Ο Νίκος Λυγερός για το Σκοπιανό.

Γράφει ο Νίκος Λυγερός

Από την κυβέρνηση στο κόμμα 

Χωρίς στήριξη της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση δεν μιλά πια εθνικά αλλά απλώς κυβερνητικά και αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πολιτική. Με άλλα λόγια δεν μπορεί να παρουσιαστεί στα Σκόπια εκπροσωπώντας τον ελληνικό λαό, αλλά ουσιαστικά μόνο τους ψηφοφόρους της. Έτσι τα Σκόπια δεν μπορούν πια να δεσμευτούν με τον ίδιο τρόπο, αφού ξέρουν ότι δεν είναι η Ελλάδα που θα συμφωνήσει σε ό,τι έχει να συμφωνηθεί. Από την άλλη επειδή τα Σκόπια έχουν εσωτερικά προβλήματα λόγω διαφορετικών και εθνικών προσεγγίσεων, είχαν ποντάρει σε μια ενότητα εκ μέρους της Ελλάδας για να πείσουν τους δυσαρεστημένους. 

Αυτό έγινε γνωστό και σε διεθνές επίπεδο και αντιλαμβανόμαστε ότι η όλη προπαγάνδα επί της γρήγορης επίλυσης του όλου θέματος καταρρέει από όλες τις πλευρές. Για την κυβέρνηση δεν υπάρχει θέμα, αφού κάτι θα βρει για να μας εξηγήσει ότι δεν εννοούσε ακριβώς αυτό αρχικά κι ότι το μήνυμα της έχει παρερμηνευτεί αλλά αυτό μας αφήνει αδιάφορους. Σημασία έχει να γίνει κατανοητό από τα Σκόπια ότι δεν μπορούν πια να ποντάρουν πάνω της για να βρεθεί ένας απλοϊκός συμβιβασμός. Ουσιαστικά επιστρέφουν στην αρχική θέση χωρίς να έχουν πάρει απολύτως τίποτα από την Ελλάδα. Τώρα θα πρέπει να σκεφτεί ο Σκοπιανός λαός ότι τόσα χρόνια δεν προχώρησαν ούτε βήμα στην ενταξιακή πορεία λόγω αδιαλλαξίας όχι της Ελλάδας αλλά των Σκοπίων. 

πηγή

Σκοπιανό και Εραλδική

Όσοι προσπαθούν να καταλάβουν εσωτερικά και ιστορικά το Σκοπιανό, θα έπρεπε να ασχοληθούν και με το πώς βλέπουν τον εαυτό τους οι Σκοπιανοί δίχως παρέμβαση και ερμηνείες που προέρχονται από την Ελλάδα. Έτσι θα έβλεπαν καλύτερα την πραγματικότητα της κατάστασης. Ένας τρόπος να γίνει αυτό είναι η μελέτη μέσω εραλδικής. Αν εξετάσουμε την ιστορία του εθνόσημου των Σκοπίων θα συνειδητοποιήσουμε ότι είναι χαρακτηριστική. Αυτό υπάρχει μόνο από το 1944, άλλαξε το 1946, μετά το 1991 και έχει την τωρινή μορφή του από το 2009, χρονιά που σχεδιάστηκε από τη σκοπιανή εραλδική εταιρεία και το προεδρικό οικόσημο που χρησιμοποιεί τη σημαία των Σκοπίων από το 1995. 

Η όλη διαδικασία αποδεικνύει καθαρά μια έλλειψη ιστορικότητας, αφού όλα αρχίζουν με το κομμουνιστικό καθεστώς. Η ιστορία υπάρχει όμως και ξέρουμε ότι εραλδικά θα ήταν πιο σωστή η χρήση του χρυσού λιονταριού με φόντο κόκκινο. Μόνο που έχει ήδη χρησιμοποιηθεί από κόμμα, μόνο που η αλβανική μειονότητα δεν θεωρεί ότι την αντιπροσωπεύει, μόνο που ο σκοπιανός πληθυσμός το συνδυάζει με τη βουλγαρική κατοχή και στους δύο Παγκόσμιους πολέμους... Έτσι επί της ουσίας ακόμα και η εραλδική της χώρας δεν έχει βάθος χρόνου κι έχει επηρεαστεί από την αλλαγή της σημαίας, η οποία δεν πιστεύουμε ότι θα γίνει.

πηγή

Οι εξελίξεις στο Σκοπιανό

Οι εξελίξεις στο Σκοπιανό απαιτούν αλλαγές ουσίας σε επίπεδο εξουσίας αφού ήδη εμφανίστηκαν ρωγμές λόγω διαφορετικών απόψεων. Έτσι οι διαπραγματεύσεις που παρουσιαζόταν έως το ιστορικό Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης ως εύκολες αφού αποτελούσαν ένα παράθυρο για την εύρεση μιας τολμηρής λύσης, χάρη στην αντίσταση του λαού και την αντεπίθεση του Ελληνισμού είναι πλέον δύσκολες και κρίσιμες. Διότι τώρα η τοποθέτηση των κομμάτων πάνω στο Σκοπιανό θα δείξει και τις θεμελιακές τους αξίες. Δεν μπορούν τώρα να κρυφτούν πίσω από μια επικοινωνιακή διπλωματία που αποδείχτηκε ότι δεν είχε βάθος. Διότι ό,τι και να ειπώθηκε ο Ελληνισμός δεν είναι σκοπιανός. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τις αξίες της ιστορίας όσο ισχυρές και να είναι οι αυθαίρετες αρχές της εξουσίας. 

