Συνέντευξη στον Γιώργο Λυκουρόπουλο
Στους φιλάθλους ήταν πάντα γνωστός, τώρα όμως θα γίνει διάσημος και στους σινεφίλ. Το leitmotiv της ταινίας του Μπουλμέτη τον θέλει αφηγητή στον καμβά που διατρέχει το έργο ανάμεσα στις προσωπικές ιστορίες, τις αθλητικές εικόνες, το Παναθηναϊκό Στάδιο, τον Γιώργο Αμερικάνο και τη χήρα του αλλά και το κλάμα για την απώλεια του Γεώργιου Μόσχου το 1966, δύο χρόνια πριν από το έπος της ομάδας στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων.
Ο Βασίλης Γεωργίου έχει φτάσει πια τα 81 χρόνια και περνάει τον χρόνο του στην Πάτρα ανάμεσα σε φίλους, σε βόλτες μέχρι το γήπεδο του Απόλλωνα Πατρών και εσχάτως στα γυρίσματα της ταινίας, που τον θέλει από τα κεντρικά πρόσωπα στο «δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ» -αν μπορεί να το ονομάσει κανείς έτσι- του Τάσου Μπουλμέτη.
«Με φώναξε ο Τάσος γιατί ήθελε να συνδυάσει τις εικόνες του αγώνα και την τότε περιγραφή μου με το σήμερα. Πήγαμε στο Παναθηναϊκό Στάδιο, του έδειξα πού καθόμουν, σε πόση απόσταση από τον αγωνιστικό χώρο, πότε σηκώθηκα όρθιος, πώς ζούσα το ματς. Εγώ τότε είχα ακολουθήσει την ομάδα της ΑΕΚ σε όλη την πορεία της προς τον τελικό. Είχα περιγράψει και το σκανδαλώδες ματς με την Ινις Βαρέζε, που αναφέρεται στην ταινία».
Tο χθες και το σήμερα
Στην ταινία ένας πατέρας δεν θέλει να παντρέψει την κόρη του με τον σερβιτόρο που σερβίρει τους παίκτες της ΑΕΚ, ο Αμερικάνος παντρεύεται μια από τις γυναίκες που τον λάτρεψαν, ο Ζούπας είναι ο μαέστρος που «μοιράζει» την μπάλα κι έπειτα γίνεται επιφανής γιατρός, ο εισπράκτορας του λεωφορείου της γραμμής ακούει τη μετάδοση του Βασίλη Γεωργίου εν ώρα εργασίας, ο Γιώργος Μητσικώστας υποδύεται έναν πράκτορα ΠΡΟΠΟ, όπου μαζεύονται οι θαμώνες για να ακούσουν την εξέλιξη του τελικού, η δε χούντα έχει τις δικές της επιδιώξεις για να εκμεταλλευτεί τη νίκη της ΑΕΚ. Και η αφήγηση είναι από τη φωνή του Βασίλη Γεωργίου, σαν συνδετικός κρίκος του παρόντος με το παρελθόν.
Ο ίδιος θυμάται πώς αντιμετώπισε τον αγώνα: «Ελεγα ό,τι έβλεπα και μιλούσα όπως ένιωθα. Κάποιος δημοσιογράφος της εποχής είχε γράψει ότι το παράκανα, επειδή παρότρυνα τους παίκτες ή μιλούσα σαν να μιλάει άνθρωπος της ομάδας. Και δηλαδή τι να έκανα; Τον Σέρβο;» λέει σκωπτικά ο άνθρωπος που αργότερα παρουσίασε εκπομπές, περιέγραψε ποδόσφαιρο, έγινε η φωνή του Τέταρτου Προγράμματος (μετέπειτα ΕΡΑ ΣΠΟΡ), αλλά πάντα ήταν… σημαδεμένος από εκείνο τον αγώνα.
«Αν με ρωτούσατε ποιο άλλο ματς θα ήθελα να είχα περιγράψει, θα ήταν ο τελικός της Πορτογαλίας το 2004 με την κατάκτηση του Euro. Ναι, αυτό τον αγώνα θα ήθελα να τον είχα περιγράψει». Προς το παρόν, σαν παρακαταθήκη για τους νεότερους θα αφήσει, εκτός από τις περίφημες παροτρύνσεις του στους παίκτες της ΑΕΚ που μπορεί κανείς να ακούσει στα ιστορικά «Επίκαιρα» της ΕΡΤ, και τη νέα του «σφραγίδα» στην ταινία «1968». Η αφήγησή του μαζί με τη μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, τις φιγούρες της εποχής, τα ραδιοφωνάκια στα σπίτια και τον λυρισμό της σκηνοθεσίας του Μπουλμέτη είναι σαν νερό που κυλάει. Μια συγκινητική ταινία με έναν αδιόρατο πρωταγωνιστή, τον αφηγητή της.
Δημοσιεύθηκε στο φύλλο 33 της «Νέας Σελίδας» την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.