ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 13ον Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΚΤΟΡΑ

Τότε όλοι οι Αχαιοί φώναξαν 
τον ιερέα Χρύση να σεβαστούν 
και τα πλούσια λύτρα του να δεχθούν 
αυτό όμως δεν άρεσε στον Αγαμέμνονα Ατρείδη, 
μ’ άσχημο τρόπο τον διώχνει φοβερίζοντας τον 
σαν να ήταν σκουπίδι

Την κόρη του ζητούσε Χρυσηίδα 
όλοι οι Αχαιοί ήθελαν την επιστροφή της 
μόνο ο Αγαμέμνων κάνει χρήση 
της βασιλικής ισχής του 
και περιφρονητικά τον ιερέα διώχνει 
τον Απόλλωνα προσβάλλοντας προσωπικά 
και ο θεός στο στράτευμα των Αχαιών 
με κάποιο βέλος μολυσματικό 
επιδημία σπρώχνει 
τότε με τον Οδυσσέα στον ιερέα στέλνει πρεσβεία 
και στο Χρύση επιστρέφει την κόρη του Χρυσηίδα

Εις αποζημίωση ο Αγαμέμνων αλαζωνικός 
από τον Αχιλλέα παίρνει σαν αντάλλαγμα 
την Βρησηίδα 
τούτο γίνεται αιτία της διχονοίας 
και η άλωση της Τροίας καθυστέρησε επί δεκαετία


Όταν οι ηγέτες το λαό περιφρονούν 
«όχλο» τον θεωρούν, «ακροδεξιό» και παρία 
ένεκα δογματικής αφροσύνης και 
εξουσιαστικής αλαζονείας 
μέγιστων δεινών γίνονται αιτία 
τότε οι πολίτες δυστυχούν 
και φθείρεται πολιτεία

(Η τιμωρία της ύβρεως διαχρονική 
ο λαός τον εξουσιαστή θερμοπαρακαλεί 
και αυτός τη Μακεδονία στους Σκοπιανούς την παραδίδει 
ο Απόλλων φαρμακερά βέλη θα στείλει 
στους προδότες, ηττοπαθείς και εθνομηδενιστές 
και τα σχέδια τους θα αναποδογυρίσει 
με κράξιμο τιμωρεί στην αγορά 
τους υβριστές 
όπου εμφανιστούν οι Ερινύες πάνε μπροστά 
αύριο στο σκαμνί θα τους καθίσει 
μόνον τότε η ύβρις θα έχει ξεπλυθεί 
η ηγετική συμμορία θα λογοδοτήσει 
μόνον τότε ο λαός θα δικαιωθεί
και η χώρα θα ορθοποδήσει)

(Εικ. ο Χρύσης προ του Αγαμέμνονος) 

Ο Ελληνισμός συμφιλιώνεται ενώπιον δυσκολίας 
μετά την συμφιλίωση ο Αχιλλέας 
βγαίνει στη μάχη προς κατάληψιν της Τροίας 
τον Έκτορα στο πλήθος ψάχνει να τον βρει 
στο μεταξύ δέκα ονομαστούς στρατηγούς φονεύει 
τους Τρωαδίτες τρέπει σε άτακτη φυγή 
και κατά την καταδίωξη άγρια τους μακελεύει

Στα δύο τους χωρίζει δημιουργώντας ρήγμα 
άλλοι στην πόλη πάνε και άλλοι στο Σκάμανδρο ποταμό 
στα φουσκωμένα νερά του θα βρουν το μνήμα

Ο Αχιλλέας μπαίνει στον ποταμό και με το ξίφος 
άπειρους σκοτώνει 
κόβει κεφάλια, πνίγει κορμιά Τρωαδιτών 
στο νερά του Σκάμανδρου και το ξίφος του στομώνει 
μέχρι που το ποτάμι γίνεται ερυθρό 
και όταν έχει πλέον αποκάμει 
δώδεκα νέους Τρωαδίτες ομήρους πιάνει 
στην κηδεία του Πατρόκλου να τους θυσιάσει 

Έπειτα τον γιό του Πριάμου Λυκάονα φονεύει 
και τον ηγεμόνα των Παιόνων Αστεροπαίον 
στη μαύρη γη και αυτόν τον στέλνει 

(ποτέ οι Παίονες δεν ήταν Μακεδόνες 
ο Στάλιν, Τίτο και οι κομμουνιστές 
και οι δικοί μας απάτριδες διεθνιστές-σιωνιστές 
απατεώνες το όνομα τους χάρισαν 
και τους έκαναν «ψευτομακεδόνες»)

Ο Αχιλλέας φονεύει 
και τους υποστρατήγους αυτών 
επτά τον αριθμόν, 
πλημμυρίσαντος του ποταμού παρ’ ολίγον να πνιγεί 
εξερχόμενος του Σκαμάνδρου 
στους υποχωρούντας προς την πόλη θα επιτεθεί

Ο Πρίαμος τις πύλες να ανοίξουν προστάζει 
την είσοδο του στρατεύματος στην πόλη ετοιμάζει 
άλλη ελπίδα σωτηρίας δεν του μένει 
τότε ο Αγήνωρ τοξεύει τον Αχιλλέα 
στην κνήμη τον βρίσκει το δόρυ αλλά 
κάμπτεται φευγαλέα 
ορμήσας ο Αχιλλέας φεύγοντα τον καταδιώκει 
στο πλήθος εισέρχεται να την γλυτώσει 
ο Αχιλλέας στο πεδίον τον αναζητά 
από λάθος 
στο μεταξύ στην πόλη μπαίνουν 
τα υπολείμματα της Τρωαδίτικης στρατιάς 
ατάκτως 
στο πεδίον θάνατος παντού και συμφορά 
γεμάτο πτώματα, άρματα και άλογα νεκρά 
ο Σκάμανδρος σφαγείο των Τρωαδιτών 
πτώματα έχει γεμίσει 
ο Έκτωρ έμεινε εκτός των πυλών 
τον Αχιλλέα να αντιμετωπίσει 
και ό,τι ήθελε προκύψει 
εννοήσας το λάθος του ο Αχιλλεύς 
προς την πόλη τρέχει 
βλέποντας τον Έκτορα εκτός των τειχών 
ο Πρίαμος και η Εκάβη 
στην πόλη τον φωνάζει να εισέλθει 
καλύτερα εντός των τειχών τον Αχιλλέα 
θα αντιμετωπίσει 
γιατί ουδείς σε μονομαχία μπορεί 
εκείνον να νικήσει 

Ο Έκτωρ που είχε εναντιωθεί στον Πολυδάμα
και την άμυνα είχε αρνηθεί εντός των 
τειχών της πόλεως όλοι αντάμα 
κάτω από καλύτερους όρους 
διότι τότε ήταν νικητής και τους οπλίτες 
του είχε σώους 

Του πέρασε η ιδέα προς στιγμήν 
άοπλος να παρουσιασθεί. ενώπιον του Αχιλλέως 
την Ελένη και τα πράγματα της να παραδώσει 
δώρα προς τους Έλληνες να δώσει 
και τον πόλεμο να περαιώσει 
όμως είχε κάποιο δέος 
μήπως άοπλο εκείνος τον σκοτώσει 
γνώμη αλλάζει αυτοστιγμή 
τώρα θέλει να εξιλεωθεί 
ή να σκοτωθεί ή να νικήσει 

Αν νικητής γυρίσει τους ονειδισμούς θα σταματήσει 
αν σκοτωθεί στον τάφο δεν θα τους ακούσει 
τώρα αποφασίζει απελπισμένος την μάχη 
και την δίνει εγνωσμένως ότι θα την χάσει 

Βλέποντας όμως τον Αχιλλέα σαν λέοντας να εξορμά 
καλπάζει το άρμα προς τα τείχη 
και εκείνος κατά πόδας τον κυνηγά 
φθάνει στον λόφο όπου ο τάφος του Ιλου 
και η ξακουστή αγρισυκιά 
τρέχουν στην βασιλική οδό την πλατιά 
φθάνουν μετά στου Σκαμάνδρου τις πηγές 
μία θερμή και η άλλη ψυχρά 
όπου οι Τρωαδίτισσες πλένουν τις φορεσιές 
σε περίοδο ειρήνης

Ο Έκτωρ τρέχει, ξωπίσω ο Αχιλλέας τον καταδιώκει
τρεις φορές τον κύκλο της πόλης φέρνουν 
ο μεν πρώτος τα τείχη προσπαθεί να πλησιάσει 
και κάποια πύλη να βρει ανοιχτή για να περάσει 
ο δε Αχιλλεύς πάντα από τα τείχη τον απομακρύνει 
και με κατάλληλους ελιγμούς 
να τα πλησιάσει δεν τον αφήνει 
καλεί τους Έλληνες κανείς να μην τον πειράξει 
γιατί ο ίδιος επιθυμεί να το πράξει

Φθάνοντας για τέταρτη φορά 
στου Σκαμάνδρου τις πηγές 
ιδού και ο Διήφοβος από την πόλη 
τον Έκτορα εμψυχώνει 
τότε εκείνος σταματά και ζητάει μονομαχία 
υπό ένα όρο: 
«να μην ατιμάσει το σώμα του νικηθέντος 
ο νικητής να λάβει μόνο τα όπλα 
και το σώμα στους οικείους του προς 
ταφήν να παραδώσει» 

Ο Αχιλλέας του απαντά: « Ω! Έκτωρ όρκο 
και συνθήκη μη βάνεις 
γιατί είσαι άσπονδος εχθρός μου 
και πρέπει ή να αποθάνω ή να αποθάνεις» 
ο αδύνατος με την αδυναμία του να συμβιβαστεί 
και τον ισχυρό μη τον προκαλεί 

Ευθύς αμέσως ο Αχιλλεύς το δόρυ εκτοξεύει 
ο Έκτωρ σκύβει και το αποφεύγει 
περνώντας άνωθεν της κεφαλής 
έπειτα εκείνος ακοντίζει 
και στο μέσον την ασπίδα του Αχιλλέα πετυχαίνει 
και αναπηδώντας το δόρυ πισωγυρίζει 
επειδή άλλο δόρυ δεν διαθέτει 
τον Διήφοβο κράζει να του φέρει 
αλλά εκείνος προς τα τείχη καλπάζει 
τότε με το ξίφος ορμά προς τον Αχιλλέα 
και το κύκνειο άσμα κραυγάζει

Ο Αχιλλέας σείοντας το δόρυ 
τον Έκτορα πλησιάζει 
ποιο μέρος του σώματος του θα βρει 
γυμνό προσεκτικά κοιτάζει 
μεταξύ του θώρακος βλέπει γυμνό 
και της περικεφαλαίας
δόρυ εκτοξεύει φοβερό και τον μέγα Έκτορα φονεύει 
της Τροίας τον ένδοξο βασιλέα 
υπεύθυνο για τον θάνατο του Πατρόκλου 
και άσπονδο εχθρό του 
όλα έγιναν όπως ο χρησμός έγραφε μοιραία 
τώρα από τους πόδες τον δένει 
και στο στρατόπεδο τον σέρνει 

Των Τραδιτών το ίνδαλμα το ενδοξότερον 
της Εκάβης και του Πριάμου το αγαπητότερο 
παιδί 
ένας ήρωας που για χάρη της πόλης του 
τη δική του θυσίασε ζωή 
η κακιά είδηση αμέσως στην Τροία έχει διαδοθεί 

Οι Τρωαδίτες τον Εκτορα κλαίνε 
και οι Έλληνες τον Πάτροκλο στην πυρά τον καίνε 
και αγώνα διεξάγουν προς τιμήν αθλητικό 
ο δε Πρίαμος ανακωχή ζητάει δώδεκα ημερών 
με σφιγμένη την καρδιά μπροστά 
στου παιδιού του το φονιά 
το νεκρό του σώμα ζητάει στην Τροία 
να το θάψει με τιμάς 
ο Αχιλλέας το σώμα του Έκτορα στον γέρο-Πρίαμο 
παραδίδει και δέχεται την ανακωχή 
ώστε το σώμα του να ταφεί και να λυτρωθεί 
και χωρισμένη από το σώμα η ψυχή 
στον κάτω κόσμο να διαβεί 

(Πόσο πιο προηγμένοι ήταν εκείνοι 
όταν το σώμα του Β’ ή Χ’ αρχηγού 
οι σημερινοί εξουσιαστές από τους 
συγγενείς του το κρύβουν 
και από φόβο προς τους νεκρούς το σώμα τους 
προς ταφήν δεν παραδίδουν 
γιατί φοβούνται το νεκρό πιο πολύ από 
το ζωντανό μήπως στοιχειώσει 
και σαν σύμβολο εν καιρώ αναβιώσει ) 

εδώ αγαπητοί μου αναγνώστες 
τελειώνει η Ιλιάς 
αλλά θα συνεχίσω νέο κύκλο με τα Μεθομηρικά

*Αμφικτύων 
26/6/2018

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, 
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών  
http://amphiktyon.blogspot.com