Του Φοίβου Κλόκκαρη*
Μια σύντομη ιστορική αναδρομή επί του θέματος, είναι
αναγκαία.
Δεκαετία του 1950: Συντάσσεται η Τουρκική στρατηγική για την Κύπρο επι κυβερνήσεως Μεντερές, με κύριους άξονες, όπως καταγράφονται στις εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ (1956):
Δεκαετία του 1950: Συντάσσεται η Τουρκική στρατηγική για την Κύπρο επι κυβερνήσεως Μεντερές, με κύριους άξονες, όπως καταγράφονται στις εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ (1956):
- - Η Κύπρος, είναι ζωτικός χώρος για την ασφάλεια της Τουρκίας, και πρέπει να «αποδοθεί» σ’ αυτήν αν αποχωρήσουν οι Άγγλοι.
- - Η πλειοψηφία των Ελλήνων (Ρωμιοί) είναι περιστασιακή και μπορεί να ανατραπεί με μεταφορά Τούρκων από το εξωτερικό, οι δε Ρωμιοί να μετακινηθούν σε ξεχωριστή περιοχή του νησιού
- - Ο Στρατιωτικός έλεγχος της Κύπρου πρέπει να βρίσκεται στα χέρια της Τουρκίας για την προάσπιση των συμφερόντων της και της ασφάλειας της. «Στην ασφάλεια της περιοχής, που θα παραχωρηθεί στους Ρωμιούς της Κύπρου, θα πρέπει να συμμετέχει και η Τουρκία, διότι το θέμα σχετίζεται με την ασφάλεια της καθώς και της Μέσης Ανατολής. Η Ελλάδα δεν δύναται να ζητήσει το ίδιο για την τουρκική περιοχή διότι το νησί απέχει από την Μ. Ασία 45 μίλια και από τον Πειραιά 600» (απόσπασμα από το βιβλίο του Νιχάτ Ερίμ «Η Κύπρος από όσα γνωρίζω και έχω δεί» Ankara: Ajans Turk,1976).
Η εφαρμογή της Τουρκικής στρατηγικής ανατέθηκε στο
Γραφείο Ειδικού Πολέμου του Γενικού Επιτελείου Σρατού της Τουρκίας , το οποίο
με πρωτεργάτη των Ταγματάρχη Ισμαήλ Τάνσου, συνέταξε το σχέδιο επανάκτησης
Κύπρου (κωδικός ΚΙΡ) και το έθεσε σε εφαρμογή. Την περίοδο 1957-1960 οργάνωσε
την ΤΜΤ σε μάχιμη δύναμη, στη βάση δύο αρχών. Τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση
της. Μέχρι το 1960 η ΤΜΤ είχε 5.000 μαχητές (με πρόβλεψη να γίνουν 15.000 βάση
του σχεδίου ΚΙΡ) και 5.100 όπλα -20.000 αμυντικές χειροβομβιδες, που είχαν
μεταφερθεί μυστικά με πλοιάρια από την Τουρκία (από το βιβλίο του Ισμαήλ Τάνσου
«Στην πραγματικότητα ουδείς κοιμόταν» που μεταφράστηκε στην Αγγλική το 2007, TRNC, Bolan Printing Ltd).
Δεκαετία 1960: Με την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) το 1960, η Τουρκία αποκτά εγγυητικά δικαιώματα και εγκαθιστά στρατεύματα στο νησί (ΤΟΥΡΔΥΚ) με βάση τις Συνθήκες Εγγυήσεως και Συμμαχίας.
Την περίοδο 1963-64 η Τουρκία εθεσε σε εφρμογή την σχεδιασθείσα ένοπλη Τουρκανταρσία (αποχώρηση από τις κρατικές δομές της ΚΔ, δημιουργία θυλάκων) που κατέστησε αναγκαία την εσπευσμένη οργάνωση της Εθνικής Φρουράς το 1964.
Σημειώνεται ότι ο προβλεπόμενος από το Σύνταγμα (άρθρο 129) Κυπριακός στρατός, δεν ολοκλήρωσε ποτέ την οργάνωση του, λόγω ΒΕΤΟ του Τούρκου αντιπρόεδρου (20.10.1961) που απαιτούσε συγκρότηση του, βάσει αμιγών τμημάτων των δύο κοινοτήτων. Το ίδιο έτος πραγματοποιούνται οι βομβαρδισμοί της Τυλληρίας από την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία και η άφιξη της Ελληνικής Μεραρχίας στη Κύπρο, που εκβιάστηκε σε αποχώρηση το 1967 (από τότε άρχισε η συστηματική προετοιμασία της Τουρκίας για εισβολή στην Κύπρο).
