Θα έχουν κακό τέλος γιατί προσπαθούν να κρύψουν τις πληγές του ελληνικού λαού ρίχνοντας πάνω τους αλάτι.

Γράφει ο Economist 

Η κυβερνητική προπαγάνδα στις μέρες μας έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Είχαμε απηυδήσει με την μνημονιακή προπαγάνδα της συγκυβέρνησης Ν.Δ. – ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά που να ξέραμε τι μας περίμενε με την συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ.. Τύφλα να έχουν ο Σαμαράς με το Βενιζέλο. Οι αντιμνημονιακοί τους έχουν ξεπεράσει κατά πολύ. Για τέτοιους ανθρώπους ειπώθηκε η φράση “βασιλικότεροι του βασιλέως” διότι αυτοί γίνανε μνημονιακότεροι των μνημονιακών! Όποια κουκούλα όμως και να φορέσει ο προδότης, η περπατησιά του θα τον προδώσει. Και η περπατησιά αυτής της κυβέρνησης είναι περπατησιά υποταγής.

Είναι εύκολο να πείσεις τον χορτάτο ότι η πείνα δεν είναι δύσκολη αλλά τον πεινασμένο θα τον εξοργίσεις. Και αυτό σήμερα κάνει η κυβέρνηση αλλά και το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Ρίχνουν αλάτι στις ανοιχτές πληγές του ελληνικού λαού για να τις κρύψουν από τα μάτια του αλλά με αυτό τον τρόπο του προκαλούν περισσότερο πόνο και τον εξεγείρουν. Ας δούμε όμως με στοιχεία την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας και όσα κακά βιώνει ο ελληνικός λαός και ας τα συγκρίνουμε με τις μπαρούφες που μας ταΐζουν για ανάπτυξη και για το σωστό δρόμο που βαδίζουμε. 

Α) Η υποτιθέμενη έξοδος από τα μνημόνια θα είναι και το τελευταίο πολιτικό ψέμα της παρούσας κυβέρνησης. Μέσα στο 2018 λήγει το υπάρχoν δανειοδοτικό πρόγραμμα και η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει σε σύναψη νέου. Βέβαια κατά την προσφιλή συνήθεια των εγχώριων πολιτικών να βαφτίζουν το κρέας ψάρι, θεωρεί η κυβέρνηση ότι βαφτίζοντας την νέα σύμβαση «προληπτική πιστωτική γραμμή» ή με οποιοδήποτε άλλο όνομα, τη νέα δανειακή σύμβαση με το συνημμένο μνημόνιο θα συνεχίσει να κοροϊδεύει τον τσαλαπατημένο ελληνικό λαό. Αυτή όμως θα είναι η τελευταία της πολιτική πράξη. Γιατί μπορεί να φορτώνεις τη σανίδα και να αντέχει αλλά το ένα επιπλέον γραμμάριο είναι αυτό που θα την τσακίσει, έτσι και το ψέμα της μη υπογραφής νέου μνημονίου θα είναι η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι.

Ας δούμε όμως τι αναγράφεται στην τριμηνιαίο δελτίο Απριλίου – Ιουνίου 2017 του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, που σημειωτέον είναι γραμμένο με τρόπο φιλικό προς την κυβέρνηση μετά από τις δημόσιες αντιδράσεις του προέδρου της Βουλής για την σύνταξη του προηγούμενου δελτίου, για το ανωτέρω θέμα.  

« ………Καθώς το τρίτο πρόγραμμα προσαρμογής ολοκληρώνεται τον Αύγουστο του 2018, η χώρα θα πρέπει να εξασφαλίσει την μελλοντική χρηματοδότηση των δανειακών της αναγκών. Συνολικά έχει μπροστά της τρεις επιλογές, σε αναλυτικούς όρους μιας και είναι δυνατόν να υπάρξουν πολύ συνδυασμοί αυτών: (α) την καθαρή έξοδο στις αγορές, (β) την έξοδο στις αγορές με προληπτική γραμμή πίστωσης υπό όρους και (γ) το νέο δανεισμό από τον ΕΜΣ (ή τέταρτο μνημόνιο κατά το πρότυπο των προηγούμενων). 

