Τι παιχνίδι παίζεται στα Ίμια;

Το τουρκικό Kas, Tuzla, P 1208 patrol boat αγκυροβολημένο στα νησάκια δεξιά από τα Ίμια. Φωτογραφία του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Η αχαλίνωτη συμπεριφορά του πολιτικού κόσμου της Τουρκίας 

 

Γράφει ο Δημήτρης Διακομιχάλης

 

Ανατέλλει το 2018 και η πορεία των Τουρκικών διεκδικήσεων σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων έχουν αγγίξει κόκκινο.

 

Με την Τουρκική πολιτική ηγεσία σ’ ένα κρεσέντο αμφισβητήσεων, με αποκορύφωμα την απειλή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και επικεφαλής του Κεμαλικού κόμματος Κεμάλ Κιλιντσάρογλου, ο οποίος ουσιαστικά ανακοίνωσε την κατάληψη με πόλεμο 18 Ελληνικών νησιών μόλις κερδίσει το κόμμα του τις εκλογές, προσδιορίζεται το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί και θα αντιμετωπίσει η Τουρκία τη χώρα μας τον επόμενο χρόνο ή τα επόμενα χρόνια. 

 

Μάλιστα για να γίνει πιστευτός ότι θα καταλάβει με πόλεμο τα 18 νησιά όταν θα αναλάβει την εξουσία μας θύμισε την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.

 

Βέβαια ξέχασε να μας πει ο κύριος αυτός ότι την Κύπρο την πούλησαν οι συνταγματάρχες της Χούντας και ότι ενώ ουσιαστικά δεν υπήρξε αντίσταση παρά μόνο από κάποιους θύλακες, παρολίγο να αποτύχει η αποβατική τους προσπάθεια.

 

Γι’ αυτό όσοι παρακολουθούν τις διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από το 1970 μέχρι σήμερα θα έχουν διαπιστώσει ότι αυτές με την πάροδο του χρόνου αναβαθμίζονται ποσοτικά και ποιοτικά.

 

Με αφορμή πιθανά υποθαλάσσια κοιτάσματα στη περιοχή της Θάσου δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 21Μαρτίου 1970 το Νομοθετικό Διάταγμα 462/72 με το οποίο κυρώθηκε σύμβαση εκχώρησης στην Αμερικανική Εταιρεία Oceanic Exploration Company περιοχή του Βορειοανατολικού Αιγαίου ολόκληρης της περιοχής του Θρακικού πελάγους  για την αναζήτηση έρευνα και εκμετάλλευση πετρελαίου.

 

Οι Τούρκοι αντιδρώντας σ’ αυτή την απόφαση της κυβέρνησης των Συνταγματαρχών την 1η Νοεμβρίου 1973 δημοσίευσαν στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης τους την εκχώρηση στη κρατική Τουρκική εταιρεία Πετρελαίου, 27 συνεχόμενων τμημάτων της θάλασσας του Αιγαίου για έρευνες και εντοπισμό κοιτασμάτων πετρελαίου. 

 

Αποτέλεσμα της Τουρκικής αντίδρασης ήταν να μην γίνει ποτέ αξιοποίηση του κοιτάσματος στη θέση Μπάμπουρας το οποίο βρίσκεται εκτός των έξι ναυτικών μιλίων και ήταν τραγικό λάθος των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης το ότι δεν προχώρησαν στην αξιοποίηση αυτού του κοιτάσματος όταν οι στρατιωτικοί συσχετισμοί μεταξύ των δύο χωρών ήταν με το μέρος μας.  

 

Αναστάσιος Πεπονής: Για το ζήτημα του Αιγαίου, σελ. 20-21

 

Η πρώτη παραβίαση του Ελληνικού Εθνικού εναέριου χώρου έγινε στις 25 Δεκεμβρίου 1963 όταν η Τουρκική αεροπορία βομβάρδιζε το χωριό Μανσούρα στη Βόρεια Κύπρο. Τότε δυο Τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη, έσπαζαν το φράγμα του ήχου πετώντας πάνω από τη Λέσβο, και τότε πολλοί μίλησαν για μεμονωμένο γεγονός.

