Η παγκοσμιοποίηση, δηλαδή η επιβολή της διεθνούς οικονομικής ελίτ επί της πολιτικής εξουσίας των εθνικών κρατών, ξεκίνησε ως μια δυτική υπόθεση με κινητήρια δύναμη τις ΗΠΑ και πεδίο πειραματισμού απόλυτης εφαρμογής την ΕΕ και κυρίως την Ευρωζώνη.
Αντίθετα η ανατολική περιοχή (Ρωσία, Κίνα Τουρκία, Ιράν, Β. Κορέα κ.λ.π.), σε μεγάλο βαθμό, εννοούν να θέτουν την εθνική πολιτική εξουσία πάνω από τη διεθνή οικονομική ελίτ.
Ενώ έτσι είχαν τα πράγματα και ενώ φαινόταν ότι μια οικονομική ή πολεμική σύγκρουση μεταξύ Δύσης και Ανατολής, εύκολα θα έβαινε υπέρ της πρώτης, συνέβησαν τρείς καθοριστικές εξελίξεις, οι οποίες θέτουν τα πράγματα σε νέα βάση.
Πρώτον, παρατηρήθηκε ένα οικονομικό άδειασμα των ΗΠΑ με εξάπλωση των αμερικανικών κεφαλαίων σε όλη τη γη. Με αποτέλεσμα οι ΗΠΑ, ενώ είναι πολεμικά ισχυρές, να έχουν εσωτερικό οικονομικό πρόβλημα, το δε δολάριο να κινδυνεύει να χάσει τη θέση του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, οδηγώντας με μαθηματική συνέπεια στην αποκαθήλωση των ΗΠΑ ως κοσμοκράτειρας και στο μέλλον ανισχυροποίηση και συρρίκνωση.
Δεύτερον, στην ΕΕ, παρατηρούνται φαινόμενα αποσύνθεσης με κορυφαία έκφραση το Brexit, ενώ ταυτόχρονα ανεβαίνουν εθνικές πολιτικές δυνάμεις που προτάσσουν την εθνική πολιτική εξουσία, έναντι της διεθνούς οικονομικής ελίτ. Η δε προσπάθεια, ακόμα μια φορά, της εθνικιστικής Γερμανίας για κυριαρχία της στην Ευρώπη και όχι μόνο, χαλάει την εικόνα της δυτικής παγκοσμιοποίησης και κάνει τους ευρωπαϊκούς λαούς να στρέφονται προς το εσωτερικό τους, προς προστασία των εθνικών τους συμφερόντων.
Τρίτον, τα εθνικά κράτη της Ανατολής, άρχισαν να ανεβαίνουν οικονομικά, να ισχυροποιούνται πολεμικά και ταυτόχρονα να θέλουν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομική σκηνή, ως εθνικές πολιτικές εξουσίες επί της διεθνούς οικονομικής ελίτ. Η ταυτόσημη αυτή επιδίωξη, φέρνει τις εθνικές πολιτικές εξουσίες τους ακόμα πιο κοντά σε έναν συνασπισμό εναντίον της δυτικής παγκοσμιοποίησης.
Η άνοδος του Τράμπ στην εξουσία, είναι μια προσπάθεια μαζέματος του “απλωμένου τραχανά” και ισχυροποίησης στο εσωτερικό των ΗΠΑ, με ταυτόχρονη επιβολή της εθνικής πολιτικής εξουσίας επί της διεθνούς οικονομικής ελίτ. Είναι “λογικό” φυσικά να δέχεται ο Τράμπ ισχυρές απροκάλυπτες επιθέσεις από τη διεθνή οικονομική ελίτ, η οποία βλέπει το προπύργιο και όργανό της, δηλαδή την αμερικανική πολιτική εξουσία, να οδηγείται προς ανυπακοή στα κελεύσματά της.
Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι η δυτική παγκοσμιοποίηση δέχεται επικίνδυνους τριγμούς, ενώ ταυτόχρονα απελευθερώνονται ανεξέλεγκτες δυνάμεις. Η δική μας θέση, δηλαδή η θέση ενός νέου εθνικού πολιτικού κινήματος, θα πρέπει να είναι φυσικά υπέρ της επικράτησης της εθνικής πολιτικής εξουσίας επί της διεθνούς οικονομικής ελίτ, με μια όμως πιο πέρα διαφορά. Ότι αυτή η πολιτική εξουσία δεν θα είναι αποκλειστικά στα χέρια των πολιτικών αντιπροσώπων, γιατί τότε πάμε στα ίδια από την αρχή, αλλά στα χέρια και των έλεγχο των εθνικών κοινωνιών, ώστε να περάσουμε σε μια νέα ιστορική φάση, αυτή των εθνικών δημοκρατικών κοινωνιών και όχι εκείνης των παλιών εθνικιστικών κρατών.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.