Το τσιμεντένιο θωρηκτό.

Το εκπληκτικά σχεδιασμένο «τσιμεντένιο θωρηκτό», σχεδιάστηκε για να αντέχει κάθε είδους πολιορκία και αναφέρθηκε ως το τελευταίο προπύργιο της Αμερικής για αντίσταση στις Φιλιππίνες κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.

Ένα ακίνητο πολεμικό πλοίο μπορεί αρχικά να ακούγεται σαν μια φοβερή ιδέα, αλλά περιμένετε μέχρι να ακούσετε τι είναι το Fort Drum.

Το «τσιμεντένιο θωρηκτό», είναι ένα ισχυρά οχυρωμένο νησί που βρίσκεται στο στόμα του κόλπου της Μανίλα στις Φιλιππίνες, προς τα νότια προς το νησί Corregidor, με θέα τη θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Η ιδέα για το Fort Drum, ήρθε για πρώτη φορά μετά τον ισπανικό-αμερικανικό πόλεμο το 1898, όταν οι Αμερικανοί απέκτησαν στο αρχιπέλαγος των Φιλιππίνων, μια Ισπανική αποικία.

Αρχικά, σκόπευαν να χρησιμοποιήσουν τον χώρο ως κέντρο ελέγχου για την ναυσιπλοϊα, αλλά τελικά κατέληξαν στην αναβάθμιση του νησιού και στην οικοδόμηση μιας οχύρωσης.

Ο στρατώνας του Fort Drum, τα περιοδικά πυρομαχικών και οι χώροι χρησιμότητας βρισκόταν μέσα σε τσιμεντένιους τοίχους πάχους έως 11 μέτρων. 

Κατασκευάστηκε με χοντρά στρώματα χάλυβα οπλισμένου σκυροδέματος και μετρούσε 106 μέτρα σε μήκος, 44 μέτρα σε πλάτος και στέκονταν 12 μέτρα πάνω από το νερό.

Το φρούριο ήταν τέλεια σχεδιασμένο, ώστε να αντέχει κάθε είδους πολιορκία.

Τέσσερα πυροβόλα 14-ιντσών M1909 ανεπτυγμένα σε δύο τεθωρακισμένους πυργίσκους, τοποθετήθηκαν σε αυτό το κατάστρωμα πάχους 6 μέτρων.

Τέσσερα άλλα πυροβόλα των έξι ιντσών σε θωρακισμένα πυροβολία βρίσκονταν σε κάθε πλευρά του φρουρίου. Τέλος αρκετά κινούμενα αντιαεροπορικά των 3 ιντσώ, ολοκλήρωναν τον εξοπλισμό του νησιού.

Είχε επίσης προβολείς, και έναν πύργο ανίχνευσης πυρκαγιάς ο οποίος το έκανε να μοιάζει με θωρηκτό.

Όταν ξεκίνησε ο Β ‘Παγκόσμιος Πόλεμος, το συγκεκριμένο "θωρηκτό" ήταν η πρώτη Αμερικανική παράκτια θέση μάχης που έβαζε αντιστάθηκε ενάντια στις Ιαπωνικές δυνάμεις που εισέβαλαν.

Το φρούριο υπέστη σφοδρούς βομβαρδισμούς που κατέστρεψαν τα αντιαεροπορικά του όπλα, τα πυροβόλα των έξι ιντσών απενεργοποιήθηκαν προσωρινά, οι προβολείς υπέστησαν ζημιές και μεγάλα κομμάτια σκυροδέματος αποκολλήθηκαν.

Τα πυροβόλα του συγκεκριμένου θωρηκτού, έφεραν σοβαρά πλήγματα στις Ιαπωνικές δυνάμεις που επιτέθηκαν στο νησί Corregidor, προκαλώντας τους βαριές απώλειες.

Μάλιστα μετά την παράδοση των Φιλιππίνων ήτνα το τελευταίο Αμερικανικό οχυρό που αντιστάθηκε στους Ιάπωνες και τελικώς δεν καταλήφθηκε αλλά παραδόθηκε.

Το συγκεκριμένο φρούριο απέδειξε για άλλη μια φορά την αντοχή του ως το τελευταίο προπύργιο αντίστασης των Ιαπώνων όταν οι Αμερικανοί επέστρεψαν το 1945 για να απελευθερώσουν το Φιλιππινέζικο αρχιπέλαγος.

Μετά από ένα σφοδρό ναυτικό και αεροπορικό βομβαρδισμό, τα Αμερικανικά στρατεύματα μην έχοντας αλλη λύση επέλεξαν να καταστρέψουν το οχυρό ρίχνοντας τόνους καύσιμα από τις ανοικτές οπές των βομβαρδισμών και καταστρέφοντας το ολοκληρωτικά.

Εκτοτε δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε σαν φρούριο...

πηγή