Θεωρητικά, η πρώτη επιλογή αντιστοιχεί σε μία «κανονικότητα», που αυτή τη στιγμή ισχύει για κάθε χώρα της Ευρωζώνης. Η τελευταία επιλογή είναι πολιτικά η χειρότερη, γιατί η κοινωνία μας έχει κουραστεί μετά από 8 χρόνια λιτότητας, τρία μνημόνια και συνακόλουθη ασφυκτική εποπτεία. Η ενδιάμεση επιλογή έχει το πλεονέκτημα της μεγαλύτερης ασφάλειας σε σχέση με την πρώτη, αλλά υστερεί κατά το ότι συνοδεύεται και αυτή από Μνημόνιο και επομένως, αυξημένη εποπτεία. 

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν σοβαρές εκκρεμότητες στην οικονομική πολιτική και, επομένως, αβεβαιότητες για το μέλλον της οικονομίας και μελλοντικές εκδόσεις ομολόγων. Είναι η χώρα προετοιμασμένη να υποβληθεί στην «πειθαρχία» των αγορών για τη δημοσιονομική πολιτική της; Πολλά θα κριθούν κατά την εφαρμογή του «συμπληρωματικού μνημονίου συνεννόησης» τους αμέσως επόμενους μήνες, από τη διευθέτηση του χρέους και από την επιστροφή στην ανάπτυξη. Αν η διαδικασία διακοπεί, η έξοδος στις αγορές θα αποδειχθεί πρόσκαιρη και τα πράγματα θα χειροτερεύσουν συνολικά. 

Πάντως, όποια λύση και αν τελικά επιλεγεί, η «καθαρή» έξοδος στις αγορές ή το αγκυροβόλιο του ΕΜΣ (π.χ. μέσω μιας προληπτικής γραμμής πίστωσης), θα συνοδεύεται από εποπτεία της ελληνικής οικονομικής πολιτικής, πράγμα που συχνά παραβλέπει η δημόσια συζήτηση. Αν η χώρα προσφύγει στις αγορές, τότε, όπως σημειώσαμε, θα είναι αυτές που θα αξιολογούν την οικονομική πολιτική της, με απρόβλεπτο εν μέρει τρόπο. Αν η χώρα προσφύγει στον ΕΜΣ («προληπτική πίστωση») η εποπτεία θα είναι στενή και σύμφωνη με τους ισχύοντες κανόνες στην ΕΕ. Αλλά και χωρίς προσφυγή στον ΕΜΣ, η χώρα θα υπόκειται σε μηχανισμούς εποπτείας. 

Π.χ. η εισροή πόρων από τα διαρθρωτικά ταμεία θα εξαρτάται από την επίτευξη των μεσοπρόθεσμων στόχων. Επίσης, θα πραγματοποιούνται σε τακτά διαστήματα για όλες τις χώρες της ΕΕ «αναλύσεις βιωσιμότητας» του χρέους (Debt Sustainability Analysis) που μπορεί να οδηγούν σε ενισχυμένη εποπτεία. 

Ο δρόμος για την κανονικότητα θα είναι μακρύς και όλα δείχνουν ότι το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας της Ελλάδας δεν θα έλθει το 2018 , παρά την σχετική αύξηση των βαθμών ελευθερίας στην άσκηση πολιτικής. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε πώς αυτό που πολλές φορές αποκαλείται ‘εποπτεία’ στο δημόσιο λόγο, χρησιμοποιείται ως άλλοθι για τη μετάθεση ευθυνών σε άλλους στην άσκηση πολιτικής. Επίσης, δεν έχει γίνει κατανοητό ότι η λεγόμενη «πολυμερής εποπτεία» είναι μέρος των νέων συνθηκών που διαμόρφωσε η ίδια η ευρωπαϊκή ενοποίηση, δηλαδή της θεμελιώδους αλλαγής της έννοιας της «εθνικής κυριαρχίας». Τα κράτη μέλη προχώρησαν σε συγχώνευσή της (pooling) ώστε να αναλαμβάνουν αξιόπιστες αμοιβαίες δεσμεύσεις. Επομένως, μεγάλο τμήμα των εθνικών οικονομικών επιλογών προκύπτουν από τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη…….). 