 

Η συνέχεια διέψευσε όλους αυτούς και το γαϊτανάκι των παραβιάσεων του Εθνικού μας χώρου ξεκινά το 1974 με αμείωτη ένταση με την κατάληψη και κατοχή του 40% της Κυπριακής Δημοκρατίας και με αυτό που βιώνουμε πλέον καθημερινά.

 

Η ποιοτική αναβάθμιση των διεκδικήσεων της Τουρκίας σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων έφτασε να είναι αιτία πολέμου, με την οποία απειλείται η Ελλάδα, εάν προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. 

 

Το 1995 με απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης που εξέδωσε ψήφισμα εκχωρούσε στην κυβέρνηση την αρμοδιότητα να λάβει όποια μέτρα περιλαμβανομένων και των στρατιωτικών θα έκρινε αναγκαία για την προστασία των ζωτικών συμφερόντων της χώρας. Ως γνωστόν το Νοέμβριο του 1994 τέθηκε σε ισχύ η Σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας όπου καθορίστηκε ως συμβατικός κανόνας ότι τα χωρικά ύδατα μπορούν να έχουν εύρος 12 ναυτικά μίλια. Σημειώνεται ότι η Τουρκία δεν ψήφισε την Σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας. Ενώ η Βουλή των Ελλήνων το Μάιο του 1995 κύρωσε ομόφωνα την Σύμβαση. Για την ακρίβεια το δικαίωμα επέκτασης είναι μονομερές σε αντίθεση με την υφαλοκρηπίδα. Σήμερα από τα 149 κράτη που έχουν την δυνατότητα επέκτασης των χωρικών υδάτων τους στα 12 ναυτικά μίλια, μόνο η Ελλάδα παραμένει στα 6 ναυτικά μίλια από 1936. 

 

Στις 25 Δεκεμβρίου 1995 έχουμε την προσάραξη του φορτηγού πλοίου Φιγκέν Ακάτ στα Ίμια και για πρώτη φορά πλέον αμφισβητήθηκε Ελληνικός Χερσαίος χώρος. Ακολούθησαν τα γεγονότα στα Ίμια στις 31 Ιανουαρίου 1996 και ασφαλώς στην επιχειρούμενη γκριζοποίηση της περιοχής βοηθήσαμε και εμείς αφού αφήσαμε τον βοσκό Αντώνη Βεζυρόπουλο να φύγει από τα Ίμια το έτος 2003 για έξι χιλιάδες ευρώ ετησίως.

 

Η αμφισβήτηση του νόμιμου δικαιώματος της χώρας μας για έρευνα και διάσωση στο Αιγαίο με παράλληλη απαίτηση των Τούρκων ότι αυτοί έχουν την ευθύνη έρευνας και διάσωσης ανατολικά του 25^ου Μεσημβρινού και η ταυτόχρονη διεκδίκηση άλλοτε 18, άλλοτε 25 και άλλοτε 152 Ελληνικών νησιών,  είναι προϊόν έλλειψης αποτελεσματικών ενεργειών εκ μέρους της χώρας μας επειδή σ’ εμάς δεν υπάρχει διαμορφωμένη με σαφήνεια Εθνική Στρατηγική αντιμετώπισης όλου αυτού του αναθεωρητισμού που έχει σταθερά υιοθετήσει όλος ο πολιτικός κόσμος της Τουρκίας. 

 

Η αχαλίνωτη συμπεριφορά όλου του πολιτικού κόσμου της Τουρκίας σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, έχει δυστυχώς και τραγικές επιπτώσεις στη καθημερινότητα των κατοίκων των ακριτικών νησιωτικών περιοχών της πατρίδας μας. 

