Γράφει η Μαίρη Καρά
Ο Αλέξανδρος το άλλο πρωί της πυρκαγιάς ξύπνησε με μια παράξενη έκφραση, σα να βίωνε έναν εφιάλτη. Βρήκε τους επιτελείς του οπλισμένους και τους διέταξε να ενημερώσουν τον Στρατό, να εγκαταλείψει την πόλη και να αποσυρθεί στα στρατόπεδα έξω απ' τα τείχη. Κι εκείνος με τον Καλλισθένη και τον Ευμένη ξεκίνησαν την εξερεύνηση των Ανακτόρων, με την συνοδεία ενός διερμηνέα, για να τους ΞΕΝΑΓΗΣΕΙ.
"Είναι το λαμπρότερο παλάτι της Αυτοκρατορίας", άρχισε την ξενάγηση ο διερμηνέας, "το οποίο χτίστηκε απ' τον ΔΑΡΕΙΟ τον ΜΕΓΑ ως Αίθουσα Ακροάσεων (Apadana) κι ολοκληρώθηκε μετά από 30 χρόνια απ' τον γιο του ΞΕΡΞΗ Α΄. Η μεγάλη αίθουσα έχει 72 κολόνες και η κορυφή τους είναι διακοσμημένη από αγάλματα ζώων, όπως δικέφαλοι ταύροι, αετοί και λέοντες. Στις εισόδους υπάρχει σε τρεις γλώσσες το όνομα του ΞΕΡΞΗ.
Στις τρεις πλευρές του παλατιού είναι η ορθογώνια βεράντα με 12 κολόνες, στη νότια είναι αποθηκευτικά δωμάτια με δύο συμμετρικές σκάλες και τέσσερις πύργοι στις τέσσερις γωνίες του. Οι τοίχοι διακοσμήθηκαν με εικόνες λουλουδιών, λεόντων και ταύρων, ενώ οι εξωτερικές πλευρές του παλατιού με ανάγλυφα των Αθανάτων, της Βασιλικής Επίλεκτης ΦΡΟΥΡΑΣ.
Η κατασκευή της αίθουσας του Θρόνου άρχισε απ' τον Ξέρξη και ολοκληρώθηκε απ' τον γιο του Αρταξέρξη Α΄ τον 5ο αιώνα π.Χ. Έχει διαστάσεις 70x70 τ. μ. και στις οκτώ πέτρινες πύλες της αναπαριστώνται μάχες του Βασιλιά με τέρατα. Η σκεπαστή είσοδος είναι διακοσμημένη με δύο τεράστιους πέτρινους ταύρους. Αρχικά, η Αίθουσα χρησίμευε για την υποδοχή των Στρατιωτικών Αρχηγών και Αντιπροσώπων υποτελών Εθνών, μα αργότερα μετατράπηκε σε ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ".
Φτάνοντας στην αίθουσα του θησαυρού, οι ευνούχοι άνοιξαν τις ογκώδεις πόρτες της, για να εισέλθει ο νέος ιδιοκτήτης του. Μπρος στο θέαμα του θησαυρού έμειναν άναυδοι: υπήρχαν χιλιάδες ράβδοι χρυσού και ασημιού με την σφραγίδα της Μοναρχίας των Αχαιμενιδών, την μορφή του Δαρείου Α΄και με την ίδια μορφή και στα νομίσματα που ονομάζονταν "δαρεικοί". Μα δεν υπήρχε μόνο μέταλλο κομμένο σε νομίσματα, ή σε ράβδους… εκεί ήταν συγκεντρωμένοι όλοι οι θησαυροί της ΓΗΣ!
Ο ευνούχος που κρατούσε τον κατάλογο της απογραφής εξήγησε: "12 δοχεία του ενός ταλάντου χρυσοί δαρεικοί κομμένοι απ' τον Βασιλιά Δαρείο Α, 20 τάλαντα ράβδων αργύρου με το σήμα του Βασιλιά Ξέρξη… συνολικά 180.000 τάλαντα"! Το τελικό νούμερο τους εντυπωσίασε και βγήκαν απ' την αίθουσα, θαμπωμένοι απ' την λάμψη του αμύθητου θησαυρού, που θα κάλυπτε τα αυξημένα οικονομικά θέματα της ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ.
Ένας πράγματι αμύθητος θησαυρός για τα ελληνικά δεδομένα, τόσο στην Περσέπολη, όσο και στις Πασαργάδες, όπου βρισκόταν ο θησαυρός του Κύρου Α΄. Για την μεταφορά ενός μέρους του θησαυρού αυτού στα Σούσα και την φύλαξή τους χρησιμοποίησε 20.000 ημίονους και 3.000 καμήλες. Τον υπόλοιπο τον πήρε μαζί του για χρηματοδότηση των πολεμικών επιχειρήσεων, έως την τελική κατάληψη των ΕΚΒΑΤΑΝΩΝ.
"Δεν μπορώ να το πιστέψω" επαναλάμβανε ο Ευμένης "πριν από τρία χρόνια δεν είχαμε χρήματα ούτε για να αγοράσουμε σανό για τα άλογα και σιτάρι για τον Στρατό…" κι ο Αλέξανδρος συμπλήρωσε: "Γι' αυτό ακριβώς τώρα θα μοιράσουμε μεγάλο μέρος του θησαυρού στους ταλαιπωρημένους στρατιώτες". Κι ο Ευμένης απάντησε: "Θα είναι ο πιο πλούσιος Στρατός της γης. Μα δεν ξέρω αν θα εξακολουθήσει να είναι ο πιο ΓΕΝΝΑΙΟΣ".
