Η πρώτη πολεμική σύγκρουση του εκστρατευτικού σώματος Μακεδόνων και Ελλήνων στον Γρανικό, υπό την ηγεσία του Αλέξανδρου με τους Πέρσες έληξε με τη ΝΙΚΗ των ΕΛΛΗΝΩΝ κι έγινε ο προπομπός για την κατάκτηση της Μικράς Ασίας και την προέλασή τους Νότια. Οι Πέρσες απ’ την αρχή της μακεδονικής εκστρατείας έκαναν σφάλματα στρατηγικής. Αν είχαν στείλει έγκαιρα τον στόλο τους στον Ελλήσποντο, πιθανόν να απέτρεπαν τον κίνδυνο απ’ την εχθρική ΕΠΕΛΑΣΗ.
Aπό ελληνικής πλευράς 25 πολεμιστές εκ των συμμάχων έπεσαν στο πεδίο της Τιμής κατά την πρώτη επίθεση, ανοίγοντας με την θυσία τους τον δρόμο προς τον εκπολιτισμό των βαρβάρων της Ασίας. Επιπρόσθετες απώλειες υπήρξαν 30 πεζών και διπλάσιου αριθμού ιππέων. Ο Αλέξανδρος τους έθαψε την επόμενη μέρα, μαζί με τα όπλα τους. Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης στους πεσόντες απάλλαξε τους γονείς τους και τα παιδιά τους απ’ τους φόρους γης και περιουσίας, καθώς επίσης κι από άλλες προσωπικές ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ.
Επιδεικνύοντας πέραν του πολεμικού θάρρους και άριστες ικανότητες ως προς την διοίκηση και διαμόρφωση ξεχωριστής σχέσης με τους άνδρες του, τους επισκέφτηκε ο ίδιος φροντίζοντας πληγωμένους και τραυματισμένους. Εξέτασε τα τραύματά τους, τους ρώτησε που πληγώθηκαν κι αφιέρωσε πολλές ώρες παραχωρώντας τους την ψυχική ικανοποίηση και την υπερηφάνεια της διηγήσεως των κατορθωμάτων τους. Να γιατί οι άνδρες του Στρατηλάτη ήταν διατεθειμένοι δίχως δισταγμό να θυσιάσουν και την ζωή τους για τον Βασιλιά τους! Με το ιδιαίτερο προσωπικό ενδιαφέρον του ο γιος του Φιλίππου και της Ολυμπιάδος, έγινε αγαπητός στους ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΟΥ.
Οι απώλειες των Μακεδόνων ανήλθαν μόνο σε 150 άνδρες, ενώ ο πολυπληθής Περσικός στρατός έχασε 4.000 στρατιώτες. Μετά την μάχη του Γρανικού όσοι Πέρσες επέζησαν τράπηκαν σε φυγή, αφήνοντας μόνους στο πεδίο της μάχης τους 2.000 Έλληνες μισθοφόρους, που πολέμησαν στο πλευρό τους εναντίον των Ελλήνων και τελικά πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Την επομένη του θριάμβου του ο Αλέξανδρος έθαψε τους πεσόντες άνδρες με τα όπλα τους και τους μισθοφόρους κατά τα ΕΘΙΜΑ.
Επιδεικνύοντας το μεγαλείο του Ελληνικού Πολιτισμού και της κουλτούρας του Ελληνικού Λαού έναντι των βαρβάρων, ο νικητής Αλέξανδρος διέταξε να ταφούν και οι ηγεμόνες αρχηγοί των Περσών με τα όπλα τους αλλά ακόμα και οι Έλληνες μισθοφόροι. Αντίθετα όμως, οι απλοί Πέρσες στρατιώτες παρέμειναν άταφοι, σύμφωνα με τις συνήθειες της ΕΠΟΧΗΣ.
Με τους αιχμάλωτους υπήρξε αμείλικτος, στέλνοντάς τους σιδηροδέσμιους να δουλέψουν αναγκαστικά στα ορυχεία της Μακεδονίας. Τους έδωσε ένα σκληρό μάθημα, επειδή πολεμώντας με τους βαρβάρους παραβίασαν την Ενότητα και τις κοινές αποφάσεις των Ελλήνων. Κι όπως αναφέρει ο Αρριανός: «παρά τα κοινά δόξαντα τοις Έλλησι, Έλληνες όντες εναντία τη Ελλάδι υπέρ των βαρβάρων εμάχοντο».
Ο Βασιλεύς των Μακεδόνων ο οποίος ένωσε τους Έλληνες κατά του κοινού εχθρού, ανέθεσε στον ΛΥΣΙΠΠΟ, τον μοναδικό γλύπτη ο οποίος είχε το δικαίωμα να δημιουργήσει και τη δική του προτομή, να φτιάξει τις χάλκινες προτομές των Πεσόντων, οι οποίες στήθηκαν στην ιερή πόλη της Μακεδονίας ΔΙΟΝ.
