Θρακική γλώσσα

Το δαχτυλίδι του Εζέροβο (5ος αιώνας π.Χ.) 

Οι πρώτες Ελληνικές αποικίες ιδρύθηκαν στη Θράκη τον 8ο αιώνα π.Χ. πιστεύω ότι είναι ελληνική κωδικοποιημένη επιγραφή του 5 αιώνα πΧ και μοιάζει με την επιγραφή της στήλης της Λήμνου και την ετεοκρητική Επιγραφή που βρέθηκε τον Ιούνιο του 1901, στην τρίτη ακρόπολη της Πραισού από τον Αγγλο R.C. Bosanquet.

Η επιγραφή ήρθε στο φως κατά την ανασκαφή ενός τύμβου στο βορειότερο τμήμα της αρχαίας Θρακικής περιοχής μεταξύ των πόλεων Χάσκοβο και Φιλιππουπόλεως το 1912. Ο τύμβος είναι του 403 π.Χ. ήταν διαπρεπούς ανδρός, όπως προκύπτει από τα κτερίσματα και έφερε ανεπίγραφη πλάκα. Πιστεύω πως ο τάφος ανήκε σε Έλληνα έποικο της Θράκης με μεγάλο κύρος. Πολλές δυναστείες ξένων φύλων είχαν ηγεμόνες με ελληνική καταγωγή.

Επιγραφή:

ΡΟΛΙΣΤΕΝΕΑΣΝΕΡΕΝΕΑΤΙΛΤΕΑΝΗΣΚΟΑΡΑΖΕΑΔΟΜΕΑΝΤΙΛΕΖΥΠΤΑΜΙΗΕΡΑΖΗΛΤΑ 

Η επιγραφή αντικαθιστώντας και συμπληρώνοντας τις λέξεις που λείπουν:

Ρ (Π)ΟΛΙ(Ν)-(Ε)ΙΣΤ(ΗΝ) Ε- ΝΕΑ(Ν)- ΣΝ-(Ι)ΕΡ(Α) - Ε (ΑΙ)ΡΕ [αρχ. αἴρω]- ΝΕΑ(Ν) ΤΙ(Ν) Α ΤΕΑΝ οπού (Τ) βάζω το (Θ)–Η (Α)ΣΚΟ-ΑΡΑ- Ζ(Γ)ΕΑ ΔΟΜ(Η)-ΕΑΝ-ΤΙΛΕΖΥΠΤΑΜΙ -Η(Ι)ΕΡΑ- Ε(ΑΙ)Ρ(Ω)Α Ζ(Γ)Η-Λ-ΤΑ(ΥΤΗ)

Μεταγραφή: εις την Πόλιν, εις την νεᾶν αἴρω ἱερά εις την νεᾶν θεάν. ἀσκῶ εις την γαῖαν δομήν, ἐὰν αἴρω ἱερά εις τήν Γῆν ταύτην.

Ελεύθερη Μετάφραση: Στην πόλη, στην νέα ιερά σηκώνω στην νέα θεά. Ασκώ στην γη δομή, εάν σηκώσω η ανεβάσω τα ιερά στην γη αυτή.

Αναλυση: το ρολι γίνεται (π)όλιν, το ερε κρύβει δυο λέξεις η πρώτη είναι η λέξη (ι)ερ(α) και η δεύτερη λεξη γίνεται αἴρω σημαίνει σηκώνω, η λεξη τεαν βλέπουμε ότι κρύβει την λεξη (θ)εάν, ασκώ σημαίνει υποβάλλω, η λεξη ζεα κρύβει την (γ)εα…. Γίνεται γαία. οι αρχαίοι στα αρχαϊκά χρονιά συμβόλιζαν με ένα γράμμα την λέξη Ηερα, εδώ βλέπουμε δυο λέξεις ιερά και αίρω όπως πιο πάνω ζη γίνεται γη.

Όπως βλέπουμε σε μερικές προτάσεις ο γράφων επιλέγει ένα βασικό φωνήεν κυρίως και πρέπει να το αντικαταστήσουμε με σύμφωνο ή φωνήεν, εδώ το βασικό φωνήεν είναι το ε και το αντικαθιστούμε σε μερικές περιπτώσεις με το αι. και το βασικό σύμφωνο είναι το ζ και το αντικαθιστώ με το γ και το θ. στα κείμενα δεν υπάρχει ορθογραφία. Η "νέαν θεάν" του κειμενου αν παρουμε τις ριζες "εννοεί την νέαν θεάν γαίαν"΄ δηλαδή την "γη".

H ζεα του κειμένου σαν λέξη ίσως συνδέεται και με την ζεια ή ζειά ή ζέα δημητριακό που αναφέρεται κυρίως σε αρχαία κείμενα Σύμφωνα με κάποιους λεξικογράφους και σχολιαστές η λέξη «ζεια» προέρχεται από τα Σανσκριτικά και καθορίζει τα πρώτα γνωστά δημητριακά. Ο Μπαμπινιώτης, γράφει ότι συνδέεται ετυμολογικά με τις Σανσκριτικές λέξεις yava, yavai που σημαίνουν σιτάρι. Από εδώ φαίνεται ότι προέρχεται και το όνομα της θεάς Δήμητρας («Δημήτηρ») της οποίας το όνομά στον δωρικό τύπο είναι από το Δη που σημαίνει Γη και το μήτηρ και σημαίνει μητέρα γη, αλλά και το συνώνυμό του «Δηώ», όπως και το Ομηρικό επίθετο της γης «ζείδωρος», το οποίο ο Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς ερμηνεύει ως «βιόδωρος, ἡ (τά) πρός τό ζῆν δωρουμένη γῆ», ο Πατριάρχης Φώτιος Α´ ως «τήν πρός τό ζῆν δωρουμένην», το λεξικό Σούδα ως «τήν γῆν τήν τά πρός τό ζῆν δωρουμένην», ενώ μόνο ο Autenrieth σχετίζει τη ζείδωρο με τη ζεια, ερμηνεύοντάς την ως «ἡ ζειάς, γεννήματα δωρουμένη, χορηγοῦσα». Από τα πιο πάνω βλέπουμε πως συνδέεται με την γη.

(μετάφραση Μιχαλόπουλος Νικόλαος)