Επικίνδυνη πλέον η υστέρηση της Ρωσίας στα αεροπλανοφόρα

Ήταν το 2015 όταν οι Ρώσοι είχαν ανακοινώσει τις προθέσεις και την έρευνα και ανάπτυξη που διεξαγόταν με στόχο τη ναυπήγηση ενός νέου τύπου αεροπλανοφόρου, εκτοπίσματος άνω των 100.000 τόνων, το οποίο είχαν κωδικοποιήσει ως «Project 23000E» και σκόπευαν να ονομάσουν τον νέο τύπο «Storm». Το βάρος του απαιτητικού προγράμματος σήκωνε το κρατικό ερευνητικό ίδρυμα «Krylov». 

Πλέον, βρισκόμαστε ήδη στο δεύτερο εξάμηνο του 2017 και όσα συνέβησαν στο μεταξύ δεν έχουν επιτρέψει στη Ρωσία ούτε καν να ξεκινήσει. Η παρατεταμένη εμπλοκή στη Συρία που «στραγγίζει» τον προϋπολογισμό, η οικονομική κρίση συνεπεία των κυρώσεων που επιβλήθηκαν εξαιτίας της προσάρτησης της Κριμαίας, αλλά και όσων συνολικότερα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στην ανατολική Ουκρανία, έχουν καθυστερήσει το πρόγραμμα χαρακτηριστικά. 

Σε ένα εξαιρετικού ενδιαφέροντος θέμα που δημοσιεύει ο έγκυρος «Aviationist», αποκαλύπτεται ότι οι Ρώσοι επιδιώκουν να συνεργαστούν με την Ινδία ώστε να μοιραστούν τα έξοδα της ανάπτυξης, με τους Ινδούς να επιλέγουν τη ναυπήγηση του ρωσικού αεροπλανοφόρου υλοποιώντας τις δικές τους φιλοδοξίες. 

Σύμφωνα με όσα έχουν δηλώσει το τελευταίο διάστημα Ρώσοι αξιωματούχοι, τα νωρίτερο που η Ρωσία θα διαθέτει νέο αεροπλανοφόρο στον στόλο της υπολογίζεται γύρω στο 2030, αν όλα πάνε καλά, διότι οι επιλογές της ρωσικής ηγεσίας, ασχέτως του πόσο «εθνικά υπερήφανες» θα μπορούσε κάποιος να τις θεωρήσει, το βέβαιο είναι ότι έχουν επιβάλει τρομακτικό κόστος στη χώρα και «άνοιγμα της όρεξης» των αντιπάλων της να επιχειρήσουν να τους «στραγγαλίσουν» οικονομικά… 

Ωστόσο, παρότι είναι ένα ζήτημα υψηλού στάτους και συμβολισμού και μοναδικός τρόπος ουσιαστικής προβολής ισχύος, η στρατηγική των Ρώσων για τη ναυπήγηση πολλών μονάδων επιφανείας και υποβρυχίων για τους στόλους τους, δεδομένων των οικονομικών συνθηκών, είναι αυταπόδεικτα η πιο σωστή, στρατηγικά και οικονομικά.

Ωστόσο, αυτό που μένει ως αποτέλεσμα μέχρι στιγμής, είναι ότι σε ένα έτος όπου ΗΠΑ, Κίνα και Βρετανία παρουσίασαν και εντάσσουν στους στόλους τους τα δικά τους αεροπλανοφόρα, η Ρωσία μένει με το απαρχαιωμένο και εξόχως προβληματικό «Admiral Kuznetsov», το οποίο βρίσκεται εν υπηρεσία από το 1985, έχοντας όμως αξιοποιηθεί πολύ λιγότερα χρόνια εξαιτίας όσων προέκυψαν (διάλυση Σοβιετικής Ένωσης). 

Η ιστορία του συμπεριλαμβάνει και ευτράπελα, όπως η κατάρρευση του συστήματος παραγωγής πόσιμου ύδατος το 1996, με αποτέλεσμα να εξυπηρετηθούν από το αμερικανικό Ναυτικό που έσπευσε να συνδράμει, παρέχοντας νερό. Το αεροπλανοφόρο επείγει να εισέλθει στη ναυπηγική κλίνη για να υποστεί εκτεταμένο πρόγραμμα αναβαθμίσεων που θα το καταστήσει αξιόπλοο και επιχειρησιακά αξιόπιστο.

Υπενθυμίζεται λοιπόν, ότι στις 17 Ιουλίου οι Βρετανοί παρουσίασαν τον νέο τύπο αεροπλανοφόρου «Queen Elizabeth», με εκτόπισμα 70.600 τόνων, με το ομώνυμο HMS Queen Elizabeth (RO8) να πραγματοποιεί θαλάσσιες δοκιμές και το HMS Prince of Wales (RO9) να ακολουθεί το 2020.

Θα έχουν μη πυρηνικό, σύστημα πρόωσης αλλά ηλεκτρικό που καταναλώνει κυρίως ντίζελ, ενώ από το κατάστρωμα μήκους 280 μέτρων περίπου, θα επιχειρούν 36 F-35B V/STOL (βραχείας απονήωσης και κάθετης προσνήωσης) και τέσσερα ελικόπτερα.

Οι Κινέζοι επίσης εντυπωσιάζουν και ενίοτε εκπλήσσουν με τις προόδους που σημειώνουν σε τεχνολογικούς τομείς που υστερούσαν αισθητά, μειώνοντας συνεχώς την «ψαλίδα». Εμφάνισαν λοιπόν στις 26 Απριλίου το πρώτο κινεζικής ναυπήγησης αεροπλανοφόρο, το Type 001A που μάλλον θα ονομαστεί «Shandong».

Το Liaoning έχει αγοραστεί «δεύτερο χέρι» και χρησιμοποιείται κυρίως για εκπαιδευτικούς σκοπούς, αν και προς το παρόν το διαθέτουν και για επιχειρησιακή ετοιμότητα, όσο μπορεί να αντεπεξέλθει, η συμβολή του όμως στην ανάπτυξη δόγματος και την εκπαίδευση του προσωπικού εξυπηρέτησης αεροπλανοφόρου, συν τη δημιουργία της πρώτης γενιάς στελεχών της ναυτικής αεροπορίας, είναι ανεκτίμητη. 

Το αεροπλανοφόρο χρησιμοποιεί ράμπα απονήωσης και η προσνήωση των αεροσκαφών γίνεται με ειδικό «άγκιστρο» παγίδευσης των αεροσκαφών, δηλαδή τον «παραδοσιακό» τρόπο. Όμως, έχει προκαλέσει τεράστια αίσθηση, το ότι στις 6 Ιουλίου 2017, πριν λίγες ημέρες δηλαδή, αποκαλύφθηκε από τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης, ότι η χώρα πραγματοποιεί δοκιμές συστήματος ηλεκτρομαγνητικού καταπέλτη! 

Με απλά λόγια, πρόκειται για το σύστημα που χρησιμοποιεί το νέο αεροπλανοφόρο των Αμερικανών που εντάσσεται στον στόλο σε λίγες ώρες και η πραγματοποίηση της τελετής αποτέλεσε την αφορμή του συγκεκριμένου ρεπορτάζ του «Aviationist», ένα σύστημα για το οποίο έγινε πολύ συζήτηση στις ΗΠΑ και προκάλεσε την αντίδραση και του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. 

Πράγματι, δορυφορικές φωτογραφίες εντόπισαν δύο χερσαίες πλατφόρμες προσομοίωσης απονήωσης με καταπέλτη σε αεροπορική βάση (Huangdicun) της κινεζικής επαρχίας Liaoning, η μία συμβατική (με ατμό) και η άλλη ηλεκτρομαγνητική! Τεράστια πρόοδος ασχέτως εάν πρόκειται για τεχνολογία που προέκυψε από έρευνα και ανάπτυξη ή από «απαλλοτρίωση» μέσω των γνωστών μεθόδων (κατασκοπεία) για τις οποίες έχουν κατ’ επανάληψη κατηγορηθεί στο παρελθόν. Σημασία έχει το αποτέλεσμα… 

Σε λίγες ώρες λοιπόν έρχεται η ώρα του USS Gerald R. Ford, με μήκος άνω των 330 μέτρων και εκτόπισμα μεγαλύτερο των 100.000 τόνων που θα φιλοξενεί περίπου 100 αεροσκάφη, μαχητικά και μη. Όπως όλα δείχνουν, από τους αντιπάλους των ΗΠΑ, πλέον μόνο οι Κινέζοι μπορούν να ακολουθήσουν. Σε μια δεκαετία πολλά μπορούν να συμβούν. Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι κάπου εκεί θα μας απασχολήσουν οι αντίστοιχες εξελίξεις στη Ρωσία. Εκτός πάντα απροόπτου.

πηγή