Καθηγητοῦ Ἐφαρμογῶν στὴν Ἐπιχ. Ἔρευνα και Στατιστική τοῦ ΤΕΙ Δυτ. Ἑλλάδος
Παρακολουθώντας τις συζητήσεις στην Βουλή, δεν μπόρεσα να μην αναρωτηθώ για την κατάντια ενός θεσμού, που κρατά σ’ αυτά τα χώματα από την Ομηρική Εποχή.
Ο Θερσίτης, αυτός ο έσχατος τών Αχαιών, απολάμβανε πλήρους ισηγορίας έναντι τού Αγαμέμνονα. Και όχι μόνον αυτό, αλλά έπρεπε ο Αγαμέμνων αυτοπροσώπως να προσπαθεί να πείσει τον καθένα και όλους μαζί, ώστε να λάβουν αποφάσεις για το τί πρέπει να γίνει. Εκεί αγορήνδε, ίσος προς ίσον, όλοι.
Και εδώ, οι «Βουλευτές» τού κυβερνώντος κόμματος, άμοιροι και μοιραίοι, θλιβεροί και κακόμοιροι, ψέλιζαν φτηνές δικαιολογίες, αναμεμιγμένες με δάκρυα, με υποσχέσεις για άλλη μιά φορά, ότι ‘..ως εδώ’, καταπατώντας ξανά και ξανά τον όρκο που είχαν δώσει να τηρούν το Σύνταγμα και να εκπροσωπούν τον Λαό.
Οχι τον Πρωθυπουργό, τον Αρχηγό ή τα κόμματα, αλλά τον Λαό αυτού τού Κράτους και συνάμα το ίδιο το Εθνος, ως υπερκείμενη Οντότητα, σ’ αυτήν την αδιάκοπη πορεία Πολιτισμού του, τουλάχιστον τα τελευταία 4500 χρόνια, μέ τίς ὑπάρχουσες γραπτές πηγές..
Ανίδεοι, περιδεείς, νοιώθοντας τις Ερινύες να έρχονται έσπευδαν γρήγορα – γρήγορα, ο ένας μετά τον άλλον να πούν το λογύδριό τους, οιονεί ἀπολογούμενοι, μήπως συγκινηθούν οι ψηφοφόροι τής περιοχής τους και τούς επιτρέψουν να βγούνε από τα σπίτια τους, χωρίς να τούς φτύσουν.
Από την άλλοι οι ‘Υπουργοί’ ακκίζονταν, αυτοδοξολογούμενοι από καθέδρας, διεκδικώντας το Παπικό αλάθητο, βιαζόμενοι να εκτελέσουν το -ανατεθέν σ’ αυτούς από ξένα κέντρα, έργο τους και να παραδώσουν δούλο ένα περήφανο Λαό, που δίδαξε στην Οικουμένη τί σημαίνει Ελευθερία, Δημοκρατία και Φιλότιμο.
Αντιλαμβανόμενοι ότι η ώρα τής Νέμεσης πλησιάζει, αφού αμνήστευσαν προκαταβολικά εαυτούς και αλλήλους με ‘Νόμους’, θέλουν να ολοκληρώσουν την καταστροφή, επικαλούμενοι ψεύδη και φτηνά επικοινωνιακά τερτίπια, κρύβοντας ανειλημμένες δεσμεύσεις, για να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια και αντιδράσουν ένιοι των υποταγμένων βουλευτων τους.
Τρέφοντας απύθμενο και ακατανόητο μίσος για ένα Λαό, που παρά τις ενορχηστρωμένες επιθέσεις σέ ό,τι διακρίνει τήν ιδιοσυστασία του, παρά τις διαγραφές τού Παρελθόντος του, παρά την εξαφάνιση τών σημαντικών Κειμένων του από τα σχολειά και την λοιδωρία τής Μεταφυσικής του και παρά τις άοκνες προσπάθειες θεσμικών και εξωθεσμικών κέντρων για την πλήρη χυλοποίησή του, αυτός ο Λαός καδράρει τον εσωτερικό εχθρό, για να τον εξωπετάξει, όταν σημάν’ η ώρα, με το ίδιο αιματοβαμμένο πείσμα, που είχαν τα χνάρια τών πολιτών – οπλιτών, εκεί πάνω, στα χιονισμένα διάσελα τής Πίνδου, όταν τέλειωσαν τόν υποχωρητικό αγώνα προκαλύψεων, τεντώνοντας για άλλη μια φορά το βελος τής Ιστορίας.
Αλλά, ώ Υπουργοί, μην ξεχνάτε ότι τοποθετηθήκατε εκεί για να υπηρετείτε το συμφέρον τού Λαού. Αν το ξεχνάτε θα υποστείτε το «Φωνή Λαού, οργή Θεού», όπως το υφίσταται οποιοσδήποτε επίορκος ηγεμών στην σύντομη πολιτική ζωή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.