O τουρκικός στρατός κατέλαβε το Αφρίν και ανεξάρτητα από το εάν το κρατήσει ή όχι, οδηγούμαστε σε ορισμένα πρώτα συμπεράσματα. Κατ’ αρχήν δεν επιβεβαιώνονται μέχρι στιγμής όσοι προέβλεπαν ότι το Αφρίν θα είναι «Βατερλώ» ή «Βιετνάμ» για την Τουρκία.Η Τουρκία απέδειξε στη διεθνή κοινότητα ότι όταν κάτι το θεωρεί υπαρξιακή απειλή (Κούρδοι) δεν κάνει υποχωρήσεις. Γι’ αυτό και η Ελλάδα έχει λάβει πολύ σοβαρά την απειλή της για casus belli όσον αφορά την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, παρότι πρόκειται για δικαίωμα που προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο. Ο Ερντογάν δείχνει αξιοπιστία και επιμονή. Το πιθανότερο είναι να αναγκαστεί να εγκαταλείψει την περιοχή. Θα προσπαθήσει να το αποφύγει κι αν το πράξει θα έχει εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρχει παρουσία του κουρδικού YPG στην περιοχή.
Ποιος έχει κερδίσει περισσότερο από όλους; Μα φυσικά ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, χωρίς το πράσινο φως του οποίου ο Ερντογάν δεν θα μπορούσε να είχε εισβάλει στο Αφρίν. Στο ΝΑΤΟ έχει ξεσπάσει άτυπος πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας, με αποτέλεσμα να έχει μετατοπιστεί το ενδιαφέρον από την Κριμαία και την Ανατολική Ουκρανία.
Οι ΗΠΑ παραμένουν σχεδόν αδιάφορες και ίσως να έχουν συμφωνήσει μυστικά με την Άγκυρα. Έτσι κι αλλιώς το Αφρίν ήταν στη ρωσική ζώνη επιρροής και οι Αμερικανοί δεν μπορούσαν να κάνουν και πολλά πράγματα, ακόμα και αν ήθελαν. Από την πλευρά της η ΕΕ είναι φυσικά ανύπαρκτη και η Κίνα απλός θεατής. Το Ιράν είναι αμφίθυμο. Μπορεί να συναίνεσε, επειδή κι αυτό αντιμετωπίζει τον κουρδικό αλυτρωτισμό, αλλά από την άλλη δεν επιθυμεί την ενδυνάμωση της Τουρκίας και ειδικά την κατάληψη και άλλου συριακού εδάφους. Ανάμικτα αισθήματα υπάρχουν και στη Βαγδάτη για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Ο Ερντογάν είναι ένας ηγέτης που παίρνει ρίσκα. Σίγουρα οι πρώην σύμμαχοί του στη Δύση τον αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό ή και εχθρότητα. Η ομηρία Ελλήνων στρατιωτικών δείχνει ότι δεν διστάζει να αγνοεί τους κανόνες, όταν πιστεύει ότι έτσι προωθεί τα τουρκικά συμφέροντα. Άλλωστε με δική του εντολή φαίνεται ότι έχουν φυλακιστεί οι δυο Έλληνες και δεν δόθηκε λύση όπως συνέβαινε στο παρελθόν στα απλά μεθοριακά επεισόδια. Πάντως αξιοσημείωτο είναι ότι απέφυγε να τα βάλει με την Ουάσιγκτον στο θέμα της εξόρυξης φυσικού αερίου από την ExxonMobil στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η Ελλάδα φαίνεται ότι παραμένει θεατής των εξελίξεων. Τσακισμένη από την κρίση, δεν μπορεί να παίξει τον δυνητικό της ρόλο στην περιοχή. Αντιμετωπίζει πρόβλημα ακόμα και στο πώς θα διαχειριστεί θέματα, όπως η σύλληψη και ομηρία των δυο στρατιωτικών της. Γιατί είναι διαφορετική η σύλληψη δημοσιογράφου που αντιμετώπισε η Γερμανία και διαφορετική η σύλληψη στρατιωτικών και μάλιστα από χώρα με την οποία είναι στην ίδια Συμμαχία.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.