 

Πρώτο θύμα σ’ αυτή την πραγματικότητα όπως διαμορφώνεται καθημερινά είναι η αλιεία στη περιοχή της Δωδεκανήσου, στο Βόρειο Αιγαίο και ιδιαίτερα στη περιοχή Ιμίων να είναι ιδιαίτερα προβληματική για να μην πω επικίνδυνη. 

 

Συνεχώς ο αριθμός των αλιευτικών σκαφών που ψαρεύουν στη περιοχή των Ιμίων λόγω της επιθετικότητας της Τουρκικής ακτοφυλακής απέναντι στα Καλύμνικα αλιευτικά μειώνεται. 

 

Απώτερος στόχος η εγκατάλειψη όλης αυτής της θαλάσσιας περιοχής, από τα Καλύμνικα αλιευτικά, την ίδια ώρα που τα Τούρκικα ψαράδικα ψαρεύουν συνοδεία των Ακταιωρών της Τουρκικής ακτοφυλακής.

 

Τα μεγάλα ερωτήματα είναι γιατί η Ελληνική ακτοφυλακή στη περιοχή των Ιμίων επιχειρεί μόνο με το ένα σκάφος που διαθέτει  το Λιμεναρχείο Καλύμνου και δίνει άνιση μάχη με τα μεγαθήρια της Τουρκικής ακτοφυλακής που συνήθως είναι τέσσερα στη περιοχή, με αποτέλεσμα να έχουν γίνει περισσότερες από χίλιες παραβιάσεις των Ελληνικών χωρικών υδάτων το 2017.

 

Αλήθεια τι προβλέπει το επιχειρησιακό σχέδιο της Ελληνικής ακτοφυλακής γι’ αυτή την ευαίσθητη Εθνικά περιοχή; Μήπως για κάποιους λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναδείξουμε πρέπει να είναι ελλιμενισμένα (παρκαρισμένα) στην κυριολεξία τα σκάφη του Λιμεναρχείου Κω την ώρα που τα Καλύμνικα ψαράδικα της παράκτιας αλιείας για να βγάλουν το βιος τους δίνουν πραγματικές ναυμαχίες με τις τουρκικές ακταιωρούς με μόνη βοήθεια αυτή του σκάφους από το Λιμεναρχείο Καλύμνου; 

 

Τι απάντηση δίνουν οι υπεύθυνοι για την προστασία της θαλάσσιας περιοχής της Περιφερειακής Ενότητας Καλύμνου και πως είναι διατεταγμένα τα σκάφη της Ελληνικής ακτοφυλακής όταν οι μηχανότρατες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή λόγω της απαγόρευσης της αλιευτικής δραστηριότητας στο 1,5 ναυτικό μίλι από τις ακτές μας, σύμφωνα με το Π.Δ. 228/2006 και τον ΚΑΝ1967/2006 ως απλοί θεατές παρακολουθούν τα Τουρκικά αλιευτικά να ψαρεύουν ανενόχλητα στις ίδιες περιοχές που αυτοί δεν μπορούν να ασκήσουν την αλιευτική τους δραστηριότητα; 

 

Η απάντηση είναι μόνο ντροπή! 

 

Δυστυχώς ενώ αυτά συμβαίνουν στην ευαίσθητα περιοχή των νησιών της Δωδεκανήσου που οι Καλύμνιοι ψαράδες δίνουν μάχη για το μεροκάματο και ταυτόχρονα  να φυλάττουν και να υπερασπίζονται τα θαλάσσια σύνορα μας, με έντονη όμως την απουσία των σκαφών της Ελληνικής ακτοφυλακής, στα διεθνή ύδατα στη περιοχή της Δωδεκανήσου μεταξύ Καστελλορίζου και Ρόδου τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα αφού έχουμε και τις νηοψίες με πειρατικό τρόπο των Τουρκικών σκαφών σε Ελληνικά – Καλύμνικα αλιευτικά σκάφη (Ξιφιάδικα). 