Εδώ θα τονίσω ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα χωρίς την από κοινού συμφωνία των δανειστών. Έπειτα, η τελευταία έξοδος στις αγορές έδειξε ότι οι δανειστές βοηθούν τις υπάκουες κυβερνήσεις. Ήταν μια σχεδιασμένη από τους δανειστές έκδοση ομολόγου με ακριβή προμήθεια. Όταν ο Βενιζέλος εξήγγειλε την έξοδο από τα μνημόνια με την “πιστωτική γραμμή στήριξης” χωρίς την συμφωνία των δανειστών, τα spreads εκτοξευτήκαν στην κορυφή. Αυτό συνέβη τεχνηέντως διότι οι δανειστές είναι αυτοί που ρυθμίζουν και τα spreads αφού οι “αγορές” είναι οι ίδιοι οι δανειστές ή οι δικές τους επιχειρήσεις. Έτσι και με τη λήξη του υφιστάμενου προγράμματος οι δανειστές θα καθορίσουν την εξέλιξη των πραγμάτων προς το συμφέρον τους. Ο μόνος που μπορεί να τους σταματήσει είναι ο ελληνορθόδοξος λαός.

Β)  Η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται δεν πρόκειται να έρθει.  Χαρακτηριστικά το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής στην τελευταία τριμηνιαία έκθεσή του αναφέρει:

“……Επίσης, οι αρχικές προβλέψεις για το 2017 χειροτέρεψαν. Ειδικότερα, ο προϋπολογισμός είχε στηριχθεί σε πρόβλεψη για αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,7% το 2017, αλλά πιο πρόσφατες προβλέψεις (π.χ. ΚΕΠΕ, ΤτΕ και ΙΟΒΕ) υπολογίζουν ρυθμό μεγέθυνσης της τάξης του 1,4-1,8 %. Ας σημειωθεί ότι ορισμένες εξωτερικές πηγές προβλέπουν ακόμα χαμηλότερο ρυθμό μεγέθυνσης, κάτω του 1% …..”.  

Ακόμα και αν έρθει κάποια ανάπτυξη δεν θα μας απαλλάξει από την οικονομική στασιμότητα των τελευταίων ετών αφού αυτή  θα είναι υποτυπώδης. Εάν δηλαδή αντί για ένα κουβά νερό έχουμε δύο πάλι δεν θα είναι αρκετό για να ποτίσουμε είκοσι δέντρα.

Ένας από τους κυριότερους λόγους που μακροπρόθεσμα επηρεάζουν την ανάπτυξη είναι και το συνεχιζόμενο έλλειμμα του Ισοζυγίου Αγαθών. Σύμφωνα με τα στοιχεία εξωτερικού εμπορίου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛ ΣΤΑΤ) όπως φαίνεται στο πιο κάτω πίνακα το συνοπτικό ισοζύγιο αγαθών παρουσίασε έλλειμμα 5,05 δισεκατομμύρια ευρώ μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2017.

Πηγή: Τράπεζα της Ελλάδος

Η εξασθενημένη παραγωγική βάση της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να σηκώσει στις πλάτες της μια βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη. Kαι μια απώλεια της τάξης των 61 δις. ευρώ από το Α.Ε.Π. της χώρας τα χρόνια της κρίσης δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με συμβατικές οικονομικές πολιτικές. 

Γ) Σύμφωνα με τα στοιχεία της Α.Α.Δ.Ε τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς τις εφορίες υπερέβησαν τα 95,5 δισ. ευρώ στο τέλος Ιουνίου του τρέχοντος έτους. Ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2017 αυξήθηκαν κατά 5,47 δισ. ευρώ τα χρέη προς το Δημόσιο. Αυτό σημαίνει ότι πρώτον το υφιστάμενο ύψος του Α.Ε.Π. συνεχίζει να μας ρίχνει πιο βαθειά στον οικονομικό λάκκο και δεύτερον ότι κατά παράβαση του Συντάγματος οι Έλληνες επιβαρύνονται περισσότερο από την φοροδοτική τους ικανότητα. 

