Πού είναι άραγε όλα εκείνα τα δημοσιογραφικά και νεοταξικά τσουτσέκια που γεμίζουν με σημαίες τα "προφίλ" τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όταν η τρομοκρατία τού θρησκευτικο-πολιτικού φονταμενταλισμού χτυπά (που κι αυτός βέβαια υποκινείται και συντηρείται απ' το σύστημα ως άλλοθι για τα δικά του παγκοσμιοποιημένα εγκλήματα κατά της ελευθερίας των πολιτών, κατά της ανεξαρτησίας των κρατών, κατά των ανθρώπινων δικαιωμάτων), τώρα που η ευρωπαϊκή νεοφασιστική "Ένωση" με μακρύ χέρι της την κυβέρνηση της Ισπανίας εξαπολύει τρομοκρατικό χτύπημα βίας κατά των πολιτών της Καταλονίας που προσπάθησαν να συμμετάσχουν και να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της ανεξαρτησίας τους;
Μα υπερασπίζονται τους τρομοκράτες βέβαια.
Υπέρ της "έννομης τάξης" βέβαια.
Όπου η "έννομη τάξη" κατά τα νεοταξικά πρότυπα απαγορεύει ένα δημοψήφισμα, το κηρύσσει παράνομο.
Όπου η νεοταξική-νεοφασιστική τάξη θέλει τους λαούς να ψηφίζουν κάθε τέσσερα χρόνια με πλαστή ατζέντα, πλαστά διλήμματα, πλαστές υποσχέσεις, και στον ενδιάμεσο χρόνο όπου κρίνεται η τύχη τους με αυθαίρετες πράξης της "έννομης κυβερνητικής τάξης", να σιωπούν.
Τί κακό θα είχε άραγε για μιά πραγματική δημοκρατία ένα δημοψήφισμα; Ένα οποιοδήποτε δημοψήφισμα;
Αφού έτσι κι αλλιώς αποτυπώνει την βούληση της πλειοψηφίας του λαού, όπως ακριβώς επαγγέλεται ότι κάνει το δημοκρατικό πολίτευμα.
Το σύστημα όμως φοβάται την βούληση του λαού. Φοβάται μήπως πλειοψηφήσουν οι γνώμες εναντίον των συμφερόντων τού πλούτου, των τραπεζών, των επιχειρήσεων.
Άρα φοβάται την δημοκρατία.
ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΘΕΛΕΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ.
Γι αυτό και απαγορεύει σιωπηρά ή φανερά (όπως στην καταλανική περίπτωση) τα δημοψηφίσματα. Για να απαγορέψει την φωνή των πολιτών.
Και τί άραγε θα έκοφτε τον κάθε Σουλτς, τον κάθε Γιούνγκερ, τον κάθε Νταϊσελκάπως, και όλα αυτά τα παγκόσμια καθάρματα, αν ένα λαός ψήφιζε υπέρ της ανεξαρτησίας του;
Μα, εκτός από καποια πιθανή, αλλά μάλλον μικρή ζημιά των συμφερόντων (κερδών) τους, τους ενοχλεί αυτή καθ' εαυτή η έννοια της ανεξαρτησίας, της αυτοδιάθεσης, της ελευθερίας να επιλέγει κάθε λαός την τύχη του.
Οι παγκόσμιοι απατεώνες ονειρεύονται μιά παγκόσμια δικτατορία με λαούς-πολίτες σκλάβους, και τον εαυτό τους στην θέση της εξουσίας.
Η εξουσία των ελαχίστων του πλούτου και των τραπεζών, εναντίον του παγκόσμιου πληθυσμού.
Αυτό διακυβεύτηκε χθές στην Καταλονία. Αυτό αμφισβήτησαν οι καταλανοί.
Και γι αυτό έπρεπε να τιμωρηθούν παραδειγματικά, άσχετα με το γεγονός πως με την τιμωρία τους αυτή θα έρχοταν στο φως η πλήρης φασιστική ιδεολογία του συστήματος.
Δεν τους πειράζει όμως.
Γι αυτό έχουν μπουκώσει με χρήμα κυβερνήσεις και ΜΜΕ.
Η προπαγάνδα, το ψέμα κι ο φόβος νάναι καλά, και όλα θα ξεχαστούνε.
Όσοι δεν είμαστε διατεθιμένοι να ξεχάσουμε τίποτα,ας κρεμάσουμε μιά σημαία καταλανική στα "προφίλ" μας, στις αναρτήσεις μας, στις συζητήσεις μας.
Κι αυτό αντίσταση είναι.
Και μάλιστα δυναμική!..
ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ
πισω απο την υποθεση της Καταλονιας ,κρυβεται η γερμανια,εξωθει τους καταλανους σε ανεξαρτησια γιατι θελει ενα κρατος δορυφορο στην ιβηρικη !
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΙΓΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΙΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΟ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΕΙΝΑΙ.Ο ΔΕ ΡΑΧΟΙ ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΔΕΙΧΝΑΝ ΙΣΟΨΗΦΙΑ,ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ
Iσπανία και Καταλωνία καταστρέφονται οικονομικά εάν χωρίσουν οι δρόμοι τους - Ποιοι θέλουν την απόσχιση;
http://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/634944_ispania-kai-katalonia-katastrefontai-oikonomika-ean-horisoyn-oi-dromoi
ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΟΝΙΑΣ
Με την Ισπανική Μεταπολίτευση ανασυστάθηκε το 1978 κάτω από τον εξόριστο πρόεδρό της Ζοζέπ Ταραδέλιας και ταυτίστηκε οργανικά με την Κυβέρνηση της Αυτοδιοικούμενης Περιφέρειας της Καταλονίας και το ευρύτερο καθεστώς αυτοδιοίκησής της.[24]
Σήμερα κατέχει σημαντικές αρμοδιότητες σε 33 τομείς όπως η υγεία, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, οι μεταφορές και η πολεοδομία.[25] Ιδιαίτερη σημασία έχει η διατήρηση και εφαρμογή του καταλανικού αστικού δικαίου που δεν ταυτίζεται με αυτό της Ισπανίας. Αποτελείται από τα εξής όργανα:
Το Καταλανικό Κοινοβούλιο που αποτελείται από 135 βουλευτές και πραγματοποιεί εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια. Στις εκλογές συμμετέχουν τόσο αποκλειστικά καταλανικά κόμματα όσο και ισπανικά κόμματα μέσω των περιφερειακών τους οργανισμών. Σκοπός του είναι ο έλεγχος της εκτελεστικής κυβέρνησης μέσω τριών οργάνων: τον Συνήγορο του Πολίτη, το Ελεγκτικό Συνέδριο, το Γραφείο Εναντίον της Απάτης και το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο.[26]
Τον Πρόεδρο της Καταλονίας που εκλέγεται από το Κοινοβούλιο και ορίζει τους συμβούλους-υπουργούς που αποτελούν την εκτελεστική κυβέρνηση που καθοθηγεί την πολιτική και διοικητική κατεύθυνση εν γένει της Κυβέρνησης.[26]