Συγκεκριμένα, ο δρ Αντριάνο Σεγκατόρι, γνωστός Ιταλός ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής, προέβη σε μια ψυχογραφική ανάλυση του Γάλλου νέου προέδρου, που είναι συναρπαστική και τρομακτική συνάμα. Αξιοσημείωτο είναι το ότι η «περίπτωση Μακρόν» είχε ιντριγκάρει τον δρα Σεγκατόρι μερικές ημέρες πριν από τον δεύτερο γύρο.
![]() |
| Η σαραντάρα καθηγήτρια στο μέσον |
![]() |
| Ο 16χρονος Μάκρον δεύτερος πάνω από δεξιά |
πηγή
Σε δεύτερη σχετική ανάρτηση βρήκαμε ακόμα περισσότερα στοιχεία για τα όσα υποστήριξε ο ψυχίατρος.
Λέει ο Δρ Segatori:
- Η ανάλυση που έχω κάνει προέρχεται τόσο από εικόνες που έχω στην κατοχή μου, όσο και από τη βιογραφία που προβάλει ο ίδιος ο υποψήφιος. Ο νεαρός Εμμανουέλ Μακρόν γνώρισε σε ηλικία 15 ετών μια σοβαρή σεξουαλική επιθετική συμπεριφορά μέσω της δασκάλας του Brigitte, η οποία ήταν τότε 39 ετών. Αντί για το ρόδινο όραμα αυτής της «μεγάλης αγάπης» που θα μπορούσαμε να ορίσουμε γκροτέσκα ως ένα αποκαταστατικό γάμο (προκειμένου να επιδιορθωθεί ο βιασμός), βλέπω απεναντίας το γεγονός ότι η ανάπτυξη του Εμμανουέλ Μακρόν μπλοκαρίστηκε πρόωρα στην εφηβεία του λόγω μιας πράξης αποπλάνησης που ήταν ψυχική και σωματική. Αυτό που συνέβη ήταν ότι τόσο το ταμπού όσο και το όριο παραβιάστηκαν, αυτό το όριο που θέτει το ταμπού. Έτσι, η πρώτη παράβαση ήταν η πεποίθηση ότι όλα επιτρέπονται.
Φυσικά, αυτό το συναίσθημα του να είσαι παντοδύναμος έλαβε χώρα μέσα στην καλοδιατηρημένη αστική κοινωνία της Amiens, στη βόρεια Γαλλία. Εάν η ένωση αυτή είχε πραγματοποιηθεί σε ένα προλεταριακό κοινωνικό περιβάλλον, το περιβάλλον που ο Μακρόν βαθύτατα περιφρονεί, ο Μακρόν θα είχε καταστραφεί και θα ήταν υπό την επίβλεψη των κοινωνικών υπηρεσιών και η Brigitte θα ήταν στη φυλακή. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Έχουμε να κάνουμε με ένα πρόβλημα παιδεραστίας. Μόλις παραβιάστηκαν τα όρια του ταμπού, ενθαρρύνθηκε η ιδέα της παντοδυναμίας, που είναι κοινή σε όλα τα παιδιά. Μέχρι που ξεπέρασε μια σωστή κατανόηση της πραγματικότητας και ενισχύθηκε από τα πνευματικά του δώρα, προέβαλε τους προσωπικούς του περιορισμούς. Το παράδοξο είναι ότι φαίνεται φυσιολογικός, αλλά έχουμε μια περίπτωση πλήρους ναρκισσισμού.
- Από νέος ο Macron καλλιέργησε μια φιλοδοξία που είναι πέρα από το φυσιολογικό. Χρειάζεται την προσοχή και τον θαυμασμό των άλλων για να αντισταθμίσει το σύμπλεγμα κατωτερότητάς του. Έτσι έχουμε να κάνουμε με τρία παραδείγματα που καθορίζουν ένα συγκεκριμένο είδος προσωπικότητας: 1) την ιδέα ότι δεν υπάρχουν όρια 2) ένα αίσθημα παντοδυναμίας από την παιδική ηλικία, αλλά ακόμη περισσότερο από την ενηλικίωση 3) έναν ναρκισσισμό που μπορεί να οριστεί με ακρίβεια ως κακόβουλος. Αυτό παρέχει τη δομή της ψυχοπαθητικής συμπεριφοράς, γιατί έχουμε να κάνουμε με ένα άτομο - τον Εμμανουέλ Μακρόν - του οποίου το ψυχικό μακιγιάζ καθορίζεται απολύτως ως ψυχοπαθητικό.