Το Σκοπιανό που έπρεπε να αναδείξει τη διπλωματία, έδειξε τα τρομερά όριά της όταν αυτή θέλει να καταπατήσει τη θέληση του λαού. Οι εξελίξεις στο Σκοπιανό είναι πλέον και εσωτερικές. Τα ελληνικά κόμματα αναγκάζονται πια να προσαρμοστούν στη θέληση του λαού που αντιπροσωπεύει τον Ελληνισμό. Ο βηματισμός έχει αλλάξει διότι η ιστορία έχει επιρροή πάνω στο μέλλον όσο και να θέλει να τη μειώσει το παρόν. Ο Ελληνισμός δεν φοβάται να πει δυνατά ότι θα είμαστε εδώ ακόμα και μετά. Αυτό μαθαίνουν τα κόμματα τώρα γιατί θέλουν να επιζήσουν. Έτσι σιγά σιγά θα έρθουν όλα με το μέρος του ελληνικού λαού.

πηγή

Σκοπιανό και Νοημοσύνη

Σιγά σιγά όλοι όσοι έλεγαν ότι ήξεραν τα πάντα για το Σκοπιανό, μαθαίνουν και άλλα στρατηγικά επιχειρήματα που ποτέ πριν δεν είχαν ακούσει. Έτσι στην αρχή έχουν την αντίδραση των ειδικών, στη συνέχεια διασταυρώνουν τα νέα δεδομένα επειδή είναι άπιστοι και τελικά τα χρησιμοποιούν ως δικά τους. Δεν είναι ένα φαινόμενο που μας ξαφνιάζει διότι το έχουμε ζήσει και με το σχέδιο Ανάν. Σημασία έχει τώρα στην Κύπρο ότι αξιοποίησαν επιχειρήματα που εμφανίστηκαν μόνο τότε, ενώ το Κυπριακό υπήρχε ήδη εδώ και τριάντα χρόνια τότε. Όμως οι αλλαγές που έφερε το 2004 είναι αισθητές ακόμα και τώρα, διότι το Κυπριακό άλλαξε όχι μόνο φάση με την απόρριψη του σχεδίου αλλά και κύκλο με την αρχή της αξιοποίησης της ΑΟΖ. 

Για το Σκοπιανό πολλοί μπορούν να πουν πολλά εδώ και χρόνια, αλλά τώρα βλέπουμε μια αληθινή αλλαγή. Αυτή η πολυκυκλική προσέγγιση που μπερδεύει αυτούς που είναι ικανοί να σκεφτούν μόνο γραμμικά έχει δημιουργήσει μια διακλάδωση εκεί που νόμιζαν ότι υπήρχε μόνο αδιέξοδο κι έπρεπε να βιαστούμε για να σκύψουμε το κεφάλι. Πάλι μας είπαν για χρυσή ευκαιρία, για παράθυρο για τη λύση κι ότι δεν θα μπορούμε να κάνουμε τίποτα μετά. Αλλά έχουμε ήδη αντισταθεί σε αυτά, έχουμε ήδη δει συστήματα να χάνουν επειδή δεν έχουν νοημοσύνη που να αντέχει τα στρατηγικά σχήματα, έτσι συνεχίζουμε ακάθεκτα την πορεία του Ελληνισμού κι ας ενοχλούνται ο ραγιαδισμός και η μιζέρια. 

πηγή 

Και το δημοψήφισμα διχάζει τα Σκόπια


Ενώ προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλα πάνε καλά στις διαπραγματεύσεις τουλάχιστον 
από την ελληνική πλευρά, όσοι προσέχουν τι γίνεται στα Σκόπια βλέπουν ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα συνοχής του λαού ακόμα και σε θεμελιακά θέματα. Έτσι ακόμα και η συζήτηση για ένα σκοπιανό δημοψήφισμα προκαλεί προβλήματα και στην ίδια κυβέρνηση των Σκοπίων. Διότι η αλβανική μειονότητα καταλαβαίνει πολύ καλά ότι αν βρεθεί μια λύση με την Ελλάδα και κάνει χρήση του όρου Μακεδονία δεν θα μπορέσουν να αντισταθούν στην πλειοψηφία. Κι αυτό σημαίνει πως αυτή η ονομασία δεν τους αντιπροσωπεύει. Έτσι οι εντυπώσεις που έχουν δημιουργηθεί περί σκοπιανής ενότητας δεν έχουν τελικά καμία βάση. 

Η διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος στα Σκόπια είναι μια πολιτική ασφαλιστική δικλείδα που θα επιτρέψει στις κυβερνήσεις να αποφύγουν τις κομματικές διαβουλεύσεις. Όμως η αλήθεια είναι απλή. Η αλβανική μειονότητα που αποτελεί τουλάχιστον ένα τέταρτο του πληθυσμού των Σκοπίων περιμένει την παραμικρή αφορμή για να διαχωρίσει τη θέση της. Κι αυτό δεν μπορεί να είναι ένας παράγοντας σταθερότητας για την περιοχή όσο διπλωματικά και να θέλουν να μας το παρουσιάσουν όσοι διαχειρίζονται τις επαφές. Με αυτόν τον τρόπο καταλαβαίνουμε ότι δεν έχει λυθεί απολύτως τίποτα και οι αναφορές στο συνταγματικό όνομα των Σκοπίων είναι και πάλι μια απλοϊκή προπαγάνδα που επηρεάζει μόνο τους άσχετους με το θέμα.  

πηγή 

Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής 

Δείτε επίσης Συνέντευξη του Ν. Λυγερού για το Συλλαλητήριο και το Σκοπιανό. Style 100 - Σητεία, 01/02/2018 ΕΔΩ