 | |
| Ο ιρακινός σιιτής ηγέτης Μοκτάντα Σαντρ (στο κέντρο) δίπλα στον πρίγκιπα διάδοχο του βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν. |
Παρουσιαζόμενος ως ο γιος ενός διακεκριμένου σιίτη κληρικού που φυλακίστηκε και εκτελέστηκε από το καθεστώς Μπάαθ του Σαντάμ Χουσεΐν, ο Μοκτάντα Σαντρ δεν ήταν ποτέ μέρος της ιρακινής Αντίστασης ενάντια στις δυνάμεις κατοχής των ΗΠΑ, αλλά έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αποσταθεροποίηση του Ιράκ.
Στρατιωτικοί αναλυτές των ΗΠΑ είναι μακροσκελείς όσον τον αφορά: χαμηλή προσωπικότητα, με ακραίο σεκταρισμό και εκπληκτικά μικρόψυχος, είναι ένα αγνό προϊόν της DIA ο οποίος έδινε στον εαυτό του το δικαίωμα να ξεκινήσει μια επανάσταση ή μια ένοπλη εξέγερση μετά από ένα απλό τηλεφώνημα από τον στρατηγό Ντέιβιντ Πετρέους, μόνο για να του δώσει κάποια αύρα και να εξαπατήσει τους Ιρακινούς.
Ο Μοκτάντα Σαντρ δεν επηρεάστηκε πραγματικά από το Ιράν επειδή θεωρεί τον ιρανικό σιιτισμό ως πολύ αδύναμο αν όχι μετριοπαθή στις θέσεις του σχετικά με τον σουνιτισμό και προπαντός είναι περσικό και συνεπώς ξένο. Σε μια δεδομένη στιγμή, ο Σαντρ επιχειρούσε ανοιχτά με τις υπηρεσίες στρατιωτικών πληροφοριών των ΗΠΑ στο Ιράκ και ο ρόλος που του αποδόθηκε για την επιδείνωση των κοινοτικών εντάσεων και στο ιρακινό θρησκευτικό εμφύλιο πόλεμο του 2006-2008 δεν είναι παρά μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Σήμερα αυτός ο Ιρακινός πολιτικός άνδρας αναδύεται ως δημιουργός κυβέρνησης. Ρεαλιστικός, έδωσε το χέρι του σε όλες τις ιρακινές πολιτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των κομμουνιστών, για να δημιουργήσει μια κυβέρνηση της οποίας το κίνημα του θα ελέγχει την εξουσία, με τη δύναμη των όπλων, εάν απαιτηθεί, ακόμη και αν αυτό παραμένει αδύνατο δεδομένης της σύνθεσης της ιρακινής κοινωνικοπολιτικής κατάστασης και του εκπληκτικού αριθμού των όπλων που κυκλοφορούν στη χώρα αυτή.
Το κίνημα του παρουσιάζεται ωστόσο ως αντι-αμερικανικό και αυτό αποτελεί μέρος της στρατηγικής της μόνιμης έντασης. Η πολιτική είναι η τέχνη του δυνατού.
Η νίκη του Μοκτάντα Σαντρ είναι εκείνη των πιο ακραίων ιδεολόγων από τους αποκαλούμενους νεοσυντηρητικούς στη Ουάσιγκτον.
Η Βαγδάτη έπεσε για δεύτερη φορά, έμμεσα αυτή τη φορά.
Οι αναλυτές που πόνταραν σε μια στρατηγική συνέχεια μεταξύ του Ιράν και της Συρίας μέσω του Ιράκ θα πρέπει να αναθεωρήσουν την αφήγηση τους.
Το Ιράκ δεν ήταν ποτέ μέρος του Άξονα της Αντίστασης, όπως σχεδιάστηκε από την Τεχεράνη και τη Δαμασκό.
Εξάλλου, από πού προέρχονται οι ξένες δυνάμεις που σταθμεύουν στην ανατολική Συρία; Από το Ιράκ ή για να είμαστε ακριβέστεροι, από το ιρακινό Κουρδιστάν.
Το πρόβλημα είναι ότι ο Μοκτάντα Σαντρ είναι πολύ χειρότερος όσον αφορά τους συμβιβασμούς, από όλους τους παραδοσιακούς Κούρδους ηγέτες όπως ο Μπαρζανί, αν και εκείνοι είναι βαθιά διεφθαρμένοι.
Μόλις έπεσε ένα πιόνι. Το παιχνίδι συνεχίζεται.
Μετάφραση από γαλλικά: Κριστιάν Ακκυριά strategika51/
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.