Η λέξη "psychopath" (ψυχοπαθής) δεν είναι προσβολή. Μία μεγάλη Αμερικάνα ψυχαναλύτρια, η Nancy MacWilliams, εξηγεί κυριολεκτικά ότι ένας ψυχοπαθής μπορεί να φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα στην αμερικανική κυβέρνηση. Έτσι φυσικά ο ψυχοπαθής μπορεί να είναι αποκλίνων, αλλά αν είναι καλά οργανωμένος από πολιτιστική και κοινωνική άποψη, μπορεί επίσης να φτάσει στα ύψη της κυρίαρχης τάξης στην πολιτική ή στην οικονομία - πράγμα που συμβαίνει στην περίπτωση που μελετάμε.
- Η ψυχοπαθητική προσωπικότητα χαρακτηρίζεται από ένα άπειρο φάσμα σημείων αναφοράς, για παράδειγμα: γοητεύεται με το επιφανειακό, έχει την ικανότητα να προσελκύει, ανησυχεί για τις αντιπαραθέσεις. Το βλέπουμε αυτό στα χτυπήματα υστερίας του Macron, όταν ο θαυμασμός πέσει, υπογραμμίζοντας τις αδυναμίες της ταυτότητάς του. Αυτή η υστερία χαρακτηρίζεται από το ενδιαφέρον του για θεατρικότητα, κάτι που δεν μπορεί να αγνοηθεί - μια ενοχλητική σύμπτωση – η προσωπική του ιστορία με την δασκάλα του - που δίδαξε το δράμα.
Ο ψυχοπαθής δεν είναι άξιος εμπιστοσύνης, αλλά τα καταφέρνει μέσα από τη γοητεία που ασκεί προσπαθώντας να πείσει τον συνομιλητή του. Δεν έχει τύψεις. Όταν μιλάει για τους φτωχούς ή προσβάλει τους εργάτες της βόρειας Γαλλίας, αποκαλώντας τους υποτιμητικά καπνιστές και αλκοολικούς, όταν δυσφημεί τις γυναίκες, κατεβάζοντάς τες στο επίπεδο των ανίδεων, επιστρέφουμε στις ιδέες που εξήγησε πλήρως ο Jacques Lacan (Ζακ Λακάν, γνωστός Γάλλος ψυχαναλυτής και ψυχίατρος, 1901 – 1981). Είναι αλήθεια ότι δεν ήθελε να πει αυτά τα πράγματα αλλά το υποσυνείδητο του μίλησε γι’ αυτόν. Γιατί πιστεύει σε αυτό που λέει και δεν μπορεί να εμποδίσει τον εαυτό του να το εκφράσει. Ο Macron υπερασπίζεται τον εαυτό του μεταβάλλοντας την έννοια των δηλώσεών του - αλλά ποτέ δεν εκφράζει τύψεις - γιατί ποτέ δεν αισθάνεται ένοχος.
- Έτσι ποιο είναι το πρόβλημα από ψυχιατρική άποψη; Ποιος είναι ο κίνδυνος με μια προσωπικότητα όπως αυτή; Απαντώ ότι δεν υπάρχει αμφιβολία: ο Εμμανουέλ Μακρόν, όπως όλοι οι ψυχοπαθείς, είναι εξαιρετικά επικίνδυνος. Ένας Αμερικανός διανοούμενος που ειδικεύεται - ας το ονομάσουμε στις «καλά ενοποιημένες διαταραχές» σε διάσημους ανθρώπους - κυριολεκτικά είπε: «Ο κατά συρροήν δολοφόνος καταστρέφει οικογένειες, ενώ οι ψυχοπαθείς στις κορυφές της πολιτικής και της οικονομίας καταστρέφουν κοινωνίες».
Έτσι, με ποιο τρόπο είναι επικίνδυνος ο Macron;
1) Όπως όλοι οι ψυχοπαθείς, ο Macron έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του
2) Στον Macron δεν αρέσει η Γαλλία και δεν αγωνίζεται για τον λαό της Γαλλίας.



ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛ ΧΑΣΑΝ ΤΣΥΠΡΑΝ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Τσυπραν δεν ειναι ψυχοπαθής... σαν τον Μακρον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ψεύτης, απατεωνας και το βασικοτερο προδότης και αρχομανής...
Αλλη περιπτωση δηλαδη...