Ο Αλέξανδρος επί πλέον δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τους Θεούς, διατάζοντας να αποσταλούν στην Ελλάδα μερικά απ’ τα λάφυρα της μάχης και 300 πλήρη περσικά κουστούμια με τις πανοπλίες τους, τις ασπίδες τους ως αφιέρωμα στον Παρθενώνα με το επίγραμμα: «Αλέξανδρος, ο υιός του Φιλίππου και οι Έλληνες πλην των Λακεδαιμονίων από των βαρβάρων των την Ασίαν κατοικούντων».
Η νίκη του Αλέξανδρου καταρράκωσε το ηθικό των Περσών, ενώ άρχισε να δημιουργείται η φήμη του αήττητου Στρατηλάτη. Η μία μετά την άλλη οι ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας απελευθερώθηκαν και δημιουργήθηκε έτσι ένα σημαντικό προγεφύρωμα, πολύ χρήσιμο στον Αλέξανδρο, για την αίσια συνέχιση της εκστρατείας του κατά των ΠΕΡΣΩΝ.
Επεκτείνοντας το προγεφύρωμα στην Ασία, απέκτησε επαρκή ζωτικό χώρο. εξασφάλισε εφόδια για το στράτευμα και ισχυροποίησε την θέση του στην Πατρίδα. Για τους Πέρσες αντίθετα, οι συνέπειες της ήττας ήταν οδυνηρότατες, διότι εξαλείφτηκε πλήθος κορυφαίων Περσών αξιωματούχων. Ο Αλέξανδρος μετά την μάχη εισερχόταν πια στην Μικρά Ασία ως ελευθερωτής των ντόπιων κατοίκων απ’ τον περσικό ΖΥΓΟ.
Αρκετές απ’ τις πόλεις για πολλές γενιές είχαν κυριαρχηθεί από σκληρούς τυράννους. Σ’ αυτές τις περσικές πόλεις έκανε το αντίθετο απ’ αυτό που έκανε στην Ελλάδα. Θέλοντας να γίνει απελευθερωτής, απελευθέρωσε τον πληθυσμό κι επέτρεψε την αυτοδιοίκηση. Καθώς συνέχιζε να βαδίζει στην Περσία, διαπίστωσε ότι η νίκη του στον Γρανικό είχε μεγάλη επιρροή στις πόλεις, οι οποίες η μία μετά την άλλη έδειχναν πρόθυμες να παραδοθούν. Ένας απ’ τους πρώτους σατράπες που παραδόθηκαν μαζί με την φρουρά του ήταν των ΣΑΡΔΕΩΝ.
Καθώς οι σατράπες άρχισαν να εγκαταλείπουν τις πόλεις τους, τους αντικατέστησε με δικούς του, ισχυριζόμενος πως δεν εμπιστευόταν την συσσώρευση απόλυτης εξουσίας σε κανέναν. Υπήρξε μεγάλη αλλαγή απ’ το παλιό σύστημα. Διόρισε αφοσιωμένα σε κείνον Συμβούλια, για να συλλέξει τους φόρους από εκείνες τις σατραπείες, που δεν έδειξαν πρόθυμες να τον υπακούσουν και να αποδεχτούν την ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ.
Το πραγματικό αποτέλεσμα ωστόσο ήταν, να χωρίσει την αστική απ’ την οικονομική λειτουργία αυτών των σατραπών, εξασφαλίζοντας έτσι ότι οι κυβερνήσεις αυτές, αν και τεχνικά ανεξάρτητες από αυτόν, στην ουσία δεν θα ήταν ποτέ πραγματικά ανεξάρτητες. Διαφορετικά, επέτρεπε στους κατοίκους αυτών των πόλεων να συνεχίσουν όπως πάντα και δεν επιχείρησε να επιβάλει σ’ αυτές ελληνικά ΕΘΙΜΑ.
Εν τω μεταξύ, οι πρεσβευτές από άλλες ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας επισκέφτηκαν τον Αλέξανδρο, καταθέτοντας την υποταγή τους, αν βέβαια επέτρεπε στις «δημοκρατίες» τους να συνεχίσουν να υπάρχουν. Ο Αλέξανδρος πρόθυμα άκουσε την επιθυμία τους και τους επέτρεψε να σταματήσουν να πληρώνουν φόρους στην Περσία, μα με τον όρο να ενταχθούν στην Συμμαχία της Κορίνθου. Οι πρεσβευτές δέχτηκαν και υποσχέθηκαν να του παράσχουν νομισματική ΣΤΗΡΙΞΗ.
Ο Μέγας Στρατηλάτης Αλέξανδρος βασιλιάς της Μακεδονίας και της Ασίας αν και είχε αποδείξει πως ήταν επιτυχημένος ως στρατιωτικός Διοικητής, εντούτοις δεν κατάφερε να παράσχει σταθερή εναλλακτική λύση στην Αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών. Μετά τον άκαιρο και πρόωρο θάνατο του Αλέξανδρου οι διάδοχοι του Δαρείου οδήγησαν τα κατακτημένα περσικά εδάφη σε καταστροφικό ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.