πολύ τις διαπραγματεύσεις. Και μη ξεχνάμε ότι αυτές οι τρεις περιοχές που αποτελούν τη Μακεδονία, έχουν μεγαλύτερο πληθυσμό από τα Σκόπια. Έτσι δεν μπορούν να δεχτούν υπογραφές που τις δεσμεύουν χωρίς να την έχουν αποδεχθεί επίσημα. Ουσιαστικά απέναντι στα Σκόπια είναι ήδη κράτος που υπάρχει μόνο και μόνο με την ίδια την Μακεδονία. 

Ας είμαστε λοιπόν στρατηγικά ορθολογικοί και ας μην ξεχνάμε τα νέα δεδομένα που αλλάζουν τα πάντα στην περιοχή. Και τώρα που μάθαμε ότι πρόκειται όντως για άλλο ένα κράτος και μάλιστα μεγαλύτερο από τα Σκόπια, συνειδητοποιούμε πόσο αφελή είναι αυτά τα στοιχεία της Ελλάδας, έχοντας δώσει τα πάντα σ’ έναν εχθρό για να φανούν καλοί. Αλλά τώρα έχουμε νέα θρησκευτικά νοητικά σχήματα που δημιουργούν μια περιπλοκότερη κατάσταση που απαιτούν νέα στρατηγική.

πηγή 

Δεν θα περάσει η ιδεολογική βαρβαρότητα

Αν ακούγαμε την ιδεολογία της βαρβαρότητας θα έπρεπε η Μακεδονία να μην υπάρχει πια και να μη πιστεύει πια. Ενώ είμαστε στην Ελλάδα και ακολουθούμε την παράδοση και τις αξίες του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού, μια ιδεολογία που δεν μπόρεσε ποτέ να εδραιωθεί στην πατρίδα μας επειδή δεν σεβόταν και δεν σέβεται ούτε την ελευθερία ούτε τη δημοκρατία, προσπαθεί και πάλι χρησιμοποιώντας την αδιαφορία και τη λήθη, να επιβάλλει αρχές μηδενισμού. Δεν μπορεί μια τέτοια ιδεολογία που δεν έχει κανένα ελληνικό στοιχείο, να έρχεται στην πατρίδα μας και να μηδενίζει την ίδια τη ζωή της Μακεδονίας. 

Θέλει δεν θέλει η Μακεδονία ζει μέσα μας εδώ και χιλιετίες και δεν μπορούμε ν' αφήσουμε ένα σύστημα που δεν πιστεύει σε τίποτα εκτός από τον κομματισμό που τον έχει κάνει θρησκεία, να την κατασπαράξει χωρίς να δώσουμε μάχη. Η Ελλάδα έχει κυρίαρχη στρατηγική για την αντιμετώπιση των Σκοπίων αλλά η εξουσία όχι μόνο δεν την χρησιμοποιεί αλλά προσπαθεί με κάθε τρόπο να μειώσει τα χαρακτηριστικά της για να παρουσιάσει μια ισορροπημένη προπαγάνδα που δεν έχει ιστορικό υπόβαθρο. Έτσι δεν είναι επειδή τα δίνουν όλα λόγω της συνειδητοποίησης ότι τελειώνουν που θα τους αφήσουμε να τα πάρουν όλα για να υλοποιήσουν την ιδεολογική εκδίκησή τους μετά από τόσες δεκαετίες. Το λάθος αυτής της ιδεολογίας είναι ότι δεν υπολόγισε την αντίσταση του ελληνικού Έθνους.

πηγή 

Οφέλη, ματαιοδοξία και ιδεολογία

Όταν δεν υπάρχουν εθνικά οφέλη από μία απαράδεκτη Συμφωνία που έγινε μόνο και μόνο για λόγους ιδεολογικούς, δεν μπορείς να προγραμματίσεις εκδηλώσεις που το αναδεικνύουν με εθνικούς φορείς. Γι' αυτόν το λόγο ο κομματισμός επανέρχεται στα αντανακλαστικά του και οργανώνεται κομματικά. Διότι τα οφέλη αυτής της Συμφωνίας είναι μόνο για την ματαιοδοξία και την ιδεολογία. Αυτές μπορούν να απολαύσουν τα είκοσι άρθρα χωρίς να ντρέπονται. Και βέβαια το γελοίο είναι να χρησιμοποιείς για προστασία αυτούς που για δεκαετίες έβριζες όταν ήθελες να διαδηλώσεις. 

Τώρα το κόμμα της εξουσίας έχει αλλάξει τόσο πολύ που δεν αναρωτιέται καν πώς το βλέπουν οι ψηφοφόροι του πίσω από τις ασπίδες των ΜΑΤ λόγω του φόβου που τους προκαλεί ο λαός που δεν αποδέχεται τον μηδενισμό του Έθνους. Σε αυτή τη Συμφωνία δεν υπάρχει τίποτα για την Ελλάδα όλα είναι για το κόμμα και μόνο για αυτό. Όλη η υπόθεση είναι θέμα ιδεολογίας κι αν δεν δόθηκε όλο το όνομα χωρίς επιθετικό προσδιορισμό είναι λόγω των μεγάλων Συλλαλητηρίων του ελληνικού λαού, αλλιώς θα είχαν δώσει τα πάντα μόνο και μόνο για να συνεχίσουν ένα καθυστερημένο και αρρωστημένο παρελθόν που δεν θέλησε ποτέ να δεχτεί η Ελλάδα διότι δεν ήταν ούτε της ελευθερίας ούτε της δικαιοσύνης και κατά συνέπεια ενάντια στον Ελληνισμό και την ιστορία του.