Η οικονομική άνεση όμως και η βασιλική ζωή που έκαναν οι στρατιώτες στην αποκαθαρισμένη Περσέπολη, έγιναν αφορμή να αλλάξει η συμπεριφορά τους. Έτσι ο Ευμένης αναγκάστηκε να ενημερώσει τον Αλέξανδρο για την κραιπάλη των στρατιωτών κι εκείνος αμέσως διέταξε να εγκαταλείψουν την πόλη και να επιστρέψουν στο στρατόπεδο έξω απ' τα τείχη. Εκεί έμειναν ένα διάστημα, αλλά επέστρεψαν πάλι στην πόλη την ΑΝΟΙΞΗ.
Εφτασαν όμως ειδήσεις απ' τις ανεξάρτητες βόρειες επαρχίες, ότι ο Δαρείος συγκέντρωνε και νέο Στρατό και προετοιμαζόταν για αντίσταση στα βουνά του Καυκάσου, γύρω απ' την Κασπία θάλασσα. Τότε ο Αλέξανδρος αποφάσισε πως ήταν ώρα να αναχωρήσουν. Για να κλείσει εκείνη την περίοδο ξεκούρασης όπως της άξιζε, διέταξε να ετοιμάσουν μια γιορτή κι ένα λαμπρό Συμπόσιο, που θα έμεναν αξέχαστα. Πράγματι οι αίθουσες των Ανακτόρων φωτίστηκαν με εκατοντάδες φανάρια και οι μάγειροι ετοίμασαν τα πιο εκλεκτά φαγητά, τα οποία σέρβιραν σε χρυσά κύπελλα και πιάτα της αυτοκρατορικής ΟΙΚΟΣΚΕΥΗΣ.
Παρακολουθώντας την γιορτή ο Ευμένης κατάλαβε πως το Συμπόσιο εκφυλιζόταν γρήγορα, με την παρουσία της γυμνής Αθηναίας ΘΑΙΔΑΣ… που λικνιζόταν μισόγυμνη μαγνητίζοντας τα θολά βλέμματα των στρατιωτών. Τους προσκαλούσε στον οργιαστικό χορό και τους παρότρυνε να εκδικηθούν για τους στρατιώτες, που σκοτώθηκαν στην μάχη και για τις καμένες ελληνικές πόλεις… κι ήταν εκείνη που εκσφενδόνισε πρώτη τον αναμμένο πυρσό στα βαριά παραπετάσματα από ΠΟΡΦΥΡΑ.
Τα Ανάκτορα, ο Ναός και η βιβλιοθήκη παραδόθηκαν στις φλόγες. Η φωτιά ξεκίνησε απ' τα ανατολικά του κτιρίου της Απαντάνα κι ο άνεμος την εξάπλωσε, αλλά ευτυχώς γλύτωσε ο γυναικωνίτης. Τα ισχυρά Σώματα του Στρατού που μπορούσαν να ελέγξουν την φωτιά, είχαν αποχωρήσει απ' τα χαράματα προς τον βορρά. Το μόνο τμήμα των Ανακτόρων που φυλασσόταν και δεν κάηκε, ήταν το φυλάκιο με τον θησαυρό, χρήσιμος για την συνέχεια της εκστρατείας ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ.
Οι προστάτες και αναδιανομείς της Γνώσης σύντροφοι του Αλέξανδρου αισθάνονταν πως αυτή τη νύχτα, είχαν υποστεί μια σοβαρή ήττα, που τους πονούσε. Πολλή κατακτημένη γνώση είχε εξαφανιστεί, μαζί με τους παπύρους και τις περγαμηνές της βιβλιοθήκης, που η αναπλήρωσή της απαιτούσε μεγάλο κόπο από ανθρώπους και πολύ χρόνο. Το κάψιμο των Ανακτόρων δήλωνε το τέλος της δυναστείας των ΑΧΑΙΜΕΝΙΔΩΝ.
Για τον Δαρείο δεν υπήρχε μεγαλύτερη ταπείνωση απ' την λεηλασία της λαμπρής του πρωτεύουσας και την πυρπόληση των Ανακτόρων. Για τον Αλέξανδρο όμως ήταν μια αναγκαστική πράξη επιβολής της ΕΞΟΥΣΙΑΣ του. Κατέστρεψε το σύμβολο της Περσίας και των Βασιλέων της και επέβαλε στους Ελληνες και στους βάρβαρους, το νέο ΒΑΣΙΛΙΑ. Έδειξε πως το παρελθόν έγινε στάχτη και μια νέα εποχή άρχιζε. Πως αυτό το θαύμα ήταν επικίνδυνο να μείνει ανέπαφο, γιατί θα γινόταν κίνητρο για μελλοντικές συμφορές ανάμεσα στους Πέρσες ΕΥΓΕΝΕΙΣ.
Η εισβολή και κατάληψη των δύο δεμένων με την κυριαρχία της ΠΕΡΣΙΑΣ πρωτευουσών, θεωρείται σημαντική νίκη της εκστρατείας του Αλέξανδρου κατά της Αυτοκρατορίας. Ήταν τμήμα κατάλυσης απ' τους Μακεδόνες των δύο απ' των πιο αρχαίων κέντρων της ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ, που νομιμοποίησε την Εξουσία του Αλέξανδρου Γ' σε όλη την ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.