Επίσης σύμφωνα με τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής προκύπτουν τα εξής:

1. Στο πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους επιβλήθηκαν συνολικά 112.058 κατασχέσεις σε βάρος ισαρίθμων οφειλετών του δημοσίου. Τον Ιούνιο του 2017 οι υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για την είσπραξη των εσόδων του Δημοσίου επέβαλαν συνολικά 20.954 αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, δηλαδή κατασχέσεις καταθέσεων, μισθών, συντάξεων, λοιπών εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων (ακινήτων κ.λπ.), σε βάρος ισαρίθμων φυσικών και νομικών προσώπων που δεν είχαν καταβάλει εμπρόθεσμα οφειλές τους προς το Δημόσιο. Δηλαδή σε κάθε εργάσιμη ημέρα του φετινού Ιουνίου, επιβάλλονταν κατά μέσο όρο 998 κατασχέσεις.

2. Ο αριθμός των φυσικών και των νομικών προσώπων με ληξιπρόθεσμα χρέη προς τις Δ.Ο.Υ. και τα Ελεγκτικά Κέντρα ανερχόταν σε 3.805.423 στο τέλος Ιουνίου 2017. 

3. Αναγκαστικά μέτρα δύναται να ληφθούν σε 1,6 εκατ. οφειλέτες του Δημοσίου.

Πόσο ακριβείς αποδεικνυόμαστε στις προβλέψεις μας όσοι από το 2010 κατά επανάληψη είχαμε διατυπώσει την άποψη ότι το μνημόνιο είναι το καλύτερο μέσο για να εκποιηθεί η ελληνική και δημόσια ελληνική περιουσία! 

Δ) Σύμφωνα με τα στοιχεία του κέντρου είσπραξης ασφαλιστικών οφειλών  (Κ.Ε.Α.Ο.) εντός του δεύτερου τριμήνου 2017 το τρέχον υπόλοιπο των οφειλών που διαχειρίζεται το Κ.Ε.Α.Ο. αυξήθηκε κατά 827.180.068 ευρώ σε σχέση με το τέλος Μαρτίου 2017. Από αυτά, τα 533.737.225 ευρώ είναι αύξηση στις κύριες οφειλές και τα 293.442.843 ευρώ αύξηση στα πρόσθετα τέλη. Στο τέλος Ιουνίου 2017 το συνολικό ποσό των 19.001.497.002 ευρώ σε οφειλές που έχουν ενταχθεί στο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών  (Κ.Ε.Α.Ο.), είχε διαμορφωθεί στα 23.319.986.752 ευρώ (τρέχον υπόλοιπο).

Η αύξηση των ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών οφειλών, οι οποίες είναι ανελαστικές δαπάνες, δείχνει ότι το βαρέλι ακόμα δεν έχει πάτο.

Ε) Αύξηση των κόκκινων δανείων. Στις αρχές του 2017 ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης, προέβλεψε σημαντική μείωση των κόκκινων δανείων για τη φετινή χρονιά. 

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή», τα δάνεια σε καθυστέρηση όχι μόνο δεν μειώθηκαν αλλά αυξήθηκαν και μάλιστα κατά 2 δισ. Ευρώ τους τρεις πρώτους μήνες του 2017.

Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες που επικαλείται το euro2day, αναφέρουν ότι μόνο τον Απρίλιο δημιουργήθηκαν 500 εκατ. ευρώ νέα «κόκκινα» δάνεια (250 εκατ. δάνεια ιδιωτών και 250 εκατ. επιχειρήσεων), ενώ η αυξητική τάση δείχνει να συνεχίζεται και τον Μάιο κατά 300 εκ. ευρώ. Αν συνυπολογιστούν τα παραπάνω, μιλάμε για αύξηση της τάξης των 2,8 δισ. μόνο μέσα στο 2017.

ΣΤ) Ανεργία – εργασιακός μεσαίωνας.  Σε απάντηση που έδωσε ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, στον ευρωβουλευτή Ν. Χουντή, η υποαξιοποίηση του εργατικού δυναμικού της χώρας μας, έφθασε στο 31,3% στο δ΄ τρίμηνο του 2016 δηλαδή είναι κατά σχεδόν οκτώ μονάδες δυσμενέστερη σε σύγκριση με το επίσημο ποσοστό ανεργίας, το οποίο στο συγκεκριμένο διάστημα είχε αγγίξει το 23,4%.

Η μέτρηση της ΕΚΤ περιλαμβάνει, πέραν των τυπικών ανέργων, τρεις επιπλέον κατηγορίες: Όσους έχουν μερική απασχόληση αλλά θα ήθελαν να έχουν πλήρες ωράριο, όσους θέλουν να εργαστούν αλλά έχουν απογοητευθεί και δεν αναζητούν ενεργά εργασία και τους «σιωπηλούς» ανέργους, που ψάχνουν μεν δουλειά αλλά δεν καταγράφονται.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ το ποσοστό των μακροχρόνια ανέργων στο σύνολο των ανέργων ανέρχεται στο ποσοστό του 70% ενώ οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου Ινστιτούτου, δηλαδή οι προσλήψεις μερικής απασχόλη­σης και εκ περιτροπής εργασίας, καταλαμβάνουν ποσοστιαία αναλογία πάνω από 50% τα 3 τελευταία έτη (2014, 2015, 2016); 

Να σημειώσουμε εδώ ότι στα 23,70 ευρώ ανέρχεται το μέσο ημερομίσθιο, και σε 397,67 ευρώ  ο μέσος μισθός στο σύνολο των κοινών επιχειρήσεων, σε ασφαλισμένους με μερική απασχόληση. 

Ο εργασιακός μεσαίωνας που επικρατεί στους χώρους εργασίας προκύπτει και από τους ελέγχους που διεξάγει το Σ.ΕΠ.Ε.. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου που εξέδωσε το υπουργείο εργασίας στις 02/08/2017 «Στο πλαίσιο του προγράμματος στοχευόμενων ελέγχων, σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, κλιμάκια Επιθεωρητών και Ειδικών Επιθεωρητών Εργασιακών Σχέσεων του Σ.ΕΠ.Ε. διεξήγαγαν 1.633 ελέγχους σε νησιωτικές και ηπειρωτικές περιοχές από την έναρξη της τουριστικής περιόδου ως την 15η Ιουλίου.
Σε 275 περιπτώσεις επιβλήθηκαν πρόστιμα για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας συνολικού ύψους 1.870.965,43 ευρώ ενώ υποβλήθηκαν 38 μηνυτήριες αναφορές….». 

Παρατηρείται δηλαδή, μεγάλη παραβατικότητα ακόμα και σε έναν τομέα που σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατών Επισιτισμού – Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων (ΠΟΕΕ – ΥΤΕ) οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο του τουρισμού και του επισιτισμού προτιμούν κατά κύριο λόγο προσλήψεις νέων έως 25 ετών, διότι αυτή η κατηγορία εργαζομένων μπορεί να αμειφθεί ακόμα και με 511 ευρώ μικτές αποδοχές, δηλαδή 410 ευρώ καθαρά.

Η υφιστάμενη οικονομική κατάσταση της χώρας παρομοιάζεται με το καράβι που συνεχίζει να μπάζει νερό. Αυτό δείχνουν τα στοιχεία. Και το νερό που εισέρχεται στα αμπάρια του πλοίου είναι πολύ περισσότερο από αυτό που μπορεί να βγάλει το πλήρωμα. Από αυτήν την απλή διαπίστωση καταλαβαίνεις κάποιος την απολύτως λανθασμένη αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος της χώρας. Με το να τρως τις σάρκες σου, όπως κάνει σήμερα η Ελλάδα, αυτοκαταστρέφεσαι.

Δεν αναφερθήκαμε σε πολλές άλλες πληγές της χώρας και του ελληνικού λαού όπως π.χ. η μείωση και η οριστική εξάλειψη του ΕΚΑΣ, η αύξηση των χρεών σε κοινωφελείς και δημοτικές επιχειρήσεις, η παντελείς έλλειψη κοινωνικού κράτους, η ανεπαρκής δημόσια ασφάλεια κ.λπ., πληγές όμως υπαρκτές που όσο και αν η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να τις κρύψει αυτές θα εκβαθύνονται και θα αιμορραγούν περισσότερο μέχρι ότου ο πόνος να ξυπνήσει τον ελληνικό λαό από το υπνωτικό που του έχουν χορηγήσει και να ρίξει το υπάρχον διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό σύστημα στο στόμα του θηρίου που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει για να κατασπαράξει τον ελληνικό λαό.

Ηλίας Ευαγγελόπουλος