Σελίδες

29 Μαΐου 2018

Η Πύλη του Αγίου Ρωμανού... Σήμερα! (και οι τελευταίες στιγμές του αυτοκράτορά μας από τον Σερ Στήβεν Ράνσιμαν...)

ΣΧΟΛΙΟ Γιώργος Θαλάσσης 

Η περιγραφή της θρυλικής μάχης - θυσίας στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού που κάθε Έλληνας πρέπει να γνωρίζει για να είναι έτοιμος να πράξει το ίδιο.

Ατενίζοντας τις φωτογραφίες από την Πύλη του Αγίου Ρωμανού σήμερα αλλά και την Πόλη των Ονείρων μας θα πρέπει να έχουμε την αίσθηση ότι η μάχη δεν τελείωσε το 1453. Συνεχίζεται σήμερα και ξεκινά από μέσα μας!
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Νέα Ρώμη...


(απόσπασμα από την ιστορία της Αλωσης του Σερ Στήβεν Ράνσιμαν) 

Ξαφνικά κάποιος κοίταξε ψηλά και είδε τουρκικές σημαίες να κυματίζουν στον πύργο επάνω από την Κερκόπορτα. Ακούστηκε η κραυγή: «η Πόλις εάλω!» 

Ενόσω παρακαλούσε τον Τζουστινιάνι, (να μην αποχωρίσει από την μάχη) ο Αυτοκράτορας πληροφορήθηκε την είσοδο των τούρκων μέσα από την Κερκόπορτα. Έσπευσε αμέσως εκεί, αλλά έφτασε πολύ αργά. Μερικοί από τους Γενοβέζους εκεί είχαν καταληφθεί από πανικό (λόγο αποχώρησης του Τζουστινιάνι). Μέσα στην σύγχυση ήταν αδύνατο να κλείσουν την πόρτα. Οι τούρκοι ξεχύθηκαν μέσα από αυτή, και τώρα οι άνδρες των Μποκκιάρντι ήταν πολύ λίγοι για να τους απωθήσουν. 

Ο Κωνσταντίνος έστρεψε το άλογο του πίσω στην κοιλάδα του Λύκου (Πύλη Αγίου Ρωμανού) και στα ανοίγματα στο φράχτη (διαλυμένα τείχη). Μαζί του βρισκόταν ο γενναίος Ισπανός που ισχυριζόταν ότι ήταν εξάδερφος του, ο Δον Φρανσίσκο από το Τολέδο, ο πραγματικός του εξάδελφος, Θεόφιλος Παλαιολόγος, και ένας πιστός συμπολεμιστής, ο Ιωάννης Δαλμάτης. Μαζί προσπάθησαν, αλλά μάταια, να συσπειρώσουν τους Έλληνες. Η σφαγή ήταν πολύ μεγάλη. Κατέβηκαν από τα άλογα τους και για μερικά λεπτά οι τέσσερις τους κράτησαν την πρόσβαση προς την Πύλη από την οποία είχε μεταφερθεί ο Τζουστινιάνι. Η Πύλη είχε φρακάρει από χριστιανούς στρατιώτες που προσπαθούσαν να διαφύγουν, καθώς έπεφταν επάνω τους όλο και περισσότεροι γενίτσαροι. 

Ο Θεόφιλος φώναξε ότι προτιμούσε να πεθάνει παρά να ζει και εξαφανίστηκε μέσα στις ορδές που κατέφθαναν. Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος γνώριζε τώρα ότι η αυτοκρατορία ήταν χαμένη, και δεν επιθυμούσε να ζήσει περισσότερο από αυτήν. Πέταξε από πάνω του τα αυτοκρατορικά του εμβλήματα και με τον Δον Φρανσίσκο και τον Ιωάννη Δαλμάτη στο πλευρό του ακολούθησε το Θεόφιλο. Δεν τον ξαναείδαν πια. 

Steven Runciman 

πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).

Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.