 

Οι Τούρκοι προφασίζονται ότι λειτουργούν στα πλαίσια των προβλέψεων του ICCAT με τα σκάφη της ακτοφυλακής τους εντελώς παράνομα έχοντας συγκεκριμένους στόχους. Να δημιουργήσουν φοβικό σύνδρομο στους ψαράδες μας, ότι αυτοί είναι παντού, ότι αυτοί μπορούν να παραβιάζουν όποτε θέλουν αφ’ ενός μεν τα χωρικά μας ύδατα, αφ’ ετέρου δε στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου να παίζουν τα παιχνίδια που τους εξυπηρετούν. 

 

Γι’ αυτό η ηγεσία του Υπουργείου Εμπορικής  Ναυτιλίας και ο Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος άμεσα θα πρέπει να αντιδράσουν σ’ αυτή την απαράδεκτη κατάσταση που βιώνουν τα αλιευτικά μας σε όλο το Αιγαίο, και να τύχουν της απαραίτητης προστασίας των σκαφών και των ανδρών της Ελληνικής ακτοφυλακής. 

 

Θυμίζω τον ορισμό της Αποκλειστικής οικονομικής Ζώνης, όπως αυτή ορίζεται από το Δίκαιο της θάλασσας στα άρθρα 55-75 που καθιερώνει μια ζώνη 200μιλίων που πρόσκειται στις ακτές κάθε παράκτιου κράτους και μέσα σ’ αυτή το παράκτιο κράτος έχει αποκλειστικά δικαιώματα εκμετάλλευσης των ζώντων και μη πόρων, αλλά διατηρείται η ελευθερία της ναυσιπλοΐας για να συνειδητοποιήσουμε ότι αποτελεί εθνική αναγκαιότητα για όλους τους γνωστούς Εθνικούς λόγους έστω και τώρα να ανακηρυχθεί και να οριοθετηθεί η ΑΟΖ της πατρίδας μας. 

 

Η πολιτική ηγεσία της χώρας ας λάβει υπόψιν της τη θετική συγκυρία με την τριμερή συνεργασία Ελλάδας –Κύπρου- Αιγύπτου, και να αξιοποιήσουμε παράλληλα τη σύγκρουση Ερντογάν- Τραμπ και Ισραήλ. Ας ξεπεράσουν οι πολιτικές δυνάμεις το φοβικό σύνδρομο που τους διακατέχει απέναντι στη Τουρκική ηγεσία  και σύσσωμη η πολιτική ηγεσία της χώρας μαζί και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας αψηφώντας τις απειλές τόσον του Ερντογάν όσον και όλου του πολιτικού κόσμου της γειτονικής χώρας και με τους κατάλληλους διπλωματικούς χειρισμούς να αποφασίσουμε μονομερώς γι’ αυτή την κορυφαία Εθνική επιλογή. 

 

Ας μιμηθούμε τον αείμνηστο Τάσο Παπαδόπουλο που μας έχει διδάξει ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση και σωστός σχεδιασμός πετυχαίνεις πολύ μεγαλύτερα πράγματα από αυτά που νομίζουν οι αντίπαλοι σου ότι μπορείς να πετύχεις. 

 

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ας πάρετε εσείς τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για τα Εθνικά θέματα. 

Ας είστε εσείς ο Πρόεδρος που θα γράψει ιστορία. 

 

Ας βάλετε στο ίδιο τραπέζι όλους του πολιτικούς αρχηγούς μαζί με την στρατιωτική ηγεσία και να πάρετε τις μεγάλες αποφάσεις τώρα για τον Ελληνισμό.

 

Ας χαραχθεί επιτέλους η Εθνική στρατηγική που έχει ανάγκη το έθνος για να διασφαλίσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα, εθνική στρατηγική που απαιτεί ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και ισορροπία αεροναυτικής ισχύος στο Αιγαίο. 

 

Ποτέ άλλοτε τις τελευταίες δεκαετίες δεν υπήρξε πιο ευνοϊκή συγκυρία. Τον δρόμο τον δείχνει η ακραία σύγκρουση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. 

 

MIgnatiou

το είδαμε ΕΔΩ