Δεκαετία 1970 μέχρι σήμερα: Η Τουρκία εισβάλλει στρατιωτικά στην Κύπρο το 1974, μετά το εγκληματικό πραξικόπημα της δικτατορικής κυβέρνησης της Ελλάδας. Έκτοτε συνεχίζει επί 43 χρόνια να κατέχει με ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις το βόρειο τμήμα της Κύπρου (11ο Σώμα Στρατού), στο οποίο, έχει εγκαταστήσει παράνομα υποτελή διοίκηση («ΤΔΒΚ»), η οποία συμμετέχει στις ούτω καλούμενες διακοινοτικές συνομιλίες με την ΚΔ.
Παράλληλα εποικίζει συστηματικά το βόρειο τμήμα, εκρίζωσε το Ελληνικό στοιχείο και Τουρκοποιεί/Ισλαμοποιεί την περιοχή. To 2004, άν είχε υιοθετηθεί το σχέδιο Ανάν, η Τουρκία θα επετύγχανε: αποστρατικοποίηση του Κυπριακού κράτους, διατήρηση των εγγυητικών δικαιωμάτων της και της ΤΟΥΡΔΥΚ, καθώς και απόκτηση της δυνατότητας παρουσίας αεροναυτικών δυνάμεων στην επικράτεια της Κύπρου, χωρίς εγκριση του Κυπριακού κράτους, μέσω της ενσωμάτωσης στο σχέδιο διμερών συμφωνιών με το ψευδοκράτος, για την ασφάλεια ακτών και την έρευνα-διάσωση.
Στις συνομιλίες για το Κυπριακό, που διεξάγονται ατελέσφορα επί 40 χρόνια λόγω των απαιτήσεων της Τουρκίας για λύση Τουρκικών όρων (νομιμοποίηση των τετελεσμένων της κατοχής, επέκταση της Τουρκικής κυριαρχίας και στις ελεύθερες περιοχές), υπάρχουν σοβαρές αποκλίσεις στο κεφάλαιο της ασφάλειας, πλήν μιάς πτυχής στην οποία υπάρχει σύγκλιση. Είναι η συμφωνία, για αποστρατικοποίηση του Κυπριακού κράτους μετά την λύση (να μην έχει δικαίωμα να έχει ένοπλες δυνάμεις). Οι θέσεις μας περιλαμβάνονται:
Στη Συμφωνία Κυπριανού – Ντενκτάς τον Μάϊο του 1979 (σημείο 7)
Δεκαετία 1960: Με την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) το 1960, η Τουρκία αποκτά εγγυητικά δικαιώματα και εγκαθιστά στρατεύματα στο νησί (ΤΟΥΡΔΥΚ) με βάση τις Συνθήκες Εγγυήσεως και Συμμαχίας.
Την περίοδο 1963-64 η Τουρκία εθεσε σε εφρμογή την σχεδιασθείσα ένοπλη Τουρκανταρσία (αποχώρηση από τις κρατικές δομές της ΚΔ, δημιουργία θυλάκων) που κατέστησε αναγκαία την εσπευσμένη οργάνωση της Εθνικής Φρουράς το 1964.
Σημειώνεται ότι ο προβλεπόμενος από το Σύνταγμα (άρθρο 129) Κυπριακός στρατός, δεν ολοκλήρωσε ποτέ την οργάνωση του, λόγω ΒΕΤΟ του Τούρκου αντιπρόεδρου (20.10.1961) που απαιτούσε συγκρότηση του, βάσει αμιγών τμημάτων των δύο κοινοτήτων. Το ίδιο έτος πραγματοποιούνται οι βομβαρδισμοί της Τυλληρίας από την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία και η άφιξη της Ελληνικής Μεραρχίας στη Κύπρο, που εκβιάστηκε σε αποχώρηση το 1967 (από τότε άρχισε η συστηματική προετοιμασία της Τουρκίας για εισβολή στην Κύπρο).
Δεκαετία 1970 μέχρι σήμερα: Η Τουρκία εισβάλλει στρατιωτικά στην Κύπρο το 1974, μετά το εγκληματικό πραξικόπημα της δικτατορικής κυβέρνησης της Ελλάδας. Έκτοτε συνεχίζει επί 43 χρόνια να κατέχει με ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις το βόρειο τμήμα της Κύπρου (11ο Σώμα Στρατού), στο οποίο, έχει εγκαταστήσει παράνομα υποτελή διοίκηση («ΤΔΒΚ»), η οποία συμμετέχει στις ούτω καλούμενες διακοινοτικές συνομιλίες με την ΚΔ.
Παράλληλα εποικίζει συστηματικά το βόρειο τμήμα, εκρίζωσε το Ελληνικό στοιχείο και Τουρκοποιεί/Ισλαμοποιεί την περιοχή. To 2004, άν είχε υιοθετηθεί το σχέδιο Ανάν, η Τουρκία θα επετύγχανε: αποστρατικοποίηση του Κυπριακού κράτους, διατήρηση των εγγυητικών δικαιωμάτων της και της ΤΟΥΡΔΥΚ, καθώς και απόκτηση της δυνατότητας παρουσίας αεροναυτικών δυνάμεων στην επικράτεια της Κύπρου, χωρίς εγκριση του Κυπριακού κράτους, μέσω της ενσωμάτωσης στο σχέδιο διμερών συμφωνιών με το ψευδοκράτος, για την ασφάλεια ακτών και την έρευνα-διάσωση.
Στις συνομιλίες για το Κυπριακό, που διεξάγονται ατελέσφορα επί 40 χρόνια λόγω των απαιτήσεων της Τουρκίας για λύση Τουρκικών όρων (νομιμοποίηση των τετελεσμένων της κατοχής, επέκταση της Τουρκικής κυριαρχίας και στις ελεύθερες περιοχές), υπάρχουν σοβαρές αποκλίσεις στο κεφάλαιο της ασφάλειας, πλήν μιάς πτυχής στην οποία υπάρχει σύγκλιση. Είναι η συμφωνία, για αποστρατικοποίηση του Κυπριακού κράτους μετά την λύση (να μην έχει δικαίωμα να έχει ένοπλες δυνάμεις). Οι θέσεις μας περιλαμβάνονται:
Στη Συμφωνία Κυπριανού – Ντενκτάς τον Μάϊο του 1979 (σημείο 7)
- - Στο ψήφισμα 750 του ΣΑ/ΗΕ (Απρίλιος 1992) με εισήγηση της Βρετανίας για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) και έγκριση της Κυβέρνησης της ΚΔ.
- - Στις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου της ΚΔ της 18 Σεπτεμβρίου 2009.
- - Στο πρόσφατο ψήφισμα της Βουλής της ΚΔ την 13 Οκτωβρίου 2017
Το βασικό ερώτημα που τίθεται, είναι αν η Κυβέρνηση μας
και η Βουλή, έχουν μελετήσει σε βάθος την Τουρκική στρατηγική και τις συνέπειες
και κινδύνους για τον Ελληνισμό της Κύπρου, από την αποστρατικοποίηση του
κράτους μας μετά τη λύση. Φοβάμαι ότι η απάντηση στο ερώτημα είναι αρνητική και
αυτό επιβάλλει την επείγουσα αναθεώρηση
της θέσης μας. Και μόνο ότι η Τουρκία, συμφωνεί μαζί μας για
αποστρατικοποίηση του Κυπριακού κράτους, θα πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά,
λαμβάνοντας υπόψιν τα δεινά που έχουμε υποστεί και υφιστάμεθα απο την εν λόγω
χώρα, την στρατηγική και τις δράσεις της
για έλεγχο όλης της Κύπρου, την στρατιωτική της ισχύ και την εγγύτητα της προς το νησί μας. Είναι
πρόδηλο, ότι το κενό ασφάλειας απο την αποστρατικοποίηση του Κυπριακού κράτους, θα
καλυφθεί απο την Τουρκία και ο Ελληνισμός της Κύπρου ανυπεράσπιστος θα τεθεί
υπο την ομηρία της.
Το κράτος μας θα έχει ακρωτηριασμένη την κρατική του υπόσταση αφού ο συντελεστής της στρατιωτικής του ισχύος θα είναι ανύπαρκτος, θα στερηθεί το δικαίωμα της αυτοάμυνας, και της δυνατότητας ανιμετώπισης εξωτερικών απειλών και προστασίας των συνόρων του.
*αντιστράτηγος ε.α.
πηγή
Το κράτος μας θα έχει ακρωτηριασμένη την κρατική του υπόσταση αφού ο συντελεστής της στρατιωτικής του ισχύος θα είναι ανύπαρκτος, θα στερηθεί το δικαίωμα της αυτοάμυνας, και της δυνατότητας ανιμετώπισης εξωτερικών απειλών και προστασίας των συνόρων του.
*αντιστράτηγος ε.α.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.