πηγή 

Οι εθνικές διαρροές ενός συμβιβασμένου κόμματος

Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι ένα κόμμα που είχε εθνική συνείδηση με τον συμβιβασμό που έχει κάνει για να παραμείνει στην εξουσία, έχει χάσει τις αξίες του και την αξιοπιστία του όχι μόνο προς τους ψηφοφόρους, αλλά και προς τα βουλευτικά του στελέχη. Σιγά σιγά οι βουλευτές του κόμματος απελευθερώνονται από την απαράδεκτη γραμμή που κρατά η ηγεσία, για να πουν ελεύθερα, ντόμπρα και σταράτα ότι δεν θέλουν να κάνουν κανένα συμβιβασμό για τη Συμφωνία κι ότι από τώρα θα είναι στο πλευρό του ελληνικού λαού που δίνει αγώνα για το όνομα της Μακεδονίας. Έτσι το πολιτικό κόστος άρχισε να εμφανίζεται και στους πιο τυφλούς αναλυτές που δεν έδιναν σημασία στη Μακεδονία ως εθνικό θέμα. 

Επίσης αυτοί που το εξέταζαν αποκλειστικά με ιδεολογικό τρόπο, τώρα έχουν αρχίσει ν’ ανησυχούν, διότι υπάρχει και ο κίνδυνος πια να διαλυθεί η συμπολίτευση και να πέσει η κυβέρνηση. Δεν μπορεί πια κανένας να πει πόσο θα μείνει ακόμα η κυβέρνηση στην εξουσία, διότι η λανθασμένη εκτίμηση του άτρωτου έχει καταρρεύσει λόγω έλλειψης συνοχής. Οι εθνικές διαρροές που έχει υποστεί το συμβιβασμένο κόμμα δεν είναι πια μόνο και μόνο ενδεικτικές της νέας κατάστασης αλλά και η προετοιμασία για μια νέα αλλαγή που θα φέρει τα πάνω κάτω στο θέμα του Προσύμφωνου. Διότι δεν υπάρχει καμία δέσμευση και δεν υπάρχει κανένας λόγος να δεσμευτούν βουλευτές που θεωρούν σε κάθε περίπτωση, απαράδεκτη αυτή την συμφωνία.

πηγή 

Το όχι της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Δανίας

Μετά από όλα όσα ακούσαμε από την κυβερνητική προπαγάνδα για τόσες πιέσεις και για τόσους μήνες από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων, έρχεται η επίσημη αλήθεια από τη Γαλλία, την Ολλανδία και τη Δανία που δεν δέχονται να δώσουν το πράσινο φως στην έναρξη των ευρωπαϊκών διαπραγματεύσεων. Υπενθυμίζουμε ότι η Γαλλία είναι επίσης κράτος μέλος του NATO από το 1949 αλλά και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας που δεν έχει αναγνωρίσει τα Σκόπια με το τωρινό τους συνταγματικό τους όνομα. Έχουμε μια ισχυρή συμμαχία που έχει δημιουργηθεί, η οποία υποστηρίζει την Ελλάδα ακόμα και αν αυτή δεν έχει ζητήσει τίποτα αυτήν την περίοδο ενώ βέβαια θα μπορούσε και ειδικά σε αυτό το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων. 

Έτσι η εξουσία στην Ελλάδα είναι αναγκασμένη να παραδεχτεί ότι χρησιμοποίησε μια προπαγάνδα που κατέρρευσε. Επίσης οι εκπρόσωποι και του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. ξεκαθάρισαν το θέμα της έναρξης που θα πρέπει να σχετίζεται άμεσα με το θετικό δημοψήφισμα στα Σκόπια, πράγμα που σημαίνει πρακτικά ότι όχι μόνο τα Σκόπια συνεχίζουν να ονομάζονται FYROM έως τότε και βέβαια ότι θέλουν να υπάρχει αποδοχή από τον σκοπιανό λαό για να μην υπάρχει πλαίσιο αντιπαράθεσης στη συνέχεια που θα προκαλούσε τριβές εντός των δύο υπερδομών. Βλέπουμε λοιπόν τον Υπουργό Εξωτερικών να αναγκάζεται να υποστηρίξει τα Σκόπια και να γίνεται πιο σκοπιανός από τους σκοπιανούς για να περάσει η ιδεολογία του και να φανεί πόσο μεγάλη είναι η επιτυχία της διαπραγμάτευσης, μόνο που ξέχασε ότι υπάρχουν και άλλες χώρες που ξέρουν από διπλωματία και ότι δεν πρόκειται να πεισθούν με ένα προσύμφωνο που υπέγραψαν δυό Υπουργοί Εξωτερικών χωρίς κύρωση από τα δυό κράτη. 

πηγή      

Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής

Δείτε επίσης διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Το θέατρο ως ανθρώπινη πράξη σε κίνηση". “ΤΕΧΝΗ ΚΑΘ’ ΟΔΟΝ” 2018. Επιμελητήριο Ηρακλείου, Αίθουσα "Καστελλάκη". Τρίτη 26 Ιουνίου 2018 